Voor literatuurlijst klik hier.
Wat is een
WAT IS
EEN
WAT IS EEN CHRISTEN?
Wat is het werkelijke
christendom? Het is tijd dat de onzekerheid daaromtrent uit de weg wordt
geruimd. Jezus heeft duidelijk uitgelegd wat een ware christen is. Hij heeft
daarover geen twijfel laten bestaan. Wanneer wij zijn woorden overwegen,
moeten wij ons afvragen waarom de eigenschappen die Hij heeft beschreven zo
moeilijk te vinden zijn, zelfs in officieel christelijke landen.
Neem bijvoorbeeld een van Jezus' leerstellingen in Lukas 6, in wat vaak de
Bergrede genoemd wordt. Niets staat meer centraal in het christendom dan dit
onderdeel van de Bijbel. Hoe vaak echter ziet men dat Jezus' uitspraak van
vers 27 in praktijk wordt gebracht? Deze luidt: ”Hebt uw vijanden lief, doet
wel degenen, die u haten.”
Enkele van de bloedigste oorlogen uit de geschiedenis zijn gevoerd door
christelijke naties.
Belijdende christenen hebben oorlog tegen elkaar gevoerd, zoals ook mensen
van andere godsdiensten elkaar onderling hebben bestreden. Zij hebben elkaar
op het slagveld aan stukken gereten, terwijl zij tot dezelfde God om de
overwinning baden.
Het christendom wordt met dezelfde middelen gesteund als ieder ander
volksgeloof. Oorlog, gevangenneming, moord en leugens; daden van
uitzonderlijke en onvergelijkelijke wreedheid hebben het gemaakt tot wat het
is.
Hoe is dit mogelijk? Degene die men als de grondlegger van de christelijke
religie beschouwt en die door de belijdende christenen ’Heer’ wordt genoemd,
leerde zijn volgelingen:
Lukas 6:27
Maar tot u, die Mij hoort, zeg ik: Hebt uw
vijanden lief, doet wel degenen, die u haten; 28
zegent wie u vervloeken; bidt voor wie u
smadelijk behandelen.
Als deze leerstellingen van Jezus in vredestijd al nauwelijks navolging
vinden onder belijdende christenen, hoeveel te minder dan wel niet in tijd
van oorlog tussen christelijke naties.
Jezus zei ook:
Vers 31
En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen,
doet gij hun evenzo.
Men noemt dit de Gulden
Regel. Hij wordt beschouwd als onderwerp voor een passende spreuk om aan de
muur te hangen of aan een bedelarmband te laten bungelen of om aan kleine
kinderen te onderwijzen.
Maar ernaar leven, dat is een andere zaak!
Jezus heeft deze leerstelling echter niet als een vrijblijvende suggestie
bedoeld. Hij heeft haar niet als onderwerp voor een dagoverdenking
gepresenteerd. Voor Jezus was het een levende wet die Hij zijn navolgers,
christenen, gebood toe te passen in hun dagelijks leven.
Werkt het?
Jezus vervolgde:
Vers 36
Weest barmhartig, gelijk uw Vader
barmhartig is. 37
En oordeelt niet en gij zult niet
geoordeeld worden. En veroordeelt niet en gij zult niet veroordeeld worden;
laat los en gij zult losgelaten worden.
Hoe vaak wordt hetgeen plaatsvindt beheerst door barmhartigheid en
vriendelijkheid? Denk aan de concurrentiestrijd en de hebzucht in het
zakenleven, het bedrog en de zwendel. De nadruk in de wereld van vandaag
wordt in de eerste plaats gelegd op het anderen te slim af zijn, ook als het
noodzakelijk is hun daarvoor schade te berokkenen. En de hedendaagse
westerse wereld heet een christelijke wereld te zijn.
De politieke atmosfeer is vervuld van laster, propaganda en veroordelingen.
Roddel en achterklap zijn ook in gewone conversatie geliefkoosde thema's.
Films, romans en televisieprogramma's, waaronder shows voor kinderen, gaan
uit van het idee van wraakneming. Criminaliteit en oorlog zijn de vaak
voorkomende thema's in films, vooral in kinderfilms is misdaad ’normaal’.
Dit alles dus in christelijke landen!
Waar zien we oprechte vergeving? Voorbeelden van werkelijke barmhartigheid
van de ene mens jegens de andere zijn opmerkelijk en gedenkwaardig wegens de
ongebruikelijkheid ervan.
Jezus' onderricht betrof de grote thema's van het leven, maar is tevens van
toepassing op eenvoudige kwesties van gebrek aan consideratie, zoals het
verantwoordelijk zijn voor lawaaierige ’muziek’ of een brommer/scooter,
schade aan openbare voorzieningen, graffiti, rondslingerende lege
drankblikjes, ongefundeerde oordelen, allemaal dingen die het leven voor
anderen onaangenaam maken. De inbreuk op de principes die Jezus heeft
gegeven is zo normaal dat men zich kan afvragen: waar zijn de christenen?
Een christelijke wereld?
De Bijbel beschrijft hoe een samenleving eruitziet wanneer haar godsdienst
louter formeel is en niet de macht heeft het leven van de mensen te
veranderen. De bijbelse beschrijving laat zich lezen als betreft het de
voorpagina van een hedendaagse krant.
2 Timotheüs 3:2
want de mensen zullen zelfzuchtig zijn,
geldgierig, pochers, vermetel, kwaadsprekers, aan hun ouders ongehoorzaam,
ondankbaar, onheilig, 3
liefdeloos, trouweloos, lasteraars,
onmatig, onhandelbaar, afkerig van het goede, 4
verraderlijk, roekeloos, opgeblazen, met
meer liefde voor genot dan voor God, 5
die met een schijn van godsvrucht de kracht
daarvan verloochend hebben; houd ook dezen op een afstand.
Het klinkt allemaal erg bekend!
Jezus wist dat sommigen onder zijn gehoor Hem hun ’Heer’ noemden en
beweerden tot zijn volgelingen te behoren, maar dat zij zijn leer niet in
praktijk brachten.
Jezus richtte de volgende woorden tot hen:
Lukas 6:46
Wat noemt gij Mij Here, Here, en doet niet
wat Ik zeg?
Een ’heer’ is een heerser, een meester, iemand die gehoorzaamd moet worden.
Eenvoudig gezegd zei Jezus dus: ”Als jullie mij niet gehoorzamen, noem mij
dan ook niet ’Heer’!”
Maar al te vaak spreekt men over ’de Heer’ of ’de
Here Jezus’, terwijl men niet het
flauwste
idee heeft van wat Jezus zijn volgelingen heeft opgedragen. Jezus zei dan
ook:
Mattheüs 7:21
Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here,
Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns
Vaders, die in de hemelen is.
Dit is een van de
dingen die iemand tot een christen maken. Hij of zij
doet wat Jezus
heeft gezegd. Hij of zij volgt Christus. Degenen die als lid van Gods
geestelijke gezin worden toegelaten, zijn:
Lukas 8:21
… dezen, die het woord Gods horen en doen.
Jezus zei:
Johannes 15:14
Gij zijt mijn vrienden, indien gij doet,
wat Ik u gebied.
En:
Johannes 14:15
Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij mijn
geboden bewaren.
Het is duidelijk dat alleen iemand die doet wat Jezus heeft geboden, die de
principes die Hij onderwees in praktijk brengt, het recht heeft Hem ’Heer’
te noemen.
Een levenswijze
Het werkelijke christendom bestaat niet louter uit een reeks
geloofsopvattingen. Het is niet een zich aansluiten bij een kerk naar keuze
of het door geboorte in een kerkelijk gezin lid zijn van een christelijk
kerkgenootschap. Het is niet iets dat men één dag per week of bij vlagen
beoefent.
Het is een levenswijze.
De eerste christenen verwezen naar het oorspronkelijke christendom als ”de
weg des
Heren” (Hand. 18:25) en ”de weg
Gods” (vers 26).
Johannes 14:6
Jezus zeide tot hem: Ik ben de weg en de
waarheid en het leven …
Waar christendom is de christelijke levenswijze. Niemand kan Jezus' leer
volgen zonder een duidelijke verandering in zijn leven en levensstijl te
ondergaan.
Let op hoe dit feit in het volgende voorbeeld wordt geïllustreerd. Een rijke
jongeman kwam eens naar Jezus toe en vroeg Hem:
Mattheüs 19:16
… Meester, wat voor goed moet ik doen om
het eeuwige leven te verwerven?
Deze man begreep dat
men iets moet doen
als men Christus wil volgen. Daarom vroeg hij:
”Wat voor goed moet ik doen?”
Tegenwoordig zouden veel belijdende christenen antwoorden: ”U behoeft niets
te doen. U hoeft slechts Christus aan te nemen; alles is reeds voor u
gedaan.”
Jezus' antwoord was heel anders!
Vers 17
… indien gij het leven wilt binnengaan,
onderhoud de geboden.
Jezus sprak over de Tien Geboden. Want toen de jongeman vroeg: ”Welke?”,
noemde Jezus speciaal de geboden die met het betuigen van naastenliefde te
maken hebben. Hierop antwoordde de rijke man dat hij die geboden al van
kindsbeen af in acht had genomen (vers 20). Uiteraard was de jongeman als
Jood opgevoed. Hij wilde echter een volgeling van Christus worden.
Jezus eiste van zijn volgelingen een werkelijk diepgaande bekering. Hij wist
dat de jongeman een probleem had bij het naar hun ware bedoeling onderhouden
van de geboden die betrekking hebben op de liefde tot, het geven aan, de
naaste. Jezus vertelde hem daarom ondubbelzinnig dat zijn rijkdom een
hinderpaal voor hem vormde en dat hij zich ervan moest ontdoen. Pas daarna
zou hij een volgeling van Jezus, een christen, kunnen worden. (Natuurlijk
verhindert het feit dat iemand rijk is hem of haar niet christen te worden.
Abraham was rechtvaardig voor God en tegelijk een zeer rijk man. De
menselijke natuur en iemands houding neigen er echter toe zich op zichzelf
en de eigen welvaart in plaats van op de behoeften van anderen te richten.)
Bedroefd ging de
jongeman heen, niet bereid zijn levenshouding te veranderen. Deze behoorde
tot de zeer weinigen tot wie Jezus zei: volg Mij. In tegenstelling tot wat
de ’christelijke’ wereld denkt en doet, die zelfs verwerpelijk werelds
’vermaak’ aanbiedt in haar gebouwen om ’zieltjes te winnen’ voor hun ’club’.
De meeste mensen hebben hun hindernissen om Gods geboden te houden, maar het
blijft een feit dat het in acht nemen van de Tien Geboden essentieel is voor
het ontwikkelen van karakter en het beërven van Gods gratis geschenk: het
eeuwige leven.
Misschien denkt u, net als de rijke jongeling, dat u de Tien Geboden vrij
goed in acht neemt. Is dat werkelijk het geval? Lees ze eens één voor één na
(zij zijn te vinden in Exodus 20 en Deuteronomium 5) om te zien of u ze
toepast zoals Jezus bedoelde (zie Mattheüs 5:21-32) en of er in uw leven
geen ruimte is voor verbetering. Zie bijvoorbeeld Mattheüs 5.
Mattheüs 5:17
Meent niet, dat Ik gekomen ben om de wet of
de profeten te ontbinden … Vers 18
Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de
aarde vergaat, zal er niet één jota of één tittel vergaan van de wet, eer
alles zal zijn geschied. 19
… wie ze doet en leert, die zal groot heten
in het Koninkrijk der hemelen. Vers 27
Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij
zult niet echtbreken. 28
Maar Ik zeg u: Een ieder, die een vrouw
aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart reeds echtbreuk met haar
gepleegd. Vers 31
Er is ook gezegd: Al wie zijn vrouw
wegzendt, moet haar een scheidbrief geven. 32
Maar Ik zeg u: Een ieder, die zijn vrouw
wegzendt om een andere reden dan ontucht, maakt, dat er echtbreuk met haar
gepleegd wordt; en al wie een weggezondene trouwt, pleegt echtbreuk.
De kans bestaat dat u
vooral verrast zult worden door wat het vierde en tiende gebod te zeggen
hebben in dit materialistische, industriële tijdperk. Zie onze publicatie
’De Tien Geboden’,
die een gedetailleerde uitleg van de geboden
geeft.
Ware bekering
Voor elke activiteit,
elke maatschappelijke situatie, elke inspanning, voor elk doel en plan heeft
Christus principes geopenbaard, principes die betrekking hebben op ieder
facet van het leven. Wij moeten zelfs onze diepste gedachten laten beheersen
door de Heer
Jezus.
2 Corinthiërs 10:5
zodat wij de redeneringen en elke schans,
die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als
krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus.
Sommigen zal dit wat extreem in de oren klinken.
Het staat evenwel in de christelijke Bijbel. De apostel Paulus herhaalde
hiermee slechts wat de Bijbel steeds opnieuw zegt: Gods wil doen betekent
zijn levenswijze in alle opzichten navolgen. Daarvoor moet echter een prijs
worden betaald en voor sommigen is die prijs misschien te hoog. Die prijs is
het opgeven van het eigen
ik.
God zegt bij monde van de profeet Jesaja:
Jesaja 55:7
De goddeloze verlate zijn weg en de
ongerechtige man zijn gedachten en hij bekere zich tot de HERE, dan zal Hij
Zich over hem ontfermen; en tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. 8
Want mijn gedachten zijn niet uw gedachten
en uw wegen zijn niet mijn wegen luidt het woord des HEREN. 9
Want
zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde, zo zijn mijn wegen hoger dan uw
wegen en mijn gedachten dan uw gedachten.
Een ware christen is
iemand die de levenswijze, de gedachten en de wil van God nastreeft. Wat
Jesaja beschreef is ware bekering, de soort bekering die nodig is om een
christelijke levenswijze te beginnen. Toen de apostel Petrus werd gevraagd
hoe men christen kan worden, antwoordde Petrus dat men zich daarvoor moet
bekeren, d.w.z. grondig veranderen.
Handelingen 2:37
Toen zij dit hoorden, werden zij diep in
hun hart getroffen, en zij zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat
moeten wij doen, mannen broeders? 38
En Petrus antwoordde hun: Bekeert u …
Deze geïnspireerde instructies worden tegenwoordig zelden opgevolgd. Waarom?
Waarom wordt men slechts aangemoedigd een spontane ”beslissing ten gunste
van Christus” te nemen om vervolgens ’behouden’ of ’wedergeboren’ te worden
verklaard? Dat is niet de wijze waarop Petrus zei dat men de heilige Geest,
de gift van God die tot eeuwig leven leidt, kan ontvangen. Geen wonder dat
dergelijke ’bekeringen’ vaak van korte duur zijn. Meestal wordt men in een
emotionele toestand gebracht waardoor men de ”warmte van Jezus voelt” en,
zoals Satan het wil, waardoor het verstand wordt uitgeschakeld.
Waarom niet algemeen bekend?
Op dit punt struikelen veel mensen. Zij beginnen te denken dat zij begrijpen
waar het in het ware christendom om gaat. En dan kijken zij om zich heen
naar de mensen die zij kennen. Of zij denken aan personen die zij vroeger
hebben gekend, vrienden of familieleden. En zij gebruiken hen als maatstaf.
Zij redeneren dat deze vrienden of familieleden weliswaar Jezus' expliciete
instructies niet precies hebben opgevolgd, maar dat het toch geen slechte
mensen waren. Zij leefden op een wijze waarvan zij dachten dat die goed was,
net zoals miljoenen anderen die het christendom belijden en die gewoon
’goede’ mensen zijn. God zal hun het eeuwige leven of het behoud vast niet
ontzeggen! God is immers genadig.
God is genadig, dat is
waar. Maar wat bedoelde Jezus dan toen Hij zei dat het in acht nemen van de
geboden en andere instructies noodzakelijk is voor het ontwikkelen van
karakter om Gods gift van het eeuwige leven te kunnen beërven? Hij bedoelde
precies wat Hij zei. Al die miljoenen mensen die het christendom belijden
zonder ooit te begrijpen wat het werkelijk is een christen, een volgeling
van Jezus Christus, te worden, zullen uiteindelijk een gelegenheid krijgen
om dit te begrijpen. Zij zullen ook leren dat het noodzakelijk is de geboden
in acht te nemen teneinde de Geest van Christus in zich te hebben, teneinde
te denken volgens de wijze waarop Christus dacht. De meeste mensen
verafschuwen het ’moeten’. Wel, lees Gods geboden eens en probeer een gebod
te vinden dat niet zou ’moeten’. Elk gebod is een uiting van liefde jegens
God en onze naaste. Dit omvat een oprechte bekering, geloof in Christus'
boodschap over het koninkrijk van God, de doop en het ontvangen van de
heilige Geest. Men moet tot het besef komen van wat men in werkelijkheid is
en van wat men moet
zijn.
Indien dit leerproces niet tijdens dit leven
plaatsvindt, dan zal dat zijn in een toekomstige periode, wanneer Gods
bestuur over de aarde regeert. In die tijd zullen alle doden die nog geen
kans op behoud hebben gehad worden opgewekt en de gelegenheid krijgen de op
gehoorzaamheid aan Gods wetten gebaseerde levenswijze te kiezen. Dit is de
enige weg naar waar geluk. Die periode wordt beschreven in Ezechiël 16:55 en
60-63, Mattheüs 11:20-24 en Openbaring 20:11-12.
Ezechiël 16:55
Uw zusters, Sodom en haar dochters, zullen
terugkeren tot haar vorige staat; Samaria en haar dochters zullen terugkeren
tot haar vorige staat; en gij en uw dochters zult eveneens terugkeren tot uw
vorige staat. Vers 60
Maar ik zal mijn verbond met u uit de dagen
van uw jeugd gedenken, en een eeuwig verbond met u oprichten. 61
Dan zult gij terugdenken aan uw gedrag en u
schamen, wanneer gij zowel uw grote als uw kleine zusters zult ontvangen, en
Ik u die tot dochters geven zal, hoewel niet op grond van het met u gesloten
verbond. 62
Ik zal mijn verbond met u oprichten; en gij
zult weten, dat Ik de HERE ben, 63
opdat gij de herinnering bewaart en u
schaamt en gij wegens uw schande uw mond niet meer opendoet, wanneer Ik voor
u verzoening doe voor alles wat gij gedaan hebt, luidt het woord van de Here
HERE.
Mattheüs 11:20
Toen begon Hij de steden, waarin de meeste
krachten door Hem verricht waren te verwijten, dat zij zich niet bekeerd
hadden: 21
Wee u, Chorazin, wee u, Betsaida! Want
indien in Tyrus en Sidon die krachten waren geschied, welke in u geschied
zijn, reeds lang zouden zij zich in zak en as bekeerd hebben. 22
Doch Ik zeg u, het zal voor Tyrus en Sidon
draaglijker zijn in de dag des oordeels dan voor u. 23
En gij, Kafarnaüm, zult gij tot de hemel
verheven worden? Tot het dodenrijk zult gij nederdalen; want indien in Sodom
de krachten waren geschied, die in u geschied zijn, het zou gebleven zijn
tot de dag van heden. 24
Maar Ik zeg u, het zal voor het land van
Sodom draaglijker zijn in de dag des oordeels dan voor u.
Openbaring 20:11
En ik zag een grote witte troon en Hem, die
daarop gezeten was, voor wiens aangezicht de aarde en de hemel vluchtten, en
geen plaats werd voor hen gevonden.
12
En ik zag de doden, de groten en de
kleinen, staande voor de troon, en er werden boeken geopend. En nog een
ander boek werd geopend, het boek des levens; en de doden werden geoordeeld
op grond van hetgeen in de boeken geschreven stond, naar hun werken
[in die toekomstige periode].
Deze periode van oordeel komt na het millennium.
Openbaring 20:1
En ik zag een engel nederdalen uit de hemel
met de sleutel des afgronds en een grote keten in zijn hand; 2
en hij greep de draak, de oude slang, dat
is de duivel en de satan, en hij bond hem duizend jaren, 3
en hij wierp hem in de afgrond en sloot en
verzegelde die boven hem, opdat hij de volkeren niet meer zou verleiden,
voordat de duizend jaren voleindigd waren; daarna moest hij voor een korte
tijd worden losgelaten. 4
En ik zag tronen, en zij zetten zich
daarop, en het oordeel werd hun gegeven; en ik zag de zielen van hen, die
onthoofd waren om het getuigenis van Jezus en om het woord van God, en die
noch het beest noch zijn beeld hadden aangebeden en die het merkteken niet
op hun voorhoofd en op hun hand ontvangen hadden; en zij werden weder levend
en heersten als koningen met Christus, duizend jaren lang. 5
De overige doden werden niet weder levend,
voordat de duizend jaren voleindigd waren …
Dit oordeel zal voorzien in een leven van nieuwe ervaringen, zoals het
oordeel dat in dit huidige leven plaatsvindt met betrekking tot de ware
christenen van deze tijd.
1 Petrus 4:17
Want het is nu de tijd, dat het oordeel
begint bij het huis Gods …
Ieder mens die ooit heeft geleefd zal de kans krijgen op behoud, de
gelegenheid het eeuwige leven in het koninkrijk of gezin van God te beërven
als Gods gift. Voor de meeste mensen zal die tijd komen wanneer hun leven
reeds voorbij is en zij gestorven zijn en in een toekomstige opstanding
opnieuw tot leven worden gewekt. God tracht niet nu de gehele wereld te
redden. De Bijbel zegt dat in het algemeen ”het de mensen beschikt is,
éénmaal te sterven en
daarna
[in een toekomstige
opstanding] het oordeel [niet een vonnis, maar een test- en
beoordelingsperiode: de eerste en enige echte kans voor de meerderheid van
de mensen op behoud]” (Hebreeën 9:27).
Jezus gebood zijn discipelen:
Mattheüs 7:13
Gaat in door de enge
[nauwe]
poort, want wijd is de poort en breed de weg, die tot het verderf leidt, en
velen [miljarden]
zijn er, die daardoor ingaan; 14
want eng is de poort, en smal de weg, die
ten leven leidt, en weinigen
[dit slaat ook op het
huidige
tijdperk]
zijn er, die hem vinden.
Maak niet de vergissing door wat de Bijbel beschrijft als waar christendom
te beoordelen aan de hand van de geloofsopvattingen van mensen die u kent of
gekend hebt; zij hebben misschien nooit begrepen wat het werkelijke
christendom is.
Om een ware christen te zijn moet men bereid zijn te doen wat Jezus heeft
geboden. Hij heeft de weg naar een werkelijk overvloedig leven gewezen. Zijn
woorden zijn in de Bijbel vastgelegd. Maar ze zijn alleen van nut voor wie
ze leest en dan besluit zich aan God te onderwerpen en ze na te volgen.
Jezus zei:
Johannes 13:17
Indien gij dit weet, zalig zijt gij, als
gij het doet.
HOE KAN MEN EEN WARE
Wordt het aan ieder mens zelf overgelaten vast te stellen wat de term
christen
betekent? Of kan het zijn
dat God, de uiteindelijke autoriteit, beslist? Toch fluistert Hij ons niet
in het oor wie al dan niet christen is! Hij geeft ons op die wijze ook geen
andere informatie. Hoe maakt God de Schepper zijn kennis dan aan ons bekend?
Gods gedachten worden geopenbaard in het geïnspireerde boek dat wij de
Bijbel noemen. Jezus zei:
Mattheüs 4:4 … Niet alleen van brood zal de mens
leven, maar van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat.
Jezus zei ook dat:
Johannes 10:35 … de Schrift niet kan gebroken
worden.
De apostel Paulus schreef:
2 Timotheüs 3:16
Elk van God ingegeven schriftwoord is ook
nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in
de gerechtigheid.
Zijn wij bereid ons te laten onderrichten en leiden door de geïnspireerde
woorden van God zelf? Zijn wij bereid ons door de Bijbel, in duidelijke
taal, te laten vertellen wat ’christelijk’ is en wat niet?
