Voor literatuurlijst klik hier.

Waarom de Schepping
in ZES GEWONE DAGEN?

Als we onze bijbel openslaan dan kunnen we in Genesis het verslag lezen van de scheppingsweek. Dat God het licht maakte, verder het uitspansel – wat God hemel noemt – en toen de zeeën, meren en rivieren, zodat een droge aarde tevoorschijn kwam, waarop Hij jong groen, gewas en vruchtbomen liet groeien. En dat Hij zei dat de zon, de maan en de sterren aan het uitspansel zullen staan. Hij vervolgens de dieren die in het water leven schiep en de vogels. Daarna de dieren op het land. En tenslotte onze voorouders Adam en Eva. Dit alles deed God in zes dagen.

Waren het zes gewone dagen van 24 uur per etmaal?
Er is een opvatting in veel kerken die in de loop der jaren de voorkeur heeft gekregen dat deze dagen duizenden, miljoenen of zelfs miljarden jaren duurden.
Doet het er werkelijk iets toe hoe lang deze dagen waren? Is het mogelijk vast te stellen of het gewone dagen waren of tijdsperioden?
Nogmaals de vraag: doet het er iets toe? Maakt het iets uit?

Waarom 'Lange Dagen'?

Waarom scheppingsdagen van 10 miljoen jaren elk? De belangrijkste reden waarom velen proberen de Genesisdagen te veranderen in lange perioden, is om een manier te vinden het scheppingsverslag in harmonie te brengen met de gedachte dat er een opeenvolging van vele, vele geologische eeuwen geweest moeten zijn. Het is begrijpelijk dat de wetenschap een verklaring zoekt voor de vele sporen die volgens haar onderzoeksmethoden tienduizenden, honderdduizenden of miljoenen jaren oud moeten zijn.
"Hoe nutteloos moesten alle pogingen zijn en blijven, om ons bijbelse scheppingsverhaal in overeenstemming te brengen met de resultaten van de natuurwetenschap," schreef in 1902 de Duitse geleerde professor Delitzsch in zijn werk 'Babel und Bibel'.
Reeds in 1654 verklaarde Ussher, een aartsbisschop van Ierland, dat de schepping plaats gevonden had om negen uur 's morgens, op 26 oktober van het jaar 4004 voor Christus, zoals de nauwkeurige bestudering van de heilige Schrift had uitgewezen.
Kijk aan, dat hebt u misschien ook altijd gedacht: om negen uur 's morgens, op 26 oktober van het jaar 4004 voor Christus.
Meer dan een eeuw gold deze consciëntieus berekende datum als een vaststaand feit. Wie een vroeger tijdstip vermoedde, was een ketter.
Voorlopig zullen vele vragen nog wel onbeantwoord blijven.
Sommige wetenschappers beweren dat de zondvloed alle sporen van vóór de zondvloed uitgewist heeft. Iemand die beweert dat hij sporen van leven heeft gevonden van de tijd vóór de vloed, bijvoorbeeld van 10 miljoen jaren geleden, ontkent dat er een vloed geweest is. Aldus deze theorie.

