Voor literatuurlijst klik hier.

Maakt het enig verschil uit WELKE dag we gedenken – en of we hem al dan niet houden?
Heeft de Bijbel de ZONDAG als de DAG DES HEREN ingesteld?
Werd de Sabbat alleen voor Joden gegeven?
Is hij bindend voor de Joden, terwijl christenen verplicht zijn
de ZONDAG als de DAG DES HEREN te houden?

Hoofdstuk 1

…MAAR MAAKT HET WEL ENIG VERSCHIL UIT?

Ontegenzeglijk de meeste belijdende christenen aanvaarden de ZONDAG als de nieuwtestamentische Dag des Heren. Islamieten houden de vrijdag. Sommige godsdiensten nemen geen enkele dag in acht.
Maar er zijn er ook die volhouden dat de Sabbat van de zevende dag nog steeds van kracht is. Het niet naleven ervan, zo beweren ze, is ZONDE  – en de straf is de eeuwige DOOD!
Dat is een vrij ernstige bewering!
Weinigen nemen het ernstig op – maar hiermee is men er niet van af en evenmin weerlegt het de bewering. Heeft U de zaak wel eens ernstig onderzocht?
Als iemand u zegt dat uw huis in brand staat, gaat u hem toch niet uitlachen en weigeren het ernstig op te nemen. U gaat meteen kijken! Als hij ongelijk heeft WEET u tenminste dat uw huis veilig is. Sommigen hebben al geleerd dat het heel gevaarlijk kan zijn iets achteloos te veronderstellen of zonder meer aan te nemen. Het is veel wijzer en veiliger al de feiten erbij te halen en dán te beslissen.
En iemands eeuwig leven is veel kostbaarder dan zijn huis.
Weinigen geven er zich vandaag rekenschap van, maar het is een feit dat gedurende de eerste drie eeuwen van de christelijke jaartelling de Sabbat-zondag controverse in hoge mate gewoed heeft. Geweld en bloedvergieten stegen ten top. Miljoenen werden erom gefolterd en ter dood gebracht.
WIE HEEFT ER GELIJK?
En maakt het, per slot van rekening, wel enig verschil uit?

VERANDERENDE TIJDEN

Zodra deze kwestie ter sprake komt, doemen er meteen talrijke andere vragen op.
Moeten we onze godsdienst niet aan de veranderende tijden aanpassen? Werd de Bijbel per slot van rekening niet meer dan 1900 jaar geleden geschreven? We leven nú toch in een andere wereld! Dat is één argument. Maar hébben wij wel het recht onze godsdienst te beredeneren? Zullen wij, in het laatste oordeel, over ons eigen lot beslissen? Misschien kunnen we toch beter de WAARHEID te weten komen!
Sommigen zullen vragen: "Hoe kan deze wereld, zoals zij nu georganiseerd is, de zevende dag, de Sabbat, houden? De wereld is op de ZONDAG afgestemd."
Of: "Veronderstel dat u op een passagiersschip reist. Zou u kunnen verwachten dat men de machines zou stilleggen en men vrijdags bij zonsondergang niet meer zou doorvaren?"
"En wat zou er gebeuren met de openbare nutsbedrijven in de grote steden? Elektriciteit, water, gas. Moeten de politiebureaus maar sluiten en de misdadigers een dagje vrijaf geven?"
"Veronderstel eens dat het land zich in staat van oorlog bevindt. Moeten onze strijdkrachten dan vrijdags bij zonsondergang ophouden te vechten? De vijand zou er wel eens anders over kunnen denken!"
"Maar is er geen tijd verloren geraakt? Hoe kunnen we weten of de zaterdag van vandaag nog dezelfde dag van de week is als bij de schepping – of ten tijde van Mozes? Is de wekelijkse cyclus sinds de schepping nooit in de war geraakt?" Ook op deze vraag zullen we, aan de hand van bewijzen, een antwoord geven.
"Maar," zou u als besluit kunnen zeggen, "welk verschil zou het ten enenmale uitmaken WELKE dag we houden en of we hem AL DAN NIET houden?"
Deze en andere vragen dienen beantwoord te worden!
In de eerste plaats: hoe kunnen we, in een wereld van gevestigd, georganiseerd christendom dat de zondag houdt en waarin misschien de meeste mensen geen enkele dag werkelijk heiligen, dit AAN DE WEET KOMEN?
Is er wel een ALLERHOOGST GEZAG, dat de macht van leven en dood over onze eeuwigheid uitoefent – de MACHT om het juiste antwoord af te kondigen en ook UIT TE VOEREN?
Op grond van WELK GEZAG houden christenen de zondag, islamieten de vrijdag, sabbattisten de zaterdag en anderen helemaal geen dag?
Bestaat er wel enig gezag dat bepaalt of we de vrijdag, de zondag of de zaterdag dienen te houden? Eén ding is duidelijk: niet iedereen blijkt hetzelfde gezag te erkennen.

ALS ER GEEN GOD IS!

Laten we hier, op dit punt, ronduit zeggen dat, als er géén God is – als we GOD buiten beschouwing zouden laten – wij inderdaad niet zouden kunnen inzien hoe het mogelijkerwijs enig verschil zou kúnnen uitmaken!
Niemand kan met zijn eigen verstand, zonder enig Allerhoogst GEZAG, beredeneren WAAROM het enig verschil zou kúnnen uitmaken welke dag we vieren – en óf we hem al dan niet vieren.
Maar de Almachtige Schepper-GOD bestaat! Zijn bestaan kan gemakkelijk bewezen worden. God komt er wel DEGELIJK aan te pas, of men dit feit nu erkent of niet! Die Almachtige God heeft ten aanzien van juist dit vraagstuk, onverbiddelijke en onzichtbare WETTEN in het leven geroepen. Die God en die wetten BESTAAN – zij LEVEN – zij zijn IN WERKING! En hun bestaan en werking hangen niet van een mens – of van de hele mensheid af – die zich al dan niet van hun bestaan rekenschap geeft.
De Almachtige God heeft de sleutels van leven en dood in Zijn bezit! Door Hem wordt over uw lot beslist! Voor alle EEUWIGHEID! En dát is de reden waarom het zoveel verschil uitmaakt – voor uw welzijn nú en voor uw eeuwigheid!
Allereerst dienen we dus, eens en voor altijd, uit te maken WIE of WAT deze OPPERSTE AUTORITEIT is, voor Wie wij in het oordeel zullen staan. Verklaart deze autoriteit WAAROM het verschil uitmaakt – en wat de gevolgen van ongehoorzaamheid of onachtzaamheid zijn?
Wist u dat er een godsdienstige groepering is, die er aanspraak op maakt, de enige, onfeilbare autoriteit te zijn? Zij beweert dat de Bijbel "geen toereikende leidraad voor de hemel is". Zij beweert bij monde van haar eigen kerkelijke leiders dat zij, op haar eigen onfeilbare gezag, de Sabbat door de zondag vervangen heeft.
Deze godsdienstige groepering voert het feit dat alle mensen die de zondag onderhouden – wat de westerse wereld in haar geheel inhoudt – zich aan haar uitspraak op het gebied der zondagsheiliging onderworpen hebben als BEWIJS van haar absolute autoriteit aan.
Men beweert dat de successie van menselijke kerkelijke leiders de autoriteit van Jezus Christus vervangen heeft. Dit zal vele godsdienstige mensen wel verwonderen.
Men beweert dat Christus de LEIDING van de Gemeente van God aan Petrus en zijn opvolgers heeft overgedragen. Of met andere woorden gezegd, dat Christus als het ware 'van het toneel is verdwenen' – en dat mensen in de plaats van Christus als het HOOFD van Gods Gemeente regeren.
Maar veel kerkgangers aanvaarden dit idee van onfeilbaarheid niet.
WAT is dan de WAARHEID?
Heeft u zich wel eens de moeite getroost, wérkelijk te BEWIJZEN of GOD bestaat? Kunt u werkelijk AANTONEN, aan de hand van onweerlegbare, positieve BEWIJZEN, dat God de Schepper is – dat HIJ HEERST als OPPERSTE EN ONFEILBARE AUTORITEIT over heel zijn schepping – over het hele universum?
Ja, dat kunt u – tenzij u onwillig bent WAARHEID aan te nemen!
Kunt u ook BEWIJZEN dat DE BIJBEL het ware gezaghebbende WOORD VAN GOD is – Zijn geïnspireerde Boodschap en het handboek voor de mensheid – de ENIGE ONFEILBARE AUTORITEIT aan de hand waarvan het mensdom GEOORDEELD zal worden?
Ja, dat kunt u ook bewijzen, tenzij u weigert WAARHEID aan te nemen!
Jezus Christus is de STICHTER van de ware nieuwtestamentische Gemeente van God.

WANNEER HEEFT CHRISTUS DE GEMEENTE OPGERICHT?

Maar wanneer stichtte – begon – Christus eigenlijk precies Gods Gemeente: terwijl Hij nog een sterfelijk mens was of na Zijn opstanding en hemelvaart?
Gedurende Zijn sterfelijk menselijk bestaan onderwees Hij Zijn discipelen slechts ZIJN BOODSCHAP – Zijn EVANGELIE. Maar GODS GEMEENTE werd gesticht – nam een aanvang – op Pinksteren, NADAT Christus opgestaan, verheerlijkt en naar Gods troon in de hemel opgestegen was!
Wanneer is Christus nu geacht 'van het toneel te zijn verdwenen', als Hoofd van de Gemeente, om de leiding aan mensen over te dragen? Niet nadat de GEMEENTE opgericht was en bestond – maar voordat er een Gemeente bestond om overgedragen te kunnen worden!
Waarom verwerpen kerkelijke leiders het Schriftgezag – en proberen niettemin hun autoriteit te VESTIGEN op de autoriteit die zij verwerpen en loochenen – door Mattheus 16:18 aan te halen?
Jezus had Zijn discipelen juist gevraagd wie zij geloofden dat Hij, de Zoon des MENSEN, werkelijk was. En Petrus had geantwoord dat Hij de Christus was – de geprofeteerde Messias – de Zoon van de levende GOD. Jezus antwoordde daarop dat geen mens hem dit onthuld had, maar dat het hem door Zijn VADER in de hemel geopenbaard was.
En Jezus voegde er aan toe: Mattheus 16:18  En Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen.
Petrus – in het Grieks Petros – betekent steen en petra betekent rots. De vraag was gesteld wie Jezus was, niet wie Petrus was. Jezus zei, doelend op Petrus, dat hij een steen (petros) is en dat Hijzelf – Christus – de rots (petra) is waarop Zijn Gemeente gebouwd zal worden.

…EN DIE ROTS WAS DE CHRISTUS

De rots waarop de Gemeente is gebouwd verwijst niet naar Petrus.
Het Griekse woord petra kan geen betrekking hebben op de menselijke Petrus, maar wel op de verheerlijkte CHRISTUS! Sprekende over de Israëlieten onder Mozes in de woestijn, schrijft Paulus: 1 Corinthe 10:4  en allen dezelfde geestelijke drank dronken, want zij dronken uit een geestelijke rots, welke met hen medeging, en die rots was de Christus.
Het woord 'rots' in dit vers is een vertaling van het Griekse woord petra.

CHRISTUS IS HET HOOFD VAN DE GEMEENTE

Was Petrus het hoofd van de Gemeente?
Sprekende over Christus en de Gemeente, schreef Petrus het volgende: 1 Petrus 2:6  Daarom staat er in een schriftwoord: Zie, Ik leg in Sion een uitverkoren en kostbare hoeksteen, en wie op hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen. 7  U dan, die gelooft, geldt dit kostbare, maar voor de ongelovigen geldt: De steen, die de bouwlieden afgekeurd hadden, die is geworden tot een hoeksteen en een steen des aanstoots en een rots [petra] der ergernis, 8  voor hen, die zich daaraan, in hun ongehoorzaamheid aan het woord, stoten, waartoe zij ook bestemd zijn.
Wie is volgens Gods Woord het Levende Hoofd van de Gemeente, Christus of Petrus die op zijn beurt door andere mensen opgevolgd zou zijn? Efeze 5:23  …evenals Christus het hoofd is zijner gemeente. Paulus schreef na de dood en opstanding van Christus dat Hij het hoofd is, niet was. Lees het ook in Efeze 4:15, 1:22, Kolossensen 1:18 en 2:19.
Jezus Christus is uit de doden opgestaan! Jezus Christus LEEFT VANDAAG! WAAROM wordt Christus dan óf als een hulpeloos kindje in de armen van Zijn moeder, waarbij de moeder zelfs méér verheerlijkt wordt dan Christus zélf – óf dood, hangend aan een kruis voorgesteld? JEZUS CHRISTUS LEEFT VANDAAG! Al bijna 2000 jaar is Hij het Levende HOOFD en de Hogepriester van de Ware Gemeente geweest die HIJ gesticht heeft.

CHRISTUS IS DÉ AUTORITEIT

We hebben dus gezien dat de ware nieuwtestamentische Gemeente van God door JEZUS CHRISTUS gesticht werd – niet door de apostel Petrus. Het was de verrezen, Levende Christus, NA Zijn hemelvaart naar Gods troon, die daadwerkelijk de Gemeente stichtte op Pinksterdag. Op die dag zond Christus, zoals Hij beloofd had (Johannes 16:7), de heilige Geest om Zijn discipelen te vervullen en hen zodoende als het ware door een doop, een onderdompeling, opnam in DE GEMEENTE.
De Gemeente van God is geen gebouw of kathedraal. Het woord 'gemeente' komt van het Griekse woord ekklesia, wat een gemeente van mensen betekent. De Gemeente van GOD bestaat uit MENSEN – de verwekte kinderen van GOD. Zij bestaat uitsluitend uit diegenen die door God verwekt werden door Zijn HEILIGE GEEST ontvangen te hebben.
1 Corinthe 12:13  want door een Geest zijn wij allen tot een lichaam gedoopt… – het Lichaam van Christus, de Ware Gemeente van God.
Het woord 'dopen' betekent onderdompelen in – bevestigen in. Het ontvangen van Gods Geest verwekt in iemand GODDELIJK leven – laat hem deelnemen aan de goddelijke natuur (2 Petrus 1:4). Zulken zijn de verwekte kinderen van God – en zij vormen DE GEMEENTE VAN GOD. Door een daadwerkelijke – onvergankelijke – geboorte zal door opstanding uit de doden of door een ogenblikkelijke verandering tot onsterfelijkheid bij de komst van Christus deze GEMEENTE van God het KONINKRIJK Gods worden!
Het was dus JEZUS CHRISTUS, die naar de hemel ging en op Pinksteren Gods heilige Geest zond, die de Gemeente stichtte. Die zelfde verrezen Levende Jezus Christus is – al bijna 2000 jaar – het HOOFD van de Ware Gemeente geweest!
Wij hebben dus de ENIGE onfeilbare AUTORITEIT gevonden om deze kwestie van de Sabbat eens en voor altijd af te doen!
Dit HOOGSTE GEZAG is Jezus Christus en Zijn geschreven Woord, DE BIJBEL.

MAAR DAN NOG – WAT MAAKT HET UIT?

Maar zelfs als Jezus Christus het Levende Hoofd van de Ware Gemeente is – zelfs als Hij het Hoogste Gezag is die deze kwestie kan afdoen, zou men nog steeds de vraag kunnen stellen: "Wat heeft dit met MIJ te maken? En zelfs als dit betrekking heeft op de kwestie van ZONDE, maakt het dan nog steeds wat uit?"
De meeste mensen vandaag laten GOD er buiten. Men vat zonde tegenwoordig licht op. En zoals reeds eerder gezegd, als GOD niet in het spel is, dan zou u inderdaad geen enkele reden kunnen hebben waarom het iets zou uitmaken welke dag van de week u houdt en óf u al dan niet een dag houdt.
Maar God telt WEL mee!
Weliswaar lijkt God de meeste mensen onwezenlijk toe. Maar u bent een schepping van God! De Almachtige God heeft de mensheid met een bepaald OOGMERK op aarde geplaatst! Zijn wetten en besluiten bepalen uw geluk, welzijn en succes hier en nú – en uw lot voor alle eeuwigheid! Wanneer u op het laatste oordeel verschijnt zult u de Rechter niet zijn.
De Eeuwige GOD schiep het hele universum – Hij riep elke kracht, elke macht en alle energie in het leven en houdt hen in stand en bestuurt ze. Hij REGEERT over Zijn Schepping. En de WETTEN die Hij in 't leven geroepen heeft bepalen uw voor- of tegenspoed. O ja, HIJ telt wel degelijk mee!
En heeft de kwestie van ZONDE er iets mee te maken? WIE beslist wat zonde is – en wat voor verschil maakt dát nu precies uit?
De meeste mensen weten niet wat zonde is. Sommigen zeggen dat dansen zonde is – anderen zeggen van niet. Sommigen zeggen dat roken zonde is – anderen zeggen van niet. Andere mensen – andere kerken – houden er andere IDEEËN op na.
Maar deze onwetendheid kan duur te staan komen! Het eerste wat bij u vast moet komen te staan is het volgende: DE LEVENDE, ALMACHTIGE GOD STAAT ONS NIET TOE UIT TE MAKEN WAT ZONDE IS. HIJ BEPAALT WAT ZONDE IS EN DWINGT ONS TE BESLISSEN OF WIJ AL DAN NIET ZULLEN ZONDIGEN! En de STRAF op de zonde is de DOOD voor ALLE EEUWIGHEID! Die straf is realiteit! Het is een verschrikkelijk, angstaanjagend lot!
ZONDE veroorzaakt dat wat VOLGENS GOD nadelig en schadelijk voor u – en/of anderen is! Zonde is datgene doen wat u Gods zegeningen onthoudt – vrede, geluk, veiligheid, overvloedig en vreugdevol leven, die een voorwaarde zijn tot het verkrijgen van Gods allerhoogste gave van EEUWIG LEVEN!
Ja, de Levende Jezus Christus – en de Bijbel – vormen het enige Hoogste Gezag die deze kwestie eens en voor altijd kunnen afdoen. De vraag 'welke dag?' heeft rechtstreeks betrekking op uw verhouding tot GOD! En dat gaat uw welzijn aan, hier en nu en uw EEUWIGHEID. Het maakt voor God een geweldig verschil uit!
Jezus Christus is het Levende persoonlijke Woord van God. En de Bijbel is het geschreven Woord van God, waardoor Christus tot u spreekt! Christus is het werkende HOOFD van de enige Ware Gemeente. Wij hebben de Hoogste AUTORITEIT ontdekt!
Laten wij nu eens nagaan wat CHRISTUS, door de BIJBEL, te zeggen heeft over welke dag we in deze nieuwtestamentische tijd dienen te houden – en óf het wel enig verschil uitmaakt!

Hoofdstuk 2

WIE HEEFT DE SABBAT GEMAAKT EN INGESTELD?

Jezus Christus had heel wat te zeggen en te onderwijzen over de Sabbat en de viering ervan.
In het Evangelie van Markus lezen we over het begin van Zijn aardse taak en het EVANGELIE dat Hij onderwees. Herhaaldelijk zei Hij dat dit Evangelie rechtstreeks van God de Vader kwam – de Boodschap van GOD aan de mensheid.
Markus 1:1  Begin van het Evangelie van Jezus Christus. Het Evangelie van Jezus Christus is géén evangelie van MENSEN over de PERSOON van Jezus Christus. Het EVANGELIE VAN CHRISTUS is het Evangelie dat Christus predikte, het Evangelie dat GOD middels Jezus ten behoeve van de mensheid zond!

HET EVANGELIE VAN HET KONINKRIJK

Jezus ging naar Galilea, nadat Johannes de Doper in de gevangenis geworpen was, om er het GOEDE NIEUWS VAN HET KONINKRIJK (regering) GODS te prediken en om de mensen op te roepen zich te bekeren en te geloven. Ja, maar wat te geloven? Het EVANGELIE dat Jezus van God meegebracht had, zoals Jezus zelf zei! (Markus 1:15.)
Vervolgens riep Hij Zijn leerlingen, vers 21  En zij kwamen te Kafarnaum en terstond op de sabbat ging Hij naar de synagoge en leerde.
Het was Jezus' gewoonte op de sabbatdag de dienst in de synagoge bij te wonen.
Lukas 4:16  En hij kwam te Nazareth, waar Hij opgevoed was, en Hij ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge en stond op om voor te lezen.
Jezus predikte in de synagogen in steden over heel Galilea (Markus 1:38-39). Enige tijd later ging Jezus met Zijn discipelen door de korenvelden op de Sabbat. Markus 2:23  En het geschiedde, dat Hij op de sabbat door de korenvelden ging en zijn discipelen begonnen onder het gaan aren te plukken. De Farizeeën beschuldigden Jezus' discipelen ervan de Sabbat ontheiligd te hebben door korenaren te plukken en te eten.
Jezus die als onderdeel van ZIJN EVANGELIE leerde hoe men de Sabbat moest houden zei: vers 27  En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat. 28  Alzo is de Zoon des mensen heer ook over de sabbat.

DE SABBAT WERD GEMAAKT!

Lees deze allerbelangrijkste tekst nog eens!
Jezus zei: "de Sabbat is gemaakt." Het is één van die dingen die gemaakt werden. Het had een MAKER nodig. Wie was het dan die de Sabbat maakte?
God is de Schepper. Maar in Efeze 3:9 lezen we: … God, Welke alle dingen geschapen heeft door Jezus Christus.
Het Evangelie van Johannes begint als volgt: Johannes 1:1  In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God… 3  Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is. 4  In het Woord was leven en het leven was het licht der mensen… 14  Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond en wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van de eniggeborene des Vaders, vol van genade en waarheid. 15  Johannes heeft van Hem getuigd…
Dit "Woord" was CHRISTUS. Christus was met God de Vader sinds alle eeuwigheid. Christus was God! ALLE DINGEN WERDEN GEMAAKT DOOR HEM – Jezus Christus! De Sabbat is één van deze dingen die GEMAAKT werden. Het was dus Jezus Christus die de Sabbat GEMAAKT heeft. God schiep het door Jezus Christus!
Let u ook eens op het volgende: Kolossensen 1:16  want in Hem [Christus] zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, de zichtbare en de onzichtbare, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen; 17  en Hij is voor alles en alle dingen hebben hun bestaan in Hem; 18  en Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente.
Weinigen zijn er zich vandaag van bewust – maar de Sabbat werd DOOR JEZUS CHRISTUS GEMAAKT! Geen wonder dus dat Hij duidelijk zei dat Hij HEER ook over de Sabbat is! (Markus 2:28.)

WANNEER EN VOOR WIE?