Wat de Bijbel zegt
Hoeveel christenen bestuderen de Bijbel om er achter te komen wat Gods wil
is? Het is misschien verbazingwekkend, maar studies op het gebied van
godsdienst hebben herhaaldelijk uitgewezen dat de
meeste mensen die van het bestaan van de Bijbel op de hoogte zijn, niet in
staat zijn zelfs maar de namen van de vier evangeliën te noemen, laat staan
wat daar in staat!
Zoals we in hoofdstuk
één hebben gezien, moeten wij om ware volgelingen van Jezus Christus –
echte
christenen – te worden, leren doen wat Jezus heeft onderwezen.
Lukas 6:46
Wat noemt gij Mij Here, Here, en doet niet
wat Ik zeg?
De sleutel is niet
louter geloven in
Jezus Christus, maar Hemzelf geloven en doen wat
Hij zegt.
Jezus verheerlijkte de Tien Geboden en gaf ze een nog grotere kracht. Hij
zei dat wij niet alleen niet mogen doden, maar ook het soort toorn moeten
vermijden dat in wezen de geest van doodslag is.
Mattheüs 5:21
Gij hebt gehoord, dat tot de ouden gezegd
is: Gij zult niet doodslaan; en: Wie doodslag pleegt, zal vervallen aan het
gerecht. 22
Maar Ik zeg u: Een ieder, die in toorn
leeft tegen zijn broeder, zal vervallen aan het gerecht. Wie tot zijn
broeder zegt: Leeghoofd, zal vervallen aan de Hoge Raad, en wie zegt: Dwaas,
zal vervallen aan het hellevuur.
Christenen moeten niet alleen trouw blijven aan hun huwelijkspartner en
nooit overspel plegen, maar, zei Jezus:
Vers 28
Maar Ik zeg u: Een ieder, die een vrouw
aanziet om haar te begeren, heeft in zijn hart reeds echtbreuk met haar
gepleegd.
En even later zei Jezus:
Lukas 6:27
Maar tot u, die Mij hoort, zeg ik: Hebt uw
vijanden lief, doet wel degenen, die u haten; 28
zegent wie u vervloeken; bidt voor wie u
smadelijk behandelen.
De onverbloemde woorden van Jezus van Nazareth zijn gezaghebbend. Maar hoe
moeilijk is het om deze geïnspireerde woorden van Christus voor de
hoofdstroom van het hedendaagse christendom ’aanvaardbaar’ te maken!
Wat zou er gebeuren als ze letterlijk werden gehoorzaamd als de
geïnspireerde leerstellingen van de Zoon van God? Als iedereen zijn vijanden
werkelijk liefhad, zouden er nergens meer oorlogen en moorden plaatsvinden!
Als Jezus' onderricht in praktijk werd gebracht, zou er geen sprake meer
zijn van overspel. Denk eens aan wat voor effect dat zou hebben op het
echtscheidingscijfer! Ten aanzien van het huwelijk heeft Jezus immers
gezegd:
Mattheüs 19:6
Zo zijn zij niet meer twee, maar één vlees.
Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.
De sleutel: gehoorzaamheid
Johannes, de apostel die Jezus het meest liefhad, schreef over de diepste
betekenis van het christen-zijn en over hoe wij een nauwe relatie met God en
met Christus kunnen hebben.
Hij liet zien hoe wij kunnen weten wie al dan niet een ware christen is:
1 Johannes 2:3
En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem
kennen: indien wij zijn geboden
bewaren. 4
Wie zegt: Ik ken Hem, en zijn geboden niet
bewaart, is een leugenaar en in die is de waarheid niet.
Voor het ”onderkennen”
(kennen) van God en Christus – en zij zijn één, in volledige harmonie, zoals
Christus zei – moet men het soort karakter dat zij bezitten
ervaren. En Gods
karakter komt tot uitdrukking in zijn wet, de Tien Geboden. Zij die zeggen
dat zij christen zijn, maar niet zijn geboden onderhouden, kennen niet door
ervaring het karakter van God. En mensen die menen christen te kunnen zijn
zonder Gods geboden te houden, dienen een valse God.
Wat voor karakter heeft God?
1 Johannes 4:8
Wie niet liefheeft, kent God niet, want God
is liefde.
En:
1 Johannes 5:3
Want dit is de liefde Gods, dat wij zijn
geboden bewaren. En zijn geboden
zijn niet zwaar.
Een ware christen zal
dus ”wandelen met God”, zal leven naar Gods wetten van liefde. En door dit
soort goddelijk karakter te beoefenen, zal hij God gaan begrijpen en ”leren
kennen”. De ware christen zal God in
zich laten leven.
De heilige Geest schenkt kracht
Op dit punt vragen sommige mensen zich misschien af hoe zij ’volmaakt’
kunnen worden. Zij hebben van geestelijken gehoord dat de wet geestelijk is
en men niet in staat is zich eraan te houden.
Inderdaad, Gods wet
is
geestelijk. En de mens op zich, afgesneden van God, kan die geestelijke wet
niet op volmaakte wijze in acht nemen.
Wat is dan het antwoord?
Om te beginnen eist God geen onmiddellijke volmaaktheid. Maar Hij draagt ons
op:
2 Petrus 3:18
wast op in de genade en in de kennis van
onze Here en Heiland, Jezus Christus …
Het werkelijk
christelijke leven is een leven van leren en overwinnen en van groeien naar
het goddelijke karakter dat ons ideaal is. Het is geen leven van excuses of
van onbegrip, waaruit blijkt dat wij zelfs
niet proberen Gods wet te onderhouden en
het voorbeeld van Jezus te volgen. Jezus zei immers:
Johannes 15:10
Indien gij mijn geboden bewaart, zult gij
in mijn liefde blijven, gelijk Ik de geboden mijns Vaders bewaard heb en
blijf in zijn liefde.
En Paulus schreef:
1 Corinthiërs 11:1
Wordt mijn navolgers, gelijk ook ik
Christus navolg.
Maar hoe kunnen wij de geestelijke principes van Gods geboden in acht nemen,
wanneer wij zelf zwakke, fysieke en van nature zondige mensen zijn?
Let op hoe de apostel Paulus dit probleem beschrijft:
Romeinen 8:7
Daarom dat de gezindheid van het vlees
vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods;
trouwens, het kan dat ook niet: 8
zij, die in het vlees zijn, kunnen Gode
niet behagen.
Paulus zegt duidelijk dat de oorzaak van het ’probleem’ dat de normale,
stoffelijke (vleselijke) mens met God heeft, is dat hij vijandig staat ten
opzichte van Gods wet en zich daaraan niet wil onderwerpen.
Wij mensen zijn stellig ”in het vlees” in die zin
dat wij
mensen
zijn. Is dat echter ook wat Paulus bedoelt? Laten
we verder lezen:
Vers 9
Gij daarentegen zijt niet in het vlees,
maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand
echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe.
Met andere woorden, als Christus niet in u woont door de heilige Geest, dan
behoort u Hem niet toe; dan bent u geen waarlijk bekeerde christen!
Vers 14
Want allen, die door de Geest Gods geleid
worden, zijn zonen Gods.
Dit is waar het in het ware christendom om gaat.
Indien u door uw Schepper diepgaand bekeerd bent, u hebt overgegeven, ook al
is dat nog niet volmaakt, om God en Christus
in u
te laten wonen door de kracht van de heilige
Geest, dan en dan alleen bent u waarlijk een christen.
Uiteraard moet u nog steeds de menselijke natuur, de wereld om u heen en de
onzichtbare invloed van Satan de duivel overwinnen. Maar u zult groeien in
genade en kennis. U zult de Bijbel bestuderen met een ontvankelijke geest en
een open hart om daaruit onderricht te putten. U zult bidden om inzicht in
wat u leest en om de geestelijke kracht teneinde Gods levenswijze te volgen.
Door de leiding en de kracht van de heilige Geest zult u dan groeien in de
kennis en in het karakter van Jezus Christus. God zal u tot zijn kind maken
door zijn eigen natuur in u te planten door middel van de heilige Geest.
2 Petrus 1:4
door deze zijn wij met kostbare en zeer
grote beloften begiftigd, opdat gij daardoor deel zoudt hebben aan de
goddelijke natuur, ontkomen aan het verderf, dat door de begeerte in de
wereld heerst.
Stap voor stap zult u in uw dagelijks leven het karakter en de
gehoorzaamheid aan God de Vader weerspiegelen die Jezus als mens aan de dag
legde. Meer en meer zult u op Christus lijken. U zult werkelijk christen
worden, iemand in wie Christus leeft door de aanwezigheid van de heilige
Geest.
Dit is de bijbelse definitie van een christen.
Christus leeft ’in’ de ware christen
Wanneer u de Bijbel werkelijk bestudeert en
onderzoekt om hem te begrijpen en God dagelijks op uw knieën bidt om leiding
en kracht, dan komt u te weten wat het ware christelijke leven is. God zal
steeds werkelijker voor u worden. U zult inzien dat zijn wetten
levende
wetten zijn, even werkzaam als de wet van de
zwaartekracht. Ze werken
automatisch.
Met dit voor ogen zal het voor u steeds gemakkelijker zijn niet uzelf vóór
de ware God te stellen, u niet te buigen voor stoffelijke afbeeldingen en
valse christussen, Gods naam niet ijdel te gebruiken. En naarmate God meer
en meer het middelpunt van uw leven wordt, zult u zijn sabbat willen
onderhouden, de dag die Jezus heeft geheiligd. En andere geboden die orde,
liefde en bescherming geven in het Huis van God.
Door uw voortdurende bijbelstudie, uw gebed en uw
inzet om te leven zoals Jezus heeft geleefd, zult u God leren kennen op een
wijze die zeer weinig mensen in dit tijdperk is gegeven. Christus zal
in
u leven. Daar gaat het in het ware christendom
om!
De apostel Paulus verklaarde:
Galaten 2:20
Met Christus ben ik gekruisigd, en toch
leef ik, [dat is], niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. En voor
zover ik nu [nog] in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van
God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven.
Hoe zal Christus door de heilige Geest in u ”leven”?
Zal Hij weigeren de wetten van zijn Vader in en door u in acht te nemen,
terwijl Hij die tijdens zijn menselijk leven op aarde trouw onderhield en
zelfs verheerlijkte? Zal Hij in en door u andere dagen heiligen dan die
welke zijn Vader heeft geboden en die Hij tijdens zijn fysieke leven in acht
nam?
Uiteraard niet!
De Bijbel zegt immers heel duidelijk:
Hebreeën 13:8
Jezus Christus is gisteren en heden
dezelfde en tot in eeuwigheid.
De ware Christus van de Bijbel is het Woord, de Woordvoerder van God en is
God.
Johannes 1:1
In den beginne was het Woord en het Woord
was bij God en het Woord was God. 2
Dit was in den beginne bij God. 3
Alle dingen zijn door het Woord geworden en
zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is.
Hij was de God van Israël, de Rots die het oude Israël gedurende zijn gehele
geschiedenis beschermde en leidde.
1 Corinthiërs 10:3
allen hetzelfde geestelijke voedsel aten, 4
en allen dezelfde geestelijke drank
dronken, want zij dronken uit een geestelijke rots, welke met hen medeging,
en die rots was de Christus.
Hij
is degene die de Tien Geboden gaf en sprak! En Hij is degene die, met
betrekking tot eeuwige geestelijke principes, zei:
Maleachi 3:6
Voorwaar, Ik, de HERE, ben niet veranderd …
Het gaat er dus om te
beseffen dat de ware Christus van de Bijbel
in u precies
dezelfde levenswijze zal volgen die Hij 2000 jaar geleden op aarde volgde!
Jezus zei:
Johannes 10:30
Ik en de Vader zijn één.
Jezus kwam om de Vader te openbaren.
Lukas 10:22
Alle dingen zijn Mij overgegeven door mijn
Vader en niemand weet, wie de Zoon is, dan de Vader, en wie de Vader is, dan
de Zoon, en
[aan] wie de Zoon het wil openbaren.
God en Christus hebben samen eeuwig bestaan. Zij zijn één van geest, doel en
karakter. Door middel van de heilige Geest komen zij beide in de ware
christen wonen. Zij geven hem of haar kracht en leiding. Zoals Jezus zei.
Johannes 14:19 Nog een korte tijd en de wereld
ziet Mij niet meer, maar gij ziet Mij, want Ik leef en gij zult leven. 20
Te dien dage zult gij weten, dat Ik in mijn
Vader ben en gij in Mij en Ik in u. 21
Wie mijn geboden heeft en ze bewaart, die
is het, die Mij liefheeft; en wie Mij liefheeft, zal geliefd worden door
mijn Vader en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren. 22
Judas, niet Iskariot, zeide tot Hem: Here,
en hoe komt het, dat Gij Uzelf aan ons zult openbaren en niet aan de wereld?
23
Jezus antwoordde en zeide tot hem: Indien iemand
Mij liefheeft, zal hij mijn woord bewaren en mijn Vader zal hem liefhebben
en Wij zullen tot hem komen en bij hem wonen.
Afvalligheid geprofeteerd
Hoe komt het dat het traditionele christendom deze leer niet begrijpt? Hoe
komt het dat zoveel mensen zijn verleid tot de gedachte dat zij christen
zijn, terwijl zij niet de heilige Geest in zich hebben om hen in staat te
stellen volgens ieder woord van God te leven?
De apostel Paulus waarschuwde de christenen van de eerste eeuw:
2 Thessalonicen 2:3
Laat niemand u misleiden, op welke wijze
ook, want eerst
[d.w.z. vóór de dag van Christus' terugkeer naar
de aarde om de regering van God te vestigen; vgl. vers 2]
moet de
afval komen en de mens der wetteloosheid zich openbaren, de zoon des
verderfs.
In het gehele Nieuwe Testament worden wij gewaarschuwd voor mensen die
ongemerkt in de Gemeente komen en ”een andere Jezus” prediken.
2 Corinthiërs 11:3
Maar ik vrees, dat misschien, zoals de
slang met haar sluwheid Eva verleidde, uw gedachten van de eenvoudige en
loutere toewijding aan Christus afgetrokken zullen worden. 4
Want indien de eerste de beste een andere
Jezus predikt, die wij niet hebben gepredikt, of gij een andere geest
ontvangt, die gij niet hebt ontvangen, of een ander evangelie, dat gij niet
hebt aangenomen, dan verdraagt gij dat zeer wel.
Ook wordt duidelijk
aangegeven dat deze valse leraren en hun geestelijke volgelingen de
overgrote meerderheid
van degenen die menen en zeggen christen te zijn
op een dwaalspoor zullen brengen.
Met andere woorden,
valse leraren nemen de naam van Jezus Christus en het christendom over. Zij
willen u doen geloven in hun
opvatting van Jezus, maar zij loochenen de
boodschap die Jezus predikte, de wet van God die Hij verheerlijkte en de
levenswijze die Hij ons ten voorbeeld stelde.
Al in de eerste eeuw manifesteerde zich het valse Babylonische
’christendom’.
De ware christenen worden in de Bijbel beschreven als betrekkelijk klein in
aantal, als de kleine kudde (Lukas 12:32), als de ’vrouw’ die, zoals de
Bijbel profeteerde, vluchtte voor het politiek-religieuze systeem dat de
Westerse wereld gedurende de Middeleeuwen overheerste (Openb. 12:6).
Sinds de tijd van de apostelen zijn er echter altijd ware christenen geweest
die hebben geloofd in het naleven van de geïnspireerde woorden van de Bijbel
en die de sleutel hebben gevonden tot het inzicht dat Jezus zelf in hen moet
leven door de kracht van de heilige Geest. Hoewel zij verstrooid en vervolgd
waren, en vaak in boeken over kerkgeschiedenis in een voetnoot als ketters
werden gebrandmerkt, hebben deze mensen steeds de ware Gemeente van God
gevormd.
Strevend naar volmaaktheid volgen zij een levenswijze in overeenstemming met
de geboden van God. Zij nemen de heilige dagen die God geboden heeft in
acht, dezelfde als Jezus en de apostelen in acht namen. Zij bestuderen en
begrijpen de profetieën en het schitterende doel dat hier op aarde wordt
verwezenlijkt. Zij weten wat er spoedig op het wereldtoneel staat te
gebeuren en bereiden zich voor op de specifieke toekomstige gebeurtenissen
die geprofeteerd zijn. En zij kondigen die gebeurtenissen aan, zoals Jezus
hun heeft opgedragen.
De ware Christus van
het ware christendom zal spoedig op aarde terugkeren als
Koning der koningen. Lees wat Gods engelen dan zullen
uitroepen.
Openbaring 11:15
En de zevende engel blies de bazuin en
luide stemmen klonken in de hemel, zeggende: Het koningschap over de wereld
is gekomen aan onze Here en aan zijn Gezalfde, en Hij zal als koning heersen
tot in alle eeuwigheden.
Christus zal over de
hele aarde Koning
zijn. En de ware christenen uit alle eeuwen zullen
in de eerste opstanding herrijzen en onder Hem
koningen worden.
Zij die meenden christen te zijn, maar misleid waren, zullen niet met
Christus regeren. Zij zullen zich moeten bekeren.
Wij doen er goed aan om voordat Christus komt ons ervan te vergewissen wat
zijn boodschap werkelijk is en ons leven daarmee in overeenstemming te
brengen.
WAT BEDOELT U
Wat heeft religie te maken met de manier waarop men leeft? Gaat men af op de
manier waarop de meeste mensen leven, dan moet het antwoord luiden: weinig
of niets.
Geen wonder dat Jezus Christus de profeet Jesaja citeerde toen Hij over de
religieuze leiders en mensen van zijn tijd sprak:
Markus 7:6
Maar Hij zeide tot hen: Terecht heeft
Jesaja van u, huichelaars, geprofeteerd, zoals er geschreven staat: Dit volk
eert Mij met de lippen, maar hun hart is verre van Mij. 7
Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen
leren, die geboden van mensen zijn. 8
Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u
aan de overlevering der mensen. 9
En Hij zeide tot hen: Het gebod Gods stelt
gij wel fraai buiten werking om uw overlevering in stand te houden.
Talloze mensen wonen kerkdiensten bij en velen spreken zelfs over ”allen
verenigen in de broederschap van Christus”. Maar leven deze mensen ook zoals
Jezus Christus dat heeft geboden? Velen zijn wel bereid Hem lippendienst te
bewijzen, maar hoevelen willen ook doen wat Hij heeft onderwezen?
Godsdienst is vaak oppervlakkig. Wat ontbreekt is diepgaande en oprechte
bekering. Dit is wat het ware christendom onderscheidt van het traditionele
christendom.
Wat is bekering eigenlijk? Wat is de oorsprong ervan? Wat betekent het?
Woordenboeken geven van bekering definities als: Het voelen van zelfverwijt,
wroeging of berouw aangaande gedrag uit het verleden, het voelen van een
zodanig verdriet over zonden of fouten dat men bereid is zijn leven te
beteren.
De bijbelse definitie omvat dat alles en nog veel meer!
Goddelijke bekering betekent ophouden met zondigen (het overtreden van Gods
wet, vgl. 1 Joh. 3:4), zich omkeren en de tegengestelde richting inslaan,
een andere levenswijze aannemen! Het is niet altijd gemakkelijk om te
zeggen: ”Het spijt me.” Maar het is nog moeilijker om het te menen.
Goddelijke bekering moet uit het hart komen en houdt een fundamentele
verandering van houding en gedachten in.
Sprekend over zondige mensen zegt God:
Hosea 7:14
En zij roepen niet tot Mij met hun hart,
wanneer zij jammeren op hun leger... Vers 16
Zij keren zich, maar niet naar omhoog…
Zij maken een uiterlijke vertoning van hun ”ontmoeting met God”, van hun
bekering, maar het gebeurt niet met het hart. Wat men bekering noemt is vaak
uiterlijke, oppervlakkige, wereldse bekering zonder werkelijke oprechtheid
of diepgaand gevoel. Of het is een emotioneel gevoel zonder verstand.
Bekering waarvan?
Wat is het waarvan wij ons moeten bekeren of waarover wij berouw moeten
hebben als wij een ware christen willen worden? Het antwoord op deze vraag
is voor de ene christen dit en voor de andere dat en voor andere mensen, uit
andere samenlevingen of godsdiensten, weer iets totaal anders. Wat is
volgens God eigenlijk zonde? Waarvan wil God dat een mens zich bekeert?
1 Johannes 3:4:
(NBG-vert.)
Ieder, die de zonde doet, doet ook de wetteloosheid, en de zonde is
wetteloosheid.
(De Nieuwe
Bijbelvertaling)
Ieder die zondigt overtreedt Gods wet, want
zondigen is Gods wet overtreden.
Met andere woorden, zonde is het schenden van Gods wet, het geen rekening
houden met Gods wet.
Iedere keer dat wij één van de heilige en rechtvaardige geboden van God
schenden, zondigen wij. Wij moeten daar berouw over hebben en ons bekeren.
Niemand is hiervan uitgezonderd. Met uitzondering van Jezus Christus heeft
geen man of vrouw ooit geleefd zonder Gods wet te schenden.
Romeinen 3:10
gelijk geschreven staat: Niemand is
rechtvaardig, ook niet één. Vers 23
Want allen hebben gezondigd en derven de
heerlijkheid Gods.
Daarom moet iedereen op een of ander moment in zijn leven de noodzaak onder
ogen zien zich grondig te bekeren en intens berouw te ervaren. Om een
waarachtige christen te worden moet iedereen van ons de Vader in de hemel
vragen onze zonden te bedekken met Christus' vergoten bloed en het offer van
zijn leven te aanvaarden in de plaats van dat van ons, opdat de straf voor
onze zonden van ons kan worden weggenomen. Vervolgens moeten wij doorgaan
met God te gehoorzamen. Want voordat we gedoopt worden, moeten we al de
intense wil hebben niet te zondigen. Met die houding kunnen we berouw en
bekering tot uiting brengen. Wij moeten het leven op een nieuwe en andere
wijze gaan benaderen. Wij moeten Gods geboden, al zijn geboden, naarstig
onderhouden.
Hoe bekering begint
Het spreekt vanzelf dat wij niet zomaar uit onszelf volledig het diepe
gevoel van afschuw voor onze zonden kunnen oproepen. Het besef daarvan moet
van God komen.
Romeinen 2:4
Of veracht gij de rijkdom van zijn
goedertierenheid, verdraagzaamheid en lankmoedigheid, en beseft gij niet,
dat de goedertierenheid Gods u tot boetvaardigheid leidt?
God helpt ons onze eigen armzaligheid en tekortkomingen te zien. Hij geeft
ons inzicht en zet ons op de weg naar bekering.
De Bijbel noemt tientallen personen die in het koninkrijk van God aanwezig
zullen zijn. David, Daniël en andere dienaren van God ontdekten hoe zij de
Schepper van het universum konden bereiken. Hun voorbeeld zal ons helpen
ontdekken hoe ook wij dit doel kunnen bereiken. Zij hadden allen iets zeer
essentieels gemeen. Zodra zij beseften dat God ontevreden was over hen of
over het gedrag van hun volk, spanden zij zich in om de situatie te
verbeteren.
Hoe roept God iemand tot bekering? Door tegenspoed in zijn of haar leven te
brengen. Dit gebeurt bijvoorbeeld door financiële problemen, moeilijkheden
in het gezin, ziekte of andere ernstige situaties die Hij in ons leven
toelaat en die ons doen beseffen dat wij Hem nodig hebben. Lees hoe God
toestond dat de Israëlieten voortdurend in de problemen kwamen toen ze niet
luisterden.
Deze beproevingen zijn een bewijs van de liefde van de Vader voor degene die
Hij tot bekering roept.