Schijnbare leeftijd

In de context van het vaststellen van de ouderdom, de leeftijd, moeten we ook rekening houden met het bestaan van een schijnbare leeftijd.
Een uur na zijn schepping scheen Adam een man van 25. Misschien wat jonger, misschien wat ouder. Maar laten we zeggen 25 jaar. Dat was schijn, want hij was nog maar een uur jong. Hij was zo gemaakt dat zijn haar, zijn huid, zijn organen 25 jaar leken.
En de aarde? Was misschien ook zo gemaakt dat het direct al een oude aarde leek. Zou een zogenaamde embryo-aarde geschikt geweest zijn om te bewonen, te bewerken, om er delfstoffen uit te halen? Is de aarde ook niet direct geschapen als een volwassen aarde?
We weten dat God geen menselijk embryo maakte. Zo schiep Hij ook volwassen herten, olifanten en bomen en planten. Eerst de kip en de kip produceerde het ei. Echt waar. Zij had zelfs geen keus, zij deed zoals ze was gemaakt.
Stel dat God in Nederland weer een mens heeft geschapen zoals Adam. Wetenschappers uit de hele wereld zijn uitgenodigd om dit wonder een dag na zijn schepping te bekijken. Sommigen komen aanzetten met geavanceerde microscopen, omdat een mens van een dag slechts een minuscuul embryo is. Andere wetenschappers hadden voor alle zekerheid een paar verzen in Genesis gelezen en begrepen dat hij uit klei gemaakt was. Dus nemen ze monsters van de Limburgse löss mee en ook West-Friese en Groningse klei. Om te weten welke kleur kleimonsters hij mee zou moeten nemen, had iemand zelfs vooraf gebeld of het ging om een gele Chinees, een zwarte Ethiopiër of een Nederlandse bleekscheet.
Wanneer dan de wetenschappers met de nieuwe Nederlandse Adam worden geconfronteerd, voelen ze zich genomen. Dit kon niet. Een menselijk wezen van één dag is microscopisch klein en geen volwassen kerel. En de kleimonsters vertoonden ook al geen enkele overeenkomst met de nieuwe Adam. Uitgebreide onderzoeken, zoals met de scan en weefselonderzoek van hart, nieren en longen, wijzen uit dat deze Nederlandse Adam van één dag in werkelijkheid rond de 25 jaar moest zijn.
Adam en Eva waren direct volwassen mensen, fysiek gereed om een gezin te stichten. Dit scheppingswonder staat buiten de menselijke technologie.
Hoe oud leek de aarde één dag na haar schepping?
Als de wetenschap direct na de schepping van de aarde de ouderdom van aardlagen met daarin de delfstoffen, die de mens gebruikt, gemeten zou kunnen hebben, wat zou dan het resultaat geweest zijn? Was het radioactief verval slechts twee uren oud? Of leek dat dit proces al twee miljoen jaren geleden begonnen was? Of misschien twee miljard jaren? Wat was de schijnbare leeftijd van de aarde direct na haar schepping?
Er zijn veel theorieën. In de meeste hiervan is een schepping in zes dagen een lachertje, vooral als de evolutietheorie erbij gehaald wordt.

Hoe betrouwbaar zijn de methodes
om de ouderdom te bepalen?

Bij radioactieve metingen wordt aangenomen dat de intensiteit van de kosmische straling door de eeuwen heen constant is. Sommigen veronderstellen dat er vóór de zondvloed een grotere concentratie van damp rond de aarde was. De Bijbel spreekt over de dauw. De concentratie koolstofdioxide in de atmosfeer is nu 50% groter dan voor de industriële revolutie. U weet waarschijnlijk niet wat het effect hiervan op de kosmische straling is, maar de geleerden ook niet.
Anderen beweren dat tengevolge van de kolossale druk van de watermassa van de vloed op de aardlagen, de metingen van materiaal van vóór de vloed onbetrouwbaar zijn. Houdt de wetenschap rekening met het kolossale effect van de vloed? Als ze deze al willen erkennen.
In de geologie wordt bij radioactieve ouderdomsmetingen na het verval van radioactief materiaal in gesteenten het aantal heliumkernen geteld. Aangenomen wordt dat helium niet uit het gesteente kan ontsnappen. Dit wordt aangenomen. In 'Grondslagen der algemene geologie' van Dr. B.G. Escher worden situaties beschreven waarin helium wel degelijk uit gesteente is ontsnapt en hoe dit nog steeds plaatsvindt. Bovendien, kon het gesteente de plotseling opkomende druk van de vloed weerstaan? Als dat niet het geval is, dan kunnen metingen er duizenden, zo niet miljoenen jaren naast zitten.
Ach, denkt misschien iemand, dit is praat van leken. Laten we dan eens naar praat van professionals luisteren.
Eerst nog eens de vraag: hoe betrouwbaar zijn de methodes om de ouderdom te bepalen? Methodes waar tot voor kort niet aan getwijfeld mocht worden, worden nu belachelijk gemaakt als we de jongste technieken daarop loslaten.
Hier volgen een paar voorbeelden die gepubliceerd zijn in de tijdschriften 'Radiocarbon' en 'Science'.

Maar deze nieuwe Carbon-14-techniek is ook niet zo feilloos. Lees de volgende voorbeelden maar eens.

De onderzoekers haastten zich om uit te leggen dat achteraf de onregelmatigheden gemakkelijk te verklaren zijn. Bijvoorbeeld, Carbon-14 activiteit in opgeloste toestand carboniseert in water, enz., enz. Maar hoe kunnen we zulke effecten uitsluiten als we de omstandigheden niet kennen? Want dat is toch meestal het geval. Vooral water kan invloed hebben op metingen. Tijdens de vloed waren de bovenste aardlagen doordrenkt met water. Langer dan een jaar.
Als er nog zoveel kritiek is bij de geleerden zelf over ouderdomsmetingen, mogen er twijfels zijn over de betrouwbaarheid van archeologische sporen van mensen die bijvoorbeeld 50.000 jaren oud zouden moeten zijn.