Let nog eens op Markus 2:27! De Sabbat werd zo maar niet gemaakt – had niet alleen een Maker – maar werd ook voor iemand gemaakt. De algemeen heersende opinie schijnt heden ten dage te zijn dat de Sabbat "voor de Joden" gemaakt werd. Maar wat heeft Christus zelf gezegd? Hij zei dat hij "om de mens" gemaakt was!
Als die dag ten behoeve van de mensheid gemaakt werd, zouden we kunnen veronderstellen dat dit gebeurde zodra de mens geschapen werd. Maar we moeten niet 'veronderstellen'. Wij moeten hiervoor BIJBELS GEZAG hebben!
Laten we eens teruggaan naar de beschrijving van de tijd toen de MENS gemaakt werd.
Genesis 1:26  En God zeide: Laat Ons [meervoud – de Vader en Christus] mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis… 27  En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen.
Wanneer gebeurde dit? Vers 31 vertelt ons dat dit op de zesde dag van de scheppingsweek gebeurde. Verder was de mens het allerlaatste ding of wezen dat op die dag geschapen werd. De mens werd dus waarschijnlijk laat in de namiddag van de zesde dag in het leven geroepen.
Laten we verder gaan: Genesis 2:2  Toen God op de zevende dag het werk voltooid had, dat Hij gemaakt had, rustte Hij op de zevende dag van al het werk, dat Hij gemaakt had. 3  En God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij daarop gerust heeft van al het werk, dat God scheppende tot stand had gebracht.
LET NU op! Toen God zei: Laat Ons mensen maken, wie voerde toen het woord? Het oorspronkelijke Hebreeuwse woord dat hier door "God" vertaald werd is Elohim. Dit Hebreeuwse woord voor God is een unipluraal (enkel-meervoudig) woord – het betekent meer dan één Persoon, maar slechts één GOD. God is een GEZIN, bestaande uit de Vader en Jezus de ZOON. Christus is ook het WOORD – dat wil zeggen de WOORDVOERDER. Hij spreekt alleen zoals de Vader het wil. God schiep alle dingen door Jezus Christus. Het was daarom Jezus Christus die SPRAK! Het was Jezus die zei: Laat ons mensen maken. Het was Jezus die het WERK van de schepping verrichtte, zoals Hem door de Vader opgedragen was!
LET NOG EENS op! Heeft Jezus het SCHEPPEN voltooid op de zesde dag? Staat er dat God de zevende dag ophield te SCHEPPEN? Helemaal niet! Let nog eens goed op: Toen God op de zevende dag het werk voltooid had – wat had Hij voltooid? Niet de schepping! Hij voltooide al het werk, dat Hij gemaakt had. Er waren ZEVEN VOLLE SCHEPPINGSDAGEN! Niet zes – maar ZEVEN! Op de zevende dag MAAKTE HIJ DE SABBAT! Maar de Sabbat werd niet door WERK gemaakt, maar door RUST. Wat Hij op de zevende dag beëindigde was het WERK van de schepping – datgene wat door werk geschapen was! Op de zevende dag rustte Hij! Hij schiep de Sabbat door te rusten.

WAS GOD MOE GEWORDEN?

Maar waarom rustte Jezus Christus nadat Hij het WERK van de schepping verricht had? Was Hij 'uitgeput'? Was Hij zodanig vermoeid dat Hij gedwongen was op te houden en uit te rusten? Nee, want God "wordt noch moede noch mat"! (Jesaja 40:28.)
Niettemin was dit een werkelijke rust, want in Exodus 31:17 staat dat: … in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en adem geschept. Of, zoals in de Statenvertaling staat: heeft zich verkwikt. Aangezien Hij "verkwikt" was door deze rust, was het een werkelijke rust. En toch was Hij niet moe of afgemat!
WAAROM rustte Hij dan? Teneinde Zijn GODDELIJKE AANWEZIGHEID IN DIE DAG te plaatsen! Hij MAAKTE die dag de Sabbat door te rusten, terwijl Hij al de andere dingen gemaakt had door te werken.
Let ook op het volgende. En God zegende de zevende dag en heiligde die. Wat betekent "heiligde"? Zoek het eens op in uw woordenboek. Heiligen betekent "bestemmen voor God, voor HEILIG erkennen; wijden aan". Hij heeft deze dag van de andere dagen afgezonderd – voor een heilig doel bestemd – als een dag van lichamelijke rust waarop Zijn volk kan samenkomen en God vereren!
God HEILIGDE de zevende dag van elke week (Exodus 20:11). Deze dag is, zoals we later in andere teksten zullen zien, HEILIG voor God. De Sabbat is een dag. Het is speciaal de zevende dag van de week (Mattheus 28:1). Wat God daardoor deed – en Hij deed het door CHRISTUS – was toekomstige TIJD heilig te maken!
Stel uzelf nu de vraag: bezit een mens het gezag toekomstige tijd te HEILIGEN? Geen mens is heilig op zichzelf. Geen mens heeft de macht iets te heiligen. ALLEEN GOD – of datgene dat God heilig gemaakt heeft – IS HEILIG! Geen enkele menselijke groep of organisatie bezit het gezag toekomstige tijd te HEILIGEN!
De Sabbat is een tijdsruimte. God heeft die ingesteld als die tijdsruimte van vrijdags zonsondergang tot zaterdags zonsondergang. Telkens wanneer deze tijdsruimte aanbreekt BEVINDEN WE ONS IN HEILIGE TIJD! Dit is GODS tijd, niet de onze! God heeft die HEILIG GEMAAKT – en zoals we later in bijzonderheden zullen zien, heeft Hij ons in de Tien Geboden bevolen die tijd te HEILIGEN! Vele mensen beseffen vandaag helemaal niet dat het een ZONDE is te schenden wat HEILIG is voor God!

"LOOP ER NIET OVERHEEN"

Maar maakt het wel enig verschil uit of we juist deze dag gedenken die God gezegend en geheiligd heeft? Dient een christen te eerbiedigen wat God HEILIG heeft gemaakt?
God geeft ons hiervan duidelijk uitleg in een gebeurtenis die Mozes overkwam.
Mozes, door de dochter van Farao van kleins af als prins opgevoed, had een Egyptische opzichter doodgeslagen en was naar het land Midian gevlucht, bij de berg Horeb. Daar had hij een dochter van Jethro, de priester, tot vrouw genomen. Op een keer, toen hij met een kudde schapen bij de berg Horeb (de Sinaï) kwam, zag hij daar een braamstruik branden. Maar Mozes zag dat de struik niet verteerd werd. Hij bleef branden, maar de struik zelf verbrandde niet.
De Eeuwige (Christus) riep Mozes vanuit het midden van de brandende braamstruik toe.
Exodus 3:2  Daar verscheen hem de Engel des Heren als een vuurvlam midden uit een braamstruik. Hij keek toe, en zie, de braamstruik stond in brand, maar werd niet verteerd. 3  Mozes nu dacht: Laat ik toch dat wondere verschijnsel gaan bezien, waarom de braamstruik niet verbrandt. 4  Toen de Here zag, dat hij het ging bezien, riep God hem uit de braamstruik toe: Mozes, Mozes! En hij antwoordde: Hier ben ik. 5  Daarop zeide Hij: Kom niet dichterbij: doe uw schoenen van uw voeten, want de plaats, waarop gij staat, is heilige grond.
Veronderstel nu eens dat Mozes net zoals de meeste mensen vandaag was geweest. Dan zou hij waarschijnlijk geredeneerd hebben:
"Wel, Heer, ik zie niet in of het enig verschil uitmaakt WAAR ik mijn schoenen uitdoe. Ik wil ze niet hier, op deze grond, uitdoen. Ik wacht wel een tijdje en zal ze een kilometer verder uitdoen."
Als Mozes opstandig was geweest en dat gezegd had, dan was hij nooit gebruikt geweest om Gods volk uit Egyptische slavernij te leiden.
De grond één kilometer verder was niet heilig. Waarom maakte het wél iets uit of Mozes zijn schoenen uitdeed – of waar? Om de volgende reden: DE GROND WAAROP HIJ TOEN STOND WAS HEILIG. God beval hem HEILIGE grond met een ontzag te bejegenen die hij voor geen ander stuk grond toonde.
Maar waarom? Wat maakte die grond in kwestie heilig? GOD WAS OP DIE GROND AANWEZIG! God is HEILIG! Gods aanwezigheid in die braamstruik maakte de grond rondom HEILIG!
Op dezelfde wijze is God AANWEZIG in Zijn Sabbat. Hij rustte op die eerste Sabbat om Zijn aanwezigheid in die dag te plaatsen. Dat maakte het HEILIGE TIJD! Vierduizend jaar later, toen dezelfde "Logos" of "WOORD" vlees werd – toen Hij als Jezus Christus als mens op aarde kwam – PLAATSTE HIJ NOG STEEDS ZIJN AANWEZIGHEID IN DEZE WEKELIJKS TERUGKERENDE SABBAT – HIJ GING IN DE SYNAGOGEN "VOLGENS ZIJN GEWOONTE "!
Jezus Christus is heden ten dage nog steeds dezelfde, zoals Hij gisteren was en zoals Hij steeds zal zijn (Hebreeën 13:8). Gelooft u dat? Is uw Bijbel GEZAGHEBBEND? Neemt u het als AUTORITEIT aan? Tenzij Jezus Christus, in de Geest, vandaag in uw lichaam woont – daadwerkelijk uw leven voor u leeft – behoort u Hem niet toe – bent u geen christen (Romeinen 8:9). En als Jezus Christus in u woont, is Hij NIET VERANDERD. Hij plaatst nog steeds Zijn aanwezigheid in ZIJN SABBAT! Mozes werd bevolen, door de Eeuwige God, zijn schoenen van die HEILIGE GROND te houden. Ongehoorzaamheid zou ZONDE betekend hebben met als straf de eeuwige DOOD.
Dezelfde Eeuwige God gebiedt de mensheid haar voeten van Gods HEILIGE DAG te houden en hem niet langer te vertrappen en te ontheiligen! God eist van Zijn kinderen dat zij deze HEILIGE tijd met een ontzag zouden bejegenen die voor geen andere tijd vereist is.
Let nu eens op de volgende PROFETIE – bestemd voor onze tijd.
Jesaja 58:13  Indien gij niet over de sabbat heenloopt door uw zaken te doen op mijn heilige dag, maar de sabbat een verlustiging noemt [niet een juk van slavernij], de heilige dag des Heren van gewicht, en die eert door noch uw gewone bezigheden te doen, noch uw zaken te behartigen, of ijdele taal uit te slaan, 14  dan zult gij u verlustigen in de Here en Ik zal u doen rijden over de hoogten der aarde en u doen genieten het erfdeel van uw vader Jakob, want de mond des Heren heeft het gesproken.
Dit is dus een heel duidelijk "zo ZEGT DE HEER!" Wij eren God door datgene te heiligen dat Hij geheiligd heeft! Wij onteren Hem wanneer we onze eigen ideeën verkondigen, als we zeggen "Nou, ik denk dat de ideeën en gewoonten van de MENSEN – van al de KERKEN van deze wereld – in orde móeten zijn. Ik doe liever zoals zij doen en betuig liever eer aan de kerken en sta bij hen in een goed blaadje."
God gebiedt: "Keer uw voet van Mijn HEILIGE TIJD! Hou op met wat MIJ TOEGEWIJD en HEILIG is te vertrappen! Hou op met MIJN HEILIGE DINGEN te onteren – of het nu Mijn naam, Mijn tienden van uw inkomsten of Mijn heilige dag is."
De ZONDE ligt in het onteren van wat God GEHEILIGD heeft!
God heeft nooit enige andere wekelijkse dag HEILIG gemaakt! De mens beschikt zelf over geen gezag een dag HEILIG te maken. U kunt geen dag "HEILIGEN", tenzij God hem eerst heilig gemáákt heeft. God heeft deze spanne tijds HEILIG gemaakt – Hij gebiedt u die dag zo te houden!

DOOR ABRAHAM ONDERHOUDEN

Deze wereld en al haar beschaving – met inbegrip van haar godsdiensten – is een systeem bestaande uit geloven en gewoonten die hun oorsprong vonden in "de weg die de mensen recht schijnt". God zegt dat die levenswijze zich de straf van de eeuwige DOOD op de hals haalt. Die weg – de weg die de mensen "recht schijnt" – is de weg van de ZONDE.
Als de religies van deze wereld werkelijk de BIJBEL als hun gezag aannamen, dan zouden ze allemaal precies hetzelfde geloven – iedereen zou GODS WEGEN volgen en de gebruiken die HIJ ingesteld heeft, naleven. Vele mensen die belijden christenen te zijn, bewéren ook dat zij de Bijbel – en niets dan de Bijbel – naleven. Maar toch gelóven zij precies het tegenovergestelde van de duidelijke leer van de Schrift en van Christus. Zij volgen gebruiken van heidense oorsprong die door God in de Bijbel veroordeeld worden! Deze wereld is inderdaad misleid!
De mens brengt allerhande argumenten naar voren om Gods geboden te ontduiken – omdat de menselijke geest vijandig tegenover God staat en zich niet wil onderwerpen aan Zijn WET! (Romeinen 8:7). Wanneer de mensen Gods geboden verwerpen zodat zij aan hun eigen overleveringen vast kunnen houden (zie Markus 7:6-9), dan moeten zij argumenten verzinnen om hun opstand te wettigen. Eén van die argumenten is dat Gods geboden niet bestaan zouden hebben totdat de Israëlieten de berg Sinaï bereikt hadden.
Maar Abraham hield Gods geboden 430 jaar voordat zijn nakomelingen de berg Sinaï bereikten.
LEES HET IN UW EIGEN BIJBEL! Genesis 26:5  omdat Abraham naar Mij geluisterd en mijn dienst in acht genomen heeft: mijn geboden, mijn inzettingen en mijn wetten.
GOD spreekt hier en Hij verklaart waarom Hij die grote beloften aan Abraham deed.
ABRAHAM HIELD DUS GODS SABBAT!
Wij zien in het Nieuwe Testament dat het breken van één enkel gebod ZONDE is (Jakobus 2:10-11).
Sommige mensen trachten te redeneren dat er "misschien tijd verloren is geraakt. Misschien verloren ze de tel wélke dag dezelfde zevende dag van iedere week is waarop God gerust heeft".

IS ER TIJD VERLOREN GERAAKT?

Adam was geschapen en leefde toen de zon onderging op de zesde dag van de scheppingsweek – toen God van Zijn werk uitrustte. Adam wist wat de zevende dag was. Jezus noemde Abel rechtvaardig (Mattheus 23:35), dus hield Abel de Sabbat, Henoch "wandelde met God", dus hield ook Henoch de Sabbat – en hij werd door God minder dan honderd jaar vóór Noach "weggenomen". Zij wisten welke dag steeds deze zevende dag was gedurende deze hele periode. Adam leefde 243 jaar met Methusalah en totdat Lamech 56 jaar oud was. Deze mensen wisten welke de zevende dag was. Methusalah leefde 600 jaar met Noach en Lamech leefde 595 jaar met Noach.
Noach moet zeer zeker van hen en van anderen geleerd hebben welke de steeds terugkerende zevende dag was. En Noach onderhield die dag, want hij was een "prediker der GERECHTIGHEID" (2 Petrus 2:5) – en "al Uw geboden Zijn gerechtigheid" (Psalmen 119:172).
Ook Sem was rechtvaardig en hij leefde tot Abraham 150 jaar oud was. Noach stierf maar 2 jaar vóór Abraham geboren werd.
Nee, er was geen tijd 'verloren' geraakt tot de tijd van Abraham.
Maar na de dood van Jakob en Jozef werden de kinderen Israëls (Jakob) slaven in Egypte. Exodus 1:11  Daarom stelde men opzichters van herendiensten over hen aan om hen door de hun opgelegde dwangarbeid te onderdrukken… 13  Toen lieten de Egyptenaren de Israëlieten onder mishandeling werken; 14  ja, zij maakten hun het leven bitter door harde slavenarbeid…
De Egyptenaren hielden geen Sabbat. Zij ketenden de Israëlieten evengoed op de Sabbatdagen als op de andere dagen aan hun slavenarbeid. Het was de Israëlieten dus gedurende verscheidene generaties niet geoorloofd de Sabbat te houden. Er bestond geen priesterschap. Er waren geen Sabbat- of godsdienstige bijeenkomsten. Waarschijnlijk werd er geen godsdienstonderwijs gegeven – het werd zeker niet op georganiseerde wijze toegelaten.
En er was geen BIJBEL – geen teboekstelling van GODS LEER of van GODS WETTEN! De Bijbel zegt: "het Woord des Heren blijft in der eeuwigheid". Als er één ingegeven Woord van God vóór Mozes' tijd geschreven was geweest dan zou daar nu een bewijs van voorhanden zijn. De eerste teksten van de Bijbel werden door MOZES geschreven, nadat de Israëlieten van de Egyptische slavernij verlost waren.
De generatie Israëlieten die door Mozes uit Egypte gebracht werd, had geen godsdienstige voorlichting of opleiding ontvangen. Waarschijnlijk wisten ze weinig van de Sabbat af. Het was mógelijk dat zij de tel werkelijk kwijt geraakt waren. Maar als dit inderdaad het geval was, heeft God dit door verbazingwekkende wonderen WEER GEOPENBAARD!
LET NU GOED op! Deze Israëlieten, twee à vier miljoen in getal (600.000 mannen van boven de twintig), kwamen in de wildernis van Sin twee maanden na hun uittocht uit Egypte aan en een tweetal weken vóórdat zij bij de berg Sinaï arriveerden. Vergeet niet, dit was wéken vóórdat God hun de Tien Geboden gaf. Deze mensen begonnen te klagen en te morren vanwege het gebrek aan voedsel in de woestijn.

DOOR WONDEREN GEOPENBAARD

En hier, door WONDEREN, openbaarde God hun welke dag de Sabbat was en óf het wat uitmaakt of hij al dan niet gehouden wordt.
Exodus 16:4  Toen zeide de Here tot Mozes: Zie, Ik zal voor u brood uit de hemel laten regenen; dan zal het volk uitgaan en verzamelen zoveel als voor elke dag nodig is, – WAAROM? – opdat Ik het op de proef stelle, OF HET AL DAN NIET WANDELT NAAR MIJN WET.
Lees dat nog eens! Dit was meer dan twee weken voordat zij de Tien Geboden ontvingen – voordat het Oude Verbond zelfs nog maar voorgesteld was – vóór de Wet van Mozes. Maar GODS WET was van kracht. God ging hen op de proef stellen om uit te maken of zij al dan niet één bepaald punt ervan zouden gehoorzamen.
De Eeuwige God vervolgt: vers 5   En als zij op de zesde dag bereiden wat zij hebben binnengebracht, dan zal dit dubbel zoveel zijn als wat zij op de andere dagen verzamelen.
Het is duidelijk dat de Eeuwige God (die later de vleesgeworden CHRISTUS werd) voor de eerste keer tot de mens op de eerste Sabbat sprak. Adam werd op de zesde dag van de scheppingsweek geschapen. Blijkbaar werd hij in de late namiddag geschapen, aangezien de schepping van de mens de laatste scheppingsdaad van die dag was. Toen de zon ondergegaan was, onmiddellijk na Adams schepping, predikte God tot Adam en stelde hem de GIFT van het eeuwig leven in het vooruitzicht (door de boom des levens) en waarschuwde hem dat de straf voor de zonde de DOOD is (Genesis 2:15-17).
En hier is God weer tot Israël aan het prediken, bij monde van Mozes, op de Sabbat.
Lees nu de volgende verzen van Exodus 16.
9  En Mozes zeide tot Aäron: Zeg tot de gehele vergadering der Israëlieten: nadert voor het aangezicht des Heren: want Hij heeft uw gemor gehoord. 10  Terwijl nu Aäron sprak tot de gehele vergadering der Israëlieten, richtten zij hun blik naar de woestijn, en zie, de heerlijkheid des Heren verscheen in een wolk. 11  Toen sprak de Here tot Mozes en zeide: 12  Ik heb het gemor der Israëlieten gehoord; zeg tot hen: in de avondschemering zult gij vlees eten en in de morgen zult gij met brood verzadigd worden; en gij zult weten, dat Ik, de Here, uw God ben. 13  En des avonds kwamen kwakkels opzetten en overdekten de legerplaats; en des morgens was er een dauwlaag rondom de legerplaats.
Let nu op het volgende wonder.
Vers 19  En Mozes zeide tot hen: Niemand late ervan over tot de morgen. 20  Maar sommigen luisterden niet naar Mozes en lieten ervan over tot de morgen, maar toen was het bedorven van de wormen en stonk.
Nu vers 22  En op de zesde dag verzamelden zij tweemaal zoveel brood… 23  Toen zeide hij tot hen: Dit is wat de Here gezegd heeft: een rustdag, een heilige sabbat is het morgen voor de Here; bakt wat gij bakken wilt en kookt wat gij koken wilt; laat al wat overblijft liggen om het tot de volgende morgen te bewaren. En op deze zesde dag werd hun opgedragen de voedselvoorraad voor de Sabbat in te slaan, wat zij ook deden. 24  Zij lieten het dan tot de volgende morgen liggen, zoals Mozes bevolen had; toen stonk het niet, en er waren geen maden in, zoals op de vijf voorgaande dagen! Dit was weer een WONDER van God, dat hun aantoonde wat de precieze zevende dag was!
Toen de volgende morgen aanbrak – de Sabbat – zei Mozes, vers 25  Eet dit vandaag, want heden is het sabbat voor de Here [niet voor de Jood!], vandaag zult gij het niet vinden op het veld. 26  Zes dagen zult gij het verzamelen, maar op de zevende dag is het sabbat; dan is het er niet.
Maar MAAKTE DIT WEL IETS UIT?
Was het niet in orde, toch op de zevende dag te werken en dan op de eerste dag van de week te rusten? Net zoals de meeste belijdende christenen vandaag, dachten ook sommigen van deze Israëlieten dat dit beter zou zijn.
MAAR KIJK WAT ER GEBEURDE! Het volgende vers – vers 27:  Toen er dan ook van het volk op de zevende dag heengingen om wat te verzamelen, vonden zij het niet. Deze mensen dachten dat het niets uitmaakte welke dag zij hielden en óf zij die dag al dan niet hielden. MAAR HET MAAKTE WEL WAT UIT VOOR GOD! Gedurende de zes werkdagen was GOD ZELF werkzaam geweest door manna te laten neerregenen. Maar GOD ZELF DEED HELEMAAL NIETS VAN DIT WERK OP ZIJN SABBAT – die HEILIG VOOR HEM WAS! Op deze zevende dag rustte GOD ZELF door geen manna te zenden.