Hebreeën 12:4
Gij hebt nog niet ten bloede toe weerstand
geboden in uw worsteling tegen de zonde, 5
en gij hebt de vermaning vergeten, die tot
u als tot zonen spreekt: Mijn zoon, acht de tuchtiging des Heren niet
gering, en verslap niet, als gij door Hem bestraft wordt, 6
want wie Hij liefheeft, tuchtigt de Here,
en Hij kastijdt iedere zoon, die Hij aanneemt. 7
Als tuchtiging hebt gij dit te dragen: God
behandelt u als zonen. Want is er wel een zoon, die door zijn vader niet
getuchtigd wordt?
In plaats van deze problemen geheel op eigen kracht te bestrijden, moeten
wij de les leren die God bezig is ons bij te brengen. Wij moeten Hem zoeken.
Hij heeft ons niet nodig. Wij hebben Hem nodig! Iedere ware christen moet
deze les leren.
Weet ook dat niet elke ziekte of tegenslag van God komt. Meestal niet. Maar
soms laat God het toe in het belang van onze geestelijke groei, de
volharding.
Daniël werd ertoe geïnspireerd zijn persoonlijke reacties in zo'n geval vast
te leggen ten behoeve van ons.
Daniël 9:3
En ik richtte mijn aangezicht tot de Here
God om te bidden en te smeken, in vasten en in zak en as.
Ook het voorbeeld van Nehemia is voor ons opgetekend. Toen Nehemia ontdekte
dat zijn volk, dat naar Palestina teruggekeerd was, in nood verkeerde, deed
hij het volgende:
Nehemia 1:3
Zij zeiden tot mij: De overgeblevenen, die
daar in het gewest uit de gevangenschap zijn overgebleven, verkeren in grote
rampspoed en smaad, en de muur van Jeruzalem is afgebroken, en zijn poorten
zijn met vuur verbrand. 4
Zodra ik deze woorden hoorde, zette ik mij
neder, weende en bedreef rouw, dagen lang. Ook vastte en bad ik voor het
aangezicht van de God des hemels.
Hij zocht onmiddellijk toenadering tot God. Hij deed dat niet op een
halfslachtige, lauwe, zakelijke manier, maar ernstig, oprecht en met zijn
hele hart. Hij trachtte God te bereiken om diens wil te vernemen door gebed
en vasten.
Daniël en Nehemia verlangden er oprecht naar Gods wil te weten. Zij waren
bereid al het nodige te doen om God te bereiken en zijn vergeving te
verkrijgen. Zij waren bereid het zonder voedsel en water te stellen als dat
nodig was, teneinde aan God hun oprechte verlangen om diens wil te kennen
duidelijk te maken. Hadden David, Daniël en Nehemia in onze tijd geleefd,
dan waren zij ware christenen geweest. Hun gebeden waren vooral ten behoeve
van hun naasten! De meeste mensen zijn zelfgericht, wat anderen bezighoudt
gaat langs hen heen.
De ernstige smeekbede aan God bewijst Hem dat u het meent. Hij verlangt geen
tijdelijk en vluchtig berouw dat wordt teweeggebracht door een emotioneel
beroep op ons of door de aandrang van mensen om ons heen. Behoud is een
persoonlijke aangelegenheid tussen u en God. Het wordt echter alleen op Gods
voorwaarden verkregen.
In de tijd van het oude Israël vertelde God aan koning Salomo precies welke
stappen hij moest ondernemen als hij ontdekte dat God ontevreden was over
zijn volk. God verandert niet (Hebr. 13:8). Als wij deze beginselen in ons
leven toepassen, zal God ons antwoorden, zoals Hij dit aan Salomo beloofde
te doen.
Lees in 2 Kronieken 7:12-14 de beschrijving van wat bekering is:
2 Kronieken 7:11
Toen Salomo het huis des HEREN en het huis
des konings voltooid had, en alles wat Salomo in de zin gekomen was, in het
huis des HEREN en in zijn eigen huis te maken, voorspoedig tot stand
gebracht had, 12
verscheen de HERE aan Salomo des nachts en
zeide tot hem: Ik heb uw gebed gehoord en deze plaats voor Mij tot een huis
der offeranden verkoren. 13
Wanneer Ik de hemel toesluit, zodat er geen
regen is, wanneer Ik de sprinkhanen gebied het land kaal te vreten, indien
Ik pest onder mijn volk zend, 14
en mijn volk waarover mijn naam is
uitgeroepen, verootmoedigt zich
en zij bidden en
zoeken mijn aangezicht en
bekeren zich van hun boze wegen,
dan zal Ik uit de hemel horen, en hun zonde vergeven en hun land herstellen.
Erken dat u zondigt
Als wij de bijbelse voorbeelden lezen van dienstknechten van God, zien wij
dat zij hun eigen zonden en tekortkomingen vrijmoedig erkenden. Alleen
iemand die zeer oprecht is kan zeggen:
Psalmen 139:23
Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart,
toets mij en ken mijn gedachten; 24
zie, of bij mij een heilloze weg is, en
leid mij op de eeuwige weg.
Als wij God en zijn weg ernstig zoeken, zullen wij dezelfde houding
weerspiegelen. Wij geven dan openhartig onze eigen zonden en tekortkomingen
toe en smeken God in alle ernst ons de juiste weg te wijzen. Jeremia zei:
Jeremia 10:23
Ik weet, o HERE, dat het niet aan de mens
staat zijn weg te kiezen, noch aan een man om te gaan en zijn schreden te
richten. 24
Tuchtig mij, HERE, doch naar recht; niet in
uw toorn, opdat Gij mij niet te gering maakt.
Wanneer wij dit eenmaal inzien en aan God vragen aan te geven hoe wij moeten
leven en hoe wij ons leven moeten veranderen, zijn wij op weg naar ware,
levenslange bekering.
De te volgen stappen zijn eenvoudig. Toch is het niet gemakkelijk zichzelf
geheel prijs te geven, de eigen fouten te erkennen en God oprecht om
vergeving te vragen.
Ons afwenden van onze eigen wegen
Veel mensen in deze tijd belijden dat zij bekeerd zijn en hangen het
christendom aan, terwijl zij blijven voortleven in de misère van hun zondige
levenswijze. Een van de belangrijkste stappen die men moet nemen om tot ware
bekering te komen is te leren onderscheiden wat het verschil is tussen
alleen maar spijt hebben dat men onder de gevolgen van de zonden moet lijden
en het stoppen met de gewoonte van zondigen. Miljoenen mensen die beweren
lid te zijn van een kerk verkondigen hun geloof in Jezus Christus. Zij
’getuigen’ voor Christus, maar missen de vrucht van een ware bekering. Vaak
is de bekering een wereldse bekering.
2 Corinthiërs 7:8
Want al heb ik u door mijn brief bedroefd,
ik heb er geen spijt van. Mocht ik er spijt van gehad hebben, ik zie, dat
die brief u, indien al, dan toch slechts tijdelijk bedroefd heeft; 9
thans verblijdt het mij, niet, dat gij
bedroefd zijt geworden, maar dat de droefheid u tot inkeer heeft gebracht;
want gij zijt bedroefd geworden naar Gods wil, zodat gij generlei nadeel van
ons hebt geleden. 10
Want de droefheid naar Gods wil brengt
onberouwelijke inkeer tot heil, maar de droefheid der wereld brengt de dood.
Wat wij werkelijk moeten inzien en begrijpen is welke soort bekering God van
ons verlangt.
Joël 2:12
Maar ook nu nog luidt het woord des HEREN:
Bekeert u tot Mij met uw ganse hart, en met vasten en met geween en met
rouwklacht. 13
Scheurt uw hart en niet uw klederen en
bekeert u tot de HERE, uw God…
God verlangt geen werelds soort bekering. Wat God
verlangt en wat u intens behoort te wensen is uw zonden oprecht te erkennen,
vergeving te vragen door het offer van Jezus Christus
en te veranderen.
God wil dat u een welgemeend berouw toont. Hij
wil dat u ophoudt met uzelf leed en verdriet te bezorgen door het schenden
van zijn geboden en dat u begint te leven volgens zijn levenswijze die tot
geluk leidt. Dat is
ware
bekering!
WAT IS WARE GODSVRUCHT?
Sommige mensen spreken over anderen als: ”Dat is
werkelijk een godvruchtig man.” Of: ”Die mensen zijn niet erg godvruchtig.”
Wat
is
ware godsvrucht? Weet u het? Juist in deze tijd
moeten wij waakzaam zijn en ons niet laten verleiden door of tot valse
godsvrucht. Wij moeten trachten vast te stellen wat de werkelijk bijbelse
maatstaf is.
Vier zaken als ’duidelijk bewijs’
Vier zaken worden in het algemeen beschouwd als duidelijk bewijs van een
godvruchtige levenshouding:
1)
Hoogdravend taalgebruik
gepaard met emotionaliteit en uiterlijk vertoon.
2)
’Bijbelkennis’.
3)
’Geloof’.
4)
Een uiterst scrupuleuze
opvatting van gerechtigheid.
Laten wij elk ervan in het kort bezien en vervolgens nagaan hoe de Bijbel
godsvrucht en godvruchtigheid beschrijft.
1) Het meest algemeen aanvaarde bewijs van godvruchtigheid is een bepaalde
wijze van spreken of uitdrukken van religieus gevoel.
Sommigen hebben zich bewust een geestelijk klinkend taalgebruik aangewend.
Anderen hebben onbewust ’geestelijk’ klinkende uitdrukkingen overgenomen.
Ook zijn sommigen van mening dat een kerkdienst weinig te betekenen heeft,
als er geen luidruchtigheid, algemeen enthousiasme en veel zichtbare emoties
door worden opgewekt. Zij hebben geen waardering voor een preek, hoe
opbouwend ook, tenzij de predikant vol emotionaliteit en enthousiasme is en
door zijn bedrevenheid in het aanvaarde geestelijke jargon bij zijn
toehoorders de emotionele reacties en uitbarstingen weet op te wekken die
bij dit soort bijeenkomsten gebruikelijk zijn en verwacht worden. Vaak wordt
dit naar een climax gedreven met behulp van ’gevoelige’ muziek. Als aan deze
uiterlijkheden wordt voldaan, dan genieten zij intens, ongeacht of zij al
dan niet iets opsteken dat de moeite waard is.
Het bovenstaande is uiteraard niet bedoeld als geringschatting van of
kritiek op de spontane uiting van ontroering die voortvloeit uit een zuivere
geestelijke ervaring of opwelt uit een oprecht hart. Integendeel.
Sommige mensen zijn van nature emotioneel.
Anderen niet. Zoals we zullen zien leert de Bijbel ons dat emoties en
godvruchtige taal op zich niet de essentie van godvruchtigheid zijn. Ze
kunnen daarvan wel het natuurlijke gevolg of de oprechte en spontane
uitdrukking zijn; maar, als ze met opzet worden geproduceerd en ’opgefokt’,
als uiterlijk vertoon en om het effect, dan zijn ze niet meer dan een
imitatie daarvan. Het droevige is dat degenen die in vervalsingen doen
altijd
met klem beweren
het authentieke te hebben. Bedenk dat Satan de
grootste imitator is.
”Aan hun
vruchten”,
zei Jezus, zullen wij hen
kennen
(Matth. 7:20).
Het is belangrijk het juiste evenwicht te vinden.
2) De tweede categorie is sterk geïndoctrineerd. Deze mensen hechten in de
regel weinig of geen waarde aan luidruchtigheid of andere geestelijke
blijken, maar zij beschikken over veel parate kennis. Desondanks bestaan er
binnen deze categorie talloze misvattingen en vaak houdt men er vreemde
eigen theorieën op na als gevolg van verkeerd geïnterpreteerde en uit hun
verband gerukte teksten.
Deze categorie schept er genoegen in anderen met behulp van bijbelteksten
klem te zetten. Argumenteren over de Bijbel is hun enige grote interesse.
Deze misleide mensen menen door hun argumenten, meningen en
geloofsopvattingen hun eeuwige behoud te verwerven, zonder werkelijke
bekering of een leven van onderwerping aan Jezus Christus, en zonder de
vruchten van de Geest te tonen in hun leven. Ze missen het juiste begrip en
inzicht in de essentie van Gods Plan en ware bekering. Daardoor ontgaat hen
ook praktische kennis.
3) Dan de groep van het
’geloof’. Deze mensen beweren te zullen worden behouden ”door het
geloof, en het geloof
alleen”. Zij bekommeren zich niet
zozeer om bijbelkennis en de heilige Geest en maken zelden melding van zaken
als berouw en bekering, volledige overgave of de noodzaak van onderwerping
en gehoorzaamheid aan Gods wil en wet.
Hun godsdienst brengt
in hun leven geen diepgaande veranderingen teweeg. Daar ”Jezus voor onze
zonden is gestorven”, hoeven wij niet te gehoorzamen, beweren zij. ”Geloof
slechts in de Here Jezus Christus en u zult behouden worden” is de enige
voorwaarde voor behoud die zij erkennen. De uitnodiging van hun kerkelijke
dienaren luidt: ”Geef de voorganger uw hand en de Heer uw hart.”
Vraagt men later aan
hun ’bekeerlingen’ wat zij deden, wat er werkelijk gebeurde, op het moment
dat zij ”hun hart aan de Heer gaven”, dan kijken zij u doorgaans
niet-begrijpend aan. Zij weten het niet. Hun ’bekering’ had geen werkelijke
inhoud. Het was slechts
buitenkant. De kerken van deze
categorie zijn in feite sociale clubs en geen op geestelijk behoud gerichte
instellingen.
4) Tenslotte is er de categorie van mensen voor wie godvruchtigheid
gelijkstaat aan het handhaven van een (hun) strikte maatstaf van
gerechtigheid. Hun inachtneming van Gods geboden is een angstvallige,
onverbiddelijke muggenzifterij.
Op hen slaat wat Paulus zei over dergelijke ’strenge christenen’ van zijn
tijd:
Romeinen 10:2
Want ik getuig van hen, dat zij ijver voor
God bezitten, maar zonder verstand. 3
Want onbekend met Gods gerechtigheid en
trachtende hun eigen gerechtigheid te doen gelden, hebben zij zich aan de
gerechtigheid Gods niet onderworpen.
Bovendien zijn zij gewoonlijk hardvochtig, streng, kritisch en
onverdraagzaam tegenover wie zich niet geheel gedraagt volgens hun
specifieke ideeën over gerechtigheid.
Sommigen trekken zich in alle oprechtheid geheel of gedeeltelijk uit de
samenleving terug in kloosterorden teneinde een hogere graad van
godvruchtigheid te bereiken.
De bijbelse norm
Laten wij ons nu wenden
tot de Bijbel om Gods maatstaf
voor ware godsvrucht te ontdekken.
Bij monde van Paulus zegt God ons over de ware godvruchtige gezindheid:
Filippenzen 2:5
Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook
in Christus Jezus was.
Hoe kan iemand de gezindheid die in Jezus Christus was in zich hebben? Jezus
zegt:
Openbaring 3:20
Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien
iemand naar mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en
maaltijd met hem houden en hij met Mij.
En Jezus bedoelde precies wat Hij zei! Hij zal binnenkomen, door zijn Geest,
en zijn leven van ware gerechtigheid leiden in ons, als wij ons aan Hem
willen onderwerpen en Hem binnenlaten.
Romeinen 8:9
Gij daarentegen zijt niet in het vlees,
maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand
echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe. 10
Indien Christus in u is, dan is wel het
lichaam dood vanwege de zonde, maar de geest is leven vanwege de
gerechtigheid.
Op het moment dat God
ons als zijn kinderen verwekt, neemt Hij ons, die tot dan toe steeds trots,
werelds, zinnelijk en ongehoorzaam waren, aan. Zijn doel is ons te maken
zoals Hij zelf is. Deze omvorming
is
een ingrijpende zaak. Er is een wonder voor nodig.
God heeft plechtig
beloofd dit ingrijpende wonder te verrichten door zijn heilige Geest
letterlijk in
ons te planten, wanneer wij werkelijk tot
volledige bekering en geloof in Christus komen.
Handelingen 2:38
En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een
ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van
uw zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
God zal die complete verandering in ons leven echter uitsluitend
teweegbrengen indien wij bereid zijn ons aan dit proces te onderwerpen.
De eerste voorwaarde is oprechte, diepgaande en volledige bekering. Wij
zullen bereid moeten zijn terechtwijzingen en herhaalde ’kastijdingen’ door
Gods liefdevolle handen te accepteren, want ”wie Hij liefheeft, tuchtigt de
Here” (Hebr. 12:6).
Godvruchtigheid is een
gezindheid van onderworpenheid en overgave.
Het is een geestesgesteldheid die bereid is
zich gewonnen te geven en alle eigengereidheid los te laten. Het is de geest
die is verslagen in zijn opstandigheid jegens God.
Het is de bereidheid God voortaan tot elke prijs te gehoorzamen, de
bereidheid Gods Woord te blijven bestuderen, niet met het doel anderen te
bestrijden, de loef af te steken of in het nauw te drijven, maar om beter
Gods wil te kennen en daarnaar te leven.
Een waarlijk godvruchtig persoon is vervuld van
werkelijke
liefde
voor God en alle medemensen,
inclusief zijn vijanden. Hij of zij bezit een gezindheid van sympathie,
geduld en vriendelijkheid ten aanzien van anderen ongeacht hun ideeën,
fouten en misstappen; een geneigdheid tot vriendelijk woordgebruik, gericht
op hulp en dienstbetoon aan anderen.
Ware godvruchtigheid
De waarlijk geestelijk ingestelde mens kan met de apostel Paulus zeggen:
Galaten 2:20
Met Christus ben ik gekruisigd, en toch
leef ik, [dat is], niet meer mijn ik, maar
Christus leeft in mij.
Wanneer u dat kunt zeggen, hebt u de gezindheid die in Jezus Christus was.
Iemand die werkelijk geestelijk is ingesteld bezit een geest van
bezonnenheid.
2 Timotheüs 1:7
Want God heeft ons niet gegeven een geest
van lafhartigheid, maar van kracht, van liefde en van bezonnenheid.
Tot degenen die zich laten meeslepen door een onwaarachtige schijn van
godvruchtigheid, waarbij oprechte uitingen van de Geest op een fanatieke en
emotionele manier worden nagebootst door manifestaties van het eigen ik,
zegt Paulus vermanend:
1 Corinthiërs 14:19
maar in de gemeente wil ik liever vijf
woorden met mijn verstand spreken, om ook anderen te onderwijzen, dan
duizenden woorden in een tong. 20
Broeders, weest geen kinderen in het
verstand, maar in de boosheid; wordt in het verstand volwassen.
En hij zei ook:
Vers 33
God is geen God van wanorde. Vers 40
Laat alles betamelijk en in goede orde
geschieden.
Laten wij het juiste evenwicht zoeken en het belang van deze geestelijke
gaven in hetzelfde licht zien als de Bijbel.
”Aan hun vruchten”, niet aan hun tongen, hun taal, hun emoties, hun vermogen
om te redeneren, hun loze geloofsbelijdenissen, hun eigengerechtigheid, zegt
Jezus, zullen wij hun ware geestelijke staat kennen.
En de ware vrucht van Gods Geest is in de eerste plaats liefde.
Galaten 5:22
Maar de vrucht van de Geest is liefde,
blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw,
zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
Deze karaktereigenschappen bepalen de ware godvruchtigheid.
Ze zijn de uitdrukking van de
liefde
van God die ”in onze
harten uitgestort is door de Heilige Geest” (Rom. 5:5). De heilige Geest
in ons is
dus eenvoudig de
werking van Gods
wet in ons
leven, want liefde is de vervulling van de wet.
Dat alleen is ware christelijke godvruchtigheid.
De vier surrogaten
Werkelijk geestelijk ingesteld zijn kan alleen door de gezindheid van
liefde, daar God liefde is.
Laten wij de vier surrogaten van godvruchtigheid nu bezien in het licht van
Gods Woord:
1)
1
Corinthiërs 13:1
Al ware het, dat ik met de tongen der
mensen en der engelen sprak, maar
had de liefde niet, ik ware schallend koper of een rinkelende cimbaal.
Hebt u wel eens iemand horen spreken met de tong van engelen? Indien wij de
liefde niet hebben, zijn geestelijke taal, ’tongen’ of ’manifestaties’ als
een hoop wind of als het slaan op oude tinnen pannen.
2)
Vers 2
Al ware het, dat ik profetische gaven had,
en alle geheimenissen en alles, wat te
weten is, wist, en
3)
(vervolg
vers 2) al het geloof had, zodat ik bergen verzette, maar ik had de liefde
niet, ik ware niets.
4)
Vers 3
Al ware het, dat ik al wat ik heb tot spijs
uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam gaf om te worden verbrand,
maar had de liefde niet, het baatte mij
niets.
Wat betekent het de
liefde te
hebben? De volgende vier verzen verduidelijken dit en geven aan wat de ware
geestelijke gezindheid is:
Vers 4
De liefde is lankmoedig, de liefde is
goedertieren, zij is niet afgunstig, de liefde praalt niet, zij is niet
opgeblazen, 5
zij kwetst niemands gevoel, zij zoekt
zichzelf niet, zij wordt niet verbitterd, zij rekent het kwade niet toe. 6
Zij is niet blijde over ongerechtigheid,
maar zij is blijde met de waarheid. 7
Alles bedekt zij, alles gelooft zij, alles
hoopt zij, alles verdraagt zij.
Lees vers vier opnieuw en vervang daarbij de woorden ’de liefde’ door uw
eigen naam en ’zij’ met ’hij’ als u een man bent. Test uzelf hiermee om na
te gaan hoe godvruchtig u in werkelijkheid bent, m.a.w. of u een ware
christen bent. Laten wij streven naar een meer waarachtige geestelijke
gezindheid.
MOET
U
TRACHTEN
Bent u begonnen met het
organiseren van gespreksgroepen over het geloof? Hebt u geprobeerd anderen
ertoe te bewegen
te geloven wat
u gelooft? Bijvoorbeeld uw vrouw of uw man,
een van uw familieleden, of een vriend?
Hebt u geprobeerd anderen tot bekering – tot ’behoud’, zoals velen het
uitdrukken – te brengen? Bent u begonnen te ’preken’?
Indien dat het geval is, dan hebt u vermoedelijk twist en vijandschap
opgewekt, een vriend of misschien zelfs uw man of vrouw verloren.
Mocht u er echter nog
niet mee begonnen zijn,
doe dat dan ook niet!
Maak deze fout niet
Door de eeuwen heen zijn slechts weinigen er toe gebracht Gods waarheid te
aanvaarden. Zij hebben de door de Schepper geopenbaarde waarheid, die Gods
gemeente duidelijk maakt, leren liefhebben. Deze waarheid is het kostbaarste
goed in hun leven geworden. Zij worden erdoor bezield met enthousiasme en
ijver.
Misschien bent u een van de enthousiaste lezers van de publicaties op onze
website en hebt u wellicht uw leven geëvalueerd. Vroeger was u misschien,
zoals alle niet-bekeerde mensen, egocentrisch en zelfzuchtig. Mogelijk is uw
geest op God geconcentreerd. U koestert, in plaats van uitsluitend
bezorgdheid over uw eigen welzijn, een enthousiaste en onbaatzuchtige
zorgzaamheid voor anderen. Vooral voor de leden van uw gezin, familie en
voor uw naaste vrienden. U wilt deze schitterende waarheid met hen delen. U
wilt dat zij het eeuwige leven beërven in het koninkrijk van God. U wilt hen
van de ondergang redden.
Uw motieven zijn
welgemeend, uw ijver is voorbeeldig. Maar misschien bent u zoals die vrouw
die meer ijver dan wijsheid bezat. Deze vrouw probeerde door haar
woorden haar man
en haar zoon, een tiener, te ’redden’. In plaats van hen door haar
redeneringen tot ’behoud’ te brengen, maakte zij hen juist vijandig en vol
wrok en verbittering jegens God! Deze vrouw trachtte haar naasten te redden,
maar wist hen slechts tegen zich te keren.
Maar, zullen sommigen vragen, heeft Jezus ons niet gezegd dat wij het licht
der wereld zijn en dat wij ons licht moeten laten schijnen?