Genesis 1:26  En God zeide: Laat Ons mensen maken naar ons beeld, als onze gelijkenis, opdat zij heersen over de vissen der zee en over het gevogelte des hemels en over het vee en over de gehele aarde en over al het kruipend gedierte, dat op de aarde kruipt.

Om een verklaring te zoeken voor veronderstelde sporen van menselijk leven vóór Adam, gaan veel mensen speculeren: "Zou God daarvóór mensen gemaakt hebben die niet naar Zijn beeld en gelijkenis geschapen waren?" Zou dat kunnen?

Vers 27  En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen.

Dit speculeren biedt geen soelaas, want hier staat: de mens. Vers 27 spreekt niet over twee soorten mensen – de één wel en de ander niet naar zijn beeld geschapen – nee, God heeft het over de mens. En die is gemaakt naar Zijn beeld en gelijkenis en Adam was de eerste. Hij schiep de dieren naar hun aard en de mens naar Gods beeld.

1 Corinthe 15:45  Aldus staat er ook geschreven: de eerste mens, Adam, werd een levende ziel; …

Ook Paulus bevestigt dat er vóór Adam geen mensen geweest zijn. De eerste mens was Adam staat hier.
De vragen: "Waren of zijn er mensen die tijdelijk op de aarde leefden of misschien nog leven en net als dieren niet in Gods Plan van Behoud zijn opgenomen? Bestaan er oeroude fossielafdrukken van mensen die niet naar Gods beeld zijn geschapen?" zijn geen zinvolle vragen.

Genesis 9:6  Wie des mensen bloed vergiet, diens bloed zal door de mens vergoten worden, want naar het beeld Gods heeft Hij de mens gemaakt.

Het is duidelijk, de mens is naar Gods beeld geschapen. Hierin zijn geen soorten.
Is Eva wel naar Gods beeld geschapen? Wat zegt de Bijbel?

Genesis 1:27  En God schiep de mens naar zijn beeld; naar Gods beeld schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij hen.

En als er nog twijfel mocht bestaan over mogelijk andere menselijke wezens die geleefd zouden hebben.

Genesis 3:20  En de mens noemde zijn vrouw Eva, omdat zij de moeder van alle levenden is geworden.

Alle levenden. Er hebben dus nooit menselijke wezens bestaan die niet uit Eva zijn voortgekomen. En we hebben gezien dat Eva een menselijk wezen was, geschapen naar Gods beeld, naar Gods gelijkenis. En zij leefde slechts een zes duizend jaar geleden.

Een groot ontwerp

De zesdaagse schepping getuigt van een groot ontwerp.
Alles is harmonisch. Het leven, zoals wij het kennen, is geheel afhankelijk van andere levensvormen. Niets leeft of sterft voor zichzelf. Ieder levend wezen, of het nu een plant of een dier is, verschaft, wanneer het sterft, verder levensonderhoud aan andere levende wezens. De oude omgevallen boom verschaft voedsel aan het jonge boompje.
Ook Christus moest eerst sterven om nieuw leven voor ons mogelijk te maken.
De beestjes die zorgen voor een vruchtbare humuslaag waaruit de bomen en planten hun voedsel halen, zijn twee dagen na de bomen en planten geschapen in de scheppingsweek. Zouden de bomen en planten al niet allang zijn afgestorven als één scheppingsdag een miljoen jaar zou duren?
De vruchtbomen hebben bestuiving nodig, anders sterven ze uit. Kunnen ze twee miljoen jaren wachten tot op een andere scheppingsdag de bij is gemaakt die dan voor die noodzakelijk bestuiving langs kan komen?
'Ontwikkelden' bloemen, grassen, bomen en graansoorten zich allemaal langzaam en geleidelijk over een periode van miljoenen of miljarden jaren, onafhankelijk van de kleine bij of vogels, waarop zij aangewezen zijn voor de voortzetting van hun bestaan?
De ene levensvorm heeft de andere nodig. Er kan dus niet te veel tijd verstrijken tussen de schepping van het ene leven op de ene dag en het andere leven op de andere dag.
Mede daarom duurde de schepping slechts zes normale dagen en geen zes periodes van bijvoorbeeld elk 10.000 jaar.

We laten alle theorieën maar even voor wat ze zijn, want ze geven geen overtuigend bewijs dat we de zes scheppingsdagen in tijdsduur niet letterlijk moeten nemen. Integendeel.
Laten we nu het geestelijk principe eens onderzoeken.