MAAR MAAKT HET ENIG VERSCHIL UIT?

Lees nu de verzen 28 en 29. Vers 28   Daarom zeide de Here tot Mozes: HOELANG WEIGERT GIJ MIJN GEBODEN EN WETTEN TE ONDERHOUDEN? 29  Bedenkt, dat de Here u de sabbat gegeven heeft; daarom geeft Hij u op de zesde dag brood voor twee dagen. Ieder moet op zijn plaats blijven; niemand mag zijn plaats op de zevende dag verlaten [om te verzamelen – te werken].
En na deze vlammende berisping van God, rustte het volk op de zevende dag! Voor GOD maakt het heel beslist wat uit! En God is vandaag DEZELFDE zoals Hij gisteren was en zoals Hij tot in eeuwigheid zal zijn (Hebreeën 13:8).
Merk eens op door welke wonderen God hun onthulde welke dag ZIJN dag is – Zijn Sabbat. Het manna viel gedurende zes dagen – maar er viel geen op de zevende dag. God zelf werkte door manna op de zes weekdagen te zenden, maar Hij rustte op de zevende dag. Gedurende de eerste vijf weekdagen zou het manna bederven en wormen voortbrengen als er iets van bewaard werd, maar op de vooravond van de Sabbat, de avond na de zesde dag, bedierf het niet, maar bleef het vers en in uitstekende toestand – en zij hadden geen koelkasten! Op de zesde dag gaf God tweemaal zoveel. De zevende dag gaf Hij hun NIETS.
Sommigen zouden kunnen redeneren dat, na zoveel generaties slavenarbeid in Egypte, de Israëlieten het begrip van TIJD uit het oog verloren hadden.
Maar God onthulde door deze talrijke wonderen WELKE dag Zijn Sabbatdag is. God gaf hun een ernstige berisping omdat ZIJ ZIJN SABBAT niet hielden. Hij maakte het hun duidelijk dat het heiligen van de Sabbat ZIJN WET was, vele dagen vóórdat het Oude Verbond voorgesteld werd of de Tien Geboden gegeven werden in de vorm zoals God ze op de Sinaï uitsprak.
Op deze manier maakte God dus bekend welke dag ZIJN SABBAT is en ook dat het ALLE VERSCHIL – EEN VERSCHIL TUSSEN LEVEN EN DOOD – UITMAAKT, want Gods Heilige Sabbat overtreden is ZONDE en de straf is de eeuwige DOOD!
Lees vers 29 nog eens:  Bedenkt, dat de Here u de sabbat gegeven heeft. Nergens in heel Gods Woord kunt u lezen "De HEER heeft u de ZONDAG gegeven." Wie heeft dan deze wereld, die zich voor christelijk uitgeeft, haar ZONDAG gegeven? Het antwoord kunt u gemakkelijk in de GESCHIEDENIS vinden – de natuurlijke, vleselijke MENS heeft het zgn. 'christendom' haar zondag gegeven – heidenen afgesneden van God – de mens die tegen God in opstand kwam! De zondag is uit het heidendom voortgekomen! En de wereld volgt deze gewoonte na!
Wat is de oorsprong van úw godsdienst? Is het de MENS – en de meerderheid der openbare mening en gewoonten van de MENS – of is de ALMACHTIGE GOD de oorsprong van wat u gelooft en DOET? Wie? Is uw gezag wat MEN overwegend aanneemt, of is GOD uw autoriteit en GODS WOORD, de Bijbel? Ja, WIE en WAT?
Uw EEUWIGHEID hangt van uw antwoord op deze vraag af!!!

Hoofdstuk 3

GOD – NIET MOZES HEEFT DE WET GEGEVEN

In de derde maand (van de nieuwe kalender die God aan de Israëlieten in Egypte gegeven had), kwam de grote massa Israëlieten bij de berg Sinaï.
Vergeet niet dat zij minstens twee à vier miljoen man sterk waren. Er waren 600.000 volwassen mannen van 20 jaar en ouder – de vrouwen en kinderen niet meegerekend.

EEN ONTZAGELIJKE MENIGTE

Deze enorme menigte van miljoenen Israëlieten sloeg haar tenten op – een enorm uitgestrekte tentenstad (Exodus 19:2). Hoewel zij zeer goed georganiseerd waren nam dit natuurlijk enige tijd in beslag.
Toen ging Mozes de berg op (vers 3) om God te ontmoeten. En daar gaf de Eeuwige God hem een voorstel om aan deze miljoenen mensen voor te leggen. Dit voorstel – deze overeenkomst – was wat we het "Oude Verbond" noemen – de overeenkomst die van dit volk een NATIE zou maken – Gods eigen natie hier op aarde.
Het voorstel bepaalde dat God hun enige Koning en Heerser zou zijn. Hun regeringsvorm zou een theocratie zijn. God was de Wetgever – geen parlement. God zou leidinggevende mannen aanstellen voor het uitvoeren van Zijn bevelen. Mozes keerde terug naar de uitgestrekte tentenstad.
Exodus 19:7  Toen kwam Mozes en ontbood de oudsten van het volk en legde hun al deze woorden die de Here hem geboden had, voor. Het hele volk nam Gods voorstel eenstemmig aan. De mensen waren er in dit voorstel zó op uit, te ontvangen wat God in deze overeenkomst belóófd had – vers 5   …dan zult gij uit alle volken Mij ten eigendom zijn – dat wil zeggen de grootste, welvarendste en machtigste natie ter wereld – dat zij de voorwaarde niet te serieus overwogen hadden: vers 5  …indien gij aandachtig naar Mij luistert en mijn verbond bewaart.
En wat zou er voor hen uit GODS EIGEN MOND komen, dat zij zouden moeten gehoorzamen? Een grote Wet die reeds van kracht was, evenals de wetten der zwaartekracht en traagheid – de wetten der fysica en scheikunde – reeds van kracht waren. Maar dit was een GEESTELIJKE wet! De stem van God ging deze levende, onverbiddelijke wet in specifieke bewoordingen als een duidelijk omschreven wetboek bekendmaken.

EEN HARDE WET?

Waarom juist deze Wet? Het is hoog tijd dat wij mensen van vandaag ons het juiste antwoord concreet voor ogen stellen. De Almachtige God is niet alleen Schepper en Heerser over Zijn grenzeloze, uitgestrekte schepping van het ganse heelal. Hij is een God van LIEFDE.
In LIEFDE schiep God de mens naar Zijn evenbeeld. God heeft de mensen LIEF. God wilde dat de mensen die Hij ging scheppen gelukkig zouden zijn – dat zij vrede zouden hebben en in veiligheid van een interessant, overvloedig en energiek leven zouden genieten. Teneinde een dergelijke situatie mogelijk te maken, heeft God de geestelijke wetten in het leven geroepen die de enig ware WEG naar elk lichamelijk en geestelijk welzijn vormen – en de mens van leed, lijden, angst, onzekerheid, verveling, ledigheid, frustratie, geweld en dood kunnen vrijwaren. Deze geestelijke WETTEN bepalen DE WEG naar een gelukkig, krachtig, levenslustig, interessant en vreugdevol leven.
God is liefde – en God weet dat LIEFDE hartverwarmend en goed is. Daarom formuleerde en riep Hij een WET van LIEFDE in 't leven – een wet die nagekomen, vervuld en volbracht wordt door LIEFDE.
Wat een heerlijk en prachtig GESCHENK aan de mensheid! Men zou denken dat de mensheid zich hierin zou verheugen en God onophoudelijk dank en lof zou betuigen in diepe ERKENTELIJKHEID! Maar dat doet de mensheid níet! Zo goed en mooi deze wet ook is, de menselijke natuur staat er VIJANDIG tegenover! Zo was het vroeger. Zo is het ook nu. De menselijke natuur is de binnenwaarts gerichte kracht van ijdelheid, zelfzucht en hebzucht. Uit zelfzucht wil ze alles nemen wat Gods juiste LEVENSWIJZE met zich mee zou brengen, maar uit opstandigheid weigert zij die weg op te gaan om deze overvloedige zegeningen te verkrijgen.
LIEFDE is een onbaatzuchtige innerlijke bezorgdheid voor en medeleven met anderen. Het is de WEG van geven, dienen, samen delen. Maar de menselijke natuur wenst te nemen.
Alle goede dingen, zegeningen en weldaden komen van God. Hij is de oorsprong van alle goeds waarnaar de mensheid hunkert. Door Gods voorstel hun Koning en Heerser te zijn – hen de welvarendste, de machtigste en meest gezegende natie ter wereld te maken – zouden zij over de allerhoogste zegening kunnen beschikken: de leiding, bescherming en hulp van de Al-Wijze, Al-Liefdevolle, Al-Machtige GOD!
Natuurlijk keek deze omvangrijke vergadering van mensen alleen maar naar de uiteindelijke BELOFTE – naar wat zij zouden krijgen – en nam zij zonder meer Gods voorwaarden aan, zonder gehoord te hebben wat deze waren.
In vers 8 zien we hoe Mozes weer de berg Sinaï opklom om God verslag uit te brengen.

GODS MACHT EN HEERLIJKHEID!

Toen God de volgende keer tot Mozes sprak, gelastte Hij Mozes:
Exodus 19:10  Ga tot het volk; heilig hen heden en morgen…11  En tegen de derde dag zullen zij gereed zijn, want op de derde dag zal de Here nederdalen voor de ogen van het gehele volk op de berg Sinaï.
Stelt u zich even voor: een uitgestrekte ZEE van mensen – miljoenen mensen – zo ver het oog reikt! En dan verschrikkelijke, verblindende bliksemflitsen en oorverdovende donderslagen die bijna de trommelvliezen doen barsten! En temidden van dit oogverblindend, oorverscheurend vertoon, de ALMACHTIGE GOD ZELF, die zich klaarmaakt ZIJN GROTE WET met DONDERENDE STEM aan het gehoor van die onmetelijke massa te verkondigen!
Geen wonder dat de mensen beefden en Mozes vroegen tussen hen en God te gaan staan!
Temidden van dit geweldig vertoon van GODS MACHT EN GLORIE, Exodus 19:17  … leidde Mozes het volk uit de legerplaats God tegemoet en zij stelden zich op onder aan de berg. 18   En de berg Sinaï stond geheel in rook, omdat de Here daarop nederdaalde in vuur; de rook daarvan steeg op als de rook van een oven, en de gehele berg beefde zeer.
WAT EEN UNIEK DECOR voor het ontvangen van GODS WET!
Dit was zo maar geen alledaagse gebeurtenis! God wilde het allesovertreffende BELANG van DEZE WET – Gods volmaakte LEVENSWIJZE – bij Zijn volk inprenten!
Stelt u zich voor! Een hele NATIE van MILJOENEN mensen, bijeengekomen in één onmetelijke, reusachtige vergadering van historische betekenis! En de stem van GOD ZELF, sprekende door het VUUR, de oogverblindende bliksemschichten, de oorverdovende DONDERSLAGEN – en een geweldige bovennatuurlijke STEM die geen microfonen, geen geluidsversterking of luidsprekerinstallaties nodig had om door MILJOENEN gehoord te worden.
Dit was geen toeloop van 70 of 80.000 voetballiefhebbers zoals we bij een Cupfinale zien. Een dergelijke massa bij een voetbalwedstrijd komt ons vandaag als iets ENORMS voor. Maar vergeleken met GODS gehoor is dit een onbeduidende vlek. Gods gehoor was geen 70.000 mensen sterk, ook geen 500.000 of 1.000.000 – maar twee tot vier MILJOEN in één mensenmassa die onze verbeeldingskracht te boven gaat!
Het was niet de stem van Mozes die Gods WET gaf. Het was DE STEM VAN GOD! De hele natie van Israël hoorde GODS STEM!
Exodus 20:1  Toen sprak God al deze woorden: 2  Ik ben de Here, uw God… en GODS stem sprak tot die massa DE WOORDEN VAN DE TIEN GEBODEN.

DE STEM GOD – NIET VAN MOZES!

Hoe betekenisvol! Op die allereerste Pinksterdag (in het Oude Testament, Feest der Eerstelingen of Feest der Weken genoemd), temidden van dit kolossale en ontzagwekkende schouwspel van de krachten der natuur zelf, gaf God ZIJN WET – Zijn LEVENSWIJZE – aan de enige mensen op aarde die ZIJN VOLK uitmaakten. Dit gebeurde bij de stichting van Gods NATIE op aarde.
En dan, vele eeuwen later, op de Pinksterdag, in het jaar van de dood en opstanding van Christus, gaf God met een geweldige, ontzagwekkende manifestatie, ZIJN HEILIGE GEEST aan Zijn volk – GODS LIEFDE om die Wet te vervullen. En dit gebeurde bij de stichting van Gods GEMEENTE op aarde!
WIE gaf nu het volk de Tien Geboden?
Let hier goed op! Het volk ontving de Tien Geboden niet van Mozes zoals de meeste mensen vandaag schijnen te geloven. Mozes hoorde de allereerste afkondiging van de Geboden, in deze vorm, TEZAMEN MET DIE HELE NATIE VAN MILJOENEN MENSEN! Het was Mozes niet, die deze Wet aan het volk gaf – maar "God sprak al deze woorden!"
Sla vervolgens Deuteronomium 5:4-22 maar eens op. Dit vindt later plaats. Mozes spreekt tot het volk Israël. En tot het volk zegt Mozes: Deuteronomium 5:4  Van aangezicht tot aangezicht heeft de Here met u gesproken op de berg uit het midden van het vuur… en Hij zeide… – en dan volgen de woorden van de Tien Geboden (vers 6-21).
LEES AL DEZE PASSAGES NOG EENS DOOR! Waarom heeft men u geleerd dat MOZES "de Wet gegeven heeft"? WAAROM werd deze Wet de "Wet van Mozes" genoemd?
De Tien Geboden kwamen niet van Mozes, maar van GOD! De Tien Geboden werden niet door Mozes aan het volk gegeven, maar door GOD aan de hele natie die daar vergaderd was. Mozes zei: "Van aangezicht tot aangezicht heeft de HEER met u gesproken" – met de geweldige massa van het HELE VOLK!
Mozes legt het volk uit (in vers 5) dat hij tussen God en hen stond om hen gerust te stellen omdat ze bang waren – maar HIJ WAS MET HEN EN MAAKTE SLECHTS DEEL UIT VAN DIE MENSENMASSA.
Maar God sprak tot HET HELE VOLK DAT VERGADERD WAS, niet alleen tot Mozes!
Let verder op wat Mozes zegt, nadat hij de Tien Geboden opnieuw voorgelezen had. Deuteronomium 5:22  Deze woorden heeft de Here tot uw gehele gemeente gesproken op de berg, uit het midden van het vuur, de wolk en de donkerheid, met luider stem, en Hij voegde daaraan niets toe; Hij schreef ze op twee stenen tafelen en gaf mij die.
Laten we dat nog eens aandachtig lezen! Zó heeft men het u waarschijnlijk nooit verteld. Lees het zelf maar in uw eigen Bijbel!
Deze woorden van de Tien Geboden werden door de HEER gesproken. Tot wie? "Tot UW GEHELE GEMEENTE." Het volk ontving de Tien Geboden niet van Mozes, maar rechtstreeks van GOD zelf, wiens stem zij allen konden horen!
"En Hij voegde daaraan niets toe." Het was een VOLLEDIGE WET! Het is een GEESTELIJKE WET. Zij is VOLLEDIG. En als u mocht denken dat deze Wet "alleen voor de Joden" bestemd was, dan zou u geen grotere vergissing kunnen begaan! Heeft u niet gelezen wat er staat in Handelingen 7:38, namelijk dat Mozes "de levende woorden" ontving, om die ONS te geven. Aan ONS, die christenen onder het Nieuwe Testament zijn? Alle andere naties hadden zich van God en Zijn WEGEN afgewend. Nu koos God een vertrapt volk van SLAVEN als Zijn natie – de ENIGE natie ter wereld die zich niet helemáál van God afgesneden had.
Dit was de BASIS van het Oude Verbond. Maar wat is de basis van het NIEUWE Verbond? U vindt het in Hebreeën 8:10: Hebreen 8:10  Want dit is het verbond, waarmede Ik Mij verbinden zal aan het huis Israëls na die dagen, spreekt de Here: Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen, en Ik zal die in hun harten schrijven, en Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.
Begrijp goed dat dit 1) geen voorlopige wet was die aan het kruis eindigde; en 2) geen speciale wet was voor één bepaalde natie, ontoegankelijk voor andere naties. Bij God is geen aanzien des persoons. Hier is ZIJN WEG voor de MENSHEID!

HET SABBATGEBOD

Laten we het sabbatgebod nu eens nauwkeuriger bekijken. Exodus 20:8  Gedenk de sabbatdag, dat gij die heiligt. God zei: "GEDENK die dag!" Dus heeft de mens erop gestaan hem te vergeten – of te trachten hem door een andere dag te vervangen!
Christus zei in de bergrede: "MEENT NIET, dat Ik gekomen ben om de wet of de profeten te ontbinden", en dus denken belijdende christenen dat Hij wél gekomen was om haar te ontbinden!
Christus zei, in dezelfde bergrede: "Ik zeg u, in het geheel niet te zweren", en dus steken over de hele wereld belijdende christenen hun rechterhand op en zweren.
Christus zei: "Hebt uw vijanden lief", en belijdende christenen – die beweren Hem te volgen – háten dus hun vijanden en voeren oorlog om ze te doden.
Christus zei: "Gij dan zult volmaakt zijn, gelijk uw hemelse Vader volmaakt is", en dus zeggen belijdende christenen: "het is onmogelijk Gods Wet na te leven, laat staan volmaakt te zijn. Christus heeft de Wet in onze plaats onderhouden en toen afgeschaft".
Christus gebiedt: "Doe dit", en Zijn zogenaamde volgelingen doen het níet!
Christus gebiedt: "Doe dit NIET", en Zijn zogenaamde volgelingen doen het wél!
Christus gebiedt: "GEDENK de Sabbatdag!" Dus VERGETEN Zijn zogenaamde volgelingen de Sabbat!
Let nog eens goed op deze zin: "Gedenk de Sabbatdag, dat gij die HEILIGT". "Gedenken" betekent zich herinneren; u kunt zich niet iets herinneren wat niet eerder voorgekomen is. U kunt dus een dag die nooit heilig gemaakt is, niet als heilig herinneren of gedenken. De enige dag van de week die God ooit heilig gemaakt heeft is Zijn Sabbatdag. Het is volkomen onmogelijk de zondag of de vrijdag te gedenken – omdat God deze dagen nooit geheiligd heeft en de mens ook geen macht heeft iets te heiligen.
Laten we nu even kijken naar de verzen 9 en 10 (Exodus 20): 9  zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen; 10  maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult gij geen werk doen… Maar niet een willekeurige zevende dag! Niet "één dag uit zeven" – Christus zei: "de zevende dag"! In Mattheus 28:1, ná de kruisiging en de opstanding – nadat wat het ook mag zijn, "aan het kruis genageld" was – zult u merken dat het de zévende dag van de wéék is – de dag vóór de eerste dag van de week! Mattheus 28:1  Laat na de sabbat, tegen het aanbreken van de eerste dag der week, ging Maria van Magdala en de andere Maria het graf bezien.
Let ook op het volgende: Christus zei niet tegen die Israëlieten: "de Sabbat van de JODEN". Hij zei duidelijk: de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God. Als het de Sabbat van de HEER is – de Sabbat DES HEREN – dan is de Sabbat werkelijk "de DAG DES HEREN".
Laten we hier, eens en voor altijd, een einde maken aan ARGUMENTEN dat de zondag "de dag des Heren" zou zijn. U zult in de Bijbel niet één vers of citaat vinden, die de zondag – of de eerste dag van de week – met de "dag des Heren" identificeert.
Maar alvorens iemand met Openbaring 1:10 komt aandragen, willen we even uw aandacht vestigen op het feit dat, 1) dit vers spreekt over de algemene profetische tijd die in meer dan dertig profetieën "de dag des Heren" genoemd wordt. In het huidige tijdperk zijn we in de dag van de mens. De "dag des Heren" is díe tijdsruimte wanneer God rechtstreeks en op bovennatuurlijke wijze in aardse aangelegenheden zal ingrijpen en zal beginnen de regering van alle naties over te nemen; en dat 2) dit vers en het zinsverband naar geen enkele dag van de week verwijst en helemaal geen melding van "de zondag" of "de eerste dag van de week" maakt. In dit vers of in het zinsverband is absoluut geen enkel element voorhanden dat het met een wekelijkse dag voor eredienst in verband brengt, of die dag tot zondag zou veranderen. Diegenen die dit vers met de zondag geassocieerd hebben, deden dit zonder enig bijbels gezag en hebben zodoende miljoenen mensen misleid.
De "dag des Heren" is de dag waarvan de HEER heer is – de dag die ZIJN dag is – Markus 2:27  En Hij zeide tot hen: De sabbat is gemaakt om de mens, en niet de mens om de sabbat. 28  Alzo is de Zoon des mensen heer ook over de sabbat. Jezus Christus zei dat Hij Heer over de Sabbat is – niet over de zondag.
In dit vers nu, Exodus 20:10, zei Hij tegen de hele vergadering: de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God. Niet de Sabbat "van de Joden" – maar "van de HEER, uw God."

DE SABBAT: NIET MIJN DAG!

De dag die loopt van vrijdags zonsondergang tot zaterdags zonsondergang is ONZE dag niet – DAT IS DE DAG VAN GOD – dat is de dag DES HEREN!
Lees nog eens de woorden die Christus voor dat gebod gebruikte: Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen – dat zijn ONZE dagen, voor ONS werk – maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God – de ZEVENDE DAG is de DAG DES HEREN. Dit gebod, in de Wet die de zonde definieert, zegt dat heel duidelijk!
In 1 Johannes 3:4 vindt u de bijbelse definitie van zonde. De zonde is wetteloosheid (NBG Vertaling); De zonde is wetsovertreding (Leidse Vertaling). In Romeinen 7:7 zien we wélke wet het ZONDE is te overtreden – de wet die zegt: "gij zult niet begeren" – aangehaald uit dezelfde Wet – Exodus 20:17. In Jakobus 2:9-11 wordt gezegd wélke wet bepaalt wat zonde is. Het is een wet die in "punten" (vers 10) onderverdeeld is en één van deze "punten" is: "gij zult niet echtbreken", aangehaald uit dezelfde wet (Exodus 20:14); een ander van haar tien punten is: "gij zult niet doodslaan", wat eveneens uit dezelfde wet aangehaald is (vers 13).
In Jakobus 2:10 leest u dat, wanneer u één enkele van deze tien punten overtreedt, U SCHULDIG bent aan ZONDE. Dezelfde Wet zegt ook: Gedenk de Sabbatdag, dat gij die heiligt... de zevende dag is de Sabbat van de Here, uw God. Wie dit Gebod ook overtreedt, ZONDIGT!
Dit is waarschijnlijk heel wat anders dan u geleerd hebt en wat men u onderwezen heeft. Maar als iemand hierover wenst te discussiëren, zouden we willen voorstellen uw argumenten tot de dag des Oordeels te bewaren en dan van aangezicht tot aangezicht met uw Heiland en Schepper, Jezus Christus, proberen te argumenteren!