Inderdaad! Maar hebt u ook opgemerkt hoe Hij zei dat wij ons licht moeten
laten schijnen? Lees het zelf.
Mattheüs 5:14
Gij zijt het licht der wereld… Vers 16
Laat zo uw licht schijnen voor de mensen,
opdat zij uw goede werken zien...
Hij zei dus niet: ”opdat zij uw goede argumenten horen”. Hij zei: ”opdat zij
uw goede werken zien”.
Maar wacht even!
Mag u dan niemand van
het bestaan van onze website
op
de hoogte brengen? Jawel, maar let erop
hoe u
dat doet. Eenvoudig melding maken van de website
aan een vriend of vriendin met de opmerking dat het hem of haar wellicht zal
interesseren is goed. Maar ga niet verder. Dring niet aan, argumenteer niet,
tracht geen godsdienstonderricht te geven.
Religieuze tv-uitzendingen beginnen vaak met religieuze liederen of met een
stem die op sentimentele of emotionele toon over ”het kennen van de Heer”
enz. begint te spreken. Weet u wat er gebeurt wanneer dergelijke religieuze
programma's op de tv beginnen? De meeste mensen die het zien schakelen snel
over op een ander net of zetten hun toestel uit. Alleen het ’godsdienstige
publiek’, een uiterst klein deel van het totale kijkerspubliek, blijft
kijken en heeft dit programma vermoedelijk speciaal aangezet.
Weet u waarom miljoenen mensen populaire tijdschriften kopen en lezen? Omdat
die tijdschriften vol staan met artikelen over mensen, dagelijkse problemen,
de toestand in de wereld en andere onderwerpen die veel mensen interesseren.
Slechts een betrekkelijk kleine groep mensen stelt belang in een
sentimentele, emotionele televisie-uitzending die veel van een kerkdienst
weg heeft.
Wij behandelen op onze website zaken waarin iedereen belang stelt. Wij maken
deze in de belangstelling staande onderwerpen echter interessanter door er
leven en betekenis aan te geven, door er op niet-religieus aandoende wijze
verbazingwekkend bijbels materiaal mee in verband te brengen, materiaal dat
verrassende, onthullende, praktische en gezaghebbende antwoorden bevat op de
vele, steeds onrustbarender vragen, problemen en gebeurtenissen van onze
tijd. Op deze wijze openen wij de ogen van de mensen voor de ware antwoorden
op problemen die niet alleen regeringen, maar ook de wetenschap en de mens
in het algemeen kwellen en die op geen andere wijze kunnen worden opgelost.
Men is verbaasd te horen dat dergelijke antwoorden in de Bijbel staan. Veel
mensen beweren dat ”er geen antwoorden, geen oplossingen bestaan”. In onze
publicaties leest men desondanks antwoorden die zinnig zijn. Men ontdekt tot
zijn verbazing dat de Bijbel up-to-date is en betrekking heeft op de
toestand, het nieuws en de problemen van onze tijd en van morgen.
Wilt u dus iemand ertoe bewegen onze website te bezoeken, vertel hem dan dat
het een boeiend en leerzame website is over actuele onderwerpen en andere
belangwekkende zaken. Maar ga niet opdringen. Tracht hen niet door
argumenten daartoe over te halen. Wekt het hun belangstelling niet, vergeet
het dan.
Een veelvoorkomende fout
Veel pasbekeerde
mensen, maar ook zij die sinds kort onze website bezoeken en verrassende
waarheid hebben gelezen op onze website, maken de fout anderen te willen
bekeren. Dit komt vooral veel voor wanneer in een huwelijk de ene partner
Gods waarheid aanvaardt maar de andere niet. Tientallen huwelijken zijn op
een echtscheiding uitgelopen doordat de pasbekeerde partner trachtte de
onbekeerde door woorden
tot aanvaarding van zijn of haar godsdienst te
brengen. Dit lukt slechts in een uiterst zeldzaam geval.
Het meest verkeerde en
schadelijke dat u kunt doen is wel uw eigen man of vrouw door woorden tot uw
godsdienst trachten over te halen. Wat u ook doet, maak
nooit
deze tragische fout.
Hier moet evenwel een opmerking geplaatst worden. In een huwelijk
behoort de één zich te verdiepen in wat de ander zo bezig houdt. Het is niet
te vergelijken met het lidmaatschap van een tennisclub. Dit gaat over de zin
van het leven, over een manier van leven, 24 uur per etmaal. Een volkomen
nieuwe ontdekking. Daar kan de huwelijkspartner toch niet aan voorbijgaan?
Al zou het alleen maar een objectief onderzoek zijn. Het behoort tot de
huwelijksplicht om belangstelling te tonen in zo'n ingrijpende verandering
in het leven van de meest geliefde persoon in je leven. Bij de een is meer
tact en of geduld nodig dan de ander, maar forceer nooit.
Vergeet nooit wat Jezus zei:
Johannes 6:44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader, die Mij gezonden
heeft, hem trekke, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage.
En door de brief van de apostel Petrus zegt Jezus tot christelijke vrouwen:
1 Petrus 3:1
Evenzo gij, vrouwen, weest uw mannen
onderdanig, opdat, ook indien sommigen aan het woord niet gehoorzaam zijn,
zij door de wandel hunner vrouwen zonder woorden gewonnen worden, 2
doordat zij uw reine en godvrezende wandel
opmerken.
God heeft ieder mens een vrije wil gegeven. God zij dank heeft niemand de
macht ons te dwingen tot een godsdienst die wij niet wensen. Iedereen moet
zijn of haar eigen beslissingen nemen.
Een godsdienstig verschil tussen man en vrouw is een ernstige handicap. Is
er sprake van een dergelijk verschil, maak de zaak dan niet erger door met
uw partner over uw godsdienst te spreken. Richt uw woorden tot God, in uw
gebed. Laat uw partner getuige zijn van uw gelukkige, aangename, opgewekte,
vreugdevolle manier van leven in plaats van hem of haar te dwingen uw
redeneringen aan te horen. Gun uw partner op godsdienstig gebied alle ruimte
en vrijheid, ongeacht of hij of zij zich wil bekeren, een andere godsdienst
wil aanhangen, dan wel a-religieus of atheïstisch wil zijn.
Tracht niemand te overreden tot het aanvaarden van bijbelse waarheid of om
zich te bekeren. Probeer nooit iemand Gods kostbare waarheid op te dringen.
God doet dit ook niet.
Weet u hoe de apostel Paulus mensen voor Christus wist te winnen? Niet op de
manier zoals men dit in onze tijd soms tracht te doen. Denkt u dat hij,
wanneer hij zich tot een onbekeerde Jood richtte, als een christen sprak,
menend ”voor Christus te getuigen”? Denkt u dat Paulus tot de onbekeerde
zei: ”Hebt u Christus al als uw persoonlijke Verlosser aanvaard? Niet? Wilt
u dan nu niet met mij neerknielen, mijn broeder, om uw hart aan de Heer te
geven?”
Of denkt u dat hij zei: ”Kijk eens hier, Joodse zondaar en vriend, u bent op
weg naar de hel. Uw godsdienst deugt niet. Iedere dag dat u Christus
verwerpt als uw Verlosser kruisigt u Hem opnieuw. U bent slechter dan een
dief of een moordenaar. Ik zal u met mijn argumenten blijven lastig vallen
en ze in uw koppige oren trommelen en ze in dat halsstarrige, rebellerende
brein van u prenten totdat ik u gedwongen heb christen te worden.”
Nee, dat is niet de manier waarop Paulus tot onbekeerde Joden sprak. Paulus
zei:
1 Corinthiërs 9:20
en ik ben voor de Joden geworden als een
Jood, om Joden te winnen; hun, die onder de wet staan, als onder de wet
(hoewel persoonlijk niet onder de wet) om hen, die onder de wet staan, te
winnen.
Paulus sprak tegen
anderen vanuit hun
gezichtspunt.
Vers 22
Ik ben voor de zwakken zwak geworden, om de
zwakken te winnen; voor allen ben ik alles geweest, om in elk geval enigen
te redden.
Hij sprak tegen een Jood als een Jood, vanuit het Joodse standpunt, en liet
blijken de Joodse visie op het christendom te begrijpen (niet goed te
keuren). De Joden weigerden de gedachte dat Jezus de beloofde Messias was te
aanvaarden. Paulus wekte geen vijandschap op, maar bedwong die. Hij
benaderde hen vanuit hun Joodse godsdienst ”om Joden te winnen”.
Maar als iemand oprecht wil weten waarom u bent veranderd of leeft volgens
bepaalde principes, dan behoort u uitleg te geven.
1 Petrus 3:15
Maar heiligt de Christus in uw harten als
Here, altijd bereid tot verantwoording aan al wie u rekenschap vraagt van de
hoop, die in u is, doch met zachtmoedigheid en vreze.
Gebruik dit schiftgedeelte niet om toch ongevraagd aan de praat te komen
over uw hoop.
”Aan al wie u rekenschap
vraagt van de hoop, die in u is”.
Alleen als er belangstelling wordt getoond, maar dat gebeurt zelden. Er is
eerder kritiek. Zelfs haat, zonder dat de ander zich in de materie heeft
verdiept.
WAT
IS
’WERELDS’?
In deze fysieke wereld worden wij omringd door allerlei stoffelijke dingen
en omstandigheden. Om deze dingen en om het gebruik ervan draait de kwestie
van wat ’werelds’ is. Het is belangrijk als ware christen ten aanzien van
deze kwestie het standpunt van God te kennen.
Let op de volgende geïnspireerde woorden van de apostel Johannes:
3 Johannes 1:2
Geliefde, ik bid, dat het u in alles wel ga
en gij gezond zijt, gelijk het uw ziel wel gaat. 3
Want het heeft mij zeer verblijd, als er
broeders kwamen en van uw waarheid een goed getuigenis gaven, zoals gij dan
ook in de waarheid wandelt.
God zal ons zegenen en materiële goederen zijn niet uitgesloten naarmate wij
leren deze op de juiste wijze te gebruiken.
Jezus heeft gezegd:
Johannes 10:10
De
dief komt niet dan om te stelen en te slachten en te verdelgen; Ik ben
gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed.
Rijkdom, eerlijk verkregen, is geen zonde.
Salomo schreef:
Spreuken 12:27
De trage zal zijn wild niet vangen, maar
een kostbare have is het deel van de vlijtige.
En zijn aansporing luidde:
Prediker 9:10
Al wat uw hand vindt om naar uw vermogen te
doen, doe dat, want er is geen werk of overleg of kennis of wijsheid in het
dodenrijk, waarheen gij gaat.
Wij mensen begrijpen wat materiële overvloed is. Daarom staat dit als model
voor geestelijke overvloed. Daarom moeten we deze schriftgedeelten niet
uitsluitend materieel beoordelen, maar ook in het geestelijk perspectief
plaatsen.
Het is Gods wil dat wij gezegend worden en materiële voorspoed genieten en
een gelukkig en overvloedig leven leiden, indien wij ons werk met ijver doen
en ons door God gegeven verstand gebruiken.
Het gevaar van materiële rijkdom is dat men er gemakkelijk zijn zinnen op
gaat zetten. De mensen raken zo verwikkeld in geldverdienen, in het
imponeren van hun zakelijke en sociale relaties en in het deelnemen in de
gewoonten van deze wereld in het algemeen, dat zij het bijna onmogelijk
vinden Gods waarheid te aanvaarden en zich ernaar te richten wanneer zij
ermee worden geconfronteerd.
Materiële welvaart als zodanig is beslist niet ’werelds’! Integendeel.
Gebrek aan voldoende materiële goederen wijst doorgaans op een samenleving
die aan een gebrek aan ijver en wijsheid lijdt. Armoede is ook veelal het
gevolg van het ’regelen’ van de verdeling van de welvaart door hebzuchtige
en overbodige ’managers’ en categorieën beroepen die zich een valse status
met hoog inkomen hebben verworven. God wil dat wij materiële zaken op hun
juiste waarde leren schatten en ze op verstandige wijze benutten voor
onszelf en voor anderen.
Maar bedenk dat iedere christen getroffen kan worden door armoede en ziekte.
Toch kan hij of zij tegelijkertijd geestelijk rijk zijn. Wij vragen in onze
gebeden niet om kapitale goederen, maar om ons dagelijks brood.
1 Timotheüs 6:6
Nu brengt inderdaad de godsvrucht grote
winst, [indien zij gepaard gaat] met tevredenheid. 7
Want wij hebben niets op de wereld
medegebracht; wij kunnen er ook niets uit medenemen. 8
Als wij echter onderhoud en onderdak
hebben, dan moet ons dat genoeg zijn. 9
Maar wie rijk willen zijn, vallen in
verzoeking, in een strik, en in vele dwaze en schadelijke begeerten, die de
mensen doen wegzinken in verderf en ondergang. 10
Want de wortel van alle kwaad is de
geldzucht. Door daarnaar te haken zijn sommigen van het geloof afgedwaald en
hebben zich met vele smarten doorboord. 11
Gij daarentegen, o mens Gods, ontvlucht
deze dingen, doch jaag naar gerechtigheid, godsvrucht, geloof, liefde,
volharding en zachtzinnigheid.
(De NBG-vertaling heeft gekozen voor ’de’ wortel in vers 10, maar in de
Griekse tekst staat daar geen lidwoord. Andere vertalingen zeggen daarom
’een’ wortel van alle kwaad.)
Zijn fysieke genoegens slecht?
Als het bezitten van rijkdom of fysieke goederen op zichzelf geen zonde is,
hoe is het dan met de fysieke genoegens waaraan men zich overgeeft? Zijn
deze onvermijdelijk slecht?
Een van de belangrijkste teksten die veelvuldig gebruikt worden om
’wereldse’ genoegens te veroordelen is 1 Johannes 2:15-16. Laten wij deze
tekst eens nauwkeurig bestuderen.
1 Johannes 2:15
Hebt de wereld niet lief en hetgeen in de
wereld is. Indien iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet
in hem. 16
Want al wat in de wereld is: de begeerte
des vlezes, de begeerte der ogen en een hovaardig leven, is niet uit de
Vader, maar uit de wereld.
Wij zien hier dat het de begeerte ”des vlezes”, van de ogen en hoogmoed zijn
die God veroordeelt. Begeerte is een ongeoorloofd, ongewettigd verlangen,
m.a.w. het verlangen of gebruiken van dingen tegen de wil en de geopenbaarde
wetten van God in.
Seks is niet slecht;
zondig is het verkeerde gebruik
van seks, dat is buiten het huwelijk. De filmkunst
op zich is niet ’zondig’; het verkeerde
gebruik van deze uitvinding is een zonde.
Er was een tijd dat de geestelijkheid predikte tegen dansen, sterke drank en
kaarten, radio, tv. Maar deze dingen zijn op zich niet ’zondig’ of
’werelds’. Zondig of werelds is alleen het verkeerde gebruik ervan, dat
indruist tegen Gods wil.
Bedenk dat ’wereldsgezindheid’ berust op de begeerte van het vlees en van de
ogen. Een oorbaar en aangenaam gebruik van onze vijf zintuigen is op zich
niet ’werelds’.
’Zondige’ genoegens?’
Hoe kunnen wij bewijzen of iets wel of niet werelds of zondig is?
Alleen aan de hand van de Bijbel en van het geïnspireerde voorbeeld van
Jezus Christus en andere dienaren van God. Bij dit bewijs zal veel aan uzelf
en uw eerlijkheid ten opzichte van God worden overgelaten.
Laten wij eerlijkheid betrachten en ons concentreren op de eenvoudige,
duidelijke grondprincipes en op het voorbeeld van Christus en zijn dienaren
en profeten. Laten wij zoeken naar de waarheid, niet naar uitvluchten om er
omheen te draaien!
Eerst de vraag: is drinken een zonde?
Het principe is als volgt: Jezus Christus heeft ons een voorbeeld gegeven,
opdat wij Hem zouden navolgen.
1 Petrus 2:21
Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook
Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij
in zijn voetstappen zoudt treden.
Jezus Christus verandert niet (Hebr. 13:8). Als Hij vandaag in het vlees zou
komen, zou Hij op precies dezelfde manier leven als 2000 jaar geleden.
Lees nu het voorbeeld dat Jezus gaf in Johannes 2:1-11. Het is het verslag
van hoe Jezus water in wijn veranderde. Het woord ”metreten” (vers 6)
verwijst naar een inhoudsmaat van verscheidene tientallen liters. De totale
hoeveelheid wijn moet hier enkele honderden liters hebben bedragen!
Het verslag is heel duidelijk. Het vertelt op eenvoudige wijze dat, naar
Joods gebruik, op het bruiloftsfeest echte wijn geschonken werd en dat deze
opraakte. Jezus kwam te hulp, opdat het vreugdevolle feest, waarbij
waarschijnlijk enkele honderden mensen aanwezig waren, niet zou worden
verstoord.
Hij veranderde water in wijn, en het was echte, gegiste wijn. Men zou
beslist niet tegen de bruidegom gezegd hebben: ”Gij hebt de goede wijn tot
dit ogenblik bewaard”, als Jezus enkel voor druivensap had gezorgd. Die
drank zou men bij deze gelegenheid als minderwaardig hebben aangemerkt.
Het oorspronkelijke
Griekse woord dat hier is gebruikt is
oinos, dat uitsluitend werd gebezigd voor
gegist druivensap (wijn).
Overmatig drankgebruik echter behoort te worden vermeden. Alcoholisme is
tegenwoordig een ware plaag.
1 Petrus 4:3
Want er is tijd genoeg voorbijgegaan met
het volbrengen van de wil der heidenen, toen gij wandeldet in allerlei
losbandigheid, begeerten, dronkenschap, brassen, drinken en onzedelijke
afgoderij.
God heeft de mens wijn
en andere alcoholische dranken gegeven om ze op de juiste wijze te leren
gebruiken en karakter te ontwikkelen door naar wijsheid en zelfbeheersing te
streven. Dit juiste gebruik van alcohol en matigheid in het drinken ervan
vormt een deel van onze verantwoordelijkheid tegenover God. Wat zonde is, is
het verkeerde gebruik.
Het grondprincipe van goed of verkeerd gebruik is van toepassing op vrijwel
alles wat door sommigen als ’werelds’ wordt aangemerkt. De vraag waar het in
elk afzonderlijk geval om gaat is of het ding of de zaak in kwestie al of
niet wordt gebruikt op een wijze die tegen de bedoeling van Gods wet
indruist.
Dansen en kaartspelen
In de Bijbel is verscheidene malen sprake van dansen. Hoe men destijds
danste is niet in details bekend. Dansen op zich is evenwel goed, niet
slecht.
Verkeerd is dansen op een wellustige, zinnenprikkelende wijze of in een
verkeerde omgeving. Meestal in onzedelijke kleding. Een dergelijk verkeerd
gebruik, vaak gepaard gaand met een of andere vorm van onbeschaafde herrie
wat onterecht muziek wordt genoemd, karakteriseert een groot deel van de
hedendaagse dansgelegenheden.
Maar als christenen, jong of oud, zich willen ontspannen of feestvieren door
middel van een dans met andere gelovige en karaktervaste mensen en zij dit
doen op passende wijze, dan is dat beslist niet zondig of ’werelds’.
Vanzelfsprekend is je danspartner je eigen man of vrouw.
God zegt dat er ”een tijd om te dansen” is (Pred. 3:4). Laten wij ervoor
zorgen dat die tijd op de juiste wijze wordt gebruikt!
Het principe aangaande activiteiten als kaartspelen, theaterbezoek,
tv-kijken, internetten, waarmee veel fundamentalistisch ingestelde mensen
nog altijd problemen hebben, moet nu duidelijk zijn. De Bijbel doet hierover
geen rechtstreekse uitspraak, maar gezien in het licht van Gods wetten en de
bijbelse voorbeelden is het principe duidelijk.
Een kaartspel is op zich niet zondig en spelen daarmee, als louter
amusement, evenmin. Een gevaar schuilt in de mogelijkheid dat men aan
dergelijke vormen van vermaak te veel tijd besteedt, terwijl een christen
zijn tijd op verstandige wijze dient te gebruiken.
Een verkeerd gebruik van een kaartspel of enig ander object, met gokken als
doel, is zonde. God gebiedt: ”Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk
doen” (Ex. 20:9). Wij moeten leren bouwen, construeren en produceren, in
navolging van God, de Meesterbouwer en Schepper.
Gokken staat gelijk met parasiteren op de samenleving; het is een schending
van dit grondprincipe en doorkruist het doel waarvoor de mens bestaat.
Gokken berust in wezen op de gedachte iets voor niets te krijgen, op het
verlangen naar materiële winst ten koste van anderen, hetgeen een
regelrechte schending betekent van nog een van de Tien Geboden: ”Gij zult
niet begeren” (Ex. 20:17).
Film, video, theater
De kwestie van het kijken naar film, video, tv of toneel draait om de reden
waarom men dit doet en het type toneelstuk, video-opname, tv-programma, film
of website waar men naar kijkt.
Veelvuldig kijken naar toneelstukken of films louter voor het eigen genoegen
of om te ontsnappen aan de verantwoordelijkheden die het leven meebrengt is
’werelds’. Laten wij onszelf niet voor de gek houden: veel mensen zijn
doorgewinterde escapisten!
Men kan niet vrijblijvend moorden, stelen, verleiden, vreemdgaan, gokken en
dronken worden via de persoon van een filmheld zonder dat dit sporen nalaat
in het eigen karakter! Hierdoor kunnen televisie, dvd-speler en computer
voor iemand een enorm probleem worden.
Een juist gebruik van film, toneel, televisie of internet is daarentegen
zeer waardevol. Er zijn toneelstukken, films, die een historische of
anderszins educatieve basis hebben en niet onevenwichtig gewelddadig of
zinnenprikkelend zijn. Ze zijn echter aanzienlijk in de minderheid en het
zal enige moeite kosten ze te vinden. Maar ook een gewoon liefdesverhaal of
een komedie mag u niet zodanig beïnvloeden dat u Gods wet veronachtzaamt.
Een goede film of toneelstuk is moeilijk te vinden. God zal echter niemand
veroordelen die deze middelen oprecht gebruikt ten behoeve van ontwikkeling
of ontspanning. Slechts het verkeerde gebruik ervan is zondig. Dit
grondprincipe is ook van toepassing op het onderwerp muziek. De media kunnen een positieve bijdrage leveren met muziekprogramma's, sport, natuurfilms, actualiteiten en reportages over ontwikkelingen in de wereld.
Vermijd werkelijke ’wereldsgezindheid’
God wil dat wij een gelukkig en overvloedig leven leiden, zonder zonde. Dat
wil zeggen, een leven in overeenstemming met Gods wet. De Tien Geboden,
zoals ze in geestelijke zin werden verheerlijkt door Jezus Christus, brengen
een levenswijze aan het licht. Ze maken ons duidelijk hoe wij God moeten
liefhebben, eren en dienen en hoe wij onze medemens moeten liefhebben en van
dienst zijn. Iedere activiteit of atmosfeer, ieder ’systeem’ waardoor u in
conflict komt met de geest van de Tien Geboden is ’werelds’. Willen wij God
toebehoren en goddelijk karakter ontwikkelen om uiteindelijk als lid van
Gods Gezin te kunnen worden geboren, dan moeten wij deze ’wereldsgezindheid’
vermijden.
De apostel Jakobus stelde de volgende vraag:
Jakobus 4:4
weet gij niet, dat de vriendschap met de
wereld vijandschap tegen God is? Wie dus een vriend der wereld wil zijn,
wordt metterdaad een vijand van God.
Betekent dit dat wij onze medemens moeten haten? Beslist niet.
Jakobus had even tevoren immers geschreven dat wij de koninklijke wet dienen
te vervullen: ”Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf” (Jak. 2:8).
Definitie van ’de wereld’
Om de betekenis van
deze en overeenkomstige passages in de Bijbel te begrijpen moeten wij het
Griekse woord kennen dat in het Nieuwe Testament met ’wereld’ is vertaald.