Wat is een 'Dag'?

Het woord voor dag in Genesis 1 is het Hebreeuwse woord yom. Dit kan een 24-urige periode betekenen, maar ook wel de uren dat het licht is, wat wij ook dag noemen. Maar het is nooit een afgebakende lange periode van tijd met specifiek een begin- en eindpunt. En als het woord yom zou worden gebruikt als een niet begrensd tijdvak, als een onbepaalde tijd, wordt door de context altijd duidelijk aangegeven dat niet de letterlijke betekenis van dag wordt bedoeld.
In veel kerken en ook daarbuiten zeggen mensen dat het woord dag in Genesis symbolisch gebruikt wordt en wij dat niet letterlijk moeten nemen. Een belangrijk punt wat zij over het hoofd zien is dat een woord nooit symbolisch kan worden bedoeld als het voor de eerste keer wordt gebruikt. Een woord kan pas symbolisch worden gebruikt wanneer eerst de letterlijke betekenis bekend is. Het Nieuwe Testament zegt ons dat Jezus de 'deur' is. We weten wat dit betekent, omdat we de letterlijke betekenis van deur kennen als een toegang of ingang. Omdat we eerst de letterlijke betekenis hebben leren kennen, is het mogelijk om dit op symbolische wijze op Christus toe te passen. Het woord deur zou niet op deze manier gebruikt kunnen worden als we niet eerst de letterlijke betekenis zouden kennen.
Dus kan de eerste keer dat het woord dag wordt gebruikt in het boek Genesis niet symbolisch worden gebruikt. Daarom heeft de auteur van Genesis zorgvuldig aandacht besteed aan het woord dag toen het voor de eerste keer voorkwam.
In Genesis 1:4 lezen we dat God het licht van de duisternis scheidde. Dan lezen we in vers 5 dat God het licht Dag noemde en de duisternis Nacht. Met andere woorden, de termen werden zorgvuldig gedefinieerd. De eerste keer dat het woord dag wordt gebruikt, wordt het gedefinieerd als het licht om te onderscheiden van de duisternis die nacht wordt genoemd. Dan vervolgt vers 5 met: Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de eerste dag. Dit is dezelfde zinsnede die voor elk van de andere vijf dagen wordt gebruikt en laat zien dat er een duidelijke cyclus is van dagen en nachten – perioden van licht en perioden van duisternis.

Een Dag en de Zon.

Nu naar de vierde dag. Halverwege de week verschijnt de zon aan het firmament. Brengt God daarmee een verandering in de lengte van een etmaal?

Genesis 1:14  En God zeide: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels om scheiding te maken tussen de dag en de nacht, en dat zij dienen tot aanwijzing zowel van vaste tijden als van dagen en jaren.

Het ingrediënt licht was er al. In Gen. 1:3 zegt God immers: Er zij licht; en er was licht. God zegt het en het is er. Voordien was het er niet. Op dezelfde manier als Hij in vers 3 zegt: Er zij licht, zegt Hij in vers 14: Dat er lichten zijn. God zegt het en ze zijn er.
In vers 15 wordt de functie aangegeven van die lichten.

Vers 15  en dat zij tot lichten zijn aan het uitspansel des hemels om licht te geven op de aarde; en het was alzo.

Dan volgt in vers 16 een gedetailleerder taakverdeling van de lichten.

Vers 16  En God maakte de beide grote lichten, het grootste licht tot heerschappij over de dag, en het kleinere licht tot heerschappij over de nacht, benevens de sterren.

Dus nog eens. Zoals God in vers 3 zegt dat er licht zij, zo zegt Hij in vers 14 dat er lichten (meervoud) zijn. Eerst het ingrediënt licht in z'n algemeenheid en daarna daaruit de specifieke lichten. Gods arbeid op de vierde dag begon dus toen Hij zei: Dat er lichten zijn aan het uitspansel des hemels. Dan volgt in vers 16 de verschillende functies van de lichten. Hij maakt het grootste licht tot heerschappij over de dag en maakt het kleinere licht en de sterren tot heerschappij over de nacht.

Vers 17  En God stelde ze aan het uitspansel des hemels om licht te geven op de aarde, 18  en om te heersen over de dag en over de nacht, en om het licht en de duisternis te scheiden. En God zag, dat het goed was. 19  Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de vierde dag.

De dag bestond al sinds de schepping van de eerste dag, maar kreeg nu op de vierde dag een sterke lichtbron. In ons zonnestelsel heeft de zon de functie om licht op de aarde te werpen.