SINDS DE SCHEPPING SABBAT GENOEMD

Laten we nog even, voordat we Exodus 20 achter ons laten, een ander belangrijk punt bekijken.
In vers 11 zien we:  Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt… en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.
Nu is de vraag: wannéér zegende en heiligde de HEER deze zevende dag? U zult, zoals we reeds eerder uitgelegd hebben, in Genesis 2:3 zien dat Hij deze zegening en heiliging op die zevende dag van de oorspronkelijke SCHEPPINGSWEEK verrichtte. En dit Sabbatgebod zegt duidelijk: "De HEER zegende de Sabbatdag." Deze zegening en heiliging geschiedde al één dag na de schepping van Adam en Eva. En wat Hij toen zegende en heiligde, zegt Exodus 20:11, was DE SABBATDAG. Het was Gods Sabbatdag van die zelfde oorspronkelijke scheppingsweek. Tóen maakte de HEER de Sabbat voor de gehele mensheid.
Velen hebben het misleidende argument aangewend dat God de Sabbatdag niet MAAKTE voordat Hij de Tien Geboden op de berg Sinaï gaf. Maar het voorgaande vers toont duidelijk aan dat de zevende dag van de scheppingsweek, die de Heer tóen zegende en heiligde, tóen al de SABBATDAG was. En verder, zoals hierboven nadrukkelijk bewezen werd, bestond de Sabbatdag en was hij Gods Heilige Dag reeds vóórdat de Israëlieten bij de berg Sinaï aankwamen – zoals aangetoond in Exodus 16.
De HEER Jezus Christus als de "Logos" (Johannes 1:1 – in het Grieks), of "Jahweh" (in het Hebreeuws) van Genesis 2, die alles MAAKTE dat gemaakt werd, maakte dus ook de Sabbat, zoals Jezus duidelijk in Markus 2:27 verkondigd heeft. De Sabbat is een van de dingen die Hij MAAKTE – en hij was op de zevende dag van de allereerste week gemaakt – de scheppingsweek. De Sabbat heeft SINDS DE SCHEPPING bestaan en vijfentwintighonderd jaar later BEVAL dezelfde HEER, de Persoon van de Godheid die Jezus Christus wérd, Zijn volk deze dag te heiligen! En weer ongeveer vijftienhonderd jaar later, zei Hij dat Hij HEER over die dag is!

Hoofdstuk 4

EEN BIJZONDER, EEUWIG VERBOND

De opstandige mens zal tot ieder argument dat het menselijk verstand kan voortbrengen, zijn toevlucht nemen om het feit goed te praten dat hij vergeten heeft te GEDENKEN wat God geboden heeft!
Dientengevolge hebben velen, natuurlijk zonder enig bijbels gezag, het argument aangevoerd, dat de Tien Geboden aan het kruis afgeschaft werden. Natuurlijk hebben zij er nooit over nagedacht dat, als er geen Wet is, er ook geen overtreding is – zoals Paulus duidelijk in Romeinen 4:15 aantoont – en er dus zonder Wet sinds de kruisiging ook niemand gezondigd heeft – en we daarom ook geen Heiland nódig hebben!
Maar zelfs als deze perverse en bedrieglijke bewering waar was – als God alle tien van Zijn Geboden aan het kruis afgeschaft zou hebben en nadien negen ervan weer in het Nieuwe Testament teruggebracht zou hebben, teneinde van de Sabbat af te raken – zoals velen leren – dan is dat voor hen NOG GEEN EXCUUS!
Want God maakte van de Sabbat een bijzonder, apart VERBOND, voor ALTIJD van kracht!

EEN VOLLEDIG VERBOND

U zult zich herinneren dat God aan de Wet van de Tien Geboden niets meer toegevoegd had (Deuteronomium 5:22). De Wet van de Tien Geboden is volledig. Later, nadat én de Tien Geboden én het Oude Verbond volledig gemaakt en goedgekeurd waren en van kracht werden (Exodus 24:4-8), maakte God een ANDER, TOTAAL VERSCHILLEND en eeuwigdurend verbond met Zijn VOLK.

WAAROM DE SABBAT?

God doet nooit iets vruchteloos – dat wil zeggen, zonder een goed en nuttig doel. Wanneer God iets doet of iets maakt, is er een reden – een belangrijk DOEL.
God heeft de MENS geschapen en hem op de aarde geplaatst. Maar de mensheid heeft de kennis van haar BESTEMMING verloren. God had een belangrijke reden. U werd op aarde geplaatst voor een heel belangrijk DOEL.
God maakte door "Het Woord" (Johannes 1:1-3) dat Jezus Christus werd, de Sabbat. Hij maakte de Sabbat voor de mens.
Maar waaróm?
Aan welk doel beantwoordt de instelling van de Sabbat? Ook van dát belangrijk doel heeft de mensheid de kennis verloren! Jezus Christus zei (Markus 2:27-28) dat de Sabbat voor de méns gemaakt was en niet de mens voor de Sabbat. Maar toen zei Hij alleen voor wie Hij hem gemaakt had – niet waaróm, niet met welk DOEL, behalve dan om de mens te dienen en hem van nut te zijn.
Daarom is dit speciale, aparte SABBATVERBOND zo belangrijk: het laat de reden zien – het fundamenteel doel. Daarom is het zo belangrijk het zorgvuldig te bestuderen.
U vindt het in Exodus 31:12-17.

HET SPECIALE SABBATVERBOND

Exodus 31:12  De Here zeide tot Mozes: 13  Gij dan, spreek tot de Israëlieten: maar mijn sabbatten moet gij onderhouden… Let er nog eens op wélke dag de "Dag des HEREN" is. De Eeuwige God noemt de Sabbatten "Mijn sabbatten". De Sabbatten zijn van HEM – zij behoren ons niet toe – zij zijn niet onze dagen, maar die van de HEER. ZIJ ZIJN NIET de 'Joodse Sabbatten'. De Sabbat is een TIJDSRUIMTE. Telkens wanneer deze tijdsruimte aanbreekt, behoort zij GOD toe – niet aan ons. Als we ons deze tijdsruimte toe-eigenen – voor ons eigen gebruik, hetzij voor ons werk, hetzij voor ons genoegen of wat dan ook, dan STELEN WE DIE TIJD VAN GOD!
Kijk nog eens naar wat daar staat! "Mijn Sabbatten moet gij onderhouden." In Exodus 20:8 hebben we gezien dat God beval die dag te "HEILIGEN" – God maakte het HEILIGE TIJD en beval ons die heilig te hóuden – NIET TE OVERTREDEN WAT HEILIG IS VOOR GOD.
Laten we dit speciale verbond eens verder bestuderen:
Exodus 31:13  … want dat is een teken tussen Mij en u, van geslacht tot geslacht, zodat gij weet, dat Ik de Here ben, die u heilig.
Wat een enorme betekenis ligt er in dat gedeelte van deze zin opgesloten! Niettemin lezen de meeste mensen hier glad overheen, zonder de levensbelangrijke WAARHEID te zien die deze zin insluit!
Let op! Dit is het doel van de Sabbat: … want dat is een TEKEN. Wat is een teken?
U wandelt door een drukke winkelstraat van een stad. Overal ziet u uithangborden met symbolen en namen, die winkels, kantoren en fabrieken identificeren. Een uithangbord of een schild is een teken van dat bepaald bedrijf.
God beval Zijn volk Zijn Sabbat te houden als een teken. Hij is een teken tussen Gods volk en God … een teken tussen Mij en u, zegt het gebod. Hij is een kenteken of IDENTITEITSBEWIJS. Hij maakt bekend of kondigt een zekere wetenschap aan, die identificeert. Maar WELKE WETENSCHAP? God antwoordt: … zodat gij WEET dat Ik de HEER ben, die u heilig.

WIE IS GOD?

LEES DIE WOORDEN ZORGVULDIG!! De Sabbat is een teken dat de mensen laat weten wie hun GOD is! Hij is het teken waardoor wij kunnen WETEN dat Hij de HEER is!! Hij IDENTIFICEERT GOD!
Maar weet iedereen dan niet wie God is?
Helaas niet! De hele wereld is verleid – dat zegt uw Bijbel.
Deze wereld heeft een god – een valse god – Satan, de duivel! Hij geeft zich voor als een "engel des lichts" (2 Corinthe 11:14). Hij heeft zijn godsdienstige organisaties. Als Paulus schrijft dat de hele wereld is misleid, dan bedoelt hij niet alleen de verschillende niet-christelijke religies.
Velen hebben zich de naam "christen" toegeëigend en hun godsdienstige herders, zo zegt uw Bijbel, zijn in feite dienaars van Satan: 2 Corinthe 11:14  Geen wonder ook! Immers, de satan zelf doet zich voor als een engel des lichts. 15  Het is dus niets bijzonders, indien ook zijn dienaren zich voordoen als dienaren der gerechtigheid; maar hun einde zal zijn naar hun werken.
Maar noemen zij zich werkelijk de dienaren van CHRISTUS? Lees vers 13, het vers juist vóór de laatste twee aangehaalde verzen: 13  Want zulke lieden zijn schijn-apostelen, bedrieglijke arbeiders, die zich voordoen als apostelen van Christus. Jawel, Satan is de grote vervalser.
Hij geeft zichzelf voor GOD uit. In uw Bijbel wordt hij de god van deze wereld genoemd (2 Corinthe 4:4). Hij geeft zijn dienaren uit voor de dienaren van CHRISTUS, terwijl hij de wáre dienaren van Christus als "schijnapostelen", als valse apostels aanklaagt om het wantrouwen jegens zijn eigen dienaren af te wenden!
Kent het 'christendom' van deze wereld wérkelijk de WARE GOD? Het wordt misleid te geloven dat het de Ware God kent en een misleide wereld kan zelfs heel oprecht zijn in zo'n vals geloof.
Maar de Ware God is Diegene, die wij gehoorzamen.
Deze wereld wordt niet voorgehouden, God te GEHOORZAMEN! Het valse 'christendom' leert dat Gods wet 'afgeschaft' is. In feite stelt het het menselijk geweten, aangedreven door de valse leerstellingen van Satan, in de plaats van Gods wet! Het leert niet, zoals Christus deed, dat we in feite bij elk woord van GOD – van de BIJBEL – moeten leven!
Deze wereld GEHOORZAAMT Satan door te zondigen!

HET DOEL VAN DE SABBAT

God gaf de mens Zijn Sabbat, met HET OOGMERK de mensheid in de ware kennis en de ware aanbidding van de Ware God te houden.
Maar hóe wordt God door de Sabbat geïdentificeerd? – hoe duidt hij de Ware God, in plaats van de valse god, aan? Beantwoordt de zondag niet evengoed aan dit doel?
Absoluut NIET!!
Kijk eens naar vers 17 van dit speciale Sabbatverbond: Exodus 31:17  Tussen Mij en de Israëlieten is deze een teken voor altoos, want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en adem geschept (Statenvertaling: zich verkwikt).
Het was op de zevende dag van de scheppingsweek dat Hij rustte van het werk van de schepping. Niet op zondag, de eerste dag van de week. Alleen de zevende dag van de week verwijst naar de SCHEPPING.
De SCHEPPING is het BEWIJS van God – van Zijn bestaan. Het scheppingswerk identificeert God!
God nam daarom het duurzaamste en onvergankelijkste dat de mens kent – een terugkerende tijdsruimte – de énige dag die een herinnering van het WERK der SCHEPPING is. Hij nam de énige dag die voortdurend, elke zevende dag van de week, heenwijst naar het bestaan van de Almachtige, ALVERMOGENDE, ALHEERSENDE GOD – de SCHEPPER!
En God heeft deze bepaalde dag van de andere dagen afgezonderd als ZIJN dag – God heeft deze bepaalde dag gezegend en geheiligd voor ZICHZELF – door hem te bestemmen als de dag waarop Hij Zijn volk beveelt bijeen te komen om Hem te vereren – als de dag waarop de mens geboden wordt te RUSTEN van zijn werk en vermaak – de dag waarop de mens zich moet verkwikken, door met andere gehoorzame gelovigen in geestelijke gemeenschap samen te komen!
GEEN ENKELE ANDERE DAG is een herinneringsdag van de SCHEPPING. Wel heeft Satan een misleide wereld ertoe verblind, aan te nemen dat de opstanding van Christus op zondagmorgen, bij zonsopgang, gebeurde – hetzelfde ogenblik waarop altijd de heidense zoNsverering plaatsvond. MAAR DIT IS NIET WAAR! De opstanding van Christus vond op de Sabbat plaats en niet op een zondag! En verder zegt God nergens in de Bijbel dat we Christus' opstanding moeten vieren! Dat is een heidense gewoonte, door MENSEN ingesteld, alléén op gezag van de afvallige MENS – in strijd met GODS Geboden!

HIJ IDENTIFICEERT GODS VOLK

We zien hier dus een GROOTS DOEL in de Sabbat. Hij identificeert GOD! Precies de dag die God voor samenkomst en verering afgezonderd heeft, wijst als een gedenkteken erop, WIE het is die we moeten vereren – de SCHEPPER en HEERSER van al wat is!
Maar dat is nog niet alles!
De Sabbat werd ook gegeven tot een TEKEN dat identificeert WIE Gods VOLK zijn... en wie NIET!
Let op het volgende: niet alleen zegt dit bijzonder verbond, Exodus 31:13 … zodat gij weet, dat Ik de Here ben… – maar lees ook de rest van de zin: zodat gij weet, dat Ik de Here ben, die u heilig.
Wat een enorme, diepe betekenis!
Wat betekent het werkwoord 'heiligen'? Het betekent "wijden aan, bestemmen voor God." Op de zevende dag van de scheppingsweek zelf heiligde de Eeuwige GOD, dat wil zeggen Hij wijdde tot een HEILIG gebruik, de Sabbatdag. Maar nu zien we dat God zegt dat het een teken is, waarmee Hij, de Eeuwige God, ook diegenen heiligt die deel van ZIJN VOLK uitmaken – HEN DUS VAN ANDERE MENSEN AFZONDERT TOT DE ZIJNEN, VOOR ZIJN HEILIG DOEL.
Ten tijde van het Oude Testament was ZIJN VOLK het volk van de "Vergadering ISRAËLS". In het Nieuwe Testament bestaat ZIJN VOLK uit diegenen die deel uitmaken van GODS EIGEN GEMEENTE – de werkelijk bekeerde, door de heilige Geest verwekte CHRISTENEN!
Maar hóe precies zondert de Sabbat hen af van diegenen die Gods eigen ware volk niet zijn? Wel, als u begónnen bent Gods Sabbat te heiligen, zoals Hij beveelt, dan heeft u door eigen ervaring het antwoord hierop reeds gevonden. Als u het nog niet gedaan hebt, begin er mee Gods Sabbat te heiligen zoals Hij beveelt – en u zult al spoedig ondervinden dat u automatisch van alle andere mensen afgezonderd wordt! U zult 't merken!
De Sabbat is Gods TEKEN, dat niet alleen GOD als SCHEPPER en HEERSER identificeert, maar ook diegenen die werkelijk de ZIJNEN zijn.
Maar hóe?

DE DEFINITIE VAN GOD

Laten we u nog een andere definitie van God geven. Hoewel de enige Wijze en Ware God de Grote Schepper en Heerser van het heelal is, zijn er vele valse goden en namaakgoden. Satan geeft zich aan de verblinde wereld uit voor God – en inderdaad, de Bijbel noemt hem onverholen de god van deze wereld. Afgoden werden als goden vereerd – en worden ook nu nog in zogenaamde 'christelijke' kerken als goden vereerd. Wie of wat u dient en gehoorzaamt is uw god!
Het woord "HEER" zelf betekent heerser, meester, baas – diegene die u gehoorzaamt! Jezus riep uit: Lukas 6:46  Wat noemt gij Mij Here, Here, en doet niet wat Ik zeg? Als zij Hem niet GEHOORZAAMDEN, dan was Hij hun Heer niet! Waarom NOEMDEN zij Hem dan HEER, als Hij niet hun Heer was?
En Jezus zei ook: Mattheus 7:21  Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is. Enkel diegenen die God GEHOORZAMEN kunnen zijn kinderen zijn, en Zijn Koninkrijk binnengaan! God is diegene aan wie u gehoorzaamheid betuigt!
Let ook op dit vers: Romeinen 6:16  Weet gij niet, dat gij hem, in wiens dienst gij u stelt als slaven ter gehoorzaamheid, ook moet gehóórzamen als slaven.
Aangaande AFGODEN als valse goden en namaakgoden, zegt het tweede Gebod: Exodus 20:5  Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen… dat wil zeggen, hen GEHOORZAMEN – want Ik, de Here, uw God, ben een naijverig God, die de ongerechtigheid [ongehoorzaamheid] der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde en aan het vierde geslacht van hen die Mij haten, 6  en die barmhartigheid doe aan duizenden van hen die Mij liefhebben en mijn geboden onderhouden.
HOE VEELBETEKENEND! Het Sabbatsgebod is het énige van de tien dat een TEKEN is dat aanduidt wie vandaag de ware en werkelijke christenen zijn! Het is het ware TESTgebod! De mensen van deze wereld willen wel de andere negen geboden erkennen – maar tegen het Sabbatsgebod komen zij uitdrukkelijk in opstand! Het is hét gebod dat de vuurproef voor gehoorzaamheid is!
Het IDENTIFICEERT diegenen die hun wil aan God overgegeven hebben – die God GEHOORZAMEN, ongeacht vervolgingen of prijs!
O ja! Het ZONDERT U WEL DEGELIJK AF, reken maar!
Wat een TEKEN! Het identificeert de WARE God op precies de dag die Hij aan samenkomst en eredienst gewijd heeft. Het identificeert Gods wáre volk!
Gods teken is iets dat u vrijwillig aanneemt – uit eigen wil, of helemaal niet. Maar het "Beest" (symbool van het aanstaande en herrezen zogenaamde 'Heilige' Roomse Rijk in Europa) heeft een MERKTEKEN, dat spoedig 'gegeven' zal worden! En het heeft iets te maken met "kopen of verkopen" – handeldrijven – zakendoen – broodwinning – een baan hebben! (Openbaring 13:16-17.) Ja, dit is het TESTGEBOD – het gebod waarvan uw EIGEN HEIL en EEUWIGHEID AFHANGT!

MAAR IS HET EEN VERBOND?

We zeiden al dat God van de Sabbat een AFZONDERLIJK, ALTOOSDUREND en eeuwig Verbond gemaakt heeft, geheel separaat en apart van wat we "het Oude Verbond" noemen dat bij de Sinaï gemaakt werd.
Op welke manier vormt de Sabbat dan een VERBOND?
Een verbond is een contract of overeenkomst, waardoor een persoon een zekere beloning of betaling belooft in ruil voor bepaalde vooropgestelde prestaties door de andere persoon.
Het Oude Verbond, op de berg Sinaï tussen God en de Israëlieten afgesloten, verplichtte het volk tot het naleven van zekere voorwaarden: gehoorzaamheid aan de Tien Geboden. Het beloofde, als beloning, van Israël een natie te maken, "UIT ALLE volken". De BELOFTEN waren alleen staatkundig en stoffelijk – voor deze wereld. Het Nieuwe Verbond is gebaseerd op BETERE BELOFTEN (Hebreeën 8:6), die bestaan uit de "EEUWIGE erfenis" (Hebreeën 9:15).
Als een Verbond eenmaal ondertekend, verzegeld of bekrachtigd is – dat wil zeggen bevestigd is – kan er niets aan toegevoegd worden (Galaten 3:15). Alles wat onder de handtekening staat maakt geen wettig deel van het verbond uit. In Exodus 24:6-8 leest u over de eigenlijke sluiting van het Oude Verbond en het verzegelen ervan met bloed. Het afsluiten van dit speciale, eeuwige Sabbatverbond komen we eerst zeven hoofdstukken láter aan toe.
Maar nog eens, is het wel een VERBOND?
Volgens de bewoordingen van uw Bijbel is dit het geval! Kijk naar Exodus 31:16  De Israëlieten zullen de sabbat onderhouden, door de sabbat te vieren, zij en hun nageslacht, als een altoosdurend verbond.
"Altoosdurend" betekent voortdurend en ononderbroken – eeuwig.
Wat is nu de voorwaarde die nagekomen dient te worden? Het onderhouden van de Sabbat! Want deze is iets heiligs voor u, zegt God (vers 14). En wat is de beloning die beloofd wordt bij het naleven van de voorwaarde? Het is niet alleen een téken maar ook een contract of VERBOND tussen Mij en u, zegt God, zodat gij weet dat Ik de Here ben, die u heilig.
Daar staat het! God belooft HEN TE HEILIGEN - Hij zal hen als HEILIG afzonderen – als ZIJN HEILIG VOLK! Kunt u een grotere belofte verlangen?
Ja, het is een VERBOND! Zelfs als men tracht te beweren dat het Oude Verbond 'afgeschaft' werd en dat daarom ook de Tien Geboden afgeschaft zijn, kan men nóg niet beweren dat dit Verbond maar tot de kruisiging van kracht was. Dit verbond is bindend "van geslacht tot geslacht" (vers 13), als een altoosdurend verbond (vers 16), voor altoos (vers 17).

EEN TEKEN VOOR ISRAËL ALLEEN?