Het in Jakobus 4:4 gebruikte woord is
kosmos, dat betekent de maatschappij of
wereldorde die de mens op aarde heeft ingesteld. Deze passage betekent dus
eenvoudig dat ware christenen het maatschappelijk stelsel van de mens niet
moeten liefhebben. Dit stelsel is gebaseerd op wedijver, hebzucht,
eigenbelang en ijdelheid. Toch laten velen, vooral jongeren, zich er
gemakkelijk door meeslepen.
Bereid u voor op de Wereld van Morgen
Een ware christen behoort eenvoudig geen deel uit te maken van deze wereld
die God tart. Hij kan niet deelnemen aan de concurrentievervalsing, de
louche transacties, de schuine moppen en het seksmisbruik van deze wereld;
hij kan zich niet begeven onder de ’jet-set’ en zich ophouden in hun
’elitewereld’ van begeerte en ijdelheid.
Wie vermijdt wat de Bijbel omschrijft als ’werelds’, zich aan God onderwerpt
en tegelijkertijd een gelukkig en evenwichtig leven leidt, moet beschikken
over duidelijke waarden en doelstellingen en een levenswijze volgen die het
bereiken daarvan mogelijk maakt. Het moet dus iemand zijn die de woorden van
God zorgvuldig bestudeert, erover nadenkt en zijn leven ernaar richt (Matth.
4:4: ”Niet alleen van brood zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit
de mond Gods uitgaat.”); iemand die Christus' voorbeeld volgt en die tot God
bidt om hulp, wijsheid, liefde en leiding; iemand die het in de Bijbel
geopenbaarde, geïnspireerde voorbeeld van Jezus Christus zorgvuldig en
ijverig bestudeert.
Zo iemand bouwt een evenwichtig karakter op met het doel eeuwig te leven met
God in de Wereld van Morgen.
Dat is feitelijk een
echte christen. Mensen hebben
vele verschillende, tegenstrijdige definities gegeven, maar zelden hoort men
de ware bijbelse definitie. Zelden hoort of leest men hoe men een christen
wordt.
DE BERGREDE
Het wordt tijd dat
u
de meest fundamentele, nuchtere
grondbeginselen
van het ware christendom – de werkelijke inhoud, de kern van de leer van
Christus leert begrijpen.
Beseft u dat de meeste zich christen noemende mensen precies het
tegenovergestelde van de allereenvoudigste en duidelijkste leerstellingen
van Christus geloven!
Laten we naar de eigenlijke grondslag van het ware christendom gaan wat
algemeen de ’Bergrede’ genoemd wordt.
Het schriftgedeelte in het 5e, 6e
en 7e hoofdstuk van Mattheüs is eigenlijk geen ’rede’, hoewel het
door mensen die de Bijbel niet begrepen, zó betiteld werd.
Dit is een van de allereerste
tegenstellingen
met de algemeen geaccepteerde overtuigingen en gewoonten van het
’christendom’.
Mattheüs 5:1
Toen Hij nu de scharen zag, ging Hij de
berg op en nadat Hij Zich had nedergezet, kwamen zijn discipelen tot Hem.
Ja, Christus wilde de grote massa ontlopen.
Maar heeft u het niet altijd anders gehoord? Heeft u niet altijd zonder meer
aangenomen dat Christus in gelijkenissen of analogieën sprak, zodat de
mensen het beter zouden kunnen begrijpen? Dat is echter niet wat Christus
zelf zei!
Mattheüs 13:10
En de discipelen kwamen en zeiden tot Hem:
Waarom spreekt Gij tot hen in gelijkenissen? 11
Hij antwoordde hun en zeide: Omdat het u
[zijn discipelen]
gegeven is de geheimenissen van het Koninkrijk der hemelen te kennen, maar
hun is dat niet gegeven. Vers 13
Daarom spreek Ik tot hen in gelijkenissen,
omdat zij ziende niet zien en horende niet horen of begrijpen. 14
En aan hen wordt de profetie van Jesaja
vervuld, die zegt: Met het gehoor zult gij horen en gij zult het geenszins
verstaan, en ziende zult gij zien en gij zult het geenszins opmerken; 15
want het hart van dit volk is vet geworden,
en hun oren zijn hardhorend geworden, en hun ogen hebben zij toegesloten,
opdat zij niet zien met hun ogen, en met hun oren niet horen, en met hun
hart niet verstaan en zich bekeren, en Ik hen zou genezen.
Christus zei, door
Jesaja te citeren, dat de mensen het niet konden begrijpen – dat Hij
opzettelijk zijn bedoeling verduisterde,
opdat zij zich
niet zouden bekeren!
Hoe volkomen anders dan wat u vermoedelijk altijd aangenomen heeft.
Ziet u, Jezus kwam
niet om de
wereld in die
tijd te bekeren. Hij kwam om zijn Gemeente op te
richten, om voor de zonden van het hele mensdom te sterven, om zijn
discipelen, die zijn boodschap naar alle naties zouden uitdragen, een
opdracht te geven. Christus kwam om vele redenen – maar niet één daarvan was
om de hele wereld in die tijd
te redden.
Hij was een goddelijke Boodschapper, gezonden door zijn Vader in de hemel
voor het onderricht en de opleiding van zijn discipelen. ’Discipel’ betekent
alleen maar ’leerling’.
Mattheüs 5:2
En Zijn mond geopend hebbende, leerde Hij
hen
[zijn discipelen of leerlingen],
zeggende …
De ’rede’ op de berg was feitelijk een toespraak die voornamelijk gericht
was tot zijn discipelen.
’De zaligsprekingen’
De volgende paar verzen behoren tot de bekendste verzen van de hele Bijbel.
Misschien kunnen velen van u ze wel uit het hoofd opzeggen. Daarom is het
goed ze ieder afzonderlijk nauwgezet te analyseren. We zullen het
duidelijke, bekendste deel van Christus' leer nemen en u aan de hand daarvan
aantonen hoe de meeste zich christen noemende mensen ten enenmale van ware
christelijkheid verwijderd zijn.
Christus zei:
Mattheüs 5:3
Zalig [zijn] de armen van geest; want
hunner is het Koninkrijk der hemelen.
Wat betekent het, ’arm’ van geest te zijn? Christus bedoelde beslist niet
het ontbreken van de Geest van God, want Hij dringt er door Petrus op aan:
2 Petrus 3:18
maar wast op in de genade en in de kennis
van onze Here en Heiland, Jezus Christus.
En Hij inspireerde Paulus te schrijven:
Romeinen 8:9
Gij daarentegen zijt niet in het vlees,
maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand
echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe.
Jezus zei:
Lukas 11:13
Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt,
goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader uit
de hemel de Heilige Geest geven aan hen, die Hem daarom bidden?
Nee, Jezus bedoelt niet het
ontbreken
van de geest van God, zoals bij de
dwaze maagden (Matth. 25), maar Hij bedoelt dat zij, die waarlijk ootmoedig
zijn, nederig en meegaand van hart en geest, ’zalig’, d.w.z.
gelukkig
zijn!
Hoeveel ’christenen’ zijn werkelijk zoals Christus in hun geesteshouding?
Jezus was volkomen ”arm van geest”! Hij was volkomen nederig! Nooit leefde
er een groter mens – nooit leefde er een mens die een meer gigantische,
allesomvattende macht uit kon oefenen dan Christus! Zijn kwaliteiten waren
onovertroffen! Nooit is er een man geweest met meer reden om zich
’opgeblazen’ en trots te voelen – vol menselijke ijdelheid. Toch was Jezus
nederig! Paulus schreef:
Romeinen 12:16
Weest onderling eensgezind, niet zinnende
op hoge dingen, maar voegt u in het eenvoudige. Weest niet eigenwijs.
Mensen uit de laagsten van de
samenleving (in de ogen van de mensen) die op zijn weg kwamen, zoals
tollenaars en publieke vrouwen, werden door Christus niet anders bejegend
dan de aanzienlijken (in de ogen van de mensen). Hiervoor werd Hij steeds
bekritiseerd door de
hooghartige, trotse, opgeblazen
leiders van de religieuze groeperingen uit die tijd.
Dat Hij ”omging met prostituees”, wat velen beweren, staat niet in de
Bijbel, maar ze kwamen wel op zijn weg, zoals allerlei mensen uit de
samenleving. Ook tegen deze vrouwen was Hij duidelijk. Hij zei niet meer te
zondigen of, als ze berouw toonden, vergaf Hij hen hun zonden.
Hoe is het met onze tijd gesteld?
Het is helemaal niet zo ’gezien’ een ziekelijke, lijdende persoon op te
beuren, voor invaliden te zorgen, iets van jezelf aan iemand te geven die er
werkelijk behoefte aan heeft, nietwaar? Weinig aanzienlijke en rijke mensen
houden zich daarmee bezig. Echt arm van geest te zijn is heden ten dage een
grote zeldzaamheid.
”Hunner is het Koninkrijk der hemelen”
Twee verzen verder zegt Jezus:
Mattheüs 5:5
Zalig [zijn] de zachtmoedigen; want zij
zullen het aardrijk beërven.
Bedoelt Christus hiermee dat de ”armen van geest” naar de ’hemel’ gaan, maar
dat de zachtmoedigen op de aarde zullen blijven?
Bekijk dit nog eens goed. Wat staat er? Als Jezus de hemel aan de armen van
geest beloofde, dan staat er heel duidelijk dat de zachtmoedigen op aarde
zullen blijven!
Maar beloofde Jezus inderdaad ’de hemel’ aan de armen van geest?
Nee!
Nergens in de
hele Bijbel wordt de hemel als de beloning van hen die behouden worden
beloofd. Dit is weer in schrille
tegenstelling met het
grondbeginsel van het
’christelijk’ dogma – en is niet uit de Bijbel afkomstig.
Lees dat
nog eens goed. Christus zei: ”Zalig [zijn] de armen van geest; want hunner
is het Koninkrijk der hemelen” (vers 3). Dat kleine woord ’der’ bepaalt
het vers nader en maakt het duidelijk. Het is een koninkrijk dat God zijn
uitverkorenen belooft – een koninkrijk op aarde, door God geregeerd, komend
vanuit de hemel! Het is een
Koninkrijk van de hemel, niet een
koninkrijk in de hemel, en daarin
is een groot verschil! De uitdrukking ”het Koninkrijk der hemelen” die
Mattheüs gebruikt, is dezelfde als ”het Koninkrijk Gods” van de andere
evangelisten. God zal met zijn hemels Koninkrijk naar de aarde komen!
2 Corinthiërs 5:2
Want hierom zuchten wij: wij haken ernaar
met onze woonstede uit de hemel overkleed te worden.
De woning
voor de getrouwe volgeling van Christus zal
uit de hemel komen bij de komst
van Christus.
Openbaring 3:12
Wie overwint, hem zal Ik maken tot een zuil
in de tempel mijns Gods en hij zal niet meer daaruit gaan; en Ik zal op hem
schrijven de naam mijns Gods en de naam van de stad mijns Gods, het nieuwe
Jeruzalem, dat uit de hemel nederdaalt van mijn God, en mijn nieuwe naam.
Openbaring 22:12
Zie, Ik kom spoedig en mijn loon is bij Mij
om een ieder te vergelden, naardat zijn werk is.
In het koninkrijk van God dat uit de hemel komt en op aarde gevestigd zal
worden, zal Christus de posities verdelen als een beloning voor de trouw en
de volharding van zijn getrouwe dienstknechten.
U kunt
bewijzen dat dit koninkrijk van hemelse oorsprong op aarde zal heersen door
onze publicatie te lezen: ’Wat bedoelt u precies met Het Koninkrijk van
God?’.
Ja, dit is weer een van de verbazingwekkende tegenstellingen tussen uw
Bijbel en de algemeen geaccepteerde en voor waar aangenomen leer van de
wereld. De ideeën van mensen kloppen niet – zelfs niet met de ’Bergrede’!
”Zalig die treuren”
”… want zij zullen vertroost worden” (Matth. 5:4).
U gelooft toch zeker niet dat hier van een tegenstrijdigheid sprake is? Alle
zich ’christen’ noemende mensen geloven deze tekst toch zeker?
Toch weten we dat er weinigen zijn die werkelijk de betekenis van deze
woorden van Christus onderkennen.
Jezus zei:
Johannes 10:10
… Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en
overvloed.
Christus wil dat wij een leven leiden dat vol van vreugde is. Een van de
eerste eigenschappen van Gods heilige Geest, de Geest en natuur van God, is
blijdschap (Gal. 5:22).
Christus zelf werd evenwel een man van smarten genoemd (Jes. 53:3). Waarom
eigenlijk? Vanwege het door mensen bedreven kwaad! Vanwege hun zonden.
Toen de hele mensheid de verkeerde weg opging nadat God hen de juiste weg
geopenbaard had, zag God:
Genesis 6:5
… dat de boosheid des mensen groot was op
de aarde en al wat de overleggingen van zijn hart voortbrachten te allen
tijde slechts boos was, 6
berouwde
[bedroefde]
het de HERE, dat Hij de mens op de aarde gemaakt had, en het smartte Hem in
zijn hart.
Ja, degene die Christus werd, werd treurig gestemd, en leed eronder toen Hij
de ellende, de ziekte, de armoede, de smerigheid, de oorlog en de dood zag
die de mens zichzelf op de hals had gehaald. En zo vergaat het een echte
christen ook. Hoewel Christus wil dat wij een overvloedig leven hebben,
inspireerde Hij Salomo te schrijven:
Prediker 3:1
Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de
hemel zijn tijd; Vers 4
een tijd om te wenen en een tijd om te
lachen, een tijd om te rouwklagen en een tijd om te dansen.
Ja, gelukkig zijn zij die nu treuren, want zij zullen vertroost worden. Zij
zullen grote vreugde ondervinden en onbeschrijfelijk geluk in het Koninkrijk
Gods. Velen treuren omdat zij vervolgd worden. Ondervinden de meeste
hedendaagse christenen hoegenaamd enige vervolging omdat zij de gangbare
opvattingen van het ’christendom’ huldigen? Geen sprake van! Jezus zei
evenwel:
Johannes 16:33
Dit heb Ik tot u gesproken, opdat gij in
Mij vrede hebt. In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed,
Ik heb de wereld overwonnen.
Nee, in plaats van onder vervolging te lijden en oorzaak tot treuren te
hebben, zijn de meeste zich christen noemende mensen van tegenwoordig
precies het tegenovergestelde gaan geloven. Zij denken dat ”tot een kerk
behoren” of ”het een of andere geloof hebben” hen een betere positie in de
samenleving zal geven, op betere zakenrelaties zal aansturen en hen een
erkend, geïntegreerd deel van het maatschappelijk leven zal maken. Of het
meedoen aan emotionele ’christelijke’ sessies (buiten zinnen geraken) binnen
evangelische groepen hen intens geluk brengt. Dit is alweer in lijnrechte
tegenstelling met wat de Bijbel leert.
”Zalig zijn de zachtmoedigen ...”
Er bestaat verschil
tussen zachtmoedig zijn en zwak
zijn. Jezus was
zachtmoedig,
maar niet zwak! Hij was een krachtige man.
Mattheüs 23:27
Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, gij
huichelaars, want gij gelijkt op gewitte graven, die van buiten wel schoon
schijnen, maar van binnen vol zijn van doodsbeenderen en allerlei
onreinheid.
Dit kwam uit de mond van deze zachtmoedige man.
Johannes 2:15
En Hij maakte een zweep van touw en dreef
allen uit de tempel, de schapen en de runderen; en het geld van de
wisselaars wierp Hij op de grond en hun tafels keerde Hij om.
Nee, Hij was geen ’watje’, maar wél zachtmoedig!
Vergeet niet dat Christus nooit zondigde. Zowel de fysieke wetten van God
die gezondheid en lichamelijke kracht regelen, als de geestelijke wetten
gehoorzaamde Hij volkomen.
Wat betekent het, werkelijk zachtmoedig te zijn?
Probeer eens voorbeelden in het ’christendom’ te vinden. Waar vindt men nog
veel zachtheid, vriendelijkheid en inschikkelijkheid? Zachtmoedig zijn
betekent liever toegeven (als je ongelijk hebt) dan aanleiding tot een
dispuut of moeilijkheden geven. Het betekent nederig zijn, ootmoedig van
geest en mentaliteit. Een werkelijk zachtmoedig persoon zal wat karakter
betreft zoals Christus zijn.
Jezus zei:
Mattheüs 11:29
neemt mijn juk op u en leert van Mij, want
Ik ben zachtmoedig en nederig van hart …
Paulus werd geïnspireerd te schrijven: Efeziërs 4:1 Als gevangene in de Here, vermaan ik u dan te wandelen waardig der roeping, waarmede gij geroepen zijt, 2 met alle nederigheid en zachtmoedigheid, met lankmoedigheid, en elkander in liefde te verdragen.
Een werkelijk zachtmoedig persoon zal zichzelf niet proberen te
rechtvaardigen, zal zichzelf niet ’beter’ voelen dan anderen, zal het
anderen niet ’betaald zetten’. Integendeel, een zachtmoedig persoon zal
Christus navolgen.
HONGERT u naar gerechtigheid?
Jezus zei in de volgende ’zaligspreking’:
Mattheüs 5:6
Zalig [zijn] die hongeren en dorsten [naar]
de gerechtigheid; want zij zullen verzadigd worden.
Wat is
gerechtigheid precies? Het is recht
in plaats van verkeerd te zijn. Het is de rechte
weg te volgen in plaats van de verkeerde weg die de mens ’recht’ toeschijnt.
Maar nog meer dan dat – hoe luidt de bijbelse definitie van ’gerechtigheid’?
Zij luidt als volgt:
Psalmen 119:172
Mijn tong zal uw woord bezingen, want al uw
geboden zijn gerechtigheid.
De volmaakte, heilige geboden van God zijn gerechtigheid.
In ditzelfde vijfde hoofdstuk van Mattheüs zegt Christus:
Mattheüs 5:17
Meent niet, dat Ik gekomen ben, om de wet
of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen, om [die] te ontbinden,
maar te vervullen.
En toch, heeft u niet altijd precies het tegenovergestelde gehoord? Heeft u
niet altijd gehoord dat Jezus kwam om de wet teniet te doen?
Hoe komt het dat u dit gehoord heeft? Het staat niet in de Bijbel;
integendeel, daar staat precies het tegenovergestelde.
Vers 18
Want voorwaar, Ik zeg u: Eer de hemel en de
aarde vergaat, zal er niet een jota of een tittel vergaan van de wet, eer
alles zal zijn geschied. 19
Wie dan een van de kleinste dezer geboden
ontbindt en de mensen zo leert, zal zeer klein heten in het Koninkrijk der
hemelen; doch wie ze doet en leert, die zal groot heten in het Koninkrijk
der hemelen.
”Zeer klein” zal iemand genoemd worden die leert dat de geboden van God zijn
ontbonden. Natuurlijk zal hij, die deze zwaarste zonde onderwees, zelf niet
in het Koninkrijk zijn, als hij zich daarvan niet bekeerd heeft na oprecht
berouw.
Christus had het over de wet van God – en tegelijk, in dezelfde
gedachtengang, verklaarde Hij dat Hij over de manier om rechtvaardig te zijn
sprak!
Vers 20
Want Ik zeg u: Indien uw gerechtigheid
[het doen en leren van Gods wet]
niet
overvloedig is, meer dan die der schriftgeleerden en Farizeeën, zult gij het
Koninkrijk der hemelen voorzeker niet binnengaan.
Christus zei:
Mattheüs 7:21
Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here,
Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns
Vaders, die in de hemelen is.
Jezus inspireerde Paulus dit te schrijven:
1 Corinthiërs 7:19
[Want] besneden zijn betekent niets, en
onbesneden zijn betekent niets, maar wel
[dat wat
daarentegen belangrijk is]
het houden van Gods geboden.
Dit gaat niet over het een of andere vermeende ’nieuwe gebod’ van Jezus
Christus. Er is geen ontkomen aan. Er is geen mogelijkheid deze duidelijke
uiteenzetting te ’vergeestelijken’ en weg te praten.
Vervolgens lezen we in
1 Corinthiërs 13 dat we zonder Gods liefde niets zijn. Tenzij we echte
liefde in ons hart hebben, zijn we geen christenen. En het is liefde die ons
ertoe leidt Gods tien geboden te onderhouden –
allemaal!
”Natuurlijk gelden de geboden niet voor ons”, zeggen valse christenen en
masse. ”We hebben nu het nieuwtestamentische gebod dat we onze naaste lief
moeten hebben als onszelf.”
Dat hadden ze ook al in het Oude Testament kunnen lezen, waar het al enkele
duizenden jaren staat, want God is altijd dezelfde:
Leviticus 19:18
… uw naaste liefhebben als uzelf: Ik ben de
HERE.
Leviticus 19:34
… gij zult hem liefhebben als uzelf … Ik
ben de HERE, uw God.
Uw naaste liefhebben als uzelf is niet in plaats van de Tien Geboden, maar
een samenvatting van de geboden.
Romeinen 13:9
Want de geboden: gij zult niet echtbreken,
gij zult niet doodslaan, gij zult niet stelen, gij zult niet begeren en welk
ander gebod er ook zij, worden samengevat in dit woord: gij zult uw naaste
liefhebben als uzelf.
De Tien Geboden samenvatten betekent in enkele woorden beknopt weergeven.
Een samenvatting van een boek staat niet in plaats van het boek en
vernietigt het boek niet. Met deze samenvattende woorden ”gij zult uw naaste
liefhebben als uzelf” wil iedere ’christen’ zelf de norm daarvan bepalen. Zo
is de mens. Maar de samenvatting betreft de inhoud van de Tien Geboden en
verwijst naar de normen van die geboden, naar de normen van God!
Vers 10
De liefde doet de naaste geen kwaad; daarom
is de liefde de vervulling der wet.
Welke liefde? Wat is liefde?
1 Johannes 5:2
Hieraan onderkennen wij, dat wij de
kinderen Gods liefhebben, wanneer wij God liefhebben en zijn geboden doen. 3
Want dit is de liefde Gods, dat wij zijn
geboden bewaren. En zijn geboden zijn niet zwaar.
Gods geboden zijn sinds mensenheugenis geen norm geweest voor de
samenlevingen van de mens. Haat en verdriet is het gevolg. Zelfs het
overtreden van slechts één gebod benadeelt de naaste, bijvoorbeeld het
verbod om te stelen. Dat betreft niet alleen het stelen van een fiets.
Illegale zelfverrijking noemen we onderwereld, legale zelfverrijking
topmanagement. Managers van organisaties, instituten, instellingen beweren
bedrijven te leiden, maar hanteren bepaalde bedrijfsprincipes niet. De
organisatie of de instelling is niet hún ’bedrijf’, ze staan slechts op de
loonlijst. Belastinggeld wordt eerst gebruikt voor het aanzienlijk verhogen
van hun salarissen, bonussen, pensioenen en vertrekpremies. Tevens wordt
andermans geld gebruikt voor risicovol beleggen, een mooi woord voor gokken.
Het goede doel van vele goede doelen organisaties is meestal de achterzak
van de manager en strijkstokken. De meeste aandeelhouders hebben een andere
relatie met de onderneming dan de ’ouderwetse’ eigenaren. Stelen maakt op
grote schaal deel uit van de menselijke ’beschaving’. Corruptie is één van
de ergste vormen wereldwijd.
Hongeren en dorsten naar gerechtigheid is verlangen, streven, uit alle macht
worstelen God gehoorzaam te zijn. Het is het onderhouden van zijn wetten,
die in liefde gegeven zijn voor ons welzijn.
Zij die waarlijk hongeren en dorsten naar gerechtigheid zullen voortdurend
studeren om nieuw inzicht te krijgen, zullen gewillig zijn te veranderen
wanneer zij zien dat zij fout geweest zijn, zullen hun verkeerde geloof, hun
fouten, hun zonden toegeven.
1 Thessalonicen 5:21
maar toetst alles en behoudt het goede.
