|
Voor
literatuurlijst klik hier.
DE
OPSTANDING was NIET op zondag
Lag Jezus drie dagen en
drie nachten in het graf, zoals Hij duidelijk zei in Mattheus 12:40? Krijgt u drie dagen
en drie nachten tussen zonsondergang op Goede Vrijdag en zonsopgang op Paaszondag?
Tegenwoordig wordt algemeen aangenomen
dat Jezus op vrijdag werd gekruisigd en de opstanding op zondagmorgen omstreeks zonsopgang
plaatsvond.
Weinig belijdende christenen hebben er ooit aan gedacht deze 'Goede
Vrijdag-Paaszondag'-traditie eens te onderzoeken of te bewijzen. Niettemin zegt de Bijbel
ons alle dingen te toetsen (te bewijzen). Het volgende bewijs zal u verbazen.
Als bewijs is er slechts één betrouwbare bron van informatie, één enkel
historisch verslag: de Bijbel.
Traditie is geen bewijs
Er waren geen ooggetuigen van de
opstanding. Ook de zogeheten 'apostolische vaders' hadden geen andere bron van informatie
dan het verslag dat ons heden ter beschikking staat: de bijbelse openbaring. Elke traditie
die met Gods openbaring strijdig is, moet dus worden afgewezen.
Wat zijn de geregistreerde feiten?
De sceptische Farizeeën vroegen Jezus om een teken, een bovennatuurlijke aanwijzing, als
bewijs dat Hij de Messias was.
Mattheus 12:39 Maar Hij antwoordde hun en zeide: Een boos en overspelig geslacht
verlangt een teken, maar het zal geen teken ontvangen dan het teken van Jona, de profeet.
40 Want gelijk Jona drie dagen en drie nachten in de buik van het zeemonster was, zo
zal de Zoon des mensen in het hart der aarde zijn, drie dagen en drie nachten.
Laten wij nu eens stilstaan bij het enorme belang, de vérstrekkende betekenis, van Jezus'
bewering.
Hij verklaarde uitdrukkelijk dat het teken dat Hij als bewijs van Zijn Messiasschap zou
geven was, dat Hij precies drie dagen en drie nachten in het rotsgraf in "het hart
der aarde" zou zijn.
De strekking van het teken
Deze Farizeeën, die Christus
verwerpen, eisten bewijs. Jezus bood hun een bewijs. Dat bewijs was behalve de opstanding
zelf, de tijdsduur van Zijn verblijf in Zijn graf alvorens Hij zou worden opgewekt.
Denk eens aan wat dit betekent! Jezus baseerde Zijn aanspraak dat Hij uw en mijn Verlosser
is op Zijn verblijf in het graf van precies drie dagen en drie nachten. Zou Hij precies
drie dagen en drie nachten in de aarde verblijven, dan zou Hij de Verlosser blijken te
zijn, faalde Hij in het vervullen van dit teken, dan moet Hij als een misleider worden
verworpen!
Geen wonder dat Satan de ongelovigen laat spotten met het verhaal van Jona en de
"walvis"! Geen wonder dat de duivel een traditie heeft doen ontstaan waarmee
wordt geloochend dat Jezus de Messias is!
Het dilemma van de critici
Dit bovennatuurlijke bewijs dat ooit
door Jezus voor Zijn Messiasschap werd gegeven, irriteert de commentatoren en
bijbelcritici in hoge mate. Hun pogingen om dit bewijs van Christus' goddelijkheid weg te
redeneren zijn uitermate potsierlijk. Zij moeten het immers wel wegredeneren, anders
begeeft hun 'Goede Vrijdag-Paaszondag'-traditie het.
Eén commentator zegt: "Natuurlijk weten wij dat Jezus in feite slechts half zo lang
in het graf was als Hij dacht dat Hij zou zijn!" Sommige uitleggers maken zozeer
misbruik van onze goedgelovigheid dat zij ons vragen te geloven dat "in het Grieks,
waarin het Nieuwe Testament is geschreven, de uitdrukking 'drie dagen en drie nachten'
drie perioden van óf dagen óf nachten betekent".
Jezus, beweren zij, werd kort voor zonsondergang op vrijdag in het graf gelegd en op
zondagmorgen bij zonsopgang stond Hij op: twee nachten en één dag.