"Ja," zegt de opstandige, die zijn ongehoorzaamheid probeert weg te redeneren, "maar dit is een verbond tussen God en de kinderen Israëls. Het is geldig voor al de generaties van ISRAËL; het is tussen God en de Israëlieten in eeuwigheid."
Als u dat zegt, dan geeft u toe dat het verbond voor EEUWIG bindend is op de ISRAËLIETEN – van geslacht tot geslacht. Er zijn twéé antwoorden op dit argument.
1) Niemand kan ontkennen dat dit verbond het volk van Israël absoluut VERPLICHT voor eeuwig en altijd en van geslacht tot geslacht de Sabbat te houden. Hun geslachten duren nog steeds voort. Daarom: HET VERBOND IS OOK VANDAAG NOG VOOR HEN BINDEND.
U zult ook moeten toegeven dat het heil en het christendom OPENSTAAN VOOR JODEN EN ALLE ISRAËLIETEN. Het evangelie is een kracht Gods tot behoud voor een ieder die gelooft, eerst voor de Jood, maar ook voor de Griek (Romeinen 1:16).
Een Jood kan dus ook een bekeerde CHRISTEN zijn! Inderdaad, want Gods Gemeente bestond oorspronkelijk bijna uitsluitend uit Joden! Dus de JOOD in Gods GEMEENTE, hoewel hij een christen is, is VERPLICHT Gods Sabbat te houden, als een eeuwig verbond, van geslacht tot geslacht, VOOR ALTIJD!
Maar – heeft God twéé soorten christenen? Is het ZONDE voor een Joodse christen de Sabbat te overtreden en zonde voor al de anderen de Sabbat te ONDERHOUDEN? Moeten Joodse christenen op de Sabbat bijeenkomen en christenen van andere nationaliteiten op zondag? Zei Jezus niet dat een huis dat tegen zichzelf verdeeld is, ten onder gaat?
Zijn er twéé soorten christenen? We lezen in Galaten 3:28  Hierbij is geen sprake van Jood of Griek, van slaaf of vrije, van mannelijk en vrouwelijk: gij allen zijt immers een in Christus Jezus. 29  Indien gij [gij heidenen] nu van Christus zijt, dan zijt gij zaad van Abraham, en naar de belofte erfgenamen.
En dus, daar de Sabbat vandaag BINDEND is voor het Joodse deel van Gods Gemeente en er geen verschil bestaat – omdat we allen één zijn in Christus – is de Sabbat ook voorgeschreven voor niet-Joodse christenen!

WIJ ZIJN ISRAËL

2) Maar er is nog een ander antwoord op dit argument. De volkeren van de Verenigde Staten, het Britse Gemenebest en de landen van Noord-West Europa, zijn in feite de volkeren van de TIEN STAMMEN van het HUIS VAN ISRAËL. De Joden zijn het Huis van Juda.
Ja, de Sabbat is BINDEND VOOR ONS – nu!
Maar áls de Sabbat Gods TEKEN is dat Zijn volk Israël identificeert, WAAROM HOUDEN ONZE LANDEN DAN VANDAAG DE SABBAT NIET?
Het antwoord op deze vraag is tevens een antwoord op nog een andere: WAAROM worden de Tien Stammen van het HUIS VAN ISRAËL 'de Tien VERLOREN Stammen' genoemd? En WAAROM denken onze landen dat zij niet-Israëlieten – gojim – zijn? WAAROM kennen zij hun ware identiteit niet?

WAAROM DE TIEN STAMMEN VERLOREN GEGAAN ZIJN

De WAARHEID is vreemder dan wat verzonnen is!
Hier zijn feiten die eeuwenlang verborgen zijn gebleven, feiten die boeiender zijn dan een detectiveverhaal! WAAROM wordt de Sabbat oneerbiedig, spottend, "de Joodse Sabbat" genoemd? Waaróm denkt de wereld dat al de Israëlieten Joden zijn en dat de Joden ál de Israëlieten zijn?
De Joden zijn maar een kleine minderheid van de Israëlieten, geloof het of niet! De allereerste plaats in de hele Bijbel waar u de naam "Jood" of "Joden" tegenkomt, is in 2 Koningen – en geloof het of niet, u zult daar lezen dat het Koninkrijk Israël met zijn bondgenoot Syrië oorlog voerde tegen de Joden en dat Israëls bondgenoot, Syrië, de Joden uit Elath verdreef! 2 Koningen 16:5 (Statenvertaling)  Toen toog Rezin, de koning van Syrië, op, met Pekah, den zoon van Remalia, den koning van Israël, naar Jeruzalem ten strijde; en zij belegerden Achaz, maar zij vermochten niet met strijden. 6  Te dierzelfder tijd bracht Rezin, de koning van Syrië, Elath weder aan Syrië, en wierp de Joden uit Elath; en de Syriërs kwamen te Elath, en hebben daar gewoond tot op dezen dag.
Daar staat het! ISRAËL in oorlog met DE JODEN! Hoe vreemd het ook moge klinken, de kinderen Israëls waren verdeeld geraakt. Zij waren TWEE VERSCHILLENDE NATIES geworden! De éne was het Koninkrijk ISRAËL. De hoofdstad was niet Jeruzalem, maar Samaria. De andere natie was het Koninkrijk JUDA. De hoofdstad van Juda was Jeruzalem. Hier volgt het vreemde verhaal!
Na de dood van koning Salomo kwamen de inwoners van de natie Israël in opstand tegen de hoge belastingen. De wijze, oude Salomo leefde in een wellicht nooit geëvenaarde staat van weelde en pracht. Om zijn grote ondernemingen te kunnen bekostigen bleef hij gewoonweg de belastingschroef aandraaien.
Het volk vroeg koning Rehabeam, de zoon van Salomo, om belastinghervormingen. Maar hij was jong. Hij had jonge ideeën. Hij had een 'braintrust' van knappe jonge bollen om zich verzameld. Ook zij hadden jonge ideeën. "Zeg het volk dat u ze zult laten zien wíe de baas is – hef nog hogere belastingen dan uw vader", was de raad die zij hem gaven. Rehabeam versmaadde de goede raad van de oudere, wijzere raadslieden. In zijn ogen waren zij de reactionairen van zijn tijd.
Een reusachtige volksopstand brak los. Rehabeam werd afgewezen en Jerobeam, die door koning Salomo tot een hoge positie bevorderd was, werd door het volk tot koning aangesteld.
Maar de stam Juda verschilde hierover van mening. Rehabeam behoorde tot die stam en zij wilden hem als koning behouden. En zo splitste de stam Juda zich van de natie ISRAËL af. Zij vormde een afzonderlijk koninkrijk dat het koninkrijk JUDA genoemd werd. De stam Benjamin sloot zich bij hen aan. Zij kwamen bekend te staan als JODEN – een bijnaam voor JUDA.

ISRAËL RAAKTE HET TEKEN KWIJT

Nergens in heel de Bijbel worden mensen van het uit tien stammen bestaande Israël, Joden genoemd. Die naam – JODEN – is enkel op het koninkrijk JUDA toepasselijk. Joden zijn weliswaar Israëlieten – maar slechts een deel van de Israëlieten zijn Joden!
Nagenoeg onmiddellijk nadat hij tot koning benoemd was, werd Jerobeam bang dat zijn volk, wanneer het zich naar Jeruzalem zou begeven om de jaarlijkse feesten bij te wonen, Rehabeam weer zou zien en hem weer als hun koning zou wensen. Hij nam onmiddellijk de nodige stappen om zijn eigen positie te beschermen.
De stam Levi vormde het priesterschap. Zij waren de leiders – de hoogst ontwikkelden. De Levieten hadden steeds inkomens genoten die twee- tot driemaal hoger lagen dan die der andere stammen – zij leefden van de tienden. Met één pennenstreek zette Jerobeam de Levieten aan de dijk en benoemde hij de achterlijksten en de domsten van het volk tot priesters. Díe kon hij z'n wil opleggen! En zodoende kon hij meester blijven van de godsdienst zoals heidense koningen altijd gedaan hadden. Daarop gingen vele, zoniet de meeste Levieten, terug naar het Koninkrijk JUDA en kwamen ook als JODEN bekend te staan.
Onmiddellijk richtte Jerobeam twee reusachtige afgoden op die zijn volk kon aanbidden. Hij gebood dat de Feesten in de herfst gedurende de ACHTSTE maand op een plaats van zijn keuze in het noorden van Palestina gehouden zouden worden – in plaats van in de zevende maand en te Jeruzalem, zoals GOD het bevolen had (1 Koningen 12:28-32). Jerobeam wijzigde, volgens sommige bronnen, tevens de Sabbatdag van de zevende tot de achtste dag – dat wil zeggen tot de dag die volgt op de zevende, die dus natuurlijk de eerste dag van de WEEK was. Zodoende liet hij de dag van de eredienst samenvallen met de heidense DAG VAN DE ZON, die nu zondag genoemd wordt!
Gedurende de regering van negentien koningen en zeven opeenvolgende vorstenhuizen gingen de Tien Stammen van het Huis van ISRAËL voort met de twee voornaamste zonden van Jerobeam: afgoderij en Sabbatovertreding. Verschillende koningen voegden er nog andere slechte en zondige praktijken aan toe.

ISRAËL TOT SLAVEN GEMAAKT

Maar in de jaren 721-718 v. Chr. veroorzaakte God dat het Huis van ISRAËL door het koninkrijk Assyrië binnengevallen en veroverd werd. Die Israëlieten werden van hun hoeven en steden verdreven en als SLAVEN naar Assyrië aan de zuidkust van de Kaspische Zee weggevoerd. Maar het HUIS VAN JUDA – de Joden – een afzonderlijk en ander land, onderging pas in 604 v. Chr. een invasie.
Twee à drie generaties na de ballingschap van Israël rezen de Chaldeeërs tot een wereldmacht uit en vormden ze de eerste wereldheerschappij. Onder Nebukadnezar vielen de Chaldeeërs (Babylon) Juda binnen (604-585 v. Chr.).
Later verlieten de Assyriërs hun land, ten noorden van Babylonië en weken uit naar het noordwesten – trokken door het hedendaagse Georgië, de Oekraïne en Polen naar het land dat vandaag Duitsland genoemd wordt. De afstammelingen van deze Assyriërs staan bekend als het hedendaagse DUITSE volk.
De tien stammen van Israël weken ook in noordwestelijke richting uit. Alhoewel de Israëlieten in Assyrische ballingschap geleefd hadden, bleven zij in Europa niet meer de slaven van de Assyriërs. Zij trokken even verder – naar West-Europa, Scandinavië en de Britse eilanden!
En wát was nu de reden dat zij als 'de Tien verloren stammen' bekend kwamen te staan?
Door het VERLIES VAN HUN NATIONAAL KENTEKEN!
Koning Jerobeam had hun geleid in de afgoderij en het overtreden van de Sabbat. Alle koningen die na hem kwamen volgden zowel dit gebruik als de afgoderij na!
1 Koningen 14:15  Dan zal de Here Israël [niet Juda] slaan, zodat het wiegelt als riet in het water en Hij zal Israël wegrukken van deze goede grond die Hij hun vaderen gegeven heeft, en Hij zal hen [niet Juda] aan de overzijde van de Rivier verstrooien, omdat zij hun gewijde palen gemaakt, en daardoor de Here gekrenkt hebben. 16  Ja, Hij zal Israël [niet Juda] prijsgeven wegens de zonden die Jerobeam bedreven heeft, en die hij Israël heeft doen bedrijven.
Dit gaat specifiek over de gevolgen van Jerobeams afgodendienst in Israël – in het noordelijk tienstammig koninkrijk. Het is dit volk dat ontworteld en aan de overzijde van de rivier verstrooid zou worden. Niet de Joden.
Zolang zij in hun land bleven, in ISRAËL en zich het KONINKRIJK ISRAËL noemden, was hun identiteit bekend. Maar in Assyrië waren zij niet langer een volk met hun eigen regering en koning. Zij waren slechts SLAVEN. De opeenvolgende generaties namen meer en meer de taal van de Assyriërs over. Zij verleerden het Hebreeuws zoals de Bijbel voorspeld had. Zij verloren hun nationale identiteit.
Na verscheidene generaties verdeelde de stam Jozef zich in de twee stammen Efraïm en Manasse, die vandaag de Engelse en Amerikaanse volken zijn. De andere stammen vestigden zich in Noord-West Europa. De stam Ruben vestigde zich in het land dat nu Frankrijk heet – in Noord-Frankrijk. Zij hadden hun nationale identiteit verloren. Maar de Fransen hebben vandaag nog precies de kenmerken van hun voorvader, Ruben. In een groot deel van het huidige Nederland kwamen de Zebulonieten. Genesis 49:13 [Statenvertaling]  Zebulon zal aan de haven der zeeën wonen, en hij zal aan de haven der schepen wezen; en zijn zijde zal zijn naar Sidon. Deuteronomium 33:18  Van Zebulon zeide hij: Verheug u, gij Zebulon, over uw tochten – de zeevarende Nederlanders hebben met hun scheepvaart en scheepsbouw rijke zegeningen ontvangen.
De TIEN STAMMEN, die onder de benaming Huis van ISRAËL bekend stonden, verloren hun herkenningsteken – Gods Sabbat. DAT IS DE REDEN WAAROM ZIJ HUN NATIONALE IDENTITEIT VERLOREN!

WAAROM DE JODEN WÉL HERKEND WORDEN

Maar JUDA hield de Sabbat wél! Zij bleven hem niet voor lang HEILIGEN zoals God het bevolen had – maar zij hielden hem tenminste, tot op heden, als de officiële, algemeen erkende rustdag.
Het resultaat? De hele wereld ziet hen voor GODS UITVERKOREN VOLK aan! De wereld denkt dat zij ISRAËL zijn – en niet slechts Juda!
De identiteit van de Joden is NIET verloren gegaan! En daar hun identiteit als rechtstreekse afstammelingen van het oude Israël wél bekend is – waar de identiteit van de veel meer in aantal zijnde 'Tien VERLOREN STAMMEN' niet bekend is – denkt de wereld dat de Joden ISRAËL zijn, in plaats van JUDA. De Joden zélf geloven het!
En dus ook hier weer wordt de HELE WERELD MISLEID, zelfs wat de ware identiteit van diegenen betreft die wérkelijk Gods uitverkoren volk zijn en het eerstgeboorterecht ontvangen hebben!

Hoofdstuk 5

WELKE DAG VOOR DE NIET-JOODSE CHRISTENEN?

"Maar luister nu eens!" – zou men nog steeds kunnen argumenteren – "was dit Sabbatverbond niet alléén voor ISRAËL bestemd?
Sluit het de heidense volken niet uit? Was het niet de bedoeling de Israëlieten als afzonderlijk en verschillend van de heidenen te identificeren?"
Het antwoord is een absoluut NEEN!
Laten we dit nauwkeurig nagaan – en BEGRIJPEN!

HEIDENEN UITGESLOTEN?

God gaf Zijn Sabbatverbond in de eerste plaats om de WARE GOD te identificeren, die verschillend en apart van valse goden is en ten tweede om diegenen te identificeren die ZIJN VOLK uitmaken, verschillend en apart van diegenen die Gods volk NIET zijn!
De Sabbat werd niet gegeven om onderscheid te maken tussen twee soorten van GODS VOLK – dat wil zeggen, die als Jood geboren zijn en diegenen die eerst héidenen waren. GOD KENT GEEN TWEE SOORTEN CHRISTENEN – Joden of mensen van heidense afstamming, mannen of vrouwen – wij christenen zijn allen één in Christus Jezus (Galaten 3:28).
DIT MOET U GOED INZIEN!
In oudtestamentische tijden waren van al de volken op aarde ALLEEN de Israëlieten GODS volk! En de Sabbat was het teken dat hen als Gods volk identificeerde.
Heeft u niet in Hosea gelezen hoe God het HUIS VAN ISRAËL (het tienstammenrijk) voorstelt als "Lo-Ammi", wat Gij zijt mijn volk niet betekent? (Hosea 1:9.) Dat kwam omdat zij GODS SABBAT verworpen hadden en de gewoonte ingesteld door koning Jerobeam gevolgd hadden. Hosea 2:6 (sommige vertalingen vers 5)  Daarom, sprak God tot dit afgodisch, sabbatverwerpend huis, zie, Ik ga uw weg met doornen versperren, Ik ga tegen haar een muur oprichten, zodat zij haar paden niet vinden kan.
Dat betekent dat het Huis van Israël zijn weg zou verliezen – als het uit Assyrische ballingschap noordwest naar Europa, naar de kustlanden van de Atlantische Oceaan, Scandinavië en Groot-Brittannië zou trekken – dat het zijn identiteit zou verliezen – VERLOREN ZOU GAAN – de tien VERLOREN stammen!
Lees deze eerste twee hoofdstukken van Hosea – zij zijn een profetie voor de Tien Stammen van het HUIS VAN ISRAËL. Het beschrijft hoe zij alle kennis van WIE hun Ware God is, verloren hebben!

EEN PROFETIE VOOR HEDEN!

Zie maar: Hosea 2:8 (2-7)  Zij echter beseft niet, dat Ik het ben, die haar het koren, de most en de olie heb gegeven, die haar het zilver rijkelijk geschonken heb en het goud, dat zij voor de Baäl gebruikt hebben.
Dit is een duidelijke voorstelling van onze westerse landen! God heeft onze landen de ongekende RIJKDOM gegeven die Hij onvoorwaardelijk aan Abraham beloofd had – niet ter wille van onze ZONDEN maar ter wille van Abrahams GEHOORZAAMHEID! Maar hoe hebben we deze rijkdom gebruikt? In BAÄLSDIENST – in het vieren van de DAG van Baäl de zonnegod, die ZONDAG heet – in Baäls Kerstmis, Paaszondag en andere feestdagen – in het HEIDENS geworden zogenaamde 'christendom', waarvan veel precies de antithese is van de ware godsdienst van JEZUS CHRISTUS!
Let daarom op wat God hieraan gaat DOEN!
Vers 9 (2-8)  Daarom zal Ik mijn koren weer wegnemen in de oogsttijd, en mijn most in zijn seizoen, en wegrukken mijn wol en mijn vlas, die haar naaktheid moeten bedekken. Dat wil zeggen de HONGERSNOOD zoals voorspeld door Joël, Ezechiël, door Christus en in de Openbaring! Ja, dit is een profetie voor vandaag! VOOR ONZE VOLKEREN!
Maar laten we verder lezen! Zie wat God nu verder op het punt staat ONS toe te brengen: Hosea 2:11 (2-10)  Ik zal doen ophouden al haar vreugde, haar feest,… – de feesten van Baäl: Kerstmis, nieuwjaar, Paaszondag, de vastentijd, Allerheiligen, Allerzielen! Dat zijn NIET GODS dagen! Gods feesten worden in Leviticus 23 MIJN feesttijden genoemd. En verder: haar nieuwemaansdag [de maanden van de Romeinse kalender, nu in gebruik] en haar sabbat [NIET die van God, maar die van Baäl, die onze volken hun sabbat noemen – de heidense zondag!], ja, al haar hoogtijden.
En God gaat verder: 13 (Statenvertaling) (2-12) En Ik zal over haar bezoeken de dagen des Baäls,… maar heeft Mij vergeten, spreekt de HEERE.
Maar hoe luidt het SLOT van deze speciale profetie van Hosea? LEES VERDER!
Vers 14 (2-13)  Daarom zie, Ik zal haar [Israël] lokken, en haar leiden in de woestijn – in slavernij en ballingschap – en spreken tot haar hart… 16 (2-15)  En het zal te dien dage geschieden – bij de wederkomst van CHRISTUS! – luidt het woord des Heren, dat gij Mij noemen zult: mijn man, en niet meer: mijn Baäl. 17 (2-16)  Ja, Ik zal de namen der Baäls verwijderen uit haar mond; hun naam zal niet meer genoemd worden. 18 (2-17) Te dien dage zal Ik voor hen een verbond sluiten – HET NIEUWE VERBOND! – … vers 23 (2-22)  en tot Lo-ammi ["Gij zijt Mijn volk niet" – de 'TIEN VERLOREN' STAMMEN] zeggen: Gij zijt mijn volk. En hij zal zeggen: Mijn God!
Waarschijnlijk heeft u de profetie van Hosea nog nooit eerder begrepen! En dit is ook niet mogelijk zolang u eerst het SABBATVERBOND van Exodus 31:12-17 niet begrepen heeft!
Laten we nu teruggaan naar ons punt van uitgang. Worden de heidense volken door dit speciale Sabbatverbond niet uitgesloten? Was het doel van dit verbond, Israël als een afzonderlijke natie, anders dan de heidense naties, te identificeren?
Toen Israël dit KENTEKEN verwierp, heeft dit hen in elk geval beslist niet meer geïdentificeerd – punt, uit! Het onderscheidde hen niet meer van de heidense naties – zij begonnen te geloven dat zij ook heidense volkeren waren. De JODEN noemden hen ook 'het gojim'!
De Joden bleven de Sabbat erkennen – en de hele wereld noemde hen "het UITVERKOREN VOLK"!

EEN LICHT VOOR HEIDENEN

God koos een vertrapt en onderdrukt slavenvolk om er ZIJN natie van te maken. Vervolgens heeft God dit uitverkoren volk als ZIJN natie, ZIJN JUISTE WEG gegeven – en WAAROM?
OM EEN LICHT VOOR DE HEIDENEN TE ZIJN!
God deed dit om ANDERE NATIES te tonen welke ZEGENINGEN gehoorzaamheid aan ZIJN WETTEN oplevert! Om andere naties ten voorbeeld te zijn!
God gaf ZIJN JUISTE WEG – en al ZIJN BELOFTEN – met inbegrip van de verlossing door Christus – aan ISRAËL, om deze wegen en zegeningen aan de heidenen bekend te maken en beschikbaar te stellen!
Alle andere naties hadden de kennis van God – en van Zijn ware identiteit – verlóren. Hun voorouders hadden lang geleden geweten wie God was. Maar in hun geest waren zovele valse en denkbeeldige goden en halfgoden naar voren gekomen – oorspronkelijk dienstdoend als tussenpersonen tussen de mensen en de Ene Oppermachtige God – dat alle kennis van die Ene God uitgewist was.
Helemaal in het begin van het ontstaan van de mensheid, sprak God persoonlijk tot Adam en Eva. Hij gaf hun Zijn onderrichting – predikte hun Zijn Evangelie. Zij wisten dat God hun het eeuwig leven als Zijn gave aanbood. Zij wisten dat het loon van de zonde de DOOD was. Maar ze camoufleerden de werkelijkheid voor een kortstondig eigen belang. Adam en Eva rebelleerden. Zij gehoorzaamden willens en wetens Satan.
God voorzag de mensheid van een vrije wil. God heeft altijd Zijn Waarheid beschikbaar gesteld. Maar God heeft verordineerd dat de mens MOET KIEZEN! God staat de mens niet toe te beredeneren of te beslissen wát zonde is. Maar God dwingt iedereen te beslissen of hij al of niet zal zondigen. God heeft bepaald dat Sabbatsovertreding ZONDE is. U moet beslissen! En zoals u zaait, zo zult u oogsten!
De kinderen van Adam namen hun beslissing. Abel nam de goede. Jezus Christus zei dat Abel rechtvaardig was. Zijn beloning staat vast! Kaïn nam de verkeerde beslissing en bezegelde daardoor zijn eigen ondergang. Bijna 1700 jaar later was er nog maar één man op aarde – Noach – die God gehoorzaam was. Later gehoorzaamde Sem blijkbaar ook Gods Weg. Maar na de zondvloed volgde de rest van de wereld Nimrod, de stichter van de beschaving van deze wereld.
De mensheid had haar beslissing genomen. Zij REBELLEERDE tegenover GODS JUISTE WEGEN. Zij volgde willens en wetens Satans misleidingen, stelde zekere gewoonten en normen van godsdienst in, die vijandig waren tegenover God. Opeenvolgende generaties verloren de kennis van de Ware God.

WAARÓM DE NATIE ISRAËL?

In zo'n wereld – afgesneden van God – riep de Eeuwige een veracht en vernederd slavenvolk, afstammelingen van Abraham, tot zich. GOD HAD ZICH NU VOORGENOMEN AL DE ANDERE NATIES EEN KANS TE GEVEN DOOR MIDDEL VAN DIT UITVERKOREN VOLK – ISRAËL!
Van dit volk zei God: Jesaja 43:21  Het volk dat Ik Mij geformeerd heb, zal mijn lof verkondigen. Dat wil zeggen, om Zijn instrument te zijn, zodat de heidense naties de verlangde resultaten, de enorme zegeningen en de nationale VOORSPOED zouden opmerken, die Israël ten deel zouden vallen als zij gehoorzaamden.
Maar deze Israëlieten hadden vanzelfsprekend hun menselijke natuur. Zelfs Israël, waarvoor God overweldigende en de meest verbluffende wonderen verrichtte, volgde nooit voor lang Gods wegen. Maar door hen heeft God allen die rebelleren van elk excuus beroofd. De mensheid heeft ELKE KANS gehad zich van haar weg te bekeren!
Later, gedurende de aardse taak van Christus en ook nadien, gebruikte God Zijn GEMEENTE. Christus riep DE GEMEENTE als speciaal uitverkoren mensen uit deze wereld, niet alleen om Zijn EVANGELIE aan de wereld te verkondigen, maar ook de wereld de verlangde RESULTATEN te tonen die door GEHOORZAAMHEID geoogst worden! Net zoals het Oude Israël hiertoe geroepen was, werd ook de GEMEENTE geroepen een LICHT voor de wereld te zijn!
Mattheus 5:14  Gij zijt het licht der wereld, zei Jezus tot Zijn discipelen. Vers 16  Laat zo uw licht schijnen voor de mensen, opdat zij uw goede werken zien. Dat wil zeggen: HET VOORBEELD GEVEN! Laat de wereld de verheugende resultaten zien!
Gods JUISTE WEGEN die Hij als levende, onverbiddelijke WETTEN in het leven geroepen heeft, zijn niet voor de JODEN ALLEEN bestemd. Zij zijn voor de gehele mensheid! De Sabbat werd voor de mens gemaakt – niet alleen voor de Joden.
De Efeziërs waren heidenen. Maar zij hoorden het Evangelie van Christus en bekeerden zich, gelóófden – en GEHOORZAAMDEN. Zij werden bekeerde CHRISTENEN.
Aan deze christenen van heidense geboorte schreef Paulus: Efeze 2:11  Bedenkt daarom dat gij, die vroeger heidenen waart… 12  dat gij te dien tijde zonder Christus waart, uitgesloten van het burgerrecht Israëls en vreemd aan de verbonden der belofte, zonder hoop en zonder God in de wereld. 13  Maar thans in Christus Jezus zijt gij, die eertijds veraf waart, dichtbij gekomen door het bloed van Christus… 19  Zo zijt gij dan geen vreemdelingen en bijwoners meer, maar medeburgers der heiligen en huisgenoten Gods.

HEIDENEN NIET UITGESLOTEN

Om een bekeerde christen te worden moet men, geestelijk gesproken, EEN ISRAËLIET worden! Het heil, zoals wij al eerder aangehaald hebben, is voor een ieder die gelooft, eerst voor de Jood, maar ook voor de Griek (Romeinen 1:16).
Maar waren onder het OUDE Testament de heidense volken niet uitgesloten?
Nee, dat waren ze niet!
Wat God aan Israël gaf was ook voor de heidense volken bestemd. De Sabbat was evengoed voor de heidense volken als voor de Israëlieten bestemd! Heidenen konden altijd in de vergadering (Gemeente) van Israël komen – en velen deden dit. Zelfs al toen Israël Egypte verliet, ..... trok een menigte van allerlei slag met hen mee... (Exodus 12:38). Dat waren heidenen.
Bij het geven van de instructies voor het Paasfeest zei God: Exodus 12:48  Maar wanneer een vreemdeling [heiden] bij u vertoeft en de Here het Pascha wil vieren, dan zal ieder van het mannelijk geslacht, die bij hem behoort, besneden worden; eerst dan mag hij naderen om het te vieren; hij zal gelden als in het land geboren. En verder, in vers 49  Eenzelfde wet zal gelden voor de geboren Israëliet en voor de vreemdeling, die in uw midden vertoeft. Heidenen konden altijd tot de natie toetreden en genaturaliseerde burgers van Israël worden. Duizenden hebben dit gedaan.
We zullen nu de profeet Jesaja, in een profetie voor ONZE TIJD, NU, aan het woord laten of de Sabbat al dan niet voor de Joden alléén bestemd was!

DE SABBAT: OOK VANDÁÁG VOOR DE HEIDENSE VOLKEN

Jezus Christus zei dat de Sabbat gemaakt was om de MENS! Niet om de Joden alleen – niet voor Israëlieten alleen – maar om de MENS! Hij werd gemaakt voor ADAM! Hij werd ook voor de mens van de eenentwintigste eeuw gemaakt!
Lees nu de profetie van Jesaja! Jesaja 56, te beginnen met vers 1:
Let er allereerst op dat het van de Allerhoogste AUTORITEIT komt!
Vers 1  Zo zegt de Here:... Daar heeft u uw GEZAG!
En verder: Onderhoudt het recht en doet gerechtigheid, want mijn heil staat gereed om te komen en mijn gerechtigheid om zich te openbaren.
Dit is de TIJD waarop deze profetie betrekking heeft. WANNEER is Gods verlossing nabij? WANNEER zal Zijn gerechtigheid geopenbaard worden?
Dat wordt in Hebreeën uiteengezet!
Begrijp goed wat hier staat: Hebreen 9:27  En zoals het de mensen beschikt is, eenmaal te sterven en daarna het oordeel, 28  zo zal ook Christus, nadat Hij Zich eenmaal geofferd heeft om veler zonden op Zich te nemen, ten tweeden male zonder zonde aanschouwd worden door hen, die Hem tot hun heil verwachten.
Christus brengt VERLOSSING wanneer Hij de tweede keer verschijnt!
Wannéér zal het heil van Christus verschijnen? Dit wordt onder meer verklaard in Openbaring 12:10: Nu is verschenen het heil en de kracht en het koningschap van onze God en de macht van zijn Gezalfde [Christus]. Hier wordt over de tijd van Christus' wederkomst gesproken.
Jezus zei ook: Openbaring 22:12  Zie, Ik kom spoedig en mijn loon is bij Mij om een ieder te vergelden, naardat zijn werk is. WANNEER? Bij de wederkomst van Christus!
De periode van Jesaja's profetie ligt dus vlak vóór de wederkomst van Christus.
Laten we nu zien wat Christus, de ALLERHOOGSTE AUTORITEIT, zegt:
Jesaja 56:2  Welzalig de sterveling die dit doet, en het mensenkind dat daaraan vasthoudt; die acht geeft op de sabbat, zodat hij hem niet ontheiligt, en acht geeft op zijn hand, zodat zij niets kwaads doet. 3  Laat dan de vreemdeling [HEIDEN] die zich bij de Here aansloot, niet zeggen: De Here zal mij zeker afzonderen van zijn volk.
Let goed op deze woorden! Laat niemand van heidense geboorte, in onze eenentwintigste eeuw, nu, die zich bekeerd heeft en zich bij de HEER JEZUS CHRISTUS aangesloten heeft, zeggen dat Christus hem van GODS VOLK ISRAËL afgezonderd heeft. Nee! De Sabbat was GEEN teken om de heidense volken van de Israëlieten af te zonderen! Heidenen waren NIET uitgesloten!
Ga verder met vers 6: En de vreemdelingen [HEIDENEN] die zich bij de Here aansloten – die christenen worden – om Hem te dienen en om de naam des Heren lief te hebben, om Hem tot knechten te zijn, allen die de sabbat onderhouden, zodat zij hem niet ontheiligen, en die vasthouden aan mijn verbond: 7  hen [de heidenen] zal Ik brengen naar mijn heilige berg en Ik zal hun vreugde bereiden in mijn bedehuis...
Dat is een ONWEERLEGBAAR BEWIJS!
Met een onbetwistbaar "Zo ZEGT DE HEER."
De Sabbat is gemaakt om de mens – voor de MENSHEID – voor de HEIDENSE volken evengoed als voor de Israëlieten.
God Zelf heeft Zijn Sabbat voor EEUWIG bindend gemaakt (Exodus 31:12-17). Het is bindend VOOR ALTIJD, eeuwigdurend, van geslacht tot geslacht, voor Israëlieten. Hun generaties zijn niet ten einde. Voor eeuwig is nog niet geëindigd.
ISRAËLIETEN worden christenen door Christus, evenals heidenen. Deze Israëlitische CHRISTENEN zijn dus VERPLICHT Gods heilige SABBAT te houden.
En de HEIDENEN dan die tot Christus komen? Ook zij moeten de Sabbat houden. Zij worden Israëlieten, geestelijk gesproken, wanneer zij Gods heilige Geest ontvangen en ware bekeerde christenen worden. God heeft niet één LEVENSWIJZE voor de Jood en een andere wijze voor de niet-Jood. Hij heeft niet een bepaalde DAG voor de Jood en een andere voor de niet-Jood. CHRISTUS IS NIET VERDEELD! GOD KENT GEEN PARTIJDIGHEID!
Wij zijn ALLEN ÉÉN in CHRISTUS!

Hoofdstuk 6

WAAROM ISRAËL EN JUDA SLAVEN GEMAAKT WERDEN 

Wat waren de ZONDEN van Jerobeam, waarvan zo vaak gesproken wordt in Koningen en Kronieken, waarin de geschiedenis van het oude Israël verhaald wordt?
Wat voor een Israëliet ZONDE is, is ZONDE voor een heiden!
God had een goede reden ZIJN WET in het leven te roepen. Deze reden betrof ons geluk. Elke weeklacht van menselijke ellende – elke oorlog – elk menselijk lijden en verdriet is het gevolg van ZONDE geweest. ZONDE berooft de mensen van geluk, vreugde en welvaart.
God heeft de mensen lief. Daarom háát Hij zonde omdat zonde de vijand van de mens is! God STRAFT voor zonde!
Als u zonde licht opneemt – als u denkt dat GOD het niet merkt en niet STRAFT voor de zonde – dient u nú te begrijpen op welke manier precies God ZIJN UITVERKOREN VOLK wegens het overtreden van Zijn Sabbat heeft aangepakt.

WAAROM DE JODEN SLAVEN GEMAAKT WERDEN

Weet u wat een van de belangrijkste redenen was waaróm het Koninkrijk Israël door Assyrië aangevallen en veroverd werd en zijn bewoners in 721-718 v. Chr. als slaven van hun land weggevoerd werden?
Weet u wat een van de belangrijkste redenen was waaróm de Joden (het Koninkrijk Juda) later gevangengenomen en over de hele wereld verspreid werden? Beide huizen van Israël werden in nationale straf in ballingschap van Palestina verdreven omdat zij Gods Sabbat geschonden hadden!
Maakt het enig verschil uit? Het maakte zeer zeker heel wat uit voor GOD! En God zegt dat Hij niet veranderd is – Hij is gisteren en heden dezelfde en tot in eeuwigheid! (Hebreeën 13:8.)
Laten we eerst nagaan waarom de Joden door Nebukadnezar overvallen en overwonnen werden en gedurende de jaren 604-585 v. Chr. in ballingschap naar Babylonië gevoerd werden.
Zeventig jaar na hun gevangenschap keerden vele Joden volgens Jeremia's profetie (Jeremia 29:10) naar Palestina terug om de tempel te herbouwen en er de eredienst te herstellen. De profeet Nehemia verhaalt waarom zij 70 jaar daarvóór in ballingschap en slavernij weggevoerd waren.
Nehemia 13:15  In die dagen zag ik in Juda mensen, die wijnpersen traden op de sabbat en vrachten koren binnenhaalden en op ezels laadden, alsook wijn, druiven en vijgen en allerlei last, en deze op de sabbatdag naar Jeruzalem brachten. Ik gaf een waarschuwing, toen zij levensmiddelen verkochten. 16  De Tyriërs die daar woonden, brachten vis en allerlei koopwaar en verkochten ze op de sabbat aan de Judeeërs, zelfs in Jeruzalem. 17  Toen onderhield ik de edelen van Juda hierover en zeide tot hen: Wat doet gij daar voor slechts, dat gij de sabbatdag ontheiligt? 18  Hebben ook uw vaderen niet zo gedaan en heeft onze God niet daarom al deze rampspoed over ons en over deze stad gebracht? Zult gij nu nog heviger toorngloed over Israël brengen door de sabbat te ontheiligen?
Daar staat het in onverbloemde taal!
Sabbatschennis was één van de voornaamste redenen van Juda's ballingschap!
Voor God was dit zo BELANGRIJK dat Hij Zijn eigen uitverkoren volk met deze uiterst strenge nationale straf bezocht: de oorlog verloren – uit hun land gehaald, en tot SLAVEN gemaakt in een vreemd land!
ZONDE wordt door God gedefinieerd als wetsovertreding of wetteloosheid (1 Johannes 3:4) Zijn WET zegt: "Gedenk de Sabbatdag, dat gij die heiligt... de zevende dag is de Sabbat van de Here, uw God". Werken op de Sabbat, deze te ontheiligen door uw eigen zucht naar vermaak en genoegens, zakendoen, enz., is EEN HOOFDZONDE, waarop de straf van EEUWIGE DOOD staat!

DE JODEN WAREN GEWAARSCHUWD

De Joden hadden geen enkel excuus. Zij waren door de profeten gewaarschuwd.
Let op de waarschuwing die Jeremia gaf:
Jeremia 17:21  Zo zegt de Here: Hoedt u ervoor, om uws levens wil, dat gij op de sabbatdag geen last draagt… 22   of enigerlei werk [zult] doen; gij zult de sabbatdag heiligen, gelijk Ik aan uw vaderen geboden heb. 27  Maar indien gij niet naar Mij hoort om de sabbatdag te heiligen en op de sabbatdag geen last te dragen en binnen te komen door de poorten van Jeruzalem, dan zal Ik een vuur ontsteken in zijn poorten, dat de paleizen van Jeruzalem zal verteren zonder te worden geblust.
Zo luidde de waarschuwing. De Joden sloegen er geen acht op.
Kijk nu naar wat er gebeurde!
Jeremia 52:12  Daarna, in de vijfde maand, op de tiende van de maand (dat jaar was het negentiende jaar van koning Nebukadressar, de koning van Babel) kwam Nebuzaradan, de bevelhebber van de lijfwacht [vandaag zouden we hem opperbevelhebber of veldmaarschalk noemen], die voor het aangezicht van de koning van Babel stond, te Jeruzalem, 13   en verbrandde het huis des Heren en het koninklijk paleis; alle huizen van Jeruzalem, althans alle huizen der aanzienlijken, verbrandde hij met vuur.
Wanneer God waarschuwt is de straf zéker!

WAAROM ISRAËL VERSLAGEN WERD

Kijk nu eens wat er met de andere natie der Israëlieten, het koninkrijk Israël, gebeurde – 117 jaar vóór Juda's ballingschap.God had dit volk ten tijde van Mozes, lang voordat het in twee afzonderlijke naties uitéén viel, voor de keuze gesteld. Lees het in Leviticus 26:
Leviticus 26:1  Gij zult u geen afgoden maken; [noch] een gesneden beeld… om u daarvoor neder te buigen, want Ik ben de Here, uw God. 2  Mijn sabbatten zult gij houden en mijn heiligdom ontzien, Ik ben de Here.
In deze sleutelprofetie, waarin God de volgende zegeningen in ruil voor gehoorzaamheid of bestraffingen voor ongehoorzaamheid voorstelt, werden maar TWEE geboden vermeld – het gebod tegen afgoderij en dat tegen het schenden van de Sabbat.
Let er op hoe belangrijk zij zijn:
Indien gij in mijn inzettingen wandelt en mijn geboden nauwgezet in acht neemt...", beloofde God overvloedige opbrengsten en grote rijkdommen, vrede in het land, nationale onafhankelijkheid en heerschappij die naar wereldheerschappij had kunnen leiden (verzen 3-13).
Maar, zegt God (verzen 14-33), als zij zouden weigeren deze Geboden te gehoorzamen, zouden zij door ziekten geteisterd worden en gedurende 2520 jaar van alle voorspoed beroofd worden en overvallen, overwonnen en als slaven naar de landen van hun vijanden weggevoerd worden.
Denk eraan, God maakte een bijzonder, eeuwigdurend VERBOND met hen, waarbij de Sabbat betrokken was (Exodus 31:12-17). De Sabbat werd als een nationaal KENTEKEN ingesteld waardoor de Ware GOD geïdentificeerd en door hen gekend zou worden en waardoor zij als ZIJN VOLK geïdentificeerd zouden worden.
Na de splitsing in TWEE NATIES – toen Jerobeam door het koninkrijk Israël tot koning uitgeroepen werd, was het eerste dat deze koning deed het invoeren van afgoderij en sabbatschennis. Hij verplaatste de feestdagen van de zevende maand naar de achtste maand en hield niet de Sabbat. Sommige bronnen vermelden dat hij de zevende dag naar de volgende dag (zondag) verplaatste, die door de heidenen gevierd werd.
Zoals God gewaarschuwd had leidde dit tot de invasie van Israël door koning Salmaneser van Assyrië; tot nederlaag, ballingschap en wegvoering als slaven naar Assyrië in 721-718 v. Chr.
Laten we nu nagaan wat God hierover bij monde van de profeet Ezechiël zei.
Ezechiël werd door God met een boodschap voor het Huis VAN ISRAËL (niet voor Juda – de Joden) belast. Ezechiël bevond zich onder de Joodse bannelingen, ná hun gevangenschap en wegvoering, meer dan honderd jaar na het begin van de ballingschap van Israël. In die tijd waren de Assyriërs door de koning van Babylon verslagen geworden. Later verlieten ze hun land aan de zuidelijke boorden van de Kaspische Zee en waren in noordwestelijke richting weggetrokken en hadden zich uiteindelijk gevestigd in het land dat nu Duitsland genoemd wordt.
Het volk van het Huis van Israël was ook in noordwestelijke richting, dwars door Europa, weggetrokken. Zij bleven echter niet in Duitsland. Zij gingen verder naar het westen en het noorden – naar West-Europa – Nederland, België en Noord-Frankrijk, de Scandinavische landen en de Britse eilanden – waar zij tot op heden nog steeds zijn, met uitzondering van de stam Manasse, die zich veel later in Noord-Amerika vestigde en de Verenigde Staten ging vormen.
De profeet Ezechiël kreeg de opdracht te "GAAN" naar het HUIS VAN ISRAËL terwijl hij nog onder de Joden was.
Ezechiël 3:1  … ga heen, spreek tot het huis Israëls, sprak God en verder: vers 4 Ga, begeeft u naar het huis Israëls.
Maar Ezechiël heeft deze boodschap nooit naar het 'verloren' huis van Israël gebracht. Dat kón hij niet. Hij was een slaaf onder de Joden.
En toch brengt Ezechiël hen de boodschap, vandaag, doordat hij haar in Zijn boek, in de Bijbel, geschreven heeft – en doordat de boodschap sinds 1934 door de Gemeente van God naar diezelfde volken overgebracht wordt.
HET IS EEN PROFETIE! Het is een boodschap VOOR ONZE VOLKEN VANDAAG! U leest deze boodschap NU!
Moge God u helpen er acht op te slaan!

EEN PROFETIE VOOR ONS, VANDAAG!