Kénnen christenen werkelijk hun Bijbel? Studeren de meeste zich christen
noemende mensen die u kent ijverig, dagelijks de Schriften onderzoekende,
zoals de Bereërs dat deden (Hand. 17:11), hongerend en dorstend naar Gods
gerechtigheid? Bidden en vasten de meeste zich christen noemende mensen die
u kent en komen zij dagelijks dichter tot God door een voortdurend contact
met zijn Woord?
Jezus zei:
Johannes 17:17
… uw woord is de waarheid.
Maar de meeste
christenen weten niet eens wat er in zijn Woord staat. Zij
kennen de Bijbel
niet – zij bestuderen
de Bijbel niet – omdat zij er niet werkelijk naar
hongeren en dorsten.
En u? Als u werkelijk
”hongert en dorst” naar gerechtigheid, zult u doen zoals degenen die Jezus
in het 13e hoofdstuk van Mattheüs beschreef. U zult zijn zoals de
koopman die alles verkocht om die ene parel van grote waarde te verkrijgen.
U zult zijn zoals de man die de schat in de akker vond en alles verkocht om
dat ene stuk land te kopen!
Bent u zo? De meeste zich christen noemende mensen zijn dat niet.
Als u er werkelijk mee wil beginnen uw Bijbel beter te begrijpen, bestudeer
dan onze publicaties die op onze website staan – de website van de Gemeente
van God.
Ja – dit is alweer een grote tegenstelling.
In plaats van hongerig en dorstig naar Gods Woord te zijn, hongeren en
dorsten de meeste ’christenen’ naar stoffelijke dingen, naar het bevredigen
van hun zintuigen. In plaats van de waarheid over Gods wet te leren kennen –
en te begrijpen dat zijn volmaakte Wet de weg naar gerechtigheid is –
geloven de meesten dat zijn heilige wet teniet gedaan is. In plaats van de
ongecompliceerde verklaring van Christus te geloven dat Hij niet kwam om de
wet te ontbinden, geloven de meeste mensen precies het tegenovergestelde,
n.l. dat Hij wél kwam om die te ontbinden.
Hoe volkomen anders is de echte waarheid van uw Bijbel.
”Zalig zijn de barmhartigen ...”
U weet toch zeker wel wat het betekent barmhartig te zijn. Maar wanneer
tóónt u ooit werkelijk barmhartigheid? Men kan het roerend met de Schrift
eens zijn, maar iets anders is het in praktijk te brengen!
Jakobus zei:
Jakobus 1:22
En weest daders des woords en niet alleen
hoorders: dan zoudt gij uzelf misleiden.
Hij schreef ook:
Jakobus 2:10
Want wie de gehele wet houdt, maar op één
punt struikelt, is schuldig geworden aan alle [geboden].
God zegt dat zijn goedertierenheid tot in eeuwigheid is. Maar wanneer heeft
u ooit gelegenheid om barmhartigheid te tonen?
Het is barmhartig te geven in plaats van te nemen! Het is barmhartig
helemaal niets over iemand te zeggen, als u niets goeds over hem kunt
zeggen. Het is barmhartig een schuld of verplichting kwijt te schelden in
plaats van een broeder ervoor voor het gerecht te brengen. Het is barmhartig
alle andere mensen te behandelen zoals u wenst dat zij u behandelen.
Zijn de meeste christenen tegenwoordig barmhartig? Is het een blijk van
barmhartigheid een vijand een kogel door zijn lichaam te jagen? Geeft het
blijk van barmhartigheid afgunstig te zijn, te haten en te roddelen?
Christus meende wat Hij zei!
Mattheüs 5:7
Zalig [zijn] de barmhartigen; want hun zal
barmhartigheid geschieden.
Hij laat vervolgens zien wat Hij bedoelt wanneer Hij ons in het ’onze Vader’
de hoofdpunten voor ons gebed geeft.
Mattheüs 6:12
en vergeef ons onze schulden, gelijk ook
wij vergeven onze schuldenaren.
”Zalig zijn de reinen van hart ...”
Maar zulke mensen lopen er tegenwoordig niet veel rond! Paulus schreef:
Titus 1:15
Alles is rein voor de reinen, maar voor
hen, die besmet en onbetrouwbaar zijn, is niets rein. Maar bij hen zijn
zowel het denken als het geweten besmet.
Naar het schijnt heerst er nergens méér woordenstrijd, afgunst, spot,
dispuut, bedrog, huichelarij en onenigheid dan onder sommigen van hen die
van godsdienst een beroep maken. Er zijn meer oorlogen in naam van de
godsdienst gevoerd dan om enige andere reden. Er zijn meer mensen
afgeslacht, opgehangen, verbrand en moedwillig vermoord in naam der religie,
dan om iets anders.
Jeremia openbaart ons:
Jeremia 17:9
Arglistig is het hart boven alles, ja,
verderfelijk is het; wie kan het kennen?
Een persoon met de ’natuurlijke’ gezindheid heeft een bezoedelde gezindheid.
Hij ziet boze motieven in plaats van goede, hij ziet verkeerde bedoelingen
achter iedere handeling, hij ziet suggestieve of gemene betekenissen achter
de woorden van anderen. Hij neemt het niet nauw met afspraken maken, hij
sjoemelt met de waarheid. Het uiterlijk vertoon strookt niet met de
innerlijke realiteit. Paulus zei:
Romeinen 8:7
Daarom dat de gezindheid van het vlees
vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods;
trouwens, het kan dat ook niet.
De natuurlijke gedachtengang is afwerend en opstandig tegenover de Schepper,
een denkwijze die God en zijn volmaakte wetten vijandig gezind is, een
denkwijze van een bezoedeld geweten!
Het wordt langzamerhand tijd dat we wakker worden en ophouden onszelf wijs
te maken dat we bekeerd zijn. Vrijwel allen die oprecht geloven dat zij
’christenen’ zijn, moeten hun eerste stap op de weg naar echte
christelijkheid zelfs nog zetten.
Paulus schreef:
1 Corinthiërs 13:4
De liefde is lankmoedig, de liefde is
goedertieren, zij is niet afgunstig, de liefde praalt niet, zij is niet
opgeblazen,
5
zij kwetst niemands gevoel, zij zoekt zichzelf
niet, zij wordt niet verbitterd, zij rekent het kwade niet toe.
Toch lijkt het wel of er geen gemakkelijker te ergeren mensen zijn dan
degenen die zich op de verschillende geestelijke terreinen bewegen. Een
paradox? Of weer een averechtse tegenstelling tussen de duidelijke
leerstellingen van uw Heer en Heiland en de algemene gebruiken en gewoonten
van de meeste zich christen noemende mensen?
”Zalig zijn de vreedzamen ...”
Fans van ’westerns’ hebben misschien wel van de vermaarde revolver gehoord
die door Colt in de tijd van het ’Wilde Westen’ gefabriceerd werd en die
’peacemaker’ (vredestichter) genoemd werd.
En hierin ligt de filosofie van een ’christelijke’ wereld. De weg naar
vrede, zo gelooft men, loopt via oorlog. Als je oorlog voert, krijg je
vrede.
Maar denk nu eens even na. De wereld heeft altijd oorlog gekend. In de
vorige eeuw voerde de wereld ”de oorlog die aan alle oorlogen een einde
moest maken”. Heeft men echter opgehouden oorlog te voeren? Is 's mensen weg
wel effectief geweest? Is het gelukt op de manier van de mens? Zijn alle
oorlogen voorbij?
Denk eens na! De mensheid is onherroepelijk, stap voor stap, langs de route
gemarcheerd die zij gekozen heeft en staat nu aan de rand van
wereldvernietiging! De mens is nu zover in zijn superieure ’verlichte’ staat
dat hij op het punt staat universele zelfmoord te plegen.
Geef eens eerlijk antwoord. Heeft de mens zijn problemen kunnen oplossen
door oorlog?
Voor de grap noemden
sommige mensen in het westen van de Verenigde Staten een
revolver de
’peacemaker’. Maar hebben revolvers of geweren vrede gebracht?
Mattheüs 5:44 (Statenvert.)
Maar Ik
[Jezus] zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die
u vervloeken; doet wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u
geweld doen, en die u vervolgen.
Geloven de meeste
’christelijke’ mensen deze tekst? Zeker!
Maar brengen zij het in praktijk?
Wordt het niet zachtjes
aan tijd dat we ophouden onszelf voor de gek te houden? U weet best dat de
zich christen noemende mensen deze dingen niet in praktijk brengen. Wanneer
een echte christen deze leer van Christus opgeeft als reden voor zijn
geloof dat hij niet mag doden, zullen anderen, lidmaten van een kerk, hem
belachelijk maken. Het komt de meeste ’christenen’ tegenwoordig bespottelijk
voor werkelijk de leer van Christus te volgen. En toch eigenen zij zich zijn
naam toe.
Wat is een echte christen?
Tijdens de Tweede Wereldoorlog stroomden Duitse vaders en moeders naar hun
kerken en kathedralen om voor hun jongens aan het front te bidden. In
Engeland of in de Verenigde Staten gingen andere ouders naar hun kerken om
voor hun jongens aan hetzelfde front te bidden.
In vele gevallen behoorden de jongens aan het
front, hoewel zij van verschillende nationaliteiten waren en verschillende talen
spraken, tot dezelfde godsdienst. Als zij in dezelfde plaats gewoond hadden,
zouden zij naar dezelfde kerk gegaan zijn. Overal gebruiken ’christenen’
hetzelfde boek. Zij gebruiken, preken uit, schrijven over en lezen – nu en
dan – de Bijbel. En ongeacht in welk land men hem vindt of in welke taal ook
geschreven, de Bijbel zegt overal hetzelfde. Jezus zei dat men zijn vijanden
moet liefhebben. Hoeveel ’christenen’ geloven dat zij hun vijanden moeten
liefhebben? Laten we ophouden onszelf iets wijs te maken. Men toont geen
liefde
door iemand een kogel door z'n lijf te jagen die
hem openrijt en hem badend in zijn bloed laat sterven. Men toont zijn vijand
geen ’liefde’ door hem te doorzeven.
Ja, Jezus zei: ”Zalig
zijn de vreedzamen”. Hij bedoelde niet: gezegend zijn zij die wapens opnemen
en zichzelf dan misleiden dat zij
vrede stichten!
Luister toch eens! Als wapens vrede brengen – waar, ja, waar is tegenwoordig
op deze aardbodem dan de vrede te vinden die zij ons gebracht hebben?
Ja – de ’christenen’ noemen zichzelf wel ’christelijk’, maar het zou hen
doodverlegen maken als ze Christus moeten uitleggen dat ze zich zijn naam
toe-eigenen voor hun verderfelijk leven van onverdraagzaamheid,
onbarmhartigheid, afgunst, praalzucht, kwetsten en zelfs oorlog voeren.
Ja, zalig zijn de werkelijk vreedzamen, want zij zullen Gods kinderen
genaamd worden (Matth. 5:9). God is bezig kinderen voort te brengen.
Johannes schreef:
1 Johannes 3:1
Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft
gegeven, dat wij kinderen Gods genoemd worden, en wij zijn het [ook]. Daarom
kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent. 2
Geliefden, nu zijn wij kinderen Gods en het
is nog niet geopenbaard, wat wij zijn zullen
[nu nog niet
zichtbaar, ook niet
onmiddellijk bij onze dood];
maar wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen
wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is.
Uit God
geboren
worden, is te worden zoals
God – een lid van het goddelijke Gezin.
Paulus schreef:
Romeinen 8:18
Want ik ben er zeker van, dat het lijden
van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons
geopenbaard zal worden.
Jezus wordt de
eerstgeborene onder
vele broederen genoemd!
1 Corinthiërs 15:20
Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden,
als eersteling van hen, die ontslapen zijn. Vers 23
Maar ieder in zijn eigen rangorde: Christus
als eersteling, vervolgens die van Christus zijn bij zijn komst.
Romeinen 8:29
Want die Hij tevoren gekend heeft, heeft
Hij ook tevoren bestemd tot gelijkvormigheid aan het beeld zijns Zoons,
opdat Hij de eerstgeborene zou zijn onder vele broederen.
Degenen die vrede stichten worden beloofd dat zij zullen worden opgenomen in
de Godsfamilie.
Wordt U vervolgd?
Jezus zei:
Mattheüs 5:10
Zalig [zijn] die vervolgd worden om der
gerechtigheid wil; want hunner is het Koninkrijk der hemelen.
Denk eraan dat Hij zei:
Johannes 16:33
Dit heb Ik tot u gesproken, opdat gij in
Mij vrede hebt. In de wereld lijdt gij verdrukking, maar houdt goede moed,
Ik heb de wereld overwonnen.
En ook bad Hij tot zijn Vader:
Johannes 17:14
Ik heb hun uw woord gegeven en de wereld
heeft hen gehaat, omdat zij niet uit de wereld zijn, gelijk Ik niet uit de
wereld ben.
Christus zei zijn discipelen zich van de maatschappij om hen heen af te
zonderen – uit de wereld te komen, te geloven en dat geloof toe te passen en
te leven op Gods manier
Let op de krachtige taal hierover in Gods Woord!
Jakobus 4:4
Overspeligen, weet gij niet, dat de
vriendschap met de wereld vijandschap tegen God is? Wie dus een vriend der
wereld wil zijn, wordt metterdaad een vijand van God.
Johannes gebood echte christenen:
1 Johannes 2:15
Hebt de wereld niet lief en hetgeen in de
wereld is. Indien iemand de wereld liefheeft, de liefde des Vaders is niet
in hem.
16
Want al wat in de wereld is: de begeerte
des vlezes, de begeerte der ogen en een hovaardig leven, is niet uit de
Vader, maar uit de wereld. 17
En de wereld gaat voorbij en haar begeren,
maar wie de wil van God doet
[de wil die in zijn
Woord uitgedrukt wordt],
blijft tot in eeuwigheid.
Komen de meeste
’christenen’ tegenwoordig werkelijk
uit de wereld en laten zij de gebruiken, gewoonten en manieren ervan
los? Worden de meesten werkelijk zo opvallend anders dat hun vroegere
zakenrelaties, hun familie, buren en vrienden werkelijk paf staan van de
grote verandering in hun leven?
Paulus zegt:
Romeinen 12:1
Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op
de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en
Gode welgevallig offer: dit is uw redelijke eredienst. 2
En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld,
maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt
erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene.
God laat met donderende stem door Johannes zijn waarschuwing horen:
Openbaring 18:4
… Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij
geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen.
Als u werkelijk uit de wereld komt, zult u vervolging ondergaan!
Jezus zei het.
Mattheüs 10:34
Meent niet, dat Ik gekomen ben om vrede te
brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het
zwaard. 35
Want Ik ben gekomen om tweedracht te
brengen tussen een man en zijn vader en tussen een dochter en haar moeder en
tussen een schoondochter en haar schoonmoeder; 36
en iemands huisgenoten zullen zijn vijanden
zijn.
Als u werkelijk begint
te veranderen – als u werkelijk uw leven overgeeft aan God – als u werkelijk
begint te doen zoals Christus deed, te
leven zoals Hij leefde – zult u vervolgd
worden. Lees 2 Timotheüs 3:12 maar:
2 Timotheüs 3:12
Trouwens, allen, die in Christus Jezus
godvruchtig willen leven, zullen vervolgd worden.
En als u niet vervolgd wordt, is de kans groot dat u geen christen bent!
”ZALIG zijt gij”
Jezus gaat verder met te beschrijven hoe waarlijk bekeerde mensen zich
zullen verheugen wanneer zij lijden onder vervolging die komt door
rechtvaardig en goddelijk in deze tegenwoordige boze wereld te leven.
Hij zei:
Mattheüs 5:12
Verblijdt en verheugt [u]; want uw loon
[is] groot in de hemelen; want alzo hebben zij vervolgd de profeten, die
voor u [geweest] [zijn].
De vreugde betreft dus niet de vervolging, maar het behoud en de beloning na
volharding.
Ja, groot en
onvoorstelbaar is het loon van Gods ware
heiligen, dat in de hemel voor hen bewaard
wordt en vanuit de hemel naar deze aarde zal komen!
Jezus zegt ons te bidden:
Mattheüs 6:10
uw Koninkrijk kome
[niet dat wij daar naar
toe zullen gaan];
uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.
Wat is de ware leer van Christus toch duidelijk!
En hoe anders dan wat u van jongs of aan hebt geleerd te geloven en aan te
nemen!
Ja, juist hier in de zaligsprekingen, de ’Bergrede’, kunt u duidelijk zien
dat de meerderheid van de zich christen noemende mensen gewoon niet geloven
of in praktijk brengen wat Christus zei!
De wereld is misleid
Het is schokkend – maar waar. De meeste zich christen noemende mensen
brengen in werkelijkheid het christen-zijn niet in praktijk! In plaats
daarvan geloven en beoefenen miljoenen mensen dezelfde oude heidense
gebruiken die Christus en de apostelen met kracht veroordeelden – en noemen
het desondanks ’christendom’.
Uw Bijbel zegt dat deze tegenwoordige generatie bijna geheel misleid zou
zijn. Christus zei:
Mattheüs 24:3
Toen Hij op de Olijfberg gezeten was,
kwamen zijn discipelen alleen tot Hem en zeiden: Zeg ons wanneer zal dat
geschieden, en wat is het teken van uw komst en van de voleinding der
wereld? 4
En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Ziet
toe, dat niemand u verleide! 5
Want
velen zullen komen onder mijn naam
[die komen alsof zij de dienstknechten van
Christus zijn] en zeggen: Ik ben de Christus, en zij zullen
velen verleiden.
Christus zei dat er maar heel weinig mensen – de uitverkorenen van God, die
voor de sluwe misleidingen van Satan gevrijwaard worden – niet misleid
worden.
Mattheüs 24:24
Want er zullen valse christussen en valse
profeten opstaan en zij zullen grote tekenen en wonderen doen, zodat zij,
ware het mogelijk, ook de uitverkorenen zouden verleiden.
Satan heeft de wereld
misleid – en God heeft herhaaldelijk in het Nieuwe Testament gewaarschuwd
dat dit zo zal zijn – vooral nu,
in deze jaren. In het twaalfde hoofdstuk van Openbaring wordt de duivel
beschreven als een grote draak ”die de gehele wereld verleidt” (vers 9).
Of deze wereld is
misleid, óf uw Bijbel is niet waar!
Maar de Bijbel is waar; en deze wereld bevindt zich in de greep van een
reusachtig bedrog. Een misleid persoon weet niet dat hij misleid is.
En zo komt het dat
talloze, deels (volgens hun eigen normen) goed bedoelende mensen – die van
zichzelf geloven dat zij ’christelijk’ zijn – feitelijk in stilzwijgende
onenigheid met ware christelijkheid leven.
Ziet u hoe verschillend het werkelijk christen-zijn volgens de Bijbel is van
de zich christelijk noemende godsdienstige richtingen?
WAT IS ECHT BEROUW?
We hebben over berouw al veel gezegd. Omdat een juist begrip zeer essentieel
is, zullen we hieraan nog meer aandacht besteden.
In een wereld vol
spanning en angst keren meer en meer mensen zich tot religie. De vele
zogenaamde ’Jezus-Bewegingen’ zijn hiervan goede voorbeelden. Veel mensen
zijn van oordeel dat zij op de een of andere manier ”in het reine met God”
moeten komen – dat zij lid moeten worden van een kerk, of ”vromer” moeten
gaan leven. Anderen – vooral jongeren, gedesillusioneerd door de oudere
generatie – leggen een groeiende belangstelling aan de dag voor de figuur
van Christus. Ze zoeken Jezus via evenementen,
Jezus-liederen, het dopen door
onderdompeling van ’bekeerlingen’ op grote schaal, enz.
De normale gang van zaken
Duizenden mensen hebben ”voor Christus gekozen”, maar of het nu volwassenen
zijn die troost zochten vanwege financiële tegenslagen of een groep jongeren
die deelnamen aan een massale doopdienst, of ’de’ emotionele ervaring met
’de Here Jezus’ wilden beleven, de vraag blijft: werden deze beslissingen
wel genomen als gevolg van echt berouw?
Wat deden ze eigenlijk? Was het van lange duur? Hadden ze er baat bij?
Steeds vaker worden velen bij opwekkingssamenkomsten ’bekeerd’. Zij proberen
hun leven ”aan Jezus Christus te geven”. Meestal hebben ze spijt van de een
of andere slechte daad uit hun verleden, zijn bedroefd over het verlies van
een geliefde, in de put over financiële moeilijkheden of over een ziek
lichaam.
Zij menen het echt!
Evenals onze gehele samenleving zijn zij in hun overtuiging oprecht op zoek
naar iets!
Wat vinden ze evenwel? Hoe doet iemand dat: zichzelf aan Christus geven en
een echte christen worden? Wat houdt dat in? Is het slechts een kortstondig
besluit of een gevoelsuiting? Is het iets dat alleen met emoties te maken
heeft? Of is het een beslissing waarbij men met beide voeten stevig op de
grond staat en een praktische handelswijze, ja, een levenswijze kiest?
Een algemene opvatting
Wat doet een pas bekeerde christen dan dat hem een christen maakt? Over het
algemeen neemt men aan dat het gevoel van wroeging of spijt over fouten en
misstappen in het verleden, plus het feit dat men Christus heeft
’aangenomen’ – dat men Christus dient – een ervaring van behoud is.
Miljoenen welmenende en serieuze mensen zijn er tevreden mee dat zij
christen zijn, overtuigd dat zij op weg zijn naar het eeuwige leven, hoewel
zij, of u het geloven wilt of niet, in feite nooit de eerste stap gedaan
hebben om een echte christen te worden.
Luister eens naar wat de Bijbel hierover zegt!
Mattheüs 4:17
Van toen aan begon Jezus te prediken …
Jezus was een prediker. Jezus Christus kwam met een boodschap van God de
Vader – en deze boodschap was datgene wat Hij predikte. Wat was het
allereerste dat Hij zijn toehoorders zei te doen?
… Bekeert u,
want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen.
Let wel: Jezus' woorden waren: ”BEKEERT U!”
Christus meende het.
Hij bedoelde waarachtige
bekering – niet zo maar een ervaring van
emotionele wroeging of verontrusting.
God zegt:
2 Corinthiërs 7:10
Want de droefheid naar Gods wil brengt
onberouwelijke inkeer
[bekering]
tot heil, maar de droefheid der wereld brengt de dood.
Er is een ”droefheid
der wereld” die louter menselijk en lichamelijk is – zij is
emotioneel – maar zij brengt de
dood.
Hoe zit dat met u? Weet u wat het verschil is tussen zuiver menselijke
emotie, waardoor sommigen zelfs tot tranen toe bewogen worden, wanneer zij
”naar voren gaan”, en droefheid die God welgevallig is en tot echte bekering
leidt?
Jezus zei:
Lukas 13:3
… als gij u niet bekeert, zult gij allen
evenzo omkomen. 4
Of meent gij, dat die achttien, op wie de
toren bij Siloam viel en die erdoor gedood werden, schuldiger waren dan alle
andere mensen, die in Jeruzalem wonen? 5
Neen, zeg Ik u, maar als gij u niet
bekeert, zult gij allen evenzo omkomen.
In zijn gelijkenis van het ene verloren schaap zei Jezus:
Lukas 15:7
… dat er alzo blijdschap zal zijn in de
hemel over één zondaar, die zich bekeert, meer dan over negenennegentig
rechtvaardigen, die geen bekering nodig hebben.
Jezus gaf dit voorbeeld om aan te tonen hoe zelden het voorkomt dat iemand
zich werkelijk bekeert.
Later predikten de apostelen dezelfde boodschap die Jezus van zijn Vader
meegekregen had. Toen Petrus opstond om de wonderbaarlijke gebeurtenissen
die op de Pinksterdag van het jaar 30 voorgevallen waren te verklaren, zei
hij:
Handelingen 2:38
En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een
ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus,
tot vergeving van uw zonden, en
gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
Later zei Petrus:
Handelingen 3:19
Komt dan tot berouw en bekering, opdat uw
zonden uitgedelgd worden, opdat er tijden van verademing mogen komen van het
aangezicht des Heren.