De bijbelse definitie
De bijbelse definitie van de duur van
dagen en nachten is echter eenvoudig.
Zelfs deze zelfde bijbelcritici erkennen dat in het Hebreeuws, de taal waarin het boek
Jona is geschreven, de uitdrukking "drie dagen en drie nachten" een periode van
72 uur betekent: drie twaalfurige dagen en drie twaalfurige nachten.
Jona 1:17 En de Here beschikte een grote vis om Jona in te slokken; en Jona was
in het ingewand van de vis drie dagen en drie nachten.
Dit, geven zij toe, was een periode van 72 uur. En Jezus zei ondubbelzinnig dat gelijk
Jona drie dagen en drie nachten in de buik van de grote vis was, zo zou Hij dezelfde
tijdsduur in Zijn graf zijn.
Evenals Jona 72 uur in het "graf" (vgl. Jona 2:2, waar die plaats dodenrijk of
graf wordt genoemd) was, om, nadat hij op bovennatuurlijke wijze door God was opgewekt
(door te worden uitgespuwd), voor de bevolking van Ninevé een verlosser te worden na het
verkondigen van de waarschuwing voor hen, zo zou Jezus 72 uur in Zijn graf zijn, om
vervolgens door God te worden opgewekt teneinde de verlosser van de wereld te worden.
Wist Jezus wel hoeveel tijd er in een 'dag' en in een 'nacht' zit? Johannes 11:9
Jezus antwoordde: Gaan er geen twaalf uren in een dag? Als iemand overdag loopt, stoot hij
zich niet, omdat hij het licht van deze wereld kan zien; 10 maar wanneer iemand bij
nacht loopt, stoot hij zich, omdat het licht niet in hem is.
Let op de bijbelse definitie van de uitdrukking "de derde dag". Een groot aantal
teksten zegt ons dat Jezus de derde dag opstond. Zie hoe de Bijbel de tijd preciseert die
nodig is om "de derde dag" te voltooien.
In Genesis 1 staat dat God scheiding maakte tussen licht en duisternis, tussen dag en
nacht. De scheppingsweek bestond uit zeven dagen en nachten. In de verzen 4 tot en met 13
worden de eerste drie volle etmalen beschreven.
Dit is de enige bijbelse definitie die de hoeveelheid tijd die in de uitdrukking "de
derde dag" is besloten, verklaart en vaststelt. Deze omvat drie donkere perioden die
"nacht" heten, en drie lichte perioden die "dag" heten: drie dagen en
drie nachten, en Jezus zei dat elke periode twaalf uur telt: een totaal van 72 uur.
Dit zou afdoende moeten zijn! Ieder zevenjarig kind kan dit uitrekenen.
Wat is er fout?
Wat is er fout aan deze duidelijke,
eenvoudige woorden van Jezus? Hoe weten deze geleerde en nauwgezette theologen dat
Jezus op 'Goede Vrijdag' werd gekruisigd en op 'Paaszondag' opstond?
Het eenvoudige antwoord is: zij weten het niet, want het is niet zo! Het is louter
traditie, een traditie die ons van kindsbeen af is bijgebracht en die wij achteloos hebben
aanvaard! Jezus waarschuwt tegen het "krachteloos" maken van Gods Woord. Markus
7:13 En zo maakt gij het woord Gods krachteloos door uw overlevering, die gij
overgeleverd hebt. En dergelijke dingen doet gij vele.
Wij hebben nu twee bijbelse getuigenissen onderzocht, in Mattheus en in Jona, die beide de
tijdsduur dat het lichaam van Jezus in het graf verbleef vaststellen op drie dagen en drie
nachten, door de Bijbel duidelijk gedefinieerd als 72 uur. Laten wij nu vier andere
bijbelse getuigenissen onderzoeken die hetzelfde bewijzen.
Markus 8:31 En Hij begon hen te leren, dat de Zoon des mensen veel moest lijden
en verworpen worden door de oudsten en de overpriesters en de schriftgeleerden en gedood
worden en na drie dagen opstaan.
Een zevenjarig kind kan dit uitrekenen. Als Jezus op vrijdag was gedood en vervolgens na
één dag was opgestaan, zou de opstanding op zaterdagavond hebben plaatsgevonden. Als Hij
na twee dagen was opgestaan, zou de opstanding op zondagavond hebben plaatsgevonden en na
drie dagen, dan zou de opstanding op maandagavond hebben plaatsgevonden!
Onderzoek deze tekst nauwkeurig. U kunt met geen enkele rekenkundige procedure op minder
dan een volle 72 uur drie dagen en drie nachten uitkomen bij een opstanding
die drie dagen na de kruisiging plaatsvond. Als Jezus slechts van vrijdag zonsondergang
tot zondag zonsopgang in het graf is geweest, dan moet u ook deze tekst uit uw bijbel
schrappen, of u moet Jezus Christus als een bedrieger afwijzen! Als Hij na drie
dagen opstond, zou het meer dan 72 uur kunnen zijn, maar het kan geen seconde minder zijn.
Ook in Markus 9 staat "drie dagen na Zijn dood zal Hij opstaan". Markus 9:31
Want Hij onderwees zijn discipelen en zeide tot hen: De Zoon des mensen wordt
overgeleverd in de handen der mensen en zij zullen Hem ter dood brengen en drie dagen na
zijn dood zal Hij opstaan. Het kan niet de tijd tussen vrijdag zonsondergang en zondag
zonsopgang zijn; dat is immers slechts 36 uur, wat ons brengt tot het midden van de tweede
dag nadat Hij was gedood.
In Mattheus 27:63 wordt Jezus geciteerd: "Na drie dagen word Ik opgewekt". Dit
kan niet minder dan 72 uur zijn.
Johannes 2:18 De Joden dan antwoordden en zeiden tot Hem: Welk teken toont Gij
ons, dat Gij dit moogt doen? 19 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Breekt deze
tempel af en binnen [Grieks: ook 'in' of 'met'] drie dagen zal Ik hem doen
herrijzen. Herrijzen binnen drie dagen na te zijn afgebroken, ofwel gedood en
begraven, kan niet na meer dan 72 uur zijn. 20 De Joden dan zeiden: Zesenveertig
jaren is over deze tempel gebouwd en Gij zult hem binnen drie dagen doen herrijzen? 21
Maar Hij sprak van de tempel zijns lichaams. 22 Toen Hij dan opgewekt was uit
de doden, herinnerden zijn discipelen zich, dat Hij dit gezegd had, en zij geloofden de
Schrift en het woord, dat Jezus gesproken had.
Als wij alle getuigenissen van de Bijbel moeten accepteren, moeten wij concluderen
dat Jezus precies drie dagen en drie nachten drie volle 24-urige dagen: 72 uur in
het graf was, of het enige bovennatuurlijke bewijs dat Hij gaf schiet te kort.
Het tijdstip van de opstanding
Let nu nauwkeurig op het volgende feit:
teneinde drie dagen en drie nachten 72 uur in het graf te zijn moest onze
Heer op precies dezelfde tijd van de dag worden opgewekt als Zijn lichaam in het graf werd
gelegd.
Laten wij ons goed realiseren wat dit uiterst belangrijke feit betekent.
Indien wij het tijdstip van de begrafenis kunnen vinden, dan hebben we tevens het tijdstip
van de opstanding. Als de begrafenis bijvoorbeeld bij zonsopgang was, dan moest de
opstanding, als het lichaam drie dagen en drie nachten in het graf was, eveneens bij
zonsopgang, drie dagen later, plaatsvinden. Als de begrafenis om twaalf uur 's middags
was, was de opstanding om twaalf uur 's middags. Als de begrafenis bij zonsondergang was,
was de opstanding bij zonsondergang, drie dagen later.
De dag van de kruisiging werd "de Voorbereiding" genoemd, de dag voor de sabbat.
Lukas 23:50 En zie, een man, genaamd Jozef, die raadsheer was, een goed en
rechtvaardig man. Vers 52 deze ging naar Pilatus en vroeg hem om het lichaam van
Jezus. 53 En na het te hebben afgenomen, wikkelde hij het in linnen en legde Hem in
een rotsgraf, waarin nog nooit iemand gelegd was. 54 En het was de dag der
voorbereiding en de sabbat brak aan.
Ditzelfde staat in Mattheus 27:59-62 en Markus 15:42-46.
Deze dag eindigde bij zonsondergang, volgens de bijbelse berekening (Leviticus 23:32).
Jezus riep met luider stem kort op "het negende uur", d.w.z. drie uur in de
middag.
Markus 15:34 En op het negende uur riep Jezus met luider stem: Eloi, Eloi, lama
sabachtani, hetgeen betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? Vers 37
En Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest.
Zie ook Mattheus 27:46-50 en Lukas 23:44-46.
Toch werd Jezus nog vóór deze zelfde dag eindigde begraven, nog voordat de zon onderging
(Mattheus 27:57; Lukas 23:52-54).
Johannes voegt er nog aan toe: Johannes 19:42 daar dan legden zij Jezus neder
wegens de Voorbereiding der Joden, omdat het graf dichtbij was.
Volgens de wetten die door de Joden in acht worden genomen moeten alle dode lichamen
vóór het begin van een sabbat of feestdag begraven zijn. Daarom werd Jezus nog vóór
zonsondergang op dezelfde dag dat Hij stierf begraven. Hij stierf kort na 3 uur 's
middags.
De begrafenis van Christus' lichaam was in de late namiddag! Het was tussen drie uur 's
middags en zonsondergang, zoals deze bijbelteksten bewijzen.
En aangezien de opstanding drie dagen later op precies dezelfde tijd van de dag moest
plaatsvinden, vond de opstanding van Christus niet bij zonsopgang plaats, maar in de late
namiddag, tegen zonsondergang. Hoe opzienbarend dit feit ook moge zijn, het is de
ondubbelzinnige waarheid van de Bijbel!
Indien Jezus op enig ander tijdstip is opgestaan, kan Hij niet drie dagen en drie nachten
in Zijn graf zijn geweest. Indien Hij op enig ander tijdstip is opgestaan, heeft Hij met
dit teken dat Hij gaf, gefaald in het bewijzen dat Hij de ware Messias is, de Zoon van de
levende Schepper. Of Hij is aan het einde van een dag tegen zonsondergang opgestaan, of
Hij is de Christus niet! Zijn aanspraak daarop liet Hij van dit teken afhangen.
Een aloude traditie moet dus worden losgelaten.
Welke sabbat volgde op de kruisiging?
Nu komen wij aan een tegenwerping die
sommigen zouden kunnen maken; het gaat hierbij echter juist om het punt dat deze waarheid
bewijst. Wellicht hebt u opgemerkt dat volgens de bijbelteksten de dag na de kruisiging
een sabbat was. Vandaar dat men eeuwenlang blindelings heeft aangenomen dat de kruisiging
op vrijdag plaatsvond.
Nu hebben wij met alle vier de evangeliën aangetoond dat de dag van de kruisiging
"de Voorbereiding" werd genoemd: de voorbereidingsdag voor de sabbat. Maar voor
welke sabbat?
Johannes' evangelie geeft het antwoord:
Johannes 19:31 De Joden dan, daar het Voorbereiding was en de lichamen niet op
sabbat aan het kruis mochten blijven (want de dag van die sabbat was groot) vroegen
Pilatus, dat hun benen gebroken en zij weggenomen zouden worden.
Wat betekent 'een grote sabbat'? Vraag het aan een Jood. Hij zal u zeggen dat dat een der
jaarlijkse heilige dagen of feestdagen is. Ieder jaar vierden de Israëlieten zeven van
dergelijke dagen, elk daarvan werd een sabbat genoemd! Jaarlijkse sabbatten vallen op
bepaalde kalenderdagen, die in de verschillende jaren op verschillende dagen van de week
vallen, zoals de Romeinse feestdagen die nu worden gevierd. Deze sabbatten kunnen
bijvoorbeeld op een maandag vallen, of op een donderdag, of een zondag. Deze jaarlijkse
sabbatten of Gods feesten vindt u bijvoorbeeld in Leviticus 16:29-31 en hoofdstuk 23.
Mattheus 26:2 Gij weet, dat het over twee dagen Paasfeest is, en alsdan wordt de
Zoon des mensen overgeleverd om gekruisigd te worden.
'Paasfeest' is een vertaling van 'Pascha'. Markus 14:1 Nu was het na twee dagen
Pascha en het feest der ongezuurde broden. En de overpriesters en de schriftgeleerden
zochten, hoe zij Hem door list in handen zouden krijgen en doden.
En als u dit hoofdstuk verder leest, zult u zien dat Jezus inderdaad op het Pascha werd
gekruisigd!
En wat is het Pascha? In het twaalfde hoofdstuk van Exodus vindt u het verslag van het
oorspronkelijke Pascha.
De Israëlieten doodden de lammeren en streken het bloed ervan aan de deurposten en de
bovendorpel van hun huis en ieder huis waar het bloed aldus was aangebracht, werd door de
doodsengel overgeslagen en voor de dood gespaard. Na het Pascha volgde een heilige
samenkomst of jaarlijkse sabbat.
Zie de data: Numeri 28:16 En in de eerste maand, op de veertiende dag der maand,
zal het Pascha voor de Here zijn. 17 Op de vijftiende dag dier maand zal er een
feest zijn; zeven dagen lang zullen ongezuurde broden worden gegeten. 18 Op de
eerste dag zal er een heilige samenkomst zijn, gij zult generlei slaafse arbeid
verrichten.
Het Paschalam, dat ieder jaar op de 14e van de eerste maand, 'Abib', werd gedood, was een
voorafschaduwing van Christus, het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt. Christus is
ons Paschalam, geslacht voor ons (1 Corinthe 5:7).
Jezus werd geslacht op precies dezelfde dag dat ieder jaar het Paschalam werd geslacht. Op
de 14e Abib, de eerste maand van het Hebreeuwse jaar, werd Hij gekruisigd. En deze dag,
het Pascha, was de dag vóór en de voorbereiding op de feestdag, of
jaarlijkse grote sabbatdag, die op de 15e Abib viel.
Deze sabbat kan op iedere dag van de week vallen. Het komt vaak voor dat hij op donderdag
valt en wordt dan, ook tegenwoordig, op die dag gevierd. En de Hebreeuwse kalender toont
aan, dat in het jaar dat Jezus werd gekruisigd, de 14e Abib, de Paschadag, de dag waarop
Jezus werd gekruisigd, een woensdag was. En de jaarlijkse sabbat viel op donderdag. Dit
was de sabbat die naderbij kwam toen Jozef van Arimathea zich haastte om het lichaam van
Jezus laat op die woensdagmiddag te begraven. Er waren in die week twee afzonderlijke
sabbatten!
Op welke dag was de opstanding?
Welke dag van de week was nu de
opstandingsdag?
De eersten die bij het graf kwamen om het te onderzoeken waren Maria Magdalena en haar
metgezellen; dat was op de eerste dag van de week (zondag), 's morgens heel vroeg, toen
het nog donker was en de zon begon op te komen, in de schemering.
Markus 16:2 En zeer vroeg op de eerste dag der week gingen zij naar het graf,
toen de zon opging. Zo staat het ook in Lukas 24:1 en Johannes 20:1.
Dit zijn de teksten waarvan de meeste mensen veronderstellen dat ze zeggen dat de
opstanding op zondagmorgen bij zonsopgang plaatsvond. Maar dat zeggen ze niet!
Toen de vrouwen arriveerden, was het graf al open! Op dat tijdstip op zondagmorgen, toen
het nog donker was, was Jezus daar niet! Een engel zei dat Hij opgewekt was: Markus
16:6 Hij zeide tot haar: Weest niet ontsteld. Jezus zoekt gij, de Nazarener, de
gekruisigde. Hij is opgewekt, Hij is hier niet; zie de plaats, waar zij Hem gelegd hadden
(Lukas 24:6; Mattheus 28:5-6).
Bij zonsopgang die zondagmorgen was Jezus reeds opgestaan! Natuurlijk. Hij was immers in
de late namiddag, tegen zonsondergang, uit het graf opgestaan!
En daar wij weten dat Christus op woensdagmiddag laat werd begraven en dat de opstanding
drie dagen later op precies dezelfde tijd van de dag plaatsvond, weten wij dat de
opstanding van Christus laat op zaterdagmiddag geschiedde.
De sabbatdag eindigde bij zonsondergang. Het was laat op die dag, vóór het begin van de
eerste dag van de week. Het was dus helemaal geen opstanding op zondag. Het was een
opstanding op sabbat!
Vervulde Christus Zijn teken?
Nu is dit alles gebaseerd op de
veronderstelling dat Jezus het enige teken, dat Hij drie dagen en drie nachten in het graf
zou zijn, inderdaad heeft vervuld. Al ons bewijsmateriaal is gebaseerd op de beweringen
van Jezus van voor Zijn kruisiging. Sommige bijbelcritici en doctoren in de godgeleerdheid
vertellen ons echter dat Jezus zich vergiste: dat Hij slechts half zo lang in het graf was
als Hij had verwacht. Laten wij bewijzen of Hij inderdaad precies die hoeveelheid tijd in
het graf doorbracht die Hij had gezegd.
In Mattheus 28:6 geeft de engel des Heren de volgende getuigenis, die wij nu als bewijs
voorleggen: Mattheus 28:6 Hij is hier niet, want Hij is opgewekt, gelijk Hij
gezegd heeft; komt, ziet de plaats, waar Hij gelegen heeft.
Hij is beslist niet opgestaan gelijk Hij gezegd heeft, tenzij Hij op precies het
tijdstip dat Hij gezegd heeft, is opgestaan! Wij hebben nu dus het bewijs van de engel des
Heren, opgetekend in het heilige Woord van God, dat Jezus inderdaad Zijn teken vervulde:
Hij was drie dagen en drie nachten in de aarde; Hij is inderdaad laat op sabbatmiddag
opgestaan en niet op zondagmorgen.
Zijn dood en begrafenis waren in overeenstemming met de Schriften, niet ermee in strijd.
Op welke dag was de kruisiging?
Jezus werd op woensdag gekruisigd, op
de middelste dag van de week. Hij stierf kort na drie uur in de middag en werd vóór
zonsondergang die woensdag begraven. Tel nu drie dagen en drie nachten verder. Zijn
lichaam lag woensdagnacht, donderdagnacht en vrijdagnacht in het graf: drie nachten. Het
was daar eveneens gedurende het daglichtgedeelte van donderdag, vrijdag en zaterdag: drie
dagen. Op zaterdag stond Hij op, op de sabbat, laat in de middag, kort voor zonsondergang,
op hetzelfde tijdstip van de dag als waarop Hij werd begraven!
Het is veelzeggend dat Jezus in Daniëls profetie van de 'zeventig weken' (Daniël
9:24-27) "in de helft van de week" zou worden "uitgeroeid".
Daniël 9:26 En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid
Vers 27
in de helft van de week zal hij slachtoffer en spijsoffer doen
ophouden. Door Zijn dood, die een offerande en slachtoffer is, waardoor alle
heiligen in eeuwigheid geheiligd worden, voor welken al de Levitische offeranden verdwenen
zijn.
Daar op deze profetie het principe van een dag voor een jaar van toepassing is, zodat deze
70e week een letterlijke zeven jaar werd, zou Christus na drieënhalf jaar te hebben
gepredikt, worden "uitgeroeid", zoals ook is gebeurd, maar het is ook
veelzeggend dat Hij tevens op de middelste dag van een letterlijke week werd
"uitgeroeid".
Eerlijke bezwaren onderzocht
Iemand zal zeker de aandacht vestigen
op Markus 16:9, daar hij meent dat deze tekst zegt dat de opstanding op zondag plaatsvond.
Markus 16:9 Toen Hij des morgens vroeg op de eerste dag der week opgestaan was,
verscheen Hij eerst aan Maria van Magdala, van wie Hij zeven boze geesten uitgedreven had.
'Opgestaan was' is voltooide tijd. Staat er dat Hij 'opstond'? Nee, vroeg op de eerste dag
van de week, op de tijd dat Hij aan Maria Magdalena verscheen, was Hij opgestaan.
Natuurlijk was Hij dat! Hij stond op laat in de middag daarvoor, dus was Hij
vanzelfsprekend op zondagmorgen opgestaan. Deze tekst weerlegt in geen enkel opzicht de
andere teksten die wij hebben gegeven.
Een andere passage die verwarring kan wekken is Lukas 24:21:
Lukas 24:21
Maar met dit al is het thans reeds de derde dag, sinds dit
geschied is.
"Dit" (of "deze dingen"; Statenvertaling) omvat alle gebeurtenissen
met betrekking tot de opstanding: de gevangenneming van Jezus, het proces tegen Hem, de
kruisiging en tenslotte, het verzegelen en bewaken van het graf op de volgende dag,
donderdag.
"Deze dingen" betreffen het volgende: vers 18 Een dan van hen, genaamd
Kleopas, antwoordde en zeide tot Hem: Zijt Gij de enige vreemdeling in Jeruzalem, dat Gij
niet weet wat daar dezer dagen geschied is? 19 En Hij zeide tot hen: Wat dan? Zij
zeiden tot Hem: Hetgeen geschied is met Jezus de Nazarener, een man, die een profeet was,
machtig in werk en woord voor God en het ganse volk, 20 en hoe Hem onze
overpriesters en oversten overgegeven hebben om Hem ter dood te veroordelen en Hem
gekruisigd hebben.
Mattheus 27:62 De volgende dag, dat is na de Voorbereiding, kwamen de
overpriesters en de Farizeeën gezamenlijk tot Pilatus, 63 en zij zeiden: Heer, wij
hebben ons herinnerd, dat die verleider bij zijn leven gezegd heeft: Na drie dagen word Ik
opgewekt. 64 Geef daarom bevel het graf te verzekeren tot de derde dag; anders
konden zijn discipelen Hem komen stelen, en tot het volk zeggen: Hij is opgewekt uit de
doden, en de laatste dwaling zou erger zijn dan de eerste. 65 Pilatus zeide tot hen:
Hier hebt gij een wacht, gaat heen en verzekert het naar uw beste weten. 66 Zij
gingen heen en verzekerden het graf met de wacht, na de steen verzegeld te hebben.
"Deze dingen" waren pas volledig toen de wacht was geplaatst, op donderdag. En
de tekst zegt dat die zondag de derde dag was sinds deze dingen hadden plaatsgevonden.
Zondag is inderdaad de derde dag sinds donderdag. Het was echter niet de derde dag sinds
vrijdag, zodat met deze tekst een vrijdagse kruisiging niet kan worden bewezen.
Er is nog één laatste, doorslaggevend bewijs van deze waarheid.
Een belangrijke tekst die bewijst dat er in die week twee sabbatten waren, wordt in
nagenoeg iedere vertaling verkeerd weergegeven.
Mattheus 28:1 Laat na de sabbat, tegen het aanbreken van de eerste dag der week,
ging Maria van Magdala en de andere Maria het graf bezien.
In de meeste vertalingen staat "Na afloop van de sabbat" of "laat na de
sabbat". Deze versies geven het woord 'sabbat' in enkelvoud weer. In het
oorspronkelijke Grieks echter staat het woord in het meervoud: "Na de sabbatten"
is de juiste vertaling.
Volgens Markus 16:1 kochten Maria Magdalena en haar metgezellen hun specerijen voor de
zalving van het lichaam van Jezus pas nadat de sabbat was afgelopen. Pas daarna konden zij
die klaarmaken. Toch rustten zij, na het bereiden van de specerijen, op de sabbatdag naar
het gebod! Lukas 23:56 en toen zij teruggekeerd waren, maakten zij specerijen en
mirre gereed. En op de sabbat rustten zij naar het gebod.
Lees deze teksten heel nauwkeurig.
Er is slechts één mogelijke verklaring: Na de jaarlijkse grote sabbat, de feestdag van
de dagen der Ongezuurde Broden, die op donderdag viel, kochten en bereidden deze vrouwen
op vrijdag hun specerijen en vervolgens rustten zij op de wekelijkse sabbat, zaterdag,
naar het gebod (Exodus 20:8-11).
Een vergelijking van deze twee teksten bewijst dat er die week twee sabbatten
waren, gescheiden door een werkdag. Anders spreken deze teksten elkaar tegen.
De opstanding van Christus was laat op de middag van de
wekelijkse sabbat en niet op zondag.
<><><> |
|