Vers 17  En God stelde ze aan het uitspansel des hemels om licht te geven op de aarde …

God heeft de zon zo geplaatst, in zo'n positie gezet, dat zij de juiste hoeveelheid licht geeft en de juiste hoeveelheid warmte. We verbranden niet en bevriezen niet. Bovendien krijgt de flora en fauna de juiste portie energie.
Deze vierde scheppingsdag geeft daarmee een extra dimensie aan de betekenis van dag en nacht. Een bevestiging van de betekenis van een normale dag.
De zon was gemaakt om te heersen over de dag – de dag bestond al. De dag bleef hetzelfde. Hij had alleen een lichtbron gekregen. De eerste drie dagen van de schepping waren dezelfde type dagen als de drie dagen met de zon.

Waarom zes dagen?

God heeft geen beperkingen zoals een mens. Hij heeft oneindige kracht, onbeperkte kennis, onbegrensde wijsheid, enz. God zou alles kunnen maken wat Hij zou willen in helemaal geen tijd. Hij had de aarde, het hele universum en alles wat zij bevat kunnen scheppen in minder dan een moment. Hij had er ook wel veel langer over kunnen doen, bijvoorbeeld zes seconden.
De vraag die wij moeten stellen is, waarom precies zes dagen? Per slot van rekening is zes dagen voor een onbegrensd wezen een lange tijd om wat dan ook te maken. Het antwoord kan gevonden worden in Exodus 20:11.
In Exodus 20:1-26 staan de Tien Geboden. U weet misschien dat deze geboden werden geschreven op steen door de 'vinger van God'. Het vierde gebod in Exodus 20:9 leert ons dat wij zes dagen moeten werken en één dag rusten. Waarom? Waarom zes dagen arbeid gevolgd door een rustdag? Dat staat in vers 11. Dit vers begint met "want" en verklaart dus het voorgaande.

Exodus 20:11  Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die.

Dit is een directe verwijzing naar Gods scheppingsweek. Als we nu consistent zijn – en dat moeten we zijn – zullen we de betekenis van het woord dag in Genesis 1 ook hier op dezelfde wijze moeten toepassen. Als we nu gaan zeggen dat het woord dag in Genesis een lange periode van tijd betekent en we trekken dat door naar Exodus 20:9-11, dan moeten we dus eigenlijk lezen: zes onbepaalde periodes zult gij arbeiden en een zevende onbepaalde periode rusten! Dit is klinkklare nonsens!
Door de dagen als normale dagen te accepteren, begrijpen we dat God ons zegt dat Hij zes gewone dagen werkte en één gewone dag rustte om een voorbeeld te geven voor de mens – het model van onze zevendaagse week, die we nog steeds hebben.
Met andere woorden, hier in Exodus 20 leren we de reden waarom God in zes dagen alles maakte. Hij maakte een model voor ons, een voorbeeld dat we vandaag nog steeds volgen.
Daarom begint Genesis met zes scheppingsdagen. Er had in één vers kunnen staan: God zei: de hemel en de aarde zijn er en alles was er, compleet en af. Punt. Als de mens niet centraal zou staan in zijn scheppingsplan, zou het zo gekund hebben.
De mens begint iedere werkdag om iets tot stand te brengen en voort te zetten. Of het nu een meubelstuk, een advertentiecampagne of de aanleg van een tuin is, hij begint met het ruwe materiaal. Waarom? Omdat God dit voorbeeld heeft gegeven. Hij begon ook met het ruwe materiaal en maakte er in zes dagen een afgerond werkstuk van.
Toen God zijn plan van de schepping maakte, heeft Hij daarvoor een tijdschema gemaakt. Daarbij heeft Hij niet gekeken naar de tijd die daarvoor nodig is volgens de wetten van de fysica en chemie. Of welke opvattingen engelen daarover zouden hebben. Nee, Hij heeft het tijdschema volledig afgestemd op datgene wat goed is voor de mens. Eerst gaat God zelf dat model van zes dagen arbeid maken en voordoen en geeft daarna de mens deze kalender van zes dagen + de rustdag en zegt: alsjeblieft, doe het ook zo, want je leven zal er van afhangen.
Er is nog een andere invalshoek. De reden, waarom God in zes dagen zijn schepping verrichtte, kunnen we ook benaderen vanuit de sabbat. Dat vinden we in Exodus 31:14-18. Hier nemen we de sabbat als uitgangspunt.