Er is dus iets dat moet volgen wanneer iemand Christus als zijn persoonlijke
Heiland aanneemt! Christus zei dit zelf.
Berouw hebben en zich
bekeren betekent veranderen. Dat
is de betekenis van het woord ’bekering’. Maar wat houdt die verandering dan
precies in?
Wat veranderen?
”Ik ben een ander mens”, zei de man die het roken afgezworen had. ”Ik heb
eindelijk het roken opgegeven!” Deze man meende, omdat hij een slechte
gewoonte opgegeven had, dat hij veranderd was. Maar was hij dat werkelijk?
Wat is het dat Christus
wil dat u verandert? Is het enkel hoe u over Hem ’denkt’? Verandert u uw
kijk op religie? Verandert u van kerk, van gewoonte of
wat?
De apostel Paulus verklaarde dat:
Romeinen 8:7
Daarom dat de gezindheid van het vlees
vijandschap is tegen God; want het onderwerpt zich niet aan de wet Gods;
trouwens, het kan dat ook niet.
Het vlees is de natuurlijke mens – de normale, oprechte, natuurlijke, gewone
”manier waarop men de dingen bekijkt”. Het is de denkwijze van elk normaal
mens vóórdat hij tot deze verandering komt waar Christus over sprak! Paulus
ging verder met te zeggen:
Vers 9
Gij daarentegen zijt niet in het vlees,
maar in de Geest, althans, indien de Geest Gods in u woont. Indien iemand
echter de Geest van Christus niet heeft, die behoort Hem niet toe. Hebt u dat
gezien? Als iemand de Geest van Christus niet heeft, behoort hij Christus
niet toe en is daarom ook geen christen. Deze verandering
heeft iets te maken met de natuurlijke mens en de Geest van Christus. Let
ook op een andere belangrijke tekst:
Romeinen 12:1
Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op
de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, heilig en
Gode welgevallig offer: dit is uw redelijke eredienst. 2
En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld,
maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt
erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene.
Het Griekse woord
’hervormd’ in ”wordt hervormd” is een vertaling van het Griekse
metamorpho-oo. We kennen het
Nederlandse woord metamorfose, een gedaanteverwisseling. In deze context een
volledige verandering van natuur en karakter.
God zegt dat u een
vernieuwing, een hervorming, een verandering van uw
denken moet ondergaan. Deze verandering
van denkwijze is een verandering van de menselijke natuur!
De normale, natuurlijke
weg van de menselijke natuur is de zelfzuchtige levenswijze. De gehele
motiverende drang in de menselijke natuur is het ego. Het is zelfbehagen, de
voldoening van het ’eigen ik’
– de weg van nemen voor het zelf dat
de basis vormt van de menselijke natuur.
U bent uitermate zelfzuchtig. Alle mensen zijn zelfzuchtig. En achter het
egoïsme van elk mens schuilt de grondoorzaak van het probleem: ijdelheid! Iedereen zit vol
ijdelheid in de een of andere vorm. Iedereen verlangt ernaar door andere
mensen ’sympathiek’ gevonden te worden, dat iedereen ’goed’ over u denkt,
dat de samenleving u aanneemt, naar u opkijkt, respecteert, bewondert en
liefheeft – dit is allemaal ijdelheid.
Deze ijdelheid brengt
iemand ertoe te zeggen: ”Wat zullen mijn vrienden wel zeggen?” of: ”Wat
zullen de mensen
wel denken?” Verstrikt in de
maatschappij U bent
opgegroeid in een wereld die alles beoordeelt naar wat ’men’ denkt en daarom
trekt u het zich waarschijnlijk behoorlijk aan wat uw vrienden, buren en
familieleden zeggen. U maakt geheel en al deel uit van deze wereld en
maatschappij. Wat de norm ook is van de mensen aan wie u zich optrekt, aan
wie u gehecht bent, die u beschouwt als uw vrienden of wat het ook moge zijn
waarom u wilt dat hun opinie over u positief is, die norm wordt de norm in
uw leven. Als u bent zoals de meeste mensen, dan leeft u op een manier die u
de meeste kans zal geven om de aanvaarding en goedkeuring te vinden die u
zoekt. U maakt deel uit van deze wereld. Uw leven wordt geregeld door deze
wereld en haar gewoonten, haar feestdagen, haar praktijken in het zakendoen,
op sociaal en religieus gebied, en in het gehele spectrum van de
geaccepteerde normen van de samenleving waar deze ’wereld’ uit bestaat. De meeste mensen
zijn erin verstrikt – gevangen in een manier van doen die overeenstemt met
alles wat door de meerderheid aangenomen wordt – schapen die blindelings de
maatschappij volgen, waar deze ook heen mag gaan, die zich nooit afvragen of
iets al dan niet goed is, maar zich gewoon schikken naar de levenswijze van
anderen. Vele mensen is
dit verlangen naar conformiteit opgevallen en zij zijn ertegen in opstand
gekomen. Non-conformisten
die zichzelf niet voor de gek willen houden, zullen echter moeten toegeven
dat hun non-conformiteit niets anders is dan het zich schikken naar de
levenswijze van een andere groep dan voorheen. De hippie die beweerde een
’non-conformist’ te zijn, droeg in feite een uniform en volgde getrouw een
scherp omlijnd gedragspatroon als een uitwendig teken van zijn nieuwe
conformiteit. Zichzelf voor de gek houdend dat hij het establishment
ontvluchtte, bond hij zich met handen en voeten aan een ander establishment. En dit alles is
niets anders dan ijdelheid.
Het is om ons van deze
kluisters van traditie en maatschappij te verlossen dat Christus ons
uit deze wereld
roept. Jezus roept
mensen UIT deze samenleving Christus zei:
Johannes 18:36
Jezus antwoordde: Mijn Koninkrijk is
niet van deze wereld. Hij bracht als
Boodschapper van God de Vader het nieuws van een beter koninkrijk – de
wereldheerschappij van het Koninkrijk Gods! Toen Christus als mens op deze
aarde was, sprak Hij tot zijn discipelen over een spoedig te verschijnen
wereldregering die al de zich daartegen verzettende, door mensen ingestelde
regeringen zou vervangen en deze wereld zal gaan regeren!
Openbaring 2:26
En wie overwint en mijn werken tot het
einde toe bewaart, hem zal Ik macht geven over de heidenen; 27
en hij zal hen hoeden met een ijzeren staf,
als aardewerk worden zij verbrijzeld, gelijk ook Ik van mijn Vader ontvangen
heb. Hij bad dat zijn
discipelen afgezonderd zouden zijn van deze wereld.
Johannes 17:9
Ik bid voor hen; niet voor de wereld bid Ik
U, maar voor hen, die Gij Mij gegeven hebt, want zij zijn van U. Wist u dat Jezus
Christus zelf zei dat als u een echte christen bent, sommigen van uw
vroegere vrienden, familieleden en anderen u zullen haten? Luister naar het
volgende!
Johannes 15:18
Indien de wereld u haat, weet dan, dat zij
Mij eer dan u gehaat heeft. 19
Indien gij van de wereld waart, zou de
wereld het hare liefhebben, doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik
u uit de wereld uitgekozen heb, daarom haat u de wereld. Christus zei dat
zelfs leden van uw eigen familie op u zouden gaan neerkijken wanneer u
werkelijk bereid bent Hem te gehoorzamen.
Lukas 12:51
Meent gij, dat Ik gekomen ben om vrede op
aarde te brengen? Neen, zeg Ik u, veeleer verdeeldheid. 52
Want van nu aan zullen vijf in één huis
verdeeld zijn, drie tegen twee en twee tegen drie. Zij zullen verdeeld zijn,
53
vader tegen zoon en zoon tegen vader, moeder tegen
dochter en dochter tegen moeder, schoonmoeder tegen haar schoondochter en
schoondochter tegen schoonmoeder.
Als u Christus werkelijk
volgt – leeft zoals Hij leefde en doet zoals Hij deed, en Gods
wet onderhoudt zoals Hij – dan
zal deze maatschappij, ja zelfs sommigen van uw voormalige naaste vrienden
en uw eigen familieleden zich tegen u beginnen te verzetten en u beginnen te
vervolgen.
1 Petrus 4:1
Daar Christus dan
[voor ons]
naar het vlees geleden heeft, moet ook gij u wapenen met dezelfde gedachte,
dat, wie naar het vlees geleden heeft, onttrokken is aan de zonde, 2
om niet meer naar de begeerten van mensen,
maar naar de wil van God de tijd, die nog rest in het vlees, te leven. 3
Want er is tijd genoeg voorbijgegaan met
het volbrengen van de wil der heidenen, toen gij wandeldet in allerlei
losbandigheid, begeerten, dronkenschap, brassen, drinken en onzedelijke
afgoderij. 4
Daarom bevreemdt het hen, dat gij u niet
met hen stort in diezelfde poel van liederlijkheid, en zij belasteren u. Ziet u hoe sterk
God elke christen op het hart drukt dat zij moeten ophouden betrekkingen met
deze zondige samenleving te hebben. We herhalen nog eens 1 Joh. 2:15-17.
1 Johannes 2:15
Hebt de wereld
niet lief en hetgeen in de wereld is. Indien iemand de wereld
liefheeft, de liefde des Vaders is
niet in hem. 16
Want al wat in de wereld is: de begeerte
des vlezes, de begeerte der ogen en een hovaardig leven, is niet uit de
Vader, maar uit de wereld. 17
En de wereld gaat voorbij en haar begeren,
maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid. Uiteraard hebben
echte christenen geen andere keus dan in deze wereld te leven.
Johannes 17:15
Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld
wegneemt, maar dat Gij hen bewaart voor de boze. Wanneer zij
geheel en al God gehoorzamen – deze wereld niet gelijkvormig zijn – moeten
zij proberen vrede met alle mensen te houden.
Romeinen 12:18
Houdt zo mogelijk, voor zover het van u
afhangt, vrede met alle mensen. Indien een echte
christen van mening moet verschillen met deze wereld, dan moet hij dat doen
zonder te twisten. ’Bezint eer gij
begint’ In Lukas 14
geeft Christus iedereen die een echte christen wil zijn, de strenge
vermaning de kosten te berekenen die het volgen van Christus met zich
meebrengt! Maar hoeveel mensen worden tijdens de grote
evangelisatiebijeenkomsten waar de mensen uitgenodigd worden ”voor Christus
te kiezen”, voorgehouden de kosten te berekenen – of zelfs ook maar gezegd
wat de kosten werkelijk zijn?
Zegt men hen wat het
werkelijk betekent? En zegt men hen hoe zij zich aan God kunnen overgeven –
hoe zij Christus moeten dienen – wat ze moeten doen – wat het inhoudt? Zegt
men hen dat zij uit deze
samenleving moeten komen en dat zij zich
niet naar deze wereld moeten
richten?
Nee!
Heel beslist niet. Veel mensen
worden er toe gebracht ”Christus aan te nemen” in een ogenblik van
emotionele wroeging over fouten uit het verleden. Maar ettelijke duizenden
mensen weten niet wat zij moeten doen om werkelijk een christen te worden! Wat ZIJN de
kosten? Denk eraan dat
Christus u zegt wat u moet doen om een christen te worden.
Mattheüs 7:21
Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here,
Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie
doet de wil mijns Vaders, die in
de hemelen is. ”Bekeert u”, zei
Christus en ”doe Gods wil”. Gods wil is
opgetekend in zijn Woord. ”Uw Woord is de waarheid” (Joh. 17:17). Het is de
waarheid, Gods Woord, dat u vrij zal maken. Hier zien we dus
wat het werkelijk kost om een echte christen te worden en om een zoon van
God te worden! Het kost u uw
leven! Letterlijk! Is dat een schok
voor u? Waarschijnlijk wel – tenzij u denkt dat wat we zeggen misschien
bedoeld is als een soort religieus klinkende volzin die precies hetzelfde
betekent als ”geef uw hart aan de Heer” of een dergelijk sentiment.
Gods Woord zegt u dat u
letterlijk uw
leven voor Christus moet opofferen.
Handelingen 2:38
… Bekeert u en een ieder van u late zich
dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij
zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
Wanneer u geestelijk en
innerlijk helemaal tot berouw gekomen bent en uw eigen vleselijke wil
helemaal vernietigd is, nadat u van uzelf bent gaan walgen en vervuld bent
van afschuw over uw eigen daden, uw eigen levenswijze, uw eigen ik, dat de
ijdelheid in u is – dan behoort u gedoopt
te worden. Een verandering
van mentaliteit De apostel
Paulus was een echte christen. Hij had Gods Geest die beloofd is aan
iedereen die bereid is zijn leven op te offeren en zijn eigen wil aan God
over te geven, zich te laten dopen en als een ootmoedig kind voor Gods troon
der genade te komen. Paulus zegt:
Galaten 2:20
Met Christus ben ik gekruisigd, en toch
leef ik, [dat is], niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. En voor
zover ik nu [nog] in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van
God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven.
Lukas 14:27
Wie niet zijn kruis draagt
[de verdrukking aanvaardt]
en achter Mij komt, kan mijn discipel niet zijn.
Na berouw getoond te
hebben en gedoopt te zijn – dat symbolisch het begraven van de oude
natuurlijke mens voorstelt, die daarvóór vijandig was tegenover God –
ontvangt u Gods heilige Geest in uw menselijke geest waardoor uw denken
veranderd wordt. Jezus Christus begint dan uw gedachten te motiveren en al
uw daden te leiden – Hij begint nog eens zijn leven te leiden, maar nu
binnenin u. En Hij doet dat
door de kracht van Gods heilige Geest!
Dit is voor de meeste
mensen een groot mysterie, maar niettemin moet Gods Geest onze natuurlijke
denkwijze binnendringen om die denkwijze te
veranderen en ons
meegaand, ootmoedig en God gehoorzaam
te maken waar we vroeger vijandig,
antagonistisch, haatdragend en verbitterd tegenover onze Schepper stonden.
Wanneer we Gods Geest
ontvangen, die ons in staat stelt onze menselijke natuur te veranderen,
ontvangen we een kracht van buitenaf – een
verwekking die ons tot kinderen van God
maakt. Een veranderde
mentaliteit
Als u een echte christen
bent dan zult u onmogelijk
de gewoonten en gebruiken van deze maatschappij
blindelings kunnen blijven volgen. In plaats daarvan zult u zich afvragen:
”Wat is Gods
wil, wat zegt God
erover?” Dan zult u steeds de Bijbel
onderzoeken om te weten te komen wat Gods wil is.
Uw zienswijze en
mentaliteit zullen geleidelijk aan op die van Christus beginnen te lijken. U
zult dan met Christus beginnen te zeggen: ”Doch niet gelijk
ik wil, maar
gelijk Gij
wilt”.
Waar u vroeger in uw
omgang met mensen ”met de massa meeliep” wat uitgaan, mode, het soort
amusement of de manier van zakendoen betreft, zult u zich gaan afvragen of
de gewoonten van de massa wel juist zijn. U zult er zich eerst van willen
overtuigen wat Gods wil
in verband met deze levenswijzen is. Dat is de
definitie van een christen. Een christen is
iemand die bij elk woord van God leeft. ”Niet alleen van
brood zal de mens leven, maar van alle woord, dat uit de mond Gods uitgaat”
(Matth. 4:4). Dat zei uw Heiland! Maar leven de meeste mensen die zich voor
christen uitgeven werkelijk bij elk woord van God? Helemaal niet!
De meeste zich christen noemende mensen weten zelfs niet het geringste af
van wat Gods Woord zegt. Doordat zij de Bijbel niet bestuderen en niet
werkelijk beginnen Gods Woord in te drinken, komt het dat zij alles wat
andere mensen zeggen en geloven voor zoete koek aannemen. Wat het voor u
betekent Een christen
wordt dus overwonnen door God. Zijn natuurlijke wil is gebroken. Hij beseft
dat hij gezondigd heeft. Zonde is alles wat in strijd is met Gods wetten
zoals 1 Johannes 3:4 leert. Hij roept dan tot God en smeekt om vergeving
voor deze zonden en vraagt Hem de doodstraf, die het loon van elke zonde is
(Rom. 6:23), weg te nemen. Hij beroept zich in geloof op Gods belofte van
vergeving door het offer van Christus en diens dood in de plaats van z'n
eigen dood aan te nemen. De christen laat zich vervolgens dopen, wat voor
God het bewijs is dat hij het werkelijk meent. Hij verwacht ook
dat God getrouw aan zijn belofte zal zijn en hem zijn heilige Geest zal
geven als gevolg van het berouw en de doop die God van hem verlangt.
Dan – en dan alleen – zult u een echte christen worden. Tenslotte zult u
de levenswijze van Christus zelf als een gewoonte in praktijk gaan brengen.
1 Johannes 2:3
En hieraan onderkennen wij, dat wij Hem
kennen: indien wij zijn geboden bewaren. 4
Wie
zegt: Ik ken Hem, en zijn geboden niet bewaart, is een leugenaar en in
die is de waarheid niet; 5
maar wie zijn woord bewaart, in die is
waarlijk de liefde Gods volmaakt. Hieraan onderkennen wij, dat wij in Hem
zijn. 6
Wie zegt, dat hij in Hem blijft
[een christen is],
behoort ook zelf zo te wandelen, als Hij gewandeld heeft. Een echte
christen die werkelijk berouw getoond heeft, zal willen leven zoals Christus
geleefd heeft! Hij zal Gods wetten willen onderhouden, in elk opzicht God
gehoorzaam willen zijn en deel willen hebben aan het grote geluk en de
geweldige zegeningen die het gevolg zijn van die gehoorzaamheid.
1 Petrus 2:21
Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook
Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat
gij in zijn voetstappen zoudt treden. Onderzoek uzelf! Denk eraan:
2 Corinthiërs 13:5
Stelt uzelf op de proef, of gij wel in het
geloof zijt, onderzoekt uzelf. Of zijt gij niet zo zeker van uzelf, dat
Jezus Christus in u is? Want anders zijt gij verwerpelijk. Dien Christus –
gehoorzaam Christus – leef zoals Christus leefde, volg Christus! Dat is wat het
betekent een echte christen te zijn!
HOORT U GEDOOPT Bekeert U!” riep
de hijgende, transpirerende evangelist tot een menigte gretig toeluisterende
volgelingen. Naarmate de hese stem van de prediker in vuur en kracht toenam,
groeide de opwinding van de menigte. Tenslotte werd
er een hartstochtelijk pleidooi tot bekering ten beste gegeven. Meegesleept
door een vloedgolf van menselijke emoties drongen tientallen mensen naar
voren, terwijl de tranen hun over de opgewonden en transpirerende gezichten
liepen. Zij werden
gedoopt – op staande voet. De methode? De evangelist
had van de gemeentelijke brandweer toestemming gekregen een brandkraan open
te draaien. Hij besproeide de hele menigte – met een brandslang. Was deze doop
geldig? Het toneel
verandert Om diezelfde
tijd, op een zondagmorgen, stond een goed gekleed jong echtpaar ernstig en
vol trots met hun prille eerstgeborene in de armen voor de predikant in een
deftige kerk. De dominee
sprenkelde gracieus een paar druppels water op het hoopje mens. De baby werd
gedoopt. Was deze doop
geldig? Het decor
wisselt weer. Er is in een andere kerk een doopdienst aan de gang. In
waterdichte pakken en zwarte toga's dalen zowel de predikant als de
kandidaten in een bassin af, waar de kandidaten zich door de predikant
ruggelings geheel onder water laten dompelen. Is dit de juiste
manier van dopen? Gelijktijdig,
zonder dat enigen van deze deelnemers ervan wisten, was er ver buiten de
stad nog een doopdienst aan de gang. In een snelstromende rivier was een
predikant bezig een aantal kandidaten onder te dompelen en ook hen volkomen
te ’begraven’. Maar deze predikant gebruikte geen water in een doopbassin.
Hij begroef ze in de stromende rivier. Was deze doop
van meer kracht dan de andere? Hier hebben we
begieten, besprenkelen, onderdompelen - soms binnen, soms buitenshuis.
Baby's worden besprenkeld. Van sommige volwassenen wordt verlangd dat zij
zich bekeren. Anderen worden gedoopt na Christus beleden te hebben, zonder
enige bekering. Bij vele kerkgenootschappen komt helemaal geen doop voor. Het schijnt dat
er in dit alles verwarring heerst.
Is er iemand die
weet wat juist is? Maakt het enig verschil op welke manier men
gedoopt wordt – of dat men al dan niet gedoopt wordt? Waarom heerst er zo'n
verwarring? Een wereld vol
godsdienstige verwarring Jezus Christus
zei dat deze dingen zouden gebeuren. Hij waarschuwde
ervoor dat u in een wereld zou leven die letterlijk vol godsdienstige
verwarring zou zijn. Daarom is het goed het volgende schriftgedeelte nog
eens te herhalen.
Mattheüs 24:4
En Jezus antwoordde en zeide tot hen: Ziet
toe, dat niemand u verleide! 5
Want velen zullen komen onder mijn naam en
zeggen: Ik ben de Christus, en zij zullen velen verleiden.
Let erop dat Christus zei
dat velen verleid zouden worden en dat er
velen ”onder mijn naam” zouden komen, d.w.z. die de
naam van Jezus
Christus zouden gebruiken alsof zij zijn
gezag daartoe hadden. Hij zei:
Mattheüs 24:11
En vele valse profeten zullen opstaan en
velen zullen zij verleiden.
In de mengelmoes van
conflicten, scheuringen, splitsingen, verdeeldheid, bewijsgronden,
persoonlijke uitleggingen en eigen filosofieën waaruit onze westerse wereld
van christelijke godsdiensten bestaat, steekt een heel duidelijk feit boven
alles uit: deze profetieën van Jezus Christus zijn
letterlijk uitgekomen! Er zijn thans
alleen al in Nederland ruim zeshonderd verschillende ’kerkgenootschappen’
die allemaal beweren precies dat te prediken en te leren wat in de Bijbel
staat. Kunnen ze
allemaal gelijk hebben?
De gemiddelde persoon is
geneigd te zeggen: ”Al deze kerken kunnen het toch zeker niet bij het
verkeerde eind hebben?” Maar waarom niet?
Jezus Christus van
Nazareth zei
dat de grote meerderheid het wél bij het verkeerde
eind zou hebben.
De meeste mensen denken er
nooit aan het zó uit te drukken: ”Al deze kerken kunnen toch zeker
allemaal geen
gelijk hebben!”
Het vraagstuk waar iedere
leek dus tegenover komt te staan is te weten te komen wie er gelijk heeft en
hoe dat bewezen
kan worden. Vergeet niet dat
de apostel Paulus zei:
1 Thessalonicen 5:21
maar toetst alles en behoudt het goede. De apostel
Paulus onderwees een groep Joden in Berea.
Handelingen 17:11
en dezen onderscheidden zich gunstig van
die te Tessalonica, daar zij het woord met alle bereidwilligheid aannamen en
dagelijks de Schriften nagingen of deze dingen zo waren. Onthoud dit
goed! 2 Timotheüs 3:16 Elk van God ingegeven schriftwoord is ook nuttig om te onderrichten, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de gerechtigheid. Daarom zeggen
wij voortdurend: ”Geloof ons niet, tenzij of totdat u alles in uw eigen
Bijbel hebt onderzocht en nagegaan”. Bewijs vooral
zorgvuldig, tot uw eigen algehele en volle tevredenheid, dat u de eenvoudige
en onomwonden waarheid over de doop kent, door deze schriftgedeelten in uw
eigen Bijbel na te gaan! Christus GEBOOD
de doop Jezus Christus
van Nazareth werd gedoopt. Verderop in deze publicatie zult u zien dat de
doop een uitwendig symbool is van het begraven van het oude ’ik’ en van de
opstanding ten leven – een leven op een nieuwe en andere manier. De doop
wordt bevolen als een uiterlijk teken van onze bekering en onze bereidheid
ons leven volkomen aan God over te geven – bereid te zijn het oude ’ik’ te
begraven. Jezus heeft
nooit gezondigd. Hij hoefde niet als een berouwvolle zondaar gedoopt te
worden, maar alleen omdat:
1 Petrus 2:21
… Christus voor u geleden heeft en u een
voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden. De doop van
Christus was dus een voorbeeld voor alle echte christenen.