Sprekende in de eerste plaats over het oude Israël zegt God in Ezechiël 20:
Ezechiël 20:10  Ik leidde hen uit het land Egypte en bracht hen in de woestijn. 11  Ik gaf hun mijn inzettingen en maakte hun mijn verordeningen bekend; de mens die ze opvolgt, zal daardoor leven. 12  Ook gaf Ik hun mijn sabbatten als een teken tussen Mij en hen, opdat zij zouden weten, dat Ik, de Here, hen heilig.
Ziet u dat het precies dezelfde bewoording is als in het eeuwigdurend Sabbatverbond van Ex. 31:12-17! En verder:
13  Maar het huis Israëls was weerspannig tegen Mij in de woestijn; zij wandelden niet naar mijn inzettingen en verwierpen mijn verordeningen… Mijn sabbatten ontheiligden zij ten zeerste.
Toen waarschuwde God hun kinderen, een generatie later:
18  Toen zeide Ik tot hun zonen in de woestijn: Wandelt niet naar de inzettingen van uw vaderen, onderhoudt hun verordeningen niet en verontreinigt u niet met hun afgoden. 19  Ik ben de Here, uw God, wandelt naar mijn inzettingen en onderhoudt naarstig mijn verordeningen. 20  Heiligt mijn sabbatten, dan zullen deze een teken zijn tussen Mij en u, opdat gij weet, dat Ik, de Here, uw God ben. 21  Maar die zonen waren weerspannig tegen Mij… Mijn sabbatten ontheiligden zij.
En wat deed God uiteindelijk – generaties later? Vers 23  Nochtans zwoer Ik in de woestijn, dat Ik hen zou verstrooien onder de volken en verspreiden over de landen.
Hij verstrooide hen, in ballingschap en slavernij.
Maar waarom? 24  Omdat zij mijn verordeningen niet opvolgden, mijn inzettingen verwierpen, mijn sabbatten ontheiligden en omdat hun ogen gevestigd waren op de afgoden van hun vaderen.
DAAROM! Maakte het dus enig verschil uit?
Maar laten we deze bijzondere profetie eens verder lezen! Let op hoe deze profetie VOOR ONS, vandaag, van belang is!
Vers 33  Zo waar Ik leef, luidt het woord van de Here Here, met sterke hand, met uitgestrekte arm en met uitgestorte grimmigheid zal Ik over u heersen.
De uitdrukking "uitgestorte GRIMMIGHEID" verwijst naar de zeven laatste plagen, naar de tijd van Christus' wederkomst (vergelijk Openbaring 16:1). De tijd dat Christus over ons zal HEERSEN is bij en na Zijn wederkomst. Dit is dus een PROFETIE voor ONZE TIJD!
Elke profetie in de Bijbel die aantoont wáár ons volk (Israël) zal zijn TEN TIJDE van Christus' wederkomst en ten tijde van de komende grote Exodus terug naar Palestina, stelt hen voor als EENS TE MEER in ballingschap en slavernij.
Laten we deze profetie verder lezen: Ezechiël 20:34  Ik zal u voeren uit het midden der volken en u bijeenbrengen uit de landen waarin gij verstrooid zijt, met sterke hand, met uitgestrekte arm en met uitgestorte grimmigheid. 35   Ik zal u brengen naar de woestijn der volken [de KOMENDE EXODUS – Jeremia 23:7-8], en daar met u in het gericht treden, van aangezicht tot aangezicht.
Ziet u het? Dit was het WOORD dat sprak – CHRISTUS! Hij zal dan weer op aarde zijn, in eigen Persoon! En dan zal Hij met ons volk van AANGEZICHT TOT AANGEZICHT in het gericht treden.
Het is tijd dat u WAKKER WORDT voor het dreigend gevaar en de grimmige ERNST van deze waarschuwing!
Misschien is er maar één enkele stem die u waarschuwt! Maar God gebruikte slechts één enkele stem om de wereld ten tijde van Noach te waarschuwen – één enkele stem ten tijde van Elia – één enkele stem ten tijde van Johannes de Doper en nadat hij in de gevangenis geworpen was, in de Persoon van Christus zelf!
Als u op de meerderheid van zondige MENSEN vertrouwt, dan zult u ook, met hen, hun straffen ondergaan!
Let er op HOE God "in het gericht zal treden"!
Ezechiël 20:36  Zoals Ik met uw vaderen in het gericht getreden ben in de woestijn van het land Egypte, zo zal Ik ook met u in het gericht treden, luidt het woord van de Here Here. 38  Ik zal de weerspannigen uit u uitschiften en hen die tegen Mij overtreden hebben… En gij zult weten, dat Ik de Here ben.
En wat zei Hij in dit gericht? Hij zei: "Heilig MIJN Sabbatten, in plaats van die van uw vaders, opdat gij WEET dat Ik de HEER uw God ben."
En hoe zullen wij wéten dat Hij de HEER is?
Door Zijn SabbatTEKEN!
Lees de verzen 42 tot 44 in uw eigen Bijbel! Hij zegt dat onze volken, wanneer zij niet langer opstandig zullen zijn en dan Zijn Sabbat zullen houden, zullen terugdenken aan alle handel en wandel waarmee zij zich verontreinigd hebben en dat zij vanwege hun Sabbatschennis van zichzelf zullen WALGEN!
Dat is nogal krachtige taal! HET IS GODS WOORD dat tot u spreekt!

Hoofdstuk 7

DE SABBAT EN DE CHRISTELIJKE GEMEENSCHAP

Kijk nu eens naar een andere onthullende reden waarom alleen de ware Sabbatdag de dag kan zijn waarop men bijeen kan komen om christelijke gemeenschap te hebben.
Jezus Christus zei, in Johannes 15:5:  Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Hij zegt ons dat wij in Hem moeten blijven (vers 4), of we kunnen geestelijk niets verrichten. Een rank kan geen druiven voortbrengen tenzij zij aan de wijnstok blijft.
Kijk nu naar de grondslag van de christelijke gemeenschap, in 1 Joh. 1:
1 Johannes 1:3  hetgeen wij gezien en gehoord hebben, verkondigen wij ook u, opdat ook gij met ons gemeenschap zoudt hebben. En ónze gemeenschap is met de Vader en met zijn Zoon Jezus Christus. Vers 6  Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben en in de duisternis wandelen [dat wil zeggen, Zijn geboden overtreden], dan liegen wij en doen de waarheid niet; 7  maar indien wij in het licht wandelen [LEVEN bij elk woord van de BIJBEL en dit als onze LEVENSWIJZE aannemen door DADERS van Zijn Woord te zijn en niet alleen hoorders – door GEHOORZAAM te zijn], gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.

EEN GODDELIJKE GEMEENSCHAP

Wij kunnen alleen dan ware christelijke gemeenschap hebben wanneer elke individuele christen met Christus verenigd is én met de Vader – zoals een wijnrank met de wijnstok verenigd is.
Maar wát is het dat de vele ranken van deze wijnstok met elkaar verenigt? Wanneer mensen bijeenkomen op een dag die zij zelf als mensen vastgesteld hebben en ZICHZELF in een kerkgroep trachten te verenigen, is Christus in die gemeenschap niet tegenwoordig. Hij heeft nooit ZIJN TEGENWOORDIGHEID in die dag geplaatst!Die mensen zijn te vergelijken met een aantal wijnranken van een wijnstok die niet de ware wijnstok is. De naam christen wordt grof misbruikt.
Johannes 15:1  Ik [Christus] ben de ware wijnstok en mijn Vader is de landman.
Het woord 'ware' in dit vers is een vertaling van het Griekse woord alethinos en betekent: dat wat niet alleen de naam en de schijn, maar de werkelijke aard heeft die bij de naam hoort, in elk opzicht overeenstemmend met het idee dat door de naam aangeduid wordt, werkelijk, echt; tegengesteld aan wat verzonnen, nagemaakt, denkbeeldig, voorgewend is; het stelt de werkelijkheid tegenover de schijn.
Hóe plaatste Jezus Christus Zijn tegenwoordigheid in Zijn Sabbat? Die dag RUSTTE Hij en verkwikte Hij zich. Op die dag, terwijl Hij rustte, zegende Hij die dag – zonderde Hij hem af voor een heilig gebruik en doel als ZIJN dag – heiligde Hij hem en maakte het HEILIGE TIJD.
Maar hóe maakte Hij de Sabbat HEILIG? Denk eraan, dat, net zoals de grond waarop Mozes bij het brandend braambos stond (Exodus 3:1-5) HEILIGE GROND was – omdat Christus daar tegenwoordig was en de tegenwoordigheid van Christus maakt HEILIG wat het ook is en waar Hij ook zijn moge – net zoals WIJ alleen maar HEILIG kunnen zijn indien – en slechts indien – Christus, door de Heilige Geest, in ons aanwezig is – zo ook maakt Christus' aanwezigheid in de Sabbat deze tijdruimte heilig.
Toen de HEER van het Oude Testament, het (Grieks, logos) WOORD (Johannes 1:1-3) mens werd (vers 14) en Jezus Christus genaamd werd, zo'n 4000 jaar nadat Hij aanvankelijk op de Sabbatdag gerust had en Zijn tegenwoordigheid in die dag geplaatst had (Genesis 2:1-3), hield Hij nog steeds de Sabbat en plaatste Hij Zijn tegenwoordigheid in die dag (Lukas 4:16) volgens zijn gewoonte.
Hij was niet veranderd. Jezus Christus is VANDAAG NOG STEEDS DEZELFDE (Hebreeën 13:8).
Hij is dus in eigen persoon in ZIJN DAG aanwezig, vandaag net zoals toentertijd. Wanneer Gods eigen, gehoorzame kinderen, elk verenigd met Christus – elk wandelend met Christus in eensgezindheid en gehoorzaamheid – op Zijn heilige dag bijeenkomen, hebben zij in werkelijkheid gemeenschap met Christus. Hij is dáár, in hun midden, in de Geest! En dan verenigt CHRISTUS hen allen tezamen in GEMEENSCHAP MET HEM EN DE VADER!
Wanneer mensen op zondag bijeenkomen, is Christus in die dag niet aanwezig! U kunt argumenten aanvoeren om uw eigen zin te krijgen, in plaats van u aan deze waarheid te onderwerpen, maar het is de waarheid die u zal oordelen wanneer u tegenover Christus komt te staan op de Dag des Oordeels!

KUNT U CHRISTUS TEVERGEEFS EREN?

Hoe staat het dan met de wekelijkse erediensten in de kerk op zondagen – of vrijdagen?
Luister en neem ter harte wat uw Bijbel zegt! Johannes 4:24  God is geest en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid.
Wat zeggen de kerken van deze wereld? "Aanbid God overeenkomstig uw geweten". DIT IS TEGENSTRIJDIG MET WAT GOD ZEGT!
Hóe aanbidt u God in geest en in waarheid? Wat is WAARHEID? Jezus heeft duidelijk gezegd: "Uw WOORD IS DE WAARHEID". Gods Woord is de BIJBEL!
De BIJBEL zondert alléén de Sabbat af als Gods Heilige Dag voor gezamenlijke bijeenkomst en eredienst. Kunt u met een tekst in de Bijbel aantonen die de zondag als een Sabbat, of als "de Dag des Heren" of als een jaarlijkse HOOGTIJDAG afzondert, of die zondagsviering oplegt? Waarom probeert u het niet te vinden? De Bijbel is GODS AUTORITEIT! Over WELK GEZAG BESCHIKKEN DE MENSEN VOOR DE ZONDAG?
God in geest en in WAARHEID te aanbidden is Hem aanbidden op díe wijze en op díe tijd (voor zover wat samenkomsten van gelovigen betreft), zoals Hij dat zegt in ZIJN WOORD, dat WAARHEID is!
God zelf zonderde de énige dag af die Hem identificeert als de SCHEPPER! Hij zonderde hem af voor een ZEGENING! Voor onze lichamelijke rust! Voor onze geestelijke verkwikking!
En de dag waarop wij ons werk en onze zaken stilleggen, zonderde Hij af voor een "heilige SAMENKOMST" (Leviticus 23:2-3), wat betekent: een BEVOLEN BIJEENKOMST, waar onze aanwezigheid vereist is. Het is tevens de dag waarop Zijn goddelijke persoon geestelijk aanwezig is. Hij zonderde voor die gemeenschappelijke eredienst de enige dag af die de God identificeert die we moeten vereren!
GEEN ANDERE DAG KAN DIT GROOTSE EN HEERLIJKE DOEL VERVULLEN!
Ja, GOD heeft een reden voor de Sabbat – en een DOEL!
Diegenen die bijeenkomen om God en de Heer Jezus Christus te vereren op enige wijze die in strijd is met de manier of de tijd die GODS WOORD ons beveelt, vereren Hem niet in geest en in WAARHEID. God zal hun eredienst niet aannemen.
Realiseert u zich niet dat Christus zelf zei dat u niet alleen Zijn naam kunt aannemen en u een christen kunt noemen, maar dat u Hem zelfs kunt AANBIDDEN en EREN – en dat helemaal tevergeefs? Nog steeds niet 'behouden'?
Luister naar de woorden van Christus zelf: Markus 7:7  Tevergeefs eren zij Mij, omdat zij leringen leren, die geboden van mensen zijn. 8  Gij verwaarloost het gebod Gods en houdt u aan de overlevering der mensen. 9  En Hij zeide tot hen: Het gebod Gods stelt gij wel fraai buiten werking om uw overlevering in stand te houden.
Het bijeenkomen voor een eredienst op zondag is niets anders dan een traditie van MENSEN – en dan nog wel een héidense traditie! Diegenen die dat doen verwerpen GODS GEBOD, overtreden Zijn Gebod dat ons gebiedt Zijn Sabbatdag te heiligen, zijn schuldig aan het BEGAAN VAN ZONDE en EEN DERGELIJKE EREDIENST IS VOLSLAGEN TEVERGEEFS!
Jezus Christus heeft het zelf gezegd!

GEEN 'JOODSE' SABBAT

En toch, ondanks alle bijbelteksten – ondanks de geboden die rechtstreeks van GOD komen – hebben vele mensen zó vaak gehoord of gelezen over de Sabbat als zijnde 'de Joodse Sabbat', dat zij onmiddellijk instinctief zullen redeneren: "Ja, maar al dit gedoe over de Sabbat als een heilige dag – over het Sabbatverbond, heeft geen betrekking op mij; dit was allemaal voor de Joden bestemd – en ik bén geen Jood."
O jawel, het heeft wél degelijk betrekking op U! Jezus zei: "De Sabbat is gemaakt om de MENS" – voor de hele mensheid! Herinnert u zich dit nog? Hij werd gemaakt toen de mens gemaakt werd – ten tijde van Adam! Toen waren er geen Joden! God heeft geen twee normen, één voor de Joden en één voor de niet-Joden. Geen enkele ongelovige kan een christen worden, tenzij hij eerst een ISRAËLIET wordt – zie Efeziërs 2:11-22. God zei, bij monde van de apostel Paulus tot HEIDENEN: Galaten 3:28  Hierbij is geen sprake van Jood of Griek… gij allen zijt immers een in Christus Jezus. 29  Indien gij nu van Christus zijt, dan zijt gij zaad [kinderen] van Abraham, en naar de belofte erfgenamen.
U zult nergens, waar dan ook in de Bijbel, zoiets als de 'Joodse Sabbat' vinden! Het is geen bijbelse taal!
Toch zullen wellicht de meesten van u die dit lezen zó bevooroordeeld zijn, dat het u heel moeilijk zal zijn de ZUIVERE WAARHEID in uw BIJBEL te begrijpen en aan te nemen!
Lees eens Efeziërs 2:11-22. U MOET EEN Israëliet worden om te worden behouden! U heeft veel valse en antibijbelse leerstellingen gehoord die u in de waan brengen dat het heil voor de heidenen is. DAT IS NIET ZO!
Al de BELOFTEN werden aan ISRAËL gedaan. En waarom?
Let goed op! Lees dit zorgvuldig en begrijp wat hier staat! Alle naties waren overgegaan naar valse, heidense godsdiensten, die anti-God waren. In die Godverloochende wereld, vormde God met de kinderen van Abraham, Isaäk en Jakob ten tijde van Mozes een bijzondere natie die ZIJN natie zou worden – om een licht voor de ongelovige heidenen te zijn. Tussen twee haakjes: het woord 'heiden' betékent "ongelovige: hij die niet in de Ware God gelooft".
God gaf deze bijzondere natie die Hij uitgeroepen had, ZIJN juiste manier van leven – aan haar werden de beloften gegeven, waaronder die van het heil (Romeinen 9:4). Maar wanneer iemand van heidense geboorte zich bekeert, Christus aanvaardt en Gods heilige Geest ontvangt, dan wordt hij geestelijk een Israëliet, een kind van Abraham en een erfgenaam van de beloften (Galaten 3:28-29).
Het heil is uit de Joden (Johannes 4:22). Maar het is niettemin voor iederéén die gelooft (in levend geloof, niet in dood geloof) – eerst voor de Jood en door Christus, ook voor de heiden (Romeinen 1:16).
U kunt niet behouden worden tenzij u geestelijk een JOOD wordt! (Romeinen 2:28-29). Alle uit het vlees geboren Israëlieten zijn uiteraard, tengevolge van ongehoorzaamheid, van de beloften en van Gods heil afgesneden – maar zij kunnen deze, zoals alle andere mensen, door Christus ontvangen (Romeinen 11:17-18, 23-26).
De ware christen zal daarom die vooroordelen en haat jegens Joden uit zijn hart verwijderen.

IS CHRISTUS IN U?

Nogmaals, MAAKT HET ENIG VERSCHIL UIT wélke dag we houden en óf we ons er al dan niet aan houden?
De definitie van een CHRISTEN volgens de BIJBEL is iemand die de gave van Gods heilige Geest ontvangen heeft en door Gods Geest geleid wordt. Met andere woorden, CHRISTUS IN u is uw hoop op een eeuwige heerlijkheid! (Kolossensen 1:27)
De heilige Geest is de levendmakende Geest die van God de VADER en CHRISTUS ZELF uitgaat! De HEILIGE GEEST IN u plaatst in u niet alleen de liefde, de kracht, het geloof en het leven van de Eeuwiglevende CHRISTUS – maar ook DE GEZINDHEID VAN CHRISTUS! (Filippensen 2:5)
Het betekent letterlijk dat Christus Zelf IN u is – niet in Persoon, maar IN GEEST. Jezus Christus is een Heiland die letterlijk IN ons komt – in onze geest – om ons te reinigen en ons van binnenuit te redden!
HET BETEKENT DAT JEZUS CHRISTUS ZIJN LEVEN IN ONS LEIDT! Of, met andere woorden, het betekent dat wij ons overgeven en Jezus Christus ons leven voor ons laten leven!
Indien nu Jezus Christus IN U is (en u bent geen ware bekeerde christen tenzij Hij in u is!) zal Hij dan, in u, Zijn Heilige Dag ontheiligen en een heidense dag houden?
ONMOGELIJK!
Jezus Christus is niet veranderd. Hij is gisteren en heden DEZELFDE en tot in eeuwigheid! (Hebreeën 13:8.) CHRISTUS is het die de Sabbat gemaakt heeft. CHRISTUS is het die rustte op die allereerste Sabbat! De EEUWIGE (Jahwe) is het die de Christus werd en op de Sabbat tot de Israëlieten sprak (Exodus 16). CHRISTUS is het die de Sabbat hield volgens Zijn gewoonte (Lukas 4:16).
Jezus Christus heeft altijd Zijn Tegenwoordigheid in Zijn eigen Heilige Dag geplaatst! Als Christus IN u is – dan kan Hij, in u, nú ook geen andere dag houden! En als u, die nu de waarheid gelezen hebt, nu excuses maakt, of opstandig bent en weigert Christus' Heilige Dag te heiligen, dan is Hij niet IN u!
Zó ernstig is de zaak nu eenmaal!
God geeft Zijn heilige Geest alléén aan hen DIE HEM GEHOORZAMEN! Handelingen 5:32  En wij zijn getuigen van deze dingen en ook de Heilige Geest, die God hun gegeven heeft, die Hem gehoorzaam zijn. De voorwaarden tot het verkrijgen van de heilige Geest als Gods gave zijn: Handelingen 2:38  En Petrus antwoordde hun: Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.
De zonde is wetsovertreding (1 Johannes 3:4 – Leidse Vertaling). Die wet is een geestelijke wet (Romeinen 7:14). De straf voor de overtreding is de DOOD – voor alle eeuwigheid! (Romeinen 6:23.) Het vierde Gebod van die wet gebiedt u de Sabbatdag te gedenken en hem te HEILIGEN! Het zegt ook dat de zevende dag – niet zondag, de eerste dag – de Sabbat van de HEER uw GOD is. En het is de zevende dag van de week – de dag voor de eerste dag van de week (Mattheus 28:1) – niet zomaar ELKE zevende dag – niet zomaar een dag op de zeven.
Er zijn geen mazen in die wet! Er is GEEN ONTKOMEN AAN voor wie niet gehoorzaamt! Gods Wetten treden automatisch in werking! God heeft geen menselijke politieagent nodig om u te snappen! Er zal geen menselijke berechting met feilbare rechters zijn.
Nee! er is géén ontsnappen aan! U heeft, wat deze zaak betreft, met de ALMACHTIGE GOD te doen.
God is LIEFDE! God heeft de mensheid lief. God heeft U lief! God maakte Zijn Sabbat heilig met een doel – om U in Zijn GEMEENSCHAP te houden! Zijn Wet is LIEFDE. Er is liefde voor nodig ze na te leven! Er is geestelijke liefde voor nodig om de geestelijke Wet na te komen. U werd niet met die liefde geboren. God biedt ze u vrij aan – ZIJN EIGEN LIEFDE. Romeinen 5:5  en de hoop maakt niet beschaamd, omdat de liefde Gods in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, die ons gegeven is. Wanneer u zich overgeeft, berouw heeft en gelooft, dan belooft God Zijn heilige Geest. Zijn Geest geeft u de geestelijke LIEFDE, om Zijn wet na te leven.
Het is werkelijk WONDERBAARLIJK!
Gods heilige Geest houdt u in CHRISTUS' EIGEN GEMEENSCHAP – in nauw contact. Hij verleent u Zijn BESCHERMING, geestelijke vrede, geluk en overvloedig leven!
Het Sabbatgebod is een GEESTELIJK gebod. Het heeft betrekking op onze gemeenschap, bijeenkomst en verering van God. Het verbiedt ons normaal dagelijks werk of arbeid op die dag waardoor we in ons levensonderhoud voorzien – onze BAAN, onze ZAAK.
Maar de Sabbat werd OM de MENS gemaakt – als een ZEGEN voor de mens! Hij werd gemaakt om er zich in te VERHEUGEN – om geestelijk VERKWIKT te worden, in een gezegende gemeenschap en verbondenheid met CHRISTUS!
Jezus Christus HIELD DE SABBAT toen Hij als mens op aarde leefde. En hele HOOFDSTUKKEN van de vier Evangeliën zijn gewijd aan het vermelden van hóe Hij ons onderwees de Sabbat te houden.
De Farizeeën van Jezus' tijd leefden zo'n 65 strenge voorschriften van "doe dit" en "doe dat niet" na, die de menselijke rabbi's ingesteld hadden om van de Sabbat een "slavenjuk" te maken. Jezus Christus veegde deze menselijke voorschriften aan de kant.
Op een zekere Sabbat ging Hij met Zijn discipelen door een korenveld. Zijn discipelen begonnen aren te plukken om te eten. De Farizeeën bekritiseerden dit. Maar Jezus berispte hen. De discipelen waren niet bezig met doordeweekse zaken, zoals het werk in hun bedrijf of bij hun werkgever of met vertier en vermaak. Dit was dezelfde gebeurtenis die Christus er toe bracht te zeggen: "De Sabbat is gemaakt om de MENS en niet de mens om de sabbat," en te verklaren dat HIJ de HEER van de Sabbat is – en dat daarom de Sabbat de DAG DES HEREN is!
Jezus genas de zieken op de Sabbat. Dat was geen handeldrijven of werk waardoor Hij in Zijn levensonderhoud voorzag. Het was een daad van barmhartigheid – en van LIEFDE. Jezus zei dat het in orde was goed te doen op de Sabbatdag.
Hij toonde aan dat men op een Sabbat zelfs een os uit een put mag trekken – maar vandaag zouden te veel mensen de arme os vrijdags in de put duwen om een excuus te hebben hem er op de Sabbat uit te trekken! Jezus verwacht van ons dat we wijsheid en gezond verstand zouden gebruiken – en dat we EERLIJK zouden zijn!
Velen zullen aanvoeren – "Maar ik kán de Sabbat niet houden – ik zou mijn BETREKKING verliezen."
Er is levend GELOOF voor nodig GOD te GEHOORZAMEN! Kunt u HEM vertrouwen, zelfs met uw baan? Vraag uw werkgever nooit of u de zaterdag vrij mag hebben. Leg het verstandig aan – en BID om Gods hulp. Zeg dan tegen uw werkgever op een rustige, maar ernstige en besliste wijze dat u geleerd hebt dat de uren van vrijdag zonsondergang tot zaterdag zonsondergang door God GEHEILIGD werden en dat Hij u gebiedt deze te heiligen. Zeg hem dat het u erg spijt als het hem op de één of andere wijze last veroorzaakt – maar dat u gedurende die uren niet meer kunt werken. Zeg het op een vriendelijke maar VASTBERADEN toon. Zeg hem dat u op zondagen wilt werken, als u hem daarmee van dienst kunt zijn.
Als u eerst tot God bidt en Hem oprecht vraagt u in de ogen van uw werkgever gunst en genade te geven en dan vastberaden maar beleefd en vriendelijk met hem gaat praten, zal het voor uw werkgever al heel moeilijk zijn u in het uitoefenen van uw godsdienst te belemmeren.
U kunt op God vertrouwen!
Hier moet u levend GELOOF aan gehoorzaamheid koppelen!
Tenslotte, denk er nog eens aan dat GOD beslist heeft wát zonde is – Hij verplicht U te beslissen of u zult zondigen, of GEHOORZAMEN! Hij zal u evenwel niet dwingen.
Gods Woord is niet populair. Het is niet wat de populaire meerderheid u zal vertellen.
U moet uw eigen keuze maken. U moet kiezen tussen GODS wegen en MENSELIJKE wegen die ten onrechte 'christelijk' genoemd worden.

Hoofdstuk 8

IS ER NERGENS SPRAKE VAN DE 'ZONDAG' IN HET NIEUWE TESTAMENT?

Toont het NIEUWE TESTAMENT ons niet ergens aan dat de ZONDAG de ware dag des Heren is en gebiedt het dat christenen die dag nu moeten houden?
Het woord 'zondag' komt nergens in de Bijbel voor.
Maar de uitdrukking 'de eerste dag van de week' wordt wél in het Nieuwe Testament aangetroffen. Het komt op welgeteld ACHT plaatsen voor. Nergens is sprake van een heilige dag of eredienst op de eerste dag van de week.
Mattheus 28:1  Laat na de sabbat, tegen het aanbreken van de eerste dag der week, ging Maria van Magdala en de andere Maria het graf bezien.
Mattheus schreef deze woorden onder ingeving van de heilige Geest, volgens de traditie, jaren nadat de nieuwtestamentische Gemeente gesticht werd. We moeten dus toegeven dat deze tekst ons duidelijk zegt dat drie dagen en drie nachten nadat alles wat afgedaan en "aan het kruis genageld" was, de Sabbat nog steeds de dag vóór de eerste dag van de week was – nog steeds de zevende dag van de week.
Eén punt is hier duidelijk bewezen. Velen zeggen ons dat het Sabbatsgebod alleen maar voor "één dag uit zeven" gold, dat het niet DE zevende dag van de week hoefde te zijn, maar alleen het zevende deel van een tijdsperiode. Zij redeneren dat zondag, zijnde één dag uit zeven, aan het gebod voldoet. Maar hier staat een vers in het NIEUWE Testament, door de heilige Geest geïnspireerd, geschreven jaren na de oprichting van de nieuwtestamentische Gemeente, dat in onomwonden taal zegt dat drie dagen nadat alle dingen die afgedaan hadden en afgeschaft waren, de Sabbat nog steeds bestond en dat het de zevende dag van DE WEEK was – de dag vóór DE EERSTE DAG VAN DE WEEK.
Ook in het verslag van Lukas lezen we niet dat de eerste dag, de zondag, de Sabbat was geworden. Lukas bevestigt wél de Sabbatrust van de zevende dag.
Lukas 23:56  en toen zij teruggekeerd waren, maakten zij specerijen en mirre gereed. En op de sabbat rustten zij naar het gebod, 24:1  maar op de eerste dag der week gingen zij reeds vroeg in de morgenstond met de specerijen, die zij gereedgemaakt hadden, naar het graf.
Kunnen we zeggen dat deze vrouwen nog niet wisten dat het Sabbatgebod afgeschaft was? Nee, dat kunnen we niet, want deze mededeling is niet afkomstig van de vrouwen, maar werd geïnspireerd door de HEILIGE GEEST VAN GOD. En het werd zeker dertig jaar na de stichting van de nieuwtestamentische Gemeente geschreven! De heilige Geest inspireerde tóen de directe vermelding dat de "rust" van deze vrouwen op de Sabbat overeenkomstig het gebod was, een verklaring die niet mogelijk zou zijn als het gebod afgeschaft was geworden.
We volgen nu het verslag van Johannes over dezelfde eerste dag van de week. Beschrijft hij een godsdienstige bijeenkomst om de opstanding te vieren?
Johannes 20:19  Toen het dan avond was op die eerste dag der week en ter plaatse, waar de discipelen zich bevonden, de deuren gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus en stond in hun midden en zeide tot hen: Vrede zij u!
Laten we dit even zorgvuldig nagaan, aangezien er door sommige mensen beweerd wordt dat dit een godsdienstige bijeenkomst was, bedoeld om de opstanding te vieren. Maar let erop dat dit dezelfde eerste dag van de week is die op de Sabbat volgde. Het was Jezus' eerste gelegenheid zich aan Zijn discipelen te vertonen. Gedurende drieëneenhalf jaar was Hij voortdurend, ELKE dag van de week, bij hen geweest. Zijn samenkomen met hen kon, op zichzelf, van een willekeurige dag geen Sabbat maken.
Waarom waren zij bijeengekomen? Volgens deze tekst "uit vrees voor de Joden" en ook omdat zij allen te samen in deze bovenzaal woonden (Handelingen 1:13). Zij kónden niet bijeengekomen zijn om de opstanding te vieren want ZIJ GELOOFDEN NIET DAT JEZUS OPGESTAAN WAS (Markus 16:14; Lukas 24:37, 39, 41). Nergens wordt deze dag in deze tekst 'Sabbat' of 'dag des Heren' genoemd, of enig andere gewijde naam gegeven. Nergens in dit vers wordt deze dag afgezonderd of geheiligd.
Ook het volgende vers, waarin de eerste dag van de week wordt genoemd, wijst niet op een zondagviering.
Handelingen 20:7  En toen wij op de eerste dag der week samengekomen waren om brood te breken, hield Paulus een toespraak tot hen en, daar hij van plan was de volgende dag te vertrekken, zette hij zijn rede voort tot middernacht. 8  En er waren verscheidene lampen in de bovenzaal, waar wij vergaderd waren. 9  En een zekere jonge man, genaamd Eutychus, zat in de vensterbank, en door een diepe slaap bevangen, viel hij, toen Paulus zo lang sprak, door de slaap overmand, van de derde verdieping naar beneden en werd dood opgenomen. 10  Doch Paulus kwam naar beneden, wierp zich op hem, en sloeg de armen om hem heen, en zeide: Maakt geen misbaar, want er is leven in hem. 11  En bovengekomen, brak hij brood en at, en hij sprak nog lang met hen, tot de morgenstond, en zo vertrok hij.
Men heeft VERONDERSTELD dat deze uitdrukking betekent ter communie gaan of Avondmaal houden. Maar let hier eens op. Paulus hield een toespraak en dat liep uit tot middernacht. Tijdens de toespraak was iemand uit het raam gevallen. Nadat Paulus zich over hem ontfermd had en het leven in hem teruggeroepen had, kwam hij weer boven, brak hij brood en at. Deze onverwachte onderbreking was een gelegenheid om even te pauzeren en "brood te breken".
Let wel! "Brak hij brood EN AT." Dit breken van brood was geen Avondmaalsviering – maar eenvoudig het nuttigen van een maaltijd. Deze uitdrukking werd vroeger algemeen gebruikt om het gebruiken van een maaltijd aan te duiden.
Let nu op Lukas 22:16, waar Jezus het nieuwtestamentische Pascha instelde (ten onrechte door een groot deel van het christendom Avondmaal genoemd). Hij zei dat Hij er niet meer van zou eten "totdat het vervuld zal zijn in het Koninkrijk Gods". Maar de dag ná Zijn opstanding, nadat Hij met twee discipelen tot Emmaüs meegegaan was, brak Hij brood. Lukas 24:30  En het geschiedde, toen Hij met hen aanlag, dat Hij het brood nam, de zegen uitsprak, het brak en hun toereikte.
Hier "brak Jezus brood", maar het was niet het Avondmaal waarvan Hij gezegd had dat Hij het NIET meer zou eten – het was een normale MAALTIJD.
Zie ook Handelingen 2:46  en voortdurend waren zij elke dag eendrachtig in de tempel, braken het brood aan huis en gebruikten hun maaltijden met blijdschap en eenvoud des harten.
Ook hier betekent 'brood breken' weer EEN MAALTIJD GEBRUIKEN. Niet op de eerste dag van de week, maar elke dag.
Nog een voorbeeld. Toen Paulus tijdens zijn reis naar Rome schipbreuk leed, waren de zeelieden uit vrees gaan vasten. Handelingen 27:33  En tegen dat het dag zou worden, spoorde Paulus hen allen aan voedsel te nemen en zeide: Het duurt nu reeds veertien dagen, dat gij maar blijft afwachten zonder eten en niets genuttigd hebt. 34  Daarom spoor ik u aan voedsel te nemen, want dit is goed voor uw redding; want niemand uwer zal ook maar een haar van zijn hoofd gekrenkt worden. 35  En terwijl hij dit zeide, nam hij brood, dankte God in aller tegenwoordigheid, brak het en begon te eten.
Hier brak Paulus brood om het aan hongerige, onbekeerde zeelieden te geven.
De waarheid is dat NERGENS IN DE BIJBEL de uitdrukking 'het breken van brood' of 'brood breken', gebruikt wordt om er het houden van het Avondmaal mee aan te duiden. In al deze teksten betekent het heel eenvoudig een maaltijd gebruiken. Wanneer we dus in Handelingen 20:7 en 11 lezen dat de discipelen bijeengekomen waren om brood te breken en hoe Paulus brood brak en AT, dan weten wij door de uitlegging van de Bijbel zelf dat er alleen het gebruiken van voedsel voor een maaltijd mee bedoeld wordt, geen communie- of Avondmaalsdienst.
Bovendien hadden de discipelen dit jaar het Pascha en de Dagen der Ongezuurde Broden al gevierd te Filippi op de daarvoor vastgestelde tijd (eenmaal per jaar; zie daarvoor Leviticus 23). Handelingen 20:6  Maar wij voeren na de dagen der ongezuurde broden van Filippi af en kwamen binnen vijf dagen bij hen te Troas aan, waar wij zeven dagen doorbrachten.
In het volgende vers willen 'christenen' de betekenis leggen van een collecte tijdens een eredienst op zondag.
Wat was dat voor een INZAMELING?
1 Corinthe 16:2  elke eerste dag der week legge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg…
Vers 1 maakt het eigenlijk al duidelijk. Vers 1  Wat nu de inzameling voor de heiligen betreft, doet ook gij, evenals ik het in de gemeenten van Galatië geregeld heb: 2  elke eerste dag der week legge ieder uwer naar vermogen thuis iets weg, en hij spare dit op, opdat er niet eerst na mijn komst inzamelingen moeten gehouden worden. Hier is sprake van een inzameling – maar voor WIE – voor WAT? Niet voor de voorganger – niet voor evangelieverkondiging – maar de inzameling is voor de heiligen (gemeenteleden) in Jeruzalem die leden onder droogte en hongersnood. Zij hadden geen geld maar VOEDSEL nodig. Let er ook op dat Paulus gelijksoortige instructies aan andere gemeenten gegeven had. Lees zijn instructies aan de Romeinen eens: Romeinen 15:25  Maar thans ben ik op reis naar Jeruzalem ten dienste van de heiligen. 26  Want Macedonië en Achaje [waar de gemeente van de Corinthiërs gevestigd was] hebben goedgevonden een handreiking te doen aan de armen onder de heiligen te Jeruzalem. 28  Wanneer ik mij dan hiervan gekweten en hun deze opbrengst afgedragen heb, zal ik over uw stad naar Spanje reizen.
In 1 Corinthe 16 staat niet dat eenieder van hen op de eerste dag van de week tijdens een kerkdienst een geldstuk in het kerkenzakje moest doen. Er staat: "Legge ieder uwer naar vermogen THUIS iets weg". Let hier goed op! Thuis iets wegleggen! Niet in het kerkgebouw iets wegleggen, maar THUIS.
WAAROM? "Opdat er niet eerst na mijn komst INZAMELINGEN moeten gehouden worden." "Inzamelingen" in de betekenis van land- of tuinbouwproducten binnenhalen of vruchten inzamelen. Dat deze betekenis hier van toepassing is komt duidelijk naar voren in de volgende verzen:
3  Wanneer ik dan aangekomen ben, zal ik hen, die gij daarvoor geschikt acht, met brieven zenden om uw liefdegave te Jeruzalem af te dragen. 4  Mocht het echter van belang zijn, dat ik ook de reis maak, dan zullen zij [meer dan één] met mij reizen.
Klaarblijkelijk waren er verscheidene personen voor nodig om deze inzameling die opgeslagen lag, naar Jeruzalem te brengen. Eens te meer, in de allerlaatste tekst in de Bijbel waar we "de eerste dag der week" aantreffen, is het een werkdag – een dag voor het inzamelen van fruit en voedsel in boomgaarden, velden en tuinen om het dan weg te leggen. Het moest de EERSTE activiteit van de week zijn – vandaar dus op de eerste dag van de week, zodra de Sabbat voorbij was!

WELKE DAG HIELD PAULUS?

Laten we nu even vlug het Nieuwe Testament doorkijken om te zien WELKE DAG Paulus hield en de heidenen leerde te houden.
Welke dag gebruikten Paulus en Barnabas om tot de heidenen te prediken?
Handelingen 13:13  Paulus en die met hem waren, voeren af van Pafos en kwamen te Perge in Pamfylië; maar Johannes scheidde zich van hen af en keerde weder naar Jeruzalem. 14  Doch zelf gingen zij van Perge verder en kwamen te Antiochië in Pisidië, en op de sabbatdag in de synagoge gegaan zijnde, namen zij plaats. 15  En na de voorlezing van de wet en de profeten lieten de oversten der synagoge hun vragen: Mannen broeders, indien gij een woord van opwekking voor het volk hebt, spreekt het dan.
Toen stond Paulus op en verkondigde hun Christus.
Vers 42 (Statenvertaling) En als de Joden uitgegaan waren uit de synagoge, baden de heidenen, dat tegen den naasten sabbat hun dezelfde woorden zouden gesproken worden.
Aangezien Paulus nu "de genade Gods" predikte (vers 43), had hij hier de gelegenheid deze heidenen op het juiste spoor te brengen en hen uit te leggen dat de Sabbat afgedaan had. Maar let op wat Paulus deed.
Vers 44  En de volgende sabbat kwam bijna de gehele stad bijeen om het woord Gods te horen.
Hier wachtte Paulus een hele week en liet hij een zondag voorbij gaan, om op de Sabbat tot de HEIDENEN te kunnen prediken.

DE HEIDENEN KWAMEN BIJEEN OP DE SABBAT

Handelingen 15:1  En sommigen, uit Judea gekomen, leerden de broeders: Indien gij u niet besnijden laat naar het gebruik van Mozes, kunt gij niet behouden worden. 2  En toen er van de zijde van Paulus en Barnabas geen gering verzet en tegenspraak tegen hen ontstond, droegen zij Paulus en Barnabas en nog enigen van hen op zich tot de apostelen en oudsten te Jeruzalem te begeven naar aanleiding van dit geschil.
Op de vergadering te Jeruzalem nam Jakobus het volgende standpunt in.
Vers 19  Daarom ben ik van oordeel, dat men hen, die zich uit de heidenen tot God bekeren, niet verder moet lastig vallen, 20  maar hun aanschrijven, dat zij zich hebben te onthouden van wat door de afgoden bezoedeld is, van hoererij, van het verstikte en van bloed. Hij zei niet dat zij de tien geboden niet moesten houden. De tien geboden kwamen niet ter sprake – alleen 'de wet van Mozes', wat een totaal VERSCHILLENDE wet was. Hij vermeldde enkel vier ontzeggingen. Maar waarom werd deze uitspraak dan SCHRIFTELIJK aan hen medegedeeld? Hierom!
21  Immers Mozes heeft van oudsher in iedere stad [mensen], die hem prediken, daar hij elke sabbat in de synagogen wordt voorgelezen.
Ziet u het? Leraars die het Judaïsme propageerden, lazen uit de wet van Mozes voor en onderwezen het volk ELKE SABBAT in de synagogen. De apostelen SCHREVEN dit besluit aangaande de wet van Mozes OMDAT BEKEERDE HEIDENEN OP DE SABBAT NAAR DE SYNAGOGE GINGEN en zodoende deze valse leerstelling hoorden. Ten einde dit tegen te gaan en de bekeerlingen hiervoor te beschermen, werd de geschreven boodschap verstuurd. Het toont aan dat de BEKEERDE HEIDENEN BEGONNEN WAREN DE SABBAT TE HOUDEN EN DIE DAG NAAR DE SYNAGOGE GINGEN! En de brief van de apostelen wees hen niet terecht voor het houden van de Sabbat, of sprak er zelfs maar van.
Dit is van grote betekenis aangezien HEIDENEN VOORDIEN NOOIT DE SABBAT GEHOUDEN HADDEN. Daarom is het iets dat deze heidenen begonnen waren te doen nadat zij door het onderricht van Paulus en Barnabas bekeerd waren!

EEN SABBAT IN FILIPPI

Handelingen 16:12  en vandaar naar Filippi… En wij vertoefden enkele dagen in die stad. 13  En op de sabbatdag gingen wij de poort uit, de rivier langs, waar wij verwachtten, dat een gebedsplaats zou zijn; en nedergezeten, spraken wij tot de vrouwen, die samengekomen waren. 14  En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster uit de stad Tyatira, die God vereerde, hoorde toe, en de Here opende haar hart, zodat zij aandacht schonk aan hetgeen door Paulus gezegd werd. 15  En toen zij gedoopt was… 
Hier zien we eens te meer dat Paulus en zijn metgezellen wachtten tot de Sabbat en toen naar een plaats gingen waar men gewoon was bijeen te komen en te bidden en daar predikten en dat deze vrouw, waarschijnlijk een heidense, bekeerd werd. Deze passage toont aan dat het de GEWOONTE was daar op de Sabbat bijeen te komen en dat het voor Paulus en zijn metgezellen de GEWOONTE was naar een plaats van samenkomst en gebed te gaan wanneer het Sabbat was.
Paulus werkte door de week en hield de SABBAT.
Handelingen 18:1  Daarna verliet hij Athene en kwam te Corinthe. 2  En hij vond daar een Jood, genaamd Aquila… met Priscilla, zijn vrouw… en hij kwam bij hen. 3   En omdat hij hetzelfde handwerk uitoefende, bleef hij bij hen, en zij werkten samen, want zij waren tentenmakers van hun handwerk. 4  En hij hield elke sabbat besprekingen in de synagoge en trachtte Joden en Grieken te overtuigen.
Hier WERKTE Paulus tijdens de weekdagen, maar ging elke SABBAT naar de synagoge en leerde zowel HEIDENEN als Joden.
Nu zegt het gebod: "Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen", evengoed als het zegt: "Gedenk de Sabbatdag, dat gij die heiligt". Men wordt dus net zo goed geboden zes dagen te werken als de zevende dag te rusten. En áls de dag veranderd was, dan had Paulus op de Sabbat moeten werken, ten einde elke zondag naar de synagoge te kunnen gaan en te prediken. Maar hier WERKTE hij op weekdagen en ging ELKE SABBAT naar de synagoge om te prediken – niet alleen op één bepaalde gelegenheid – maar er staat duidelijk ELKE SABBAT.
Hij verkondigde Christus en het Evangelie van het Koninkrijk. En toen de Joden zich gekwetst voelden en God begonnen te lasteren, wendde hij zich van de Joden af. Van toen af aan predikte hij ALLEEN NOG MAAR TOT DE HEIDENEN (vers 6) en vers 11  hij woonde daar een jaar en zes maanden – hij werkte tijdens de weekdagen – en predikte ALLEEN tot de heidenen – ELKE SABBAT!
Kunnen we nog MEER afdoend bewijs verlangen? Waar is STERKER bijbels bewijs dan dit, met betrekking tot de ware Sabbat van het NIEUWE Testament? Gedurende anderhalf jaar bleef Paulus op weekdagen werken – zes dagen – met inbegrip van de zondagen – en hij predikte ELKE SABBAT uitsluitend tot heidenen! Natuurlijk, het was zijn gewoonte en manier van doen! Natúúlijk had hij dit niet kunnen doen als de Sabbat afgeschaft of veranderd was geworden.

PAULUS GEBIEDT DE HEIDENEN DE SABBAT TE HOUDEN

Paulus GEBOOD deze, van geboorte, heidenen te Corinthe:
1 Corinthe 11:1  Wordt mijn navolgers, gelijk ook ik Christus navolg.
Handelingen 17:2  En Paulus ging, zoals hij gewoon was, daar binnen en behandelde drie sabbatten achtereen met hen gedeelten uit de Schriften. Het was zijn manier van doen – zijn gewoonte, zoals hier staat. Volgde hij hierin Jezus' voorbeeld? ABSOLUUT! Lukas 4:16  en Hij [Jezus] ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag naar de synagoge…  Het was Jezus' gewoonte. Paulus volgde Hem en GEBOOD de bekeerde heidenen hem te volgen zoals hij Christus volgde.
De kwestie voor ons, vandaag, is: Zijn WIJ bereid in Christus' voetstappen te volgen? Jezus kwam om ons een voorbeeld te geven, opdat wij IN ZIJN VOETSTAPPEN ZOUDEN VOLGEN. Als wij, zoals Paulus, met Christus GEKRUISIGD zijn en Hij ZIJN leven IN ons leeft, dan zal Christus IN ons nog steeds de Sabbat houden, want Hij is DEZELFDE, gisteren, vandaag en in alle eeuwigheid!

Terug naar de Home Page