Vers 14  Gij zult de sabbat onderhouden, want deze is iets heiligs voor u; wie hem ontheiligt, zal zeker ter dood gebracht worden, want ieder die daarop werk verricht, zal uitgeroeid worden uit het midden van zijn volksgenoten. 15  Zes dagen mag men arbeiden [letterlijk staat hier in het Hebreeuws: maakt of doet men werk], maar op de zevende dag zal er een volledige sabbat zijn, de Here geheiligd: ieder die op de sabbatdag werk verricht, zal zeker ter dood gebracht worden. 16  De Israëlieten zullen de sabbat onderhouden, door de sabbat te vieren, zij en hun nageslacht, als een altoosdurend verbond. 17  Tussen Mij en de Israëlieten is deze een teken voor altoos, …

Dit is een verbond. God heeft met de schepping een patroon van zes dagen + een zevende dag gemaakt voor de mens. Hierop is dit verbond gebaseerd. Laten we nog maar eens lezen.

Vers 17  Tussen Mij en de Israëlieten is deze [de sabbat] een teken voor altoos, …

Waarom is de sabbat een teken tussen God en ons, als geestelijke Israëlieten?

… want …

Na "want" volgt de verklaring waarom de sabbat een teken is tussen God en ons.

… in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, en op de zevende dag heeft Hij gerust en adem geschept.

Dat teken brengt ons dus wekelijks en ook op de jaarlijkse heilige dagen in herinnering dat de hele schepping afgestemd is op het beoogde levenspatroon van de mens – zes dagen arbeid + één dag rust – zoals God ons dat heeft voorgeschreven voor ons welzijn sinds de schepping.
Op de sabbat kleden christenen zich op hun best. Waarom? Omdat ze respect hebben voor de sabbat. Waarom hebben ze respect voor de sabbat? Omdat de sabbat verwijst naar de zes scheppingsdagen + rustdag. Waarom hebben ze respect voor die eerste week? Omdat ze respect hebben voor God. De sabbat ziet immers ook uit naar de rust van de Wereld van Morgen wanneer Gods regering op aarde gevestigd zal zijn. Het vieren van de sabbat houdt in: kennis van Gods plan met de mensheid en deel hebben aan dat plan.

Vers 18  En Hij gaf aan Mozes, toen Hij geëindigd had met hem te spreken op de berg Sinaï, de twee tafelen der getuigenis, tafelen van steen, beschreven door de vinger Gods.

Als u nu denkt dat wij zes dagen moeten werken en de zevende (niet de eerste) dag rusten, omdat God dat deed, is dat juist. Dan nog steeds blijft de vraag: waarom deed God dat in zes dagen?
Ter verduidelijking nog een korte illustratie. Maakt een dierentuin een hokje van 50 x 50 cm en koopt daarvoor een olifant? Natuurlijk niet! Toen de dierentuin de plannen maakte voor het kopen van een olifant, werd meteen gedacht aan een grote ruimte geschikt voor dit beest. En zes dagen zijn precies geschikt voor de mens, in dat hokje van zes dagen past hij precies. Geen acht of drie dagen, dat loopt spaak. En, zoals gezegd, is het een afspiegeling van Gods plan. Het vieren van die dag getuigt van een zekerheid van het realisereren van dit plan.

De slotsom

Nog een keer terug naar de vraag: doet het er werkelijk iets toe hoe lang de zes dagen waren? Maakt het iets uit? Nou en of!
Het levenspatroon van de mens heeft God vastgeklonken aan de zes scheppingsdagen. Je kunt ook zeggen: vanwege de schepping van de mens heeft God hemel en aarde gemaakt in zes normale dagen. Daarom zes normale dagen. Het hele scheppingswerk van de hemel, de aarde, de zeeën, de bomen en planten en de dieren is afgestemd op de mens.
Zo belangrijk vindt God ons.
Het is niet zo dat God besloot om de hemel en de aarde te maken in zes normale dagen en later op de gedachte kwam: "Ah, dat is ook wel een goed idee voor de mens." Daarmee keren we de zaak om.
Het doel van de schepping was de mens en het plan dat Hij met de mens heeft. En dan komt de vraag: wat is goed voor hem? Antwoord: zes dagen arbeid en dan de sabbat. Dit biedt perspectief op een glorieuze toekomst voor wie het wil begrijpen en aanvaarden. Met zijn ontzagwekkend groots scheppingswerk heeft God ons dit voorgedaan in zes gewone dagen. Daarom zes gewone dagen!

<><><>

Terug naar de Home Page