Mattheüs 3:13
Toen kwam Jezus uit Galilea naar de Jordaan
tot Johannes, om Zich door hem te laten dopen. 14
Maar deze trachtte Hem daarvan terug te
houden en zeide: Ik heb nodig door U gedoopt te worden en komt Gij tot mij?
15
Jezus echter antwoordde en zeide tot hem: Laat Mij
thans geworden, want aldus betaamt het ons alle gerechtigheid te vervullen.
Toen liet hij Hem geworden. 16
Terstond nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij
op uit het water. En zie, de hemelen openden zich, en hij zag de Geest Gods
nederdalen als een duif en op Hem komen. 17
En zie, een stem uit de hemelen zeide: Deze
is mijn Zoon, de geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb.
Jezus zei: ”Laat Mij thans
geworden, want aldus betaamt het ons
alle gerechtigheid te vervullen”. Johannes zag in dat Jezus niet gedoopt
hóefde te worden, maar dat hijzelf eerder degene was die gedoopt diende te
worden.
Jezus gaf ons een
voorbeeld om na te volgen. Eén doop Tijdens zijn
prediking op de Pinksterdag in 30 n.Chr. zei Petrus: ”Bekeert u en een ieder
van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw
zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.” (Hand. 2:38).
Later zei hij:
Handelingen 3:19
Komt dan tot berouw en bekering, opdat uw
zonden uitgedelgd worden …
Vele aanwezigen waren diep
overtuigd door de fantastische wonderen die zij gezien hadden en van het
bijna ongelofelijke feit
van de wederopstanding van Jezus Christus! God
zegt:
Handelingen 2:41
Zij dan, die zijn woord aanvaardden, lieten
zich dopen en op die dag werden ongeveer drieduizend zielen toegevoegd. Het allereerste
dat zij deden na werkelijke bekering ondergaan te hebben, was zich te laten
dopen. De apostel
Paulus schreef aan de Efeziërs:
Efeziërs 4:4
één lichaam
[de ene ware Gemeente van God]
en één Geest [de heilige Geest van God],
gelijk gij ook geroepen zijt in de ene hoop uwer roeping, 5
één Here, één geloof
[het geheel van wat de Gemeente gelooft, de ware
leer],
één doop, 6
één God en Vader van allen, die is boven
allen en door allen en in allen. 7
Maar aan een ieder onzer afzonderlijk is de
genade gegeven, naar de mate, waarin Christus haar schenkt.
Let erop: er is
één doop. D.w.z. er is volgens het geïnspireerde Woord van God maar
één geldige, wettige, juiste doop. Er bestaan geen
twee of drie onderling verschillende methoden, waarop men gedoopt kan worden
waarbij de ene methode even aanneembaar is als de andere. God liet het
niet aan deze wereld over de een of andere ’vorm’ van door mensen gemaakte
godsdienstige riten uit te denken, er de naam van Christus aan te hangen en
ze christelijk te noemen.
God laat ons niet
beslissen wat onze methode of vorm zal zijn waarmee wij Hem aanbidden en
dienen zullen, maar wel of we al dan
niet de enige wijze die Hij, de Schepper, voor ons heeft vastgesteld,
willen gehoorzamen. Wat is die ’ene doop’ dan? Wat de doop IS
Het Nederlandse woord
’dopen’ komt van het Griekse woord baptizo,
dat onderdompelen betekent.
God zou het gebruik van
een ander woord dan baptizo
in het behandelen van dit belangrijke onderwerp
geïnspireerd kunnen hebben indien Hij niet van plan was geweest de
drievoudige betekenis van reiniging,
begrafenis en wederopstanding
volmaakt weer te geven.
Romeinen 6:4
Wij zijn dan met Hem begraven door de doop
in de dood, opdat, gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de
majesteit des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen. 5
Want indien wij samengegroeid zijn met
hetgeen gelijk is aan zijn dood, zullen wij het ook zijn met hetgeen gelijk
is aan zijn opstanding.
De woorden
ekcheo, proscheo
en katacheo
bijv. komen allemaal van de stam
cheo wat
uitgieten betekent. Ze worden
gebruikt in teksten zoals Johannes 2:15; Handelingen 2:17-18; Openbaring
16:1-4; Hebreeën 11:28; Mattheüs 26:7 en Markus 14:3 met betrekking tot het
uitstorten van geld, de heilige Geest, de schalen van Gods toorn, het
uitgieten van zalfolie of het sprenkelen van het bloed van een offerdier. De
meest bekende kerken gieten of sprenkelen water als zij ’dopen’, omdat zij
abusievelijk van mening zijn dat dit door God bedoeld wordt wanneer Hij
baptizo
zegt en dus zelf de vorm van de symboliek hebben bepaald. Maar God is niet
onduidelijk in de manier waarop Hij heeft bepaald hoe gedoopt dient te
worden.
Een ander woord
rhantizo wordt
gebruikt in Hebreeën 9:13, 19 en 21; 10:22; 12:24; en 1 Petrus 1:2 waar het,
zoals overal elders, besprenkelen
betekent. Sommige kerkgenootschappen besprenkelen
(rhantizo) in de
veronderstelling dat ze dopen (baptizo),
maar die woorden betekenen eenvoudig niet
hetzelfde. Ze zijn geheel en al verschillend.
God heeft het gebruik van
het Griekse woord baptizo
geïnspireerd voor elk geval waar er in zijn Woord
van dopen sprake is. Dit woord wordt nooit vertaald door het Nederlandse
woord ’besprenkelen’. Het betekent ’wassen’ of ’baden’, maar door middel van
onderdompeling. Het wordt ook gebruikt in figuurlijke taal om aan te
geven dat men overstelpt
is.
In literaire taal wordt het gebruikt wanneer er
sprake is van het zwemmen van mensen en het zinken van een schip. U kunt
niet zwemmen in een handjevol water dat gesprenkeld wordt. Een schip kan
niet zinken in een plens water. Een lichaam kan niet begraven worden door
een besprenkeling in om het even water of aarde. Let nog eens op
het voorbeeld dat u in Mattheüs 3:13-17 las. Jezus trof Johannes aan de
oever van de Jordaan aan. Waarom daar? Als Jezus het besprenkelen van
zuigelingen of het gieten van water uit een kan over iemands hoofd had
willen gebieden, waarom ging Hij dan helemaal naar de Jordaan?
Mattheüs 3:16
Terstond nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij
op uit het water.
Wat deed Jezus
in het water als de methode die
Hij van plan was in te stellen die van besprenkelen of begieten was? Markus schrijft
er het volgende over:
Markus 1:9
En het geschiedde in die dagen, dat Jezus
Nazaret in Galilea verliet en Zich door Johannes
in de Jordaan liet dopen
[Gr.:
baptizo: onderdompelen].
10
En terstond, toen Hij
uit het water opsteeg, zag Hij de hemelen scheuren en de Geest als
een duif op Zich nederdalen. Let er ook op
dat de doop van berouwvolle gelovigen veel water vereist, niet slechts een
kopje vol of een paar handen vol.
Johannes 3:22
Daarna ging Jezus met zijn discipelen naar
het land van Judea en Hij vertoefde daar met hen en doopte. 23
Doch ook Johannes doopte, te Enon bij
Salim, omdat daar veel water was,
en de mensen kwamen daar en lieten zich dopen. Johannes was
naar deze bepaalde plaats gegaan, omdat daar veel water beschikbaar was voor
het dopen! De doop is dus een volledige onderdompeling in het water als een
teken van het begraven van het oude ik. Een volledige
begrafenis Heeft u ooit een
begrafenis gezien, waarbij het stoffelijk overschot boven de grond bleef
liggen en er een paar handen vol aarde over het hoofd gestrooid werden?
Natuurlijk niet – dit zou volslagen bespottelijk zijn en tegen alle
gezondheidswetten en het gezonde verstand indruisen. Onderdompeling
in een water-’graf’ heeft een diep geestelijk symbolisme en betekent in
feite de letterlijke begrafenis van het oude ik – van uw oude levenswijze,
en de opstanding van een nieuw u – nu overwonnen door God, overgegeven aan
God, nederig en ootmoedig, kinderlijk in uw gehoorzaamheid, vertrouwend in
Hem als uw levende Heiland.
Romeinen 6:3
Of weet gij niet, dat wij allen, die in
Christus Jezus gedoopt zijn, in zijn dood gedoopt zijn? 4
Wij zijn dan met Hem
begraven door de doop in de
dood, opdat, gelijk Christus uit de doden opgewekt is door de majesteit
des Vaders, zo ook wij in nieuwheid des levens zouden wandelen. 5
Want indien wij samengegroeid zijn met
hetgeen gelijk is aan zijn dood, zullen wij het ook zijn met hetgeen gelijk
is aan zijn opstanding; 6
dit weten wij immers, dat onze oude mens
medegekruisigd is, opdat aan het lichaam der zonde
[uw oude ik]
zijn kracht zou ontnomen worden en wij niet langer slaven der zonde zouden
zijn. Paulus legde dit
principe nader uit toen hij zei:
Romeinen 7:9
Ik heb eertijds geleefd zonder wet
[zonder kennis van de wet];
toen echter het gebod kwam [tot zijn bewustzijn, zodat hij zich bewust
werd wat zonde was], begon de zonde te leven [was hij in staat duidelijk te zien dat
hij een groot zondaar was],
maar ik begon te sterven. Paulus zei:
Romeinen 7:11
want de zonde heeft uitgaande van het gebod
[het gebod maakt duidelijk wat zonde is],
mij misleid en door middel daarvan gedood. 12
Zo
[omdat Gods wet hem getoond had dat hij een zondaar was]
is dan de wet heilig, en ook het gebod is
heilig en rechtvaardig en
goed.
De doop is het symbool van
begraven worden. De apostel Paulus zei:
Galaten 2:20
Met Christus ben ik gekruisigd, en toch
leef ik, [dat is], niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij. En voor
zover ik nu [nog] in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van
God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven. En lees ook nog
eens Rom. 12:1-2.
Als iemand echte bekering
ondergaat, geeft hij zichzelf letterlijk aan God. Hij beschouwt zichzelf als
dood zijnde, voor zover het de zonde betreft, maar
levend door God
en zijn Zoon Jezus Christus.
Romeinen 6:10
Want wat zijn dood betreft, is Hij voor de
zonde eens voor altijd gestorven; wat zijn leven betreft, leeft Hij voor
God. 11
Zo moet het ook voor u vaststaan, dat gij
wel dood zijt voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus. 12
Laat dan de
zonde
[en zonde is de overtreding van de wet]
niet langer
als koning heersen in uw sterfelijk lichaam, zodat gij aan zijn begeerten
zoudt gehoorzamen. Vergeet niet:
Romeinen 6:23 … het loon, dat de zonde geeft, is de dood.
Daar
allen gezondigd hebben (Rom.
3:23) en de heerlijkheid Gods derven (mislopen) – en daar het loon der
zonde, het overtreden van Gods wet, de dood is – symboliseert de doop die
dood.
En het is
slechts een symbool! Christus stierf
in onze plaats! Wij hoeven niet te sterven! Maar we moeten
wel de dood van onze ’oude mens’ symboliseren door symbolisch in de doop
onder water te worden begraven. Hoewel Christus
voor onze zonden stierf, eist Hij toch dat wij zijn voorbeeld en zijn gebod
gehoorzamen door de kruisiging en begrafenis van het oude ik te ondergaan
door symbolisch in een watergraf te worden ondergedompeld. Na het meteen
bovenkomen als in een opstanding, dienen we op een volkomen andere manier te
gaan leven. Dit is de enig
erkende ’manier’ van dopen die door heel de Bijbel heen gegeven wordt – en
iedere andere methode die door de mens is uitgevonden, is absoluut in strijd
met Gods geïnspireerde Woord en is niet geldig. Althans niet voor God en dus
niet voor behoud. Het moet voor
God toch wel een vreselijke bespotting zijn, te zien hoe zo'n diep
persoonlijke en volstrekt ernstige gebeurtenis als de doop van een zondaar,
die de dood en het begraven van het oude ik symboliseert en die als een
uiterlijk teken van volkomen bekering dient, als een schertsvertoning wordt
opgevoerd. Vanzelfsprekend
is een oprechte houding een voorwaarde. God ziet naar het hart (1 Sam.
16:7). In wiens naam? Er zijn sommige
mensen die zeggen dat u alleen in Jezus' naam gedoopt moet worden. Anderen
zeggen dat het in de naam van de Vader, de Zoon en van de heilige Geest moet
gebeuren. Wie heeft er gelijk?
In het Grieks worden voor
’in’ drie woorden gebruikt in ”in (of
op en tot) de naam van”:
epi, eis en
en. Hand. 2:38 (epi); Hand. 8:16
(eis); Hand. 10:48 (en); Hand. 19:5 (eis). In deze schriftgedeelten van
Handelingen staat in of op de naam van Jezus Christus. De betekenis kunnen we
vergelijken met wat bedoeld wordt als een politieagent iemand arresteert ’in
naam der wet’, of een ambtenaar van de rechterlijke macht handelt ’in naam
van de koning(in)’. De voor de hand liggende verklaring is dat die bewuste
handeling uitgevoerd wordt krachtens
de wet, het gezag of namens de koning(in). Op
gezag van.
Degene die de doop
toedient, hoort dat derhalve krachtens Christus'
gezag te doen,
als een ware dienaar van Hem.
Het Griekse woord
eis duidt ook op een andere opdracht met betrekking tot de doop,
zoals in Mattheüs 28:19: ”Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn
discipelen en doopt hen in [Grieks
eis] de naam des Vaders en des
Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen
heb.”
Het Nederlandse woordje
’in’ geeft helaas het Griekse eis,
wat erin,
of naar binnen
iets betekent, onvolledig weer. Dit Griekse
woordje geeft evenwel aan dat de bekeerling als het ware een nieuwe
zoon van God
wordt, opgenomen
in
Gods Gezin.
Vergelijk hoe in Mattheüs 2:11 hetzelfde Griekse
woord eis
is vertaald: ”En zij gingen het huis binnen [eis]”.
Door de doop wordt iemand in het Huis of Gezin van God gebracht. Dat Gezin
heeft de naam van de Vader en de Zoon en de heilige geest. De heilige geest
is de kracht, de natuur, van God. Er is zelfs twijfel of het gedeelte van de
doop en de Vader, de Zoon en de heilige geest in dit vers wel in het
oorspronkelijke manuscript voorkomt. Wanneer moet men
gedoopt worden? In het licht van
de schriftgedeelten die u nu gelezen heeft, moet het antwoord op deze vraag
toch wel voor de hand liggen. Daar de doop een
uiterlijk teken van volkomen bekering is en van de bereidheid de oude mens
te begraven, moet de doop nooit aan zuigelingen toegediend worden.
De doop symboliseert het
afleggen van het leven der zonde. Het symboliseert de dood en de begrafenis
van de ’oude mens’. Het is niet
de een of andere ’magische formule’ om tot God toegelaten te worden of bij
God ”in een goed blaadje” te komen! De doop in wereldse religies is
misschien een geheim ritueel om tot die kerken toe te treden maar voor Gods
Gemeente is het niet een dergelijk ritueel. De doop is niet
geldig als die verricht wordt door middel van begieten, besprenkelen, betten
met een vochtige doek of door rondspringen onder een brandslang. De doop is niet
voor kinderen! Het komt maar
heel zelden voor dat een tiener van zelfs 17 of 18 werkelijk klaar is om
gedoopt te worden. Er zijn wel gevallen geweest, waarbij jongens en meisjes
van deze leeftijd tot het punt van werkelijke bekering kwamen, maar deze
zijn uiterst zeldzaam.
De doop moet ondergaan
worden als het resultaat van volledige en volkomen bekering jegens God en
een volmaakt geloof in het bloed van Jezus Christus. Dat kan alleen iemand
met een gerijpte
geest, iemand die waarlijk ”de kosten berekenen”
kan.
Stoppen met zondigen
Maar zij die gedoopt zijn
in de vele kerken en denominaties, werd het op de manier gedaan zoals God
die gebiedt? Hadden zij zich werkelijk eerst bekeerd? Wisten zij toen wat
berouw hebben is? Wisten zij waar zij berouw over moesten hebben? Wisten zij
werkelijk wat volgens de Bijbel precies
zonde
is? Voelden zij zich werkelijk diep
gebroken over hun vroegere manier van leven, over de manier waarop ze hun
persoonlijke aangelegenheden, hun zaken en hun huisgezin bestuurden? Hadden
ze zo'n volkomen walging van zichzelf gekregen, van hun natuur en
persoonlijkheid, hun gewoonten en hun verschillende methoden van uitdrukken,
dat ze zichzelf eenvoudig niet meer konden uitstaan? Hadden ze dit
niet alleen als een diepe en uiterst reële emotie gevoeld, maar hadden ze
ook volkomen begrepen dat ze zichzelf in volkomen gehoorzaamheid aan God en
zijn wet moeten overgeven? Waren ze werkelijk tot Jezus Christus gegaan in
onvoorwaardelijke overgave van hun rebellie tegen Gods wegen? Hadden ze zich
volkomen bekeerd van het meedoen met de wereld? Hadden ze
volledig begrepen dat ze begraven werden en dat een ’nieuwe ik’ uit het
water moest opstaan? Hadden ze werkelijk ”de kosten berekend” (lees Lukas
14:25-33) toen ze gedoopt werden? Misschien bent u
zoals vele andere mensen die ons geschreven hebben. Zij kunnen vele nieuwe
waarheden ’zien’ door het lezen van onze publicaties. Vermoedelijk werden
zij vele, vele jaren geleden ’gedoopt’. Zij beseften later dat er geen
werkelijk dramatische verandering in hun leven plaatsvond toen zij ’gedoopt’
werden, maar voelen zich ’voldaan’ omdat zij zich gerustgesteld en veiliger
voelen.
Maar vergeet nooit dat
geloof zonder gehoorzaamheid niet genoeg is om in Gods Koninkrijk te komen.
Zelfs de duivelen geloven,
en sidderen
(Jakobus 2:19).
Satan is de grootste
’rechtzinnige’ die er bestaat. Hij gelooft dat Jezus de Christus is. Hij
gelooft in de maagdelijke geboorte, in de verzoeking van Jezus, in de
kruisiging en de opstanding van Christus, dat Christus naar de rechterhand
van God de Vader opgevaren is en dat Hij zal terugkomen. Hij gelooft in al
de voorwaarden voor behoud! Hij weet dat ze waar zijn – maar hij wil
ze niet gehoorzamen! Geloof gepaard
met gehoorzaamheid is nodig om het Koninkrijk Gods binnen te gaan. Hoe staat
het met u? Houdt u zichzelf echt niet voor de gek?
Bij sommigen die reeds
gedoopt zijn, komt ongetwijfeld de vraag naar boven: ”Wat moet ik doen? Moet
ik opnieuw
gedoopt worden?” Opnieuw dopen kan niet. Men kan
zich maar één keer laten dopen volgens de voor God geldige voorwaarden voor
de doop. Alle andere ceremonies die men ’dopen’ noemt zijn ’plechtigheden’
of handelingen geweest bedacht door religieuze organisaties die
niet van God zijn. Ze gelden niet
voor God. Of de mens er
zich bewust van is of niet, het is evenwel een feit dat hij zich in een
eenrichtingsverkeer bevindt. Hij kan niet teruggaan of afslaan – er is geen
ontkomen aan. Het is de levensweg die hij als sterfelijk mens aflegt. De
mens is een levend, denkend menselijk wezen, met doorgaans een vaste
levensstijl, zijn vrienden, familie, en andere mensen met wie hij omgaat,
zijn geijkte routine en levenswijze. Hij bevindt zich op weg naar een
uiterst beslissende dag. Ieder mens
nadert een tweesprong – ergens op die weg is een belangrijke splitsing. Het
is een scheiding van wegen. Hij moet kiezen. God zegt:
Deuteronomium 30:19
Ik neem heden de hemel en de aarde tegen u
tot getuigen; het leven en de dood stel ik u voor, de zegen en de vloek;
kies dan het leven, opdat gij
leeft, gij en uw nageslacht. Indien u Gods
waarheid bent gaan inzien en tot het inzicht bent gekomen dat u een zondaar
bent (Rom. 3:23), dat zonde het overtreden van Gods wet is (1 Joh. 3:4), en
u derhalve als een wetsovertreder de dood schuldig bent (Rom. 6:23) – dan
roept God u op u te bekeren! Het is een onvermijdelijke tweesprong die u
nadert. Het is het tijdstip in uw leven waar God u absoluut rekenschap
vraagt over de kostbare kennis die u nu ontvangt, en u zal vragen: ”Wat
heeft u ermee gedaan?” Hoe zult u daarop dan antwoorden? Voor hen die
werkelijk God onvoorwaardelijk willen gaan gehoorzamen, God om vergeving
smeken en tot het inzicht zijn gekomen dat alleen het bloed van Jezus
Christus hen van hun zonden kan reinigen, moeten beseffen dat willen
gehoorzamen betekent: niet meer zondigen. Na de doop is een volledig ander
leven noodzakelijk. God zegt dat de hele wereld is misleid. Het
’christendom’ met zijn meer dan een miljard aanhangers maakt deel uit van de
wereld (de Bijbel noemt Gods gemeente een ”klein kuddeke”), de vele
zogenaamde christelijke kerken en denominaties behoren tot de wereld die
misleid is. Dat blijkt dan ook duidelijk uit hun leer en levenswijze. God
heeft maar één Gezin en in dat gezin heerst orde en eensgezindheid, zonder
’stromingen’. Ze spreken allen dezelfde taal. Het is geen verdeeld huis
(Mark. 3:24-25), want God woont daar (2 Cor. 6:16; Ef. 2:22). Alleen in dát
Huis wordt de geldige doop verricht. U dient te weten waar dat Gezin van God
is om in contact te kunnen komen met God. Zijn Gemeente is zijn tempel.
Stoppen met zondigen
kan niet in de talloze kerken van de wereld, in een kerk buiten de
Gemeente van God, omdat daar zonde wordt getolereerd en onderwezen. God vermaant
ons, toe te nemen in de genade en in de kennis van onze Heiland.
2 Petrus 3:18
maar wast op in de genade en in de kennis
van onze Here en Heiland … Lees onze
publicaties zorgvuldig en bestudeer nauwgezet en trouw uw Bijbel.
Romeinen 10:16
Maar niet allen hebben aan het evangelie
gehoor gegeven. Want Jesaja zegt: Here, wie heeft geloofd wat hij van ons
hoorde? 17
Zo is dan het geloof uit het horen, en het
horen door het woord van Christus. Maak uw tijd ten
nutte; bestudeer de Bijbel! Bestudeer de teksten die betrekking hebben op
concrete, alledaagse aspecten van de christelijke levenswijze die God van
elk van zijn kinderen verlangt. Analyseer uzelf en pas die door God
geïnspireerde woorden in uw eigen leven toe. Groei in elk opzicht naar God
toe en overtuig u ervan dat u zich werkelijk van uw oude levenswijze
bekeert. Wis oude, verkeerde sporen uit opdat men die niet meer kan
associëren met uw vernieuwde levensstijl. U heeft met het
lezen van onze publicaties een onschatbare kennis verkregen, en, indien u de
geestelijke moed heeft te bewijzen dat de hierin besproken teksten inderdaad
in uw Bijbel staan, zal men u nooit meer kunnen misleiden wat het betekent
een echte christen te zijn